Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1287 หมื่นตัวตนรูปแบบที่สอง

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1287 หมื่นตัวตนรูปแบบที่สอง

แปลโดย iPAT 

เมื่อเห็นฟางหยวนประสบความสำเร็จในการโน้มน้าวปีศาจอมตะเซี่ยหู ไม่ว่าจะเป็นผู้อมตะภาคกลางหรือถ้ำสวรรค์นิรันดร การแสดงออกของทุกคนก็เปลี่ยนแปลงไปทันที

ปีศาจอมตะเซี่ยหูเป็นผู้อมตะระดับแปดอันดับหนึ่งของภาคเหนือ หากเขาต่อสู้ด้วยความแข็งแกร่งทั้งหมด เขาสามารถนำฟางหยวนออกจากที่นี่ได้อย่างแน่นอน กระทั่งพังพอนหางสุนัขเหมาหลี่ชิว ไป่เฉินเทียน และเว่ยหลิงหยางก็ไม่สามารถหยุดเขา

อย่างไรก็ตามปีศาจอมตะเซี่ยหูกลับยื่นข้อเสนอพันธมิตรที่เข้มงวดมากให้แก่ฟางหยวน

ความสุขของฟางหยวนหายไปอย่างรวดเร็ว เขาไม่ใช่พันธมิตรที่เท่าเทียมกับปีศาจอมตะเซี่ยหูแต่ต้องเป็นทาส!

“ผู้อาวุโสเซี่ยหู ข้อตกลงพันธมิตรเช่นนี้…ท่านล้อเล่นหรือไม่?” การแสดงออกของฟางหยวนกลายเป็นน่าเกลียด

ปีศาจอมตะเซี่ยหูหัวเราะ “แน่นอนว่าไม่!”

“หลิวกวนซื่อ ไม่ใช่ว่าเจ้าวิเคราะห์เรื่องนี้มาอย่างละเอียดแล้วงั้นหรือ? ท่ามกลางผู้คนที่อยู่ที่นี่ มีเพียงพวกเราที่มาจากเส้นทางสายปีศาจ เราเป็นพันธมิตรโดยธรรมชาติ”

“เจ้าฆ่าเย่หลิวชุนซิงและผู้อมตะเผ่าหลิว เจ้ากระทั่งปล้นสะดมทรัพยากรของพวกเขา แล้วเจ้าจะส่งมอบตัวเองให้กับถ้ำสวรรค์นิรันดรหรือไม่?”

“หรือเจ้าจะออกจากบ้านเกิดของเจ้าและไปยังภาคกลางเพื่อเป็นทาสของสิบนิกายโบราณและวังสวรรค์?”

“ข้าเป็นทางเลือกเดียวของเจ้า”

หลังจากกล่าวจบประโยค เขามองไปที่อิงอู๋เซี่ย “เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้ามีปัญหาของตนเองเช่นกัน ข้ามีข้อตกลงกับคนเหล่านี้ แต่ดูเหมือนเจ้าจะเป็นศัตรูกับพวกเขา ข้าไม่สามารถรุกรานผู้อมตะระดับแปดเพียงเพราะผู้อมตะระดับเจ็ดและแม่น้ำหวนคืนถูกต้องหรือไม่?”

หัวใจของอิงอู๋เซี่ยเต้นแรง

ปีศาจอมตะเซี่ยหูพยายามโน้มน้าวฟางหยวนขณะเดียวกันเขาก็กำลังตรวจสอบภูมิหลังของราชันภูเขาม่วงและนิกายเงา

ท้ายที่สุดราชันภูเขาม่วงก็กลายเป็นคนบ้าไปแล้ว

หากราชันภูเขาม่วงยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ปีศาจอมตะเซี่ยหูอาจโจมตีพวกเขา ผลประโยชน์ที่จะได้รับจากการสังหารผู้อมตะระดับแปดที่บ้าคลั่งเพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของเขา

นอกจากนี้ปีศาจอมตะเซี่ยหูยังล้มเหลวในการหลอมรวมวิญญาณขณะที่แดนศักดิ์สิทธิ์ภูเขาหิมะถูกทำลาย ความพยายามทั้งหมดของเขากลายเป็นสูญเปล่า แน่นอนว่าเขาย่อมต้องการกู้คืนบางสิ่ง

การแสดงออกของฟางหยวนกลายเป็นมืดครึ้ม

ปีศาจอมตะเซี่ยหูไม่ใช่ตัวตนที่สามารถหลอกลวงโดยง่าย

คำกล่าวของฟางหยวนก่อนหน้านี้ช่วยเรียกสติของปีศาจอมตะเซี่ยหูกลับมา

แต่ปีศาจอมตะเซี่ยหูมีแผนการของตนเอง เขาใช้คำกล่าวของฟางหยวนย้อนกลับไปเล่นงานเขา

ฟางหยวนรู้ว่าเขาไม่สามารถร่วมมือกับเหมาหลี่ชิวหรือเว่ยหลิงหยาง

ถ้ำสวรรค์นิรันดรมีอยู่เพื่อปกป้องสายเลือดตระกูลฮวงจิน ฟางหยวนสังหารเย่หลิวชุนซิงและยังสังหารหม่าหงหยุน การเข้าหาถ้ำสวรรค์นิรันดรไม่จากการรนหาที่ตาย

ในทางกลับกัน เขาไม่สมารถไปยังภาคกลาง แม้เขาจะมีวิธีป้องกันการอนุมาน แต่มันไม่สามารถพึ่งพาได้อย่างสมบูรณ์

เขาต้องหลบอยู่ในมิติช่องว่างหรือค่ายกลวิญญาณของภาคใต้เพื่อหลบหนีจากการอนุมานของผู้อมตะภาคกลาง หากเขาไปยังภาคกลาง เทพธิดาจื่อเว่ยจะรู้เรื่องนี้ทันที เมื่อเวลานั้นมาถึง ตัวตนของเขาจะถูกเปิดเผยและถูกจัดการในที่สุด

สำหรับนิกายเงา ปัญหาเรื่องร่างทารกอมตะทำให้พวกเขาไม่สามารถร่วมมือ

ดังนั้นท่ามกลางผู้คนที่อยู่ที่นี่ ปีศาจอมตะเซี่ยหูจึงเป็นตัวเลือกเดียวของฟางหยวน

อย่างไรก็ตามปีศาจอมตะเซี่ยหูจะช่วยฟางหยวนก็ต่อเมื่อฟางหยวนยินดีเป็นทาสของเขาเท่านั้น

“หากเจ้าตกลง ข้าจะรับประกันความปลอดภัยของเจ้า หากไม่ ข้าจะโจมตีแม่น้ำหวนคืน เจ้าจะตายที่นี่ในวันนี้โดยไม่มีทางเลือกอื่น” ปีศาจอมตะเซี่ยหูยังกดดันฟางหยวนต่อไป

ฟางหยวนลังเล “ให้ข้าคิดก่อน!”

“ข้าจะให้เวลาเจ้าสามลมหายใจ” ปีศาจอมตะเซี่ยหูแสดงออกอย่างเย็นชา

ไร้ปรานีอย่างที่สุด!

ฟางหยวนยิ้ม เขารู้ว่าไม่สามารถหลอกลวงปีศาจอมตะเซี่ยหูและไม่แม้แต่จะสามารถถ่วงเวลา เขาหยุดการแสดง “เช่นนั้นข้าก็ขอดูวิธีการของพวกท่าน”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” ปีศาจอมตะเซี่ยหูหัวเราะเสียงดัง “ข้ารู้อยู่แล้วว่าคนที่มีคุณสมบัติครอบครองแม่น้ำหวนคืนเช่นเจ้าจะยอมจำนนต่อผู้อื่นโดยง่ายได้อย่างไร? ดังนั้นข้าจะก็จะทุบตีเจ้าจนกว่าเจ้าจะร้องขอความเมตตา!”

ปีศาจอมตะเซี่ยหูแสดงออกอย่างมีความสุขที่พบเหยื่อเช่นนี้ มันดูราวกับเขาไม่ต้องการฆ่าฟางหยวนจริงๆ

แต่ผู้ใดจะรู้ว่านี่คือแผนการของเขาหรือไม่?

ปีศาจอมตะเซี่ยหูเริ่มโจมตี มวลอากาศเย็นพุ่งออกไปด้วยพลังทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัว

แม่น้ำหวนคืนสะท้อนการโจมตีของปีศาจอมตะเซี่ยหูกลับไปแต่การโจมตีนี้ยังทำให้ปริมาณน้ำลดลงเล็กน้อย

ฟางหยวนไม่เคลื่อนไหว มันยังเร็วเกินไป

‘ข้าต้องหาทางออกจากสถานการณ์นี้!’

ฟางหยวนยิ้มและมองที่กลุ่มผู้อมตะภาคกลาง “แขกจากภาคกลาง พวกท่านกำลังรอสิ่งใดอยู่ พวกท่านกำลังรอให้ผู้อมตะภาคเหนือร่วมมือกันและดูแลพวกท่านงั้นหรือ?”

หัวใจของเว่ยหลิงหยางและไป่เฉินเทียนกระตุก

จ้าวเหลียนหยุนใช้วิญญาณกรีดร้องออกมา “ฆาตกร! เจ้าควรกังวลเรื่องของตนเองก่อน! ข้าจะจากไปเมื่อข้าเห็นเจ้าตายต่อหน้าข้าเท่านั้น!”

ผู้อมตะภาคกลางเงียบ พวกเขามองไปที่ผู้อมตะระดับแปดทั้งสอง

แต่เว่ยหลิงหยางและไป่เฉินเทียนยังไม่เคลื่อนไหว ตอนนี้พวกเขาดูเหมือนรูปปั้นที่ไม่สามารถตอบสนอง

ฟางหยวนหันไปกระตุ้นพังพอนหางสุนัข

แต่มันหัวเราะ “เด็กน้อย ไม่จำเป็นต้องกล่าวสิ่งใดอีกต่อไป การหว่านความบาดหมางไร้ประโยชน์ แม้เซี่ยหูจะไม่ต้องการฆ่าเจ้า แต่ข้าจะฆ่าเจ้าอย่างแน่นอน!”

หลังกล่าวจบคำ มันโจมตีทันที

มันพ่นควันสีม่วงไปที่แม่น้ำหวนคืนและทำให้ระดับน้ำลดลงเล็กน้อย

ฟางหยวนเผยรอยยิ้มขมขื่น สิ่งมีชีวิตระดับแปดเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์อสูร พวกเขาต่างฉลาดหลักแหลม คำพูดไม่สามารถทำให้พวกเขาหวั่นไหว

‘ดูเหมือนข้าต้องพึ่งพาตนเองเท่านั้น’

‘ท่าไม้ตายใหม่ที่ข้าสร้างขึ้นทรงพลังแต่ต่อหน้าสี่ ไม่ ห้าผู้อมตะระดับแปด มันยังยากเกินไปที่จะหลบหนี’

สิ่งมีชีวิตระดับแปดทั้งห้าได้แก่ปีศาจอมตะเซี่ยหู เหมาหลี่ชิว ไป่เฉินเทียน เว่ยหลิงหยาง และราชันภูเขาม่วง

ฟางหยวนมองน้ำที่อยู่ใต้เท้าและรู้สึกงุนงงเล็กน้อย

มันสามารถต่อต้านการโจมตีของผู้อมตะระดับแปดจากภายนอก นี่เป็นสิ่งที่น่าเหลือเชื่ออย่างแท้จริง

เป็นเพียงเวลานี้ที่แรงบันดาลใจใหม่ๆปรากฏขึ้นในใจของเขา

‘ดูเหมือนข้ายังต้องใช้วิญญาณความพยายามต่อไป ข้าเป็นเจ้าของแม่น้ำหวนคืน ภายในแม่น้ำสายสายนี้ ข้าสามารถใช้วิญญาณดวงอื่นได้เช่นกัน!’

ก่อนหน้านี้ฟางหยวนพยายามใช้วิญญาณอมตะดึงแม่น้ำและตระหนักว่าเขาสามารถย้ายแม่น้ำหวนคืนได้เช่นเดียวกับแม่น้ำหรือลำธารทั่วไป

แต่เพียงสิ่งนี้ มันยังไม่อนุญาตให้ฟางหยวนออกจากที่นี่

วิญญาณอมตะดึงแม่น้ำเป็นวิญญาณอมตะระดับหก มันสามารถเคลื่อนย้ายแม่น้ำ แต่มันช้ามาก การพยายามหลบหนีด้วยวิธีนี้เป็นไปไม่ได้

‘เซี่ยหูดูเหมือนจะมีวิธีใช้ประโยชน์จากแม่น้ำหวนคืนเพื่อสร้างค่ายกลวิญญาณ แล้วเหตุใดข้าจะไม่สามารถทำเช่นเดียวกัน ข้าคือเจ้าของแม่น้ำหวนคืน ข้ามีวิญญาณความพยายาม ข้าสามารถจัดการสิ่งนี้ได้อย่างอิสระ แม่น้ำ…หรือบางที…ข้าอาจสามารถสร้างท่าไม้ตายอมตะ…’

ความคิดนี้ปรากฏขึ้นในใจของฟางหยวนและเริ่มหยั่งรากลึก

วิญญาณความพยายามอนุญาตให้ฟางหยวนใช้ประโยชน์จากแม่น้ำหวนคืนขณะที่วิญญาณดึงแม่น้ำสามารถเคลื่อนย้ายแม่น้ำหรือลำธาร นี่ถือเป็นพื้นฐานของท่าไม้ตายอมตะ

ด้วยการเพิ่มวิญญาณระดับมนุษย์ดวงอื่นๆเข้าไป มันจะกลายเป็นท่าไม้ตายอมตะที่สมบูรณ์แบบและดูเหมือนมันจะไม่ใช่เรื่องที่ยากลำบากมากเกินไป

ฟางหยวนรู้สึกว่าเขาสามารถทำได้

นี่ไม่ใช่การเดาสุ่ม

แต่มันเกิดจากความสำเร็จของเขา!

ฟางหยวนมีระดับความสำเร็จที่น่าเหลือเชื่อ หนึ่งในนั้นคือเส้นทางแห่งวารี!

เขาเป็นปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งวารี!

นั่นทำให้เขาสามารถคิดค้นและเพิ่มวิญญาณเข้าไปในท่าไม้ตายใหม่ได้อย่างรวดเร็ว

แต่มันยังไม่เพียงพอ

‘ความแข็งแกร่งยังไม่เพียงพอ!’ ฟางหยวนตระหนักถึงสิ่งนี้

โครงสร้างของท่าไม้ตายใหม่เหมือนโครงกระดูกและปีกที่ถูกกางออกแต่มันยังขาดมัดกล้ามเนื้อที่ช่วยสนับสนุน

เขาต้องเพิ่มอีก!

ฟางหยวนคิดถึงเส้นทางความแข็งแกร่ง

หมื่นตัวตน!

ทักษะที่เขาคุ้นเคยมากที่สุด

นี่ทำให้เขาพบวิธีแก้ปัญญา

ด้วยความสำเร็จระดับปรมาจารย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งและเส้นทางแห่งวารี พวกมันอนุญาตให้เขาบรรลุเป้าหมายตามธรรมชาติ

แต่เดี๋ยวก่อน!

ฟางหยวนยังนึกถึงท่าไม้ตายอมตะหนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้อง

มันเป็นท่าไม้ตายอมตะของเย่หลิวชุนซิงที่ใช้สะเก็ดดาวเพื่อสร้างท่าไม้ตายที่ทรงพลัง มันเหมือนกับฟางหยวนที่พยายามใช้แม่น้ำหวนคืน เขาต้องใช้กำลังเสริมจากภายนอก!

นี่ทำให้ท่าไม้ตายใหม่ของเขามีเส้นเลือด

โครงกระดูก กล้ามเนื้อ ปีก และเส้นเลือด เขามีทั้งหมด

ฟางหยวนประสบความสำเร็จในการสร้างท่าไม้ตายอมตะในช่วงเวลาสั้นๆ!

‘นี่คือรูปแบบที่สองของหมื่นตัวตน!’ ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้น