Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1229 วิญญาณแห่งความรัก (1)

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1229 วิญญาณแห่งความรัก (1)

แปลโดย iPAT 

จ้าวเหลียนหยุนตื่นขึ้นในห้องลับเล็กๆแห่งหนึ่ง

“ที่นี่ที่ใด?” นางเปิดเปลือกตาขึ้นและรู้สึกมึนงง

ห้องลับแห่งนี้ค่อนข้างมืดสลัว มีเพียงเทียนเล่มเดียวที่ถูกจุดไว้และทำให้จ้าวเหลียนหยุนแทบไม่สามารถมองเห็นสิ่งใด

“มานี่สิ” เสียงสูงวัยสายหนึ่งดังขึ้น

จ้าวเหลียนหยุนเดินไปตามทิศทางของเสียง

เมื่อนางเข้าใกล้มากขึ้น นางก็เห็นหญิงชราผู้หนึ่ง

นางคือผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งของนิกายคฤหาสน์วิญญาณ

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งมองจ้าวเหลียนหยุนอย่างลึกซึ้งก่อนจะหันสายตาไปที่วิญญาณแห่งความรักที่เกาะอยู่บนไหล่ของเด็กสาว

“คุกเข่าลง” ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าว

เสียงของนางทรงอำนาจและทำให้ผูคนรู้สึกต้องเชื่อฟังคำสั่งของนาง

ดังนั้นจ้าวเหลียนหยุนจึงก้มศีรษะลงและเห็นเบาะวางอยู่บนพื้น

นางคุกเข่าลงบนเบาะ ร่างกายส่วนบนของนางตั้งตรงขณะที่นางมองไปที่หญิงชรา

หญิงชรากล่าว “จงมองไปข้างหน้า”

จ้าวเหลียนหยุนมองไปข้างหน้าและรู้สึกว่าห้องลับเริ่มสว่างขึ้น จ้าวเหลียนหยุนอ้าปากค้างขณะที่ดวงตาเบิกกว้าง

เพราะนางเห็นป้ายหยกจำนวนนับไม่ถ้วนอยู่บนผนัง

“นี่คือวิญญาณป้ายหยกแห่งชีวิต มันเป็นชื่อของผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณทั้งหมดตั้งแต่รุ่นที่หนึ่งจนถึงปัจจุบัน…” ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวอย่างช้าๆ

จ้าวเหลียนหยุนสูดหายใจลึกและรู้สึกตื่นตากับสิ่งที่เห็น

ที่มุมบนด้านซ้ายเป็นชื่อของผู้นำนิกายรุ่นแรก ซุ้ยหนี่

ผู้นำรุ่นที่สอง ซุ้ยหยู

ผู้นำรุ่นที่สาม ซุ้ยซิน

นางยังเห็นชื่อโม่เหยา เหลียนเซียง และอีกหลายคนที่นางรู้สึกคุ้นเคย

จ้าวเหลียนหยุนมองชื่อเหล่านี้ด้วยความตื่นเต้น นางเหมือนเด็กที่กำลังจ้องมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวจำนวนนับไม่ถ้วน

นางรู้ว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นดวงดาวของโลกผู้อมตะ ผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณทุกรุ่นมีชื่อเสียงโด่งดังในทุกยุคสมัย พวกเขาทำให้นิกายคฤหาสน์วิญญาณเจิดจรัสและรุ่งเรืองมากตลอดช่วงเวลาอันยาวนาน

จ้าวเหลียนหยุนรู้สึกงุนงงขณะที่ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวต่อ “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเจ้าคือผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณ ป้ายหยกแห่งชีวิตของเจ้าอยู่ที่นั่นแล้ว”

ร่างกายของจ้าวเหลียนหยุนกลายเป็นแข็งค้าง

นางจ้องมองด้วยดวงตาเบิกกว้างและกล่าวด้วยความสงสัย “เป็นไปได้อย่างไร? ข้ากำลังฝันอยู่หรือไม่? ตามกฎของนิกาย ข้ายังไม่มีคุณสมบัติ…”

นางยังกล่าวไม่จบประโยคขณะที่นางนึกถึงบางสิ่งและหันหน้าไปทางวิญญาณที่อยู่บนไหล่ “เป็นเพราะวิญญาณดวงนี้งั้นหรือ?”

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งพยักหน้าเล็กน้อย “นี่คือวิญญาณแห่งความรัก ตอนนี้มันยอมรับเจ้าแล้ว”

เมื่อนางตื่นขึ้น นางก็อยู่ในห้องลับแห่งนี้แล้ว นางไม่แน่ใจว่าวิญญาณแห่งความรักเป็นอย่างไร แต่นางรู้ว่าวิญญาณแห่งความรักเป็นวิญญาณที่มีความสำคัญกับนิกายคฤหาสน์วิญญาณ

“นี่คือวิญญาณแห่งความรัก!?” จ้าวเหลียนหยุนอุทานเสียงแหลม

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งพยักหน้าอีกครั้ง

จ้าวเหลียนหยุนรู้สึกมีความสุข แต่ความสุขนี้กะทันหันเกินไป มันยอดเยี่ยมเกินไป นั่นทำให้นางเริ่มกังวลและไม่สบายใจ

นางกลัวว่าทุกสิ่งจะไม่ใช่เรื่องจริงแต่เป็นความฝัน

ดังนั้นนางจึงเริ่มถามด้วยความประหม่า “เพราะเหตุใด?”

เหตุใดวิญญาณแห่งความรักถึงเลือกนาง?

เหตุใดนางถึงกลายเป็นผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณ?

เหตุใดเรื่องทั้งหมดนี้ถึงเกิดขึ้น?

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งไม่ตอบ นางถอนหายใจก่อนจะกล่าวอย่างช้าๆ “เจ้าเคยอ่านตำนานมนุษย์คนแรกหรือไม่? มีบทหนึ่งกล่าวไว้”

เมื่อมนุษย์ได้รับวิญญาณแห่งความรัก วิญญาณความเด็ดเดี่ยว และวิญญาณทรยศ เขาสามารถเดินหน้าต่อไป

วันหนึ่งเขาได้ยินเสียงมาจากด้านหลัง “โอ้ มนุษย์ ในที่สุดข้าก็พบเจ้า ช้าก่อน รอข้าด้วย”

มนุษย์คนแรกหันหลังกลับเพื่อพบกับมนุษย์หิมะที่วิ่งเข้ามาหาเขา

“มนุษย์หิมะ?” มนุษย์คนแรกสงสัย

มนุษย์หิมะกล่าว “โอ้ มนุษย์ ในที่สุดข้าก็พบเจ้า ข้าเป็นมนุษย์หิมะที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่า พวกเขากล่าวว่ามนุษย์หิมะกลัวไฟ ข้าต้องการพิสูจน์ว่ามันไม่เป็นความจริง ข้าเดินทางไปทั่วโลกและสามารถกำหราบแสงแห่งความรุ่งโรจน์ที่อยู่บนท้องฟ้า เพลิงเทพปฐพีบนพื้นพิภพ และเพลิงมังกรล่องคลื่นในทะเล แต่ข้าได้ยินว่ามีเพลิงชนิดที่สี่อยู่บนโลกใบนี้ มันเรียกว่าเพลิงรัก เมื่อถูกเผาผลาญ มันจะเปลี่ยนรูปแบบชีวิตทั้งหมดให้กลายเป็นเถ้าถ่าน ข้าไม่เชื่อมัน ข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีวิญญาณแห่งความรัก ดังนั้นข้าจึงต้องการทดลองมัน”

“เพลิงรัก?” มนุษย์คนแรกประหลาดใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่องนี้

ดังนั้นเขาจึงนำวิญญาณแห่งความรักออกมาและถาม “โอ้ วิญญาณ เจ้าสามารถปลดปล่อยเพลิงรักออกมาหรือไม่?”

วิญญาณแห่งความรักตอบ “ข้าสามารถและไม่สามารถ”

มนุษย์คนแรกและมนุษย์หิมะรู้สึกสับสน พวกเขาถามต่อ “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”

วิญญาณแห่งความรักอธิบาย “ข้าสามารถเพราะข้าเป็นผู้จุดเพลิงรัก แต่ข้าไม่สามารถเพราะเพียงตัวข้ายังไม่พอแต่ต้องมีหัวใจสองดวง”

“หัวใจสองดวง?” มนุษย์หิมะกังวล นางถอดหัวใจออกมาจากหน้าอก

หัวใจดวงนี้ทั้งใหญ่และแข็ง

มนุษย์หิมะกล่าว “นี่คือหัวใจจักรพรรดินีของข้า แต่น่าเสียดายที่มีเพียงดวงเดียว”

มนุษย์กล่าว “ไม่จำเป็นต้องกังวล ข้าก็มีหัวใจดวงหนึ่ง”

มนุษย์คนแรกเคยมีหัวใจดวงหนึ่งแต่เขามอบมันให้กับวิญญาณแห่งความหวังไปแล้ว

ต่อมาเขาได้รับหัวใจแห่งความเดียวดายแต่วิญญาณตัวตนครอบครองมันอยู่

เขามีหัวใจที่แห้งแล้งเช่นกัน

ดังนั้นเขาจึงนำมันออกมา

หัวใจที่แห้งแล้งทั้งเหี่ยวแห้งและอ่อนแอ นี่เป็นเพราะครั้งหนึ่งมนุษย์คนแรกเคยใช้เลือดจากหัวใจในเหวธรรมดาเพื่อหล่อเลี้ยงต้นไม้แห่งความสำเร็จ

วิญญาณแห่งความรักบินเข้าไปในหัวใจที่แห้งแล้งก่อนจะบินเข้าไปในหัวใจจักรพรรดินีและบินกลับออกมา

มันบินขึ้นสู่ท้องฟ้าและกล่าวว่า “เอาล่ะ หากต้องการเพลิงรัก ให้หัวใจทั้งสองดวงสัมผัสกัน”

มนุษย์หิมะกับมนุษย์คนแรกนำหัวใจทั้งสองดวงมารวมกัน

ประกายไฟปะทุขึ้น

เปลวเพลิงลุกไหม้ขึ้นอย่างรวดเร็ว

เพลิงรัก!

เพลิงรักแผดเผาหัวใจที่แห้งแล้งของมนุษย์คนแรกและทำให้มันกลายเป็นเถ้าถ่านไปในพริบตา

มนุษย์คนแรกตะลึง

วิญญาณแห่งความรักกล่าว “ความรักมีราคาที่ต้องจ่ายแต่มนุษย์ก็เต็มใจที่จะเสียสละเพื่อมัน”

มนุษย์หิมะหัวเราะ “โอ้ มนุษย์ โชคดีที่เจ้ามีหัวใจสองดวง มิฉะนั้นเจ้าอาจตายไปแล้ว”

มนุษย์หิมะมองหัวใจจักรพรรดินีในมือของนาง

เพลิงรักห่อหุ้มหัวใจดวงนี้เอาไว้แต่มันกลับทำให้หัวใจดวงนี้เปล่งประกายมากขึ้น

มนุษย์หิมะกล่าว “โอ้ เพลิงรักค่อนข้างน่าประทับใจ มันไม่เหมือนแสงแห่งความรุ่งโรจน์ เพลิงเทพปฐพี หรือเพลิงมังกรล่องคลื่น”

หลังกล่าวจบคำ นางเก็บหัวใจจักรพรรดินีกลับไปที่หน้าอก

หลังจากนั้นร่างกายของนางก็เริ่มลุกไหม้ขึ้น หิมะบนร่างของนางเริ่มหลอมละลายภายใต้ดวงตะวัน

นางตกใจและรีบตบเบาๆเพื่อดับเพลิงรัก

แต่เพลิงรักไม่อาจมอดดับ

ในที่สุดร่างกายของมนุษย์หิมะก็ละลายจนหมดสิ้นและทิ้งไว้เพียงหัวใจที่ลุกโชนด้วยเพลิงรักเท่านั้น

มนุษย์คนแรกตกใจมาก เขารู้สึกว่ามนุษย์หิมะผู้นี้แข็งแกร่งมาก แต่ผู้ใดจะคิดว่านางจะหายไปในลักษณะนี้

“เพลิงรักช่างบ้าคลั่งนัก” มนุษย์คนแรกตกตะลึง

วิญญาณแห่งความรักกล่าว “ผลลัพธ์ของความรักจะแตกต่างกันไปในหัวใจแต่ละดวง หัวใจของมนุษย์หิมะเป็นหัวใจจักรพรรดินี แต่เจ้ามีหัวใจที่แล้งแห้งและมันถูกเผาทำลายลงอย่างสมบูรณ์ นี่คือผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น”

ผลลัพธ์ของความรักจะแตกต่างกันไป ความรักที่เกิดขึ้นแต่ละครั้งเหมือนการเสี่ยงโชค

มนุษย์คนแรกคิดถึงบางสิ่ง “โอ้ วิญญาณแห่งความรัก เจ้ากล่าวว่าความรักทำให้มนุษย์เต็มใจที่จะเสียสละ นี่วิเศษมาก ข้าจะรักกับมนุษย์วิหคและทำให้พวกมันเต็มใขบินเพื่อข้า ด้วยวิธีนี้ข้าจะสามารถช่วยบุตสาวออกจากเหวธรรมดา”

แต่ในจังหวะนี้เสียงสายหนึ่งกลับดังขึ้น “ท่านพ่อ”

จากเปลวเพลิงที่ลุกไหม้อยู่บนหัวใจจักรพรรดินี เด็กชายผู้หนึ่งกระโดดออกมา

เขาคือเยี่ยนฮวงเล่ยซื่อ

เยี่ยนฮวงเล่ยซื่อกระโดดเข้าสู่อ้อมกอดของมนุษย์คนแรก “ท่านพ่อ ดังนั้นข้าก็มีพี่สาว ข้าสนับสนุนท่าน ไปช่วยพี่สาวกันเถอะ”

มนุษย์คนแรกดีใจมาก เขาลูบศีรษะของบุตรชายและกล่าว “บุตรชายของข้า เจ้าฉลาดมาก!”

มนุษย์คนแรกออกเดินทางอีกครั้ง เขากลับไปที่รังของมนุษย์วิหค

มนุษย์คนแรงกล่าวกับมนุษย์วิหค “พวกเจ้ามีหัวใจหรือไม่?”

มนุษย์วิหคตอบ “เราทุกคนมีหัวใจแห่งเสรีภาพ”

มนุษย์หัวเราะ “เช่นนั้นเรามารักกันเถอะ ข้ามีหัวใจและยังมีวิญญาณแห่งความรัก”

มนุษย์วิหคส่ายศีรษะ “หัวใจแห่งเสรีภาพของพวกเราจะถูกเพลิงรักเผ่าทำลายลงอย่างสมบูรณ์”

ความรักคือการสูญเสียอิสรภาพ

มนุษย์ยังยืนกราน “ผลลัพธ์ของความรักจะแตกต่างกันไปในหัวใจแต่ละดวง อย่ามองหัวใจเพียงดวงเดียว หัวใจแห่งความเดียวดายของข้าจะเข้าสู่กระบวนการนี้เช่นกัน”

แต่ไม่ว่ามนุษย์จะหว่านล้อมอย่างไร มนุษย์วิหคก็ไม่ตกลง