Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1332 มีความสุข

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1332 มีความสุข

แปลโดย iPAT  

จื่อซานดื่มจนใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงและเริ่มพูดมาก

ดูเหมือนการเอาชนะฟางหยวนในครั้งนี้จะทำให้เขามั่นใจในตัวเองมากขึ้น เขารู้สึกว่าเขาจะประสบความสำเร็จในชีวิตรัก

ผู้อมตะมีวิธีการมากมายในการป้องกันการเมาสุรา แต่ด้วยวิธีนี้ความสุขในการดื่มจะหายไปและเป็นพฤติกรรมที่หยาบคายต่อสหายร่วมดื่ม

ฟางหยวนยกถ้วยของเขาขึ้นด้วยรอยยิ้ม “หากเป็นกรณีนั้นข้าก็จะยอมรับว่าข้าโชคร้าย น่าเสียดายที่ข้ามีคู่แข่งเช่นเจ้า! เห้อ…”

ฟางหยวนถอนหายใจ เขาคร่ำครวญราวกับสวรรค์ส่งคนมีพรสวรรค์ลงมากีดขวางเขา

จื่อซานหัวเราะเสียงดังและยกมือขึ้นตบไหล่ปลอบโยนฟางหยวน

ฟางหยวนลอบหัวเราะอยู่ภายใน

จื่อซานผู้นี้ช่างไร้เดียงสานัก

เรื่องนี้ถูกตัดสินมานานแล้ว

ตราบเท่าที่ฟางหยวนตกลง เฉียวซื่อหลิวจะพุ่งเข้าสู่อ้อมกอดของเขา นี่คือสิ่งที่แน่นอน

แต่เฉียวซื่อหลิวไม่ได้แสดงเจตจำนงของนางออกมาชัดเจนเกินไปเพราะนางยังมีความภาคภูมิใจในตนเอง นางพยายามเล่นตัวเพื่อเพิ่มคุณค่าให้กับตัวนางเอง

ฟางหยวนเข้าใจอย่างชัดเจน

เช่นเดียวกับครั้งนี้ จดหมายของเฉียวซื่อหลิวคือการแสดงออกถึงทัศนคติของนาง

‘เฉียวซื่อหลิวเห็นว่าจื่อซานและข้ากำลังแข่งขันกัน นางมีความสุขกับเรื่องนี้และเฝ้ามองจากด้านข้าง’

‘เมื่อข้าแพ้ นางจงใจบอกข้าเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างนางกับจื่อซาน นางต้องการปลอบโยนข้าและบอกให้ข้ารู้ว่านางไม่มีความรู้สึกใดๆต่อจือซาน มันเป็นเพียงความรักข้างเดียวของเขา’

‘แต่หญิงที่ฉลาดผู้นี้ไม่ได้ระบุทัศนคติของนางอย่างชัดเจน นางกล่าวเพียงข้อเท็จจริงเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจของตนเองขณะที่แสดงให้เห็นว่านางมีคุณค่าสำหรับการเป็นคู่ครอง’

‘ด้วยเหตุนี้ข้าจึงเหนือกว่าผู้ชายทุกคนของนาง’

‘ไม่ว่าข้าจะพ่ายแพ้อีกกี่ครั้ง ไม่ว่าข้าจะไล่ตามผู้หญิงคนอื่น หรือข้าจะแสดงความอ่อนแอออกมาเหมือนเหตุการณ์วันไหว้พระจันทร์ แล้วอย่างไร?’

‘ไม่ว่าอย่างไรข้าก็คือผู้ชนะ!’

‘ในความเป็นจริงกระทั่งข้าจะไปหาผู้หญิงคนอื่น เฉียวซื่อหลิวก็จะเป็นฝ่ายไล่ตามข้า’

‘แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ความรัก มันคือการเมือง!’

ฟางหยวนเย้ยหยันอยู่ในใจ เขาเข้าใจทุกสิ่งอย่างชัดเจน

แต่เขาไม่สามารถยอมรับความรักนี้จากเฉียวซื่อหลิว

หากเขายอมรับ เขาจะถูกลากเข้าสู่สงครามการเมืองที่ชั่วร้าย เขาจะไม่ใช่เพียงวูอี้ไห่อีกต่อไป แต่เขาจะเป็นตัวแทนของตระกูลเฉียวที่แทรกซึมอยู่ในตระกูลวูเพื่อแสวงหาผลประโยชน์

วูหยงจะไม่มอบสภาพแวดล้อมที่ผ่อนคลายเช่นนี้กับเขาอีก เขาจะกำหราบและเก็บฟางหยวนเอาไว้ใกล้ตัว

หากเป็นเช่นนั้นฟางหยวนจะสามารถเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝันได้อย่างไร?

เห็นได้ชัดว่าเขาทำไม่ได้ นอกจากนั้นตัวตนที่แท้จริงของเขาอาจถูกเปิดเผย

และนั่นจะนำไปสู่ปัญหาที่มากขึ้น

เมื่อตัวตนของฟางหยวนถูกเปิดเผย เขาต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีจากทุกกองกำลัง

‘อย่างไรก็ตามแม้ข้าจะไม่ยอมรับ ข้าก็ยังสามารถใช้ความรักนี้ให้เกิดประโยชน์’

เฉียวซื่อหลิวทำให้วูหยงระวังตัวและส่งฟางหยวนกลับมาที่ค่ายกลวิญญาณ

แน่นอนว่าในโลกใบนี้ไม่มีสิ่งใดสมบูรณ์แบบ แม้วิธีนี้จะยอดเยี่ยม แต่มันยังมีข้อเสีย

การตื่นตัวของวูหยง ลั่วมู่ซือ หลุนเฟย และจื่อซาน รวมถึงคู่แข่งความรักคนอื่นๆจะสร้างปัญหาให้เขา

โลกใบนี้มีความรักที่บริสุทธิ์ แต่มันหายากจริงๆ

เมื่อผู้คนใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่ยากลำบาก พวกเขาต้องพิจารณาหลายสิ่งหลายอย่าง

ความงาม ภูมิหลัง ระดับการบ่มเพาะ และอื่นๆของเฉียวซื่อหลิวล้วนเป็นสิ่งยั่วยวนใจ

ท่ามกลางผู้ชายที่ชื่นชอบนาง จื่อซานไร้เดียงสาที่สุด แต่เขายังให้ความสำคัญกับการบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งค่ายกลโดยไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงผู้อื่น

สำหรับฟางหยวน เขาเป็นคนพิเศษ

การมาถึงของจื่อซานไม่ได้อยู่ในความคาดหมายของฟางหยวน

แต่เขาเตรียมใจไว้แล้ว

แม้จื่อซานจะไม่มาที่นี่ ผู้ชายคนอื่นๆก็ต้องมาสร้างปัญหาให้เขา แม้พวกเขาจะไม่ได้มาตอนนี้แต่พวกเขาก็จะมาในอนาคต

เนื่องจากฟางหยวนกำลังเข้าใกล้เฉียวซื่อหลิวและได้รับผลประโยชน์จากนาง ท่ามกลางผู้ชายเหล่านั้น หลายคนมีกองกำลังใหญ่อยู่เบื้องหลังและพยายามกอบโกยผลประโยชน์เช่นกัน

ดังคำกล่าวที่ว่าหญิงงามมักมาพร้อมกับปัญหา

หญิงงามไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะครอบครอง

มีเพียงคนไร้เดียงสาเท่านั้นที่คิดว่าจะสามารถใช้ความรักและอารมณ์เพื่อพิชิตใจหญิงงาม

ในความเป็นจริงยังมีปัจจัยอื่นอีกมากมาย

ความงามของหญิงสาวคือของขวัญตามธรรมชาติของพวกนาง

มันเป็นของขวัญที่มีคุณค่าและสามารถสร้างความมั่งคั่ง

แล้วผู้ใดจะไม่ต้องการความมั่งคั่งเช่นนี้?

แต่ทุกคนไม่สามารถได้รับความมั่งคั่งนี้

หากหญิงงามเต็มใจมอบความมั่งคั่งของนางให้กับชายคนรักด้วยความรักอันบริสุทธิ์ ผู้โชคดีคนนั้นก็ควรปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี

แต่ในความเป็นจริงสถานการณ์ดังกล่าวมีน้อยเกินไป

หากมันเกิดขึ้น จงรักษามันไว้ หากไม่ อย่าฝากความหวังไว้กับมัน

นี่คือความจริง

ตั้งแต่ฟางหยวนตัดสินใจใช้ความรักของเฉียวซื่อหลิวเพื่อบรรลุเป้าหมายของตนเอง เขาก็คิดหาวิธีแก้ปัญหาเหล่านี้ไว้แล้ว

หากเขาจัดการได้ไม่ดี จื่อซานจะเป็นเพียงคนแรกที่มาที่นี่และหลังจากนี้จะมีคนที่สอง คนที่สาม และคนต่อๆไป

นั่นจะส่งผลกระทบต่อการสำรวจอาณาจักรแห่งความฝันของฟางหยวน

ฟางหยวนต้องแก้ปัญหานี้อย่างระมัดระวัง

เมื่อจื่อซานมาที่นี่ในช่วงเวลาที่เหมาะสม ฟางหยวนลอบมีความสุข

หลังจากตรวจสอบข้อมูลของจื่อซาน เขายิ่งมีความสุขมากขึ้น

จื่อซานเป็นเครื่องมือของผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งของตระกูลจื่อ

หลายคนคิดว่าจื่อซานจะสร้างปัญหาให้ฟางหยวน

แต่ในมุมมองของฟางหยวน เขารู้สึกว่านี่คือโอกาส

หากเขาจัดการเรื่องนี้ได้ดี เขาจะสามารถแก้ปัญหาในอนาคตได้ทั้งหมด เขาจะสามารถสำรวจอาณาจักรแห่งความฝันได้อย่างสงบสุข

ดังนั้นฟางหยวนจึงต้องพ่ายแพ้

หากเขาไม่พ่ายแพ้ เขาจะสร้างปัญหาร้ายแรงให้กับตนเอง

ขณะเดียวกันมันเป็นเรื่องง่ายที่จะวางแผนล่อลวงจื่อซาน

จากข้อมูล ฟางหยวนรู้ว่าจื่อซานชอบศึกษาเกี่ยวกับเส้นทางแห่งค่ายกล เขามีความเชี่ยวชาญในด้านนี้

ฟางหยวนใช้สิ่งนี้ท้าทายเขา

ในฐานะผู้เชี่ยวชาญที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ แม้เขาจะสามารถเพิกเฉยต่อสิ่งอื่น แต่เขาจะไม่สามารถเพิกเฉยต่อเรื่องนี้ เพราะมันคือความหมายชีวิตของเขา

ฟางหยวนเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงแต่กลับใช้ปัญหาบนเส้นทางแห่งค่ายกลท้าทายจื่อซาน นี่เป็นการตบหน้าจื่อซานครั้งใหญ่

แล้วจื่อซานจะทนได้อย่างไร?

แน่นอนว่าเขาไม่สามารถ

ดังนั้นเขาจึงตกลงสู่กับดักของฟางหยวนและไม่สามารถปีนขึ้นมา

ไม่เพียงเขาจะติดกับดักของฟางหยวน หลังจากนั้นเขายังรู้สึกว่าฟางหยวนเป็นคนจริงใจมาก!

“เจ้าเป็นคู่แข่ง แต่เจ้ากล่าวได้ถูกต้ง มิตรภาพจะเกิดขึ้นหลังการต่อสู้ ฮ่าฮ่าฮ่า” จื่อซานหัวเราะและยกแขนขึ้นโอบไหล่ฟางหยวน

“พูดมากแล้ว ดื่มกันเถอะ!” ฟางหยวนกลืนน้ำลาย

จื่อซานมองฟางหยวนด้วยดวงตาเบิกกว้าง เขายกนิ้วให้ “เยี่ยม! ไปดื่มกันเถอะ!”

ทั้งสองฝ่ายดื่มสุราจนหมดถ้วย

“สุราเลิศรส!” จื่อซานถอนหายใจ “เห้อ…กล่าวตามตรง นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าดื่มหนักเช่นนี้…”

ฟางหยวนหัวเราะอย่างเต็มที่ แต่ภายในเขาไม่รู้สึกสะทกสะท้าน

สุราคือวิถีของฝ่ายธรรมะ

วิถีของฝ่ายปีศาจคือการต่อสู้และเข่นฆ่า

งานเลี้ยงของฝ่ายธรรมะเต็มไปด้วยอุบายและเล่ห์กล ความคิดหลอกลวงทุกประเภทเหมือนกระแสน้ำที่เชี่ยวกรากที่จะกวาดเหยื่อผู้โชคร้ายลงสู่ขุมนรก

ฟางหยวนแพ้จื่อซานแต่เขามีความสุขมาก เขาเร่งกระจายข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ออกไป

แพ้แล้วอย่างไร?

บางครั้งความพ่ายแพ้ก็เป็นวิธีบรรลุเป้าหมาย

จื่อซานมีความสุขมากเช่นกัน เขารู้สึกว่านี่เป็นงานเลี้ยงที่เขามีความสุขมากที่สุด