Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1349 ฆ่าเทพธิดากระต่ายขาว - novel-lucky

ฟางหยวนจัดการปัญหาต่างๆ ระหว่างการปิดประตูฝึกตน

“เทพธิดากระต่ายขาวต้องการพบข้าเพื่อสิ่งใด?” ฟางหยวนถามวูอันโดยใช้วิธีบนเส้นทางแห่งข้อมูล

ในไม่ช้าฟางหยวนก็เข้าใจเจตนาของเทพธิดากระต่ายขาว

“ไม่พบ ปล่อยนางไป” ฟางหยวนปฏิเสธอย่างไร้ปรานี

คฤหาสน์วิญญาณอมตะของตระกูลวูจะมาถึงภายในหนึ่งวัน

ฟางหยวนจะไม่พาเทพธิดากระต่ายขาวไปด้วย เขาต้องวางหมากบางตัวไว้ที่นี่ แม้นางจะไม่ได้อยู่ในค่ายกลวิญญาณ แต่นางก็ยังมีประโยชน์

แน่นอนว่าเรื่องนี้มีความเสี่ยง อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างเทพธิดากระต่ายขาวกับวูอี้ไห่เป็นเรื่องที่ทุกคนรู้ดี

แต่ตัวหมากจำเป็นต้องแสดงคุณค่าของมัน ฟางหยวนยอมรับเทพธิดากระต่ายขาวไม่ใช่เพราะความงามหรือความรัก เขาเพียงต้องการดึงคุณค่าทั้งหมดของนางออกมาเท่านั้น

“แม้จะเหลือเวลาเพียงหนึ่งวัน ข้าก็จะไม่ทิ้งโอกาสไป ข้าอาจได้รับบางสิ่งจากอาณาจักรแห่งความฝัน”

แต่น่าเสียดายที่ฟางหยวนยังพบกับอาณาจักรแห่งความฝันที่ไร้สาระ

โชคของเขาค่อนข้างแย่ หากมันเป็นอาณาจักรแห่งความฝันที่เกิดจากประสบการณ์จริง อย่างน้อยเขาก็จะได้รับบางสิ่ง

“ข้าได้ยินว่าตระกูลเฉียวมีอาณาจักรแห่งความฝันที่เกิดจากประสบการณ์จริงมากมาย น่าเสียดาย…ปีศาจอมตะเหล่านั้นไม่มีวิธีคลี่คลายความฝันแต่พวกเขากลับพบอาณาจักรแห่งความฝันที่ดี”

ฟางหยวนไม่สามารถเข้าไปยังพื้นที่ของตระกูลเฉียว หากเขาเปิดเผยวิธีสำรวจอาณาจักรแห่งความฝัน เขาจะพบปัญหาร้ายแรง

พื้นที่ตระกูลเฉียว

“มีเวลาอีกหนึ่งวันก่อนที่เราจะออกเดินทาง ใช้เวลาของท่านให้คุ้มค่า นอกจากนี้ตระกูลเฉียวของเรายินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะซื้อทรัพยากรบนเส้นทางแห่งความฝันที่ท่านพบ” เฉียวป๋อมาส่งเทพธิดาเมี่ยวหยินและปีศาจอมตะอีกสองคน

“ไม่จำเป็นต้องสำรวจเพิ่มเติม ข้าจะจบมันในตอนนี้” เทพธิดาเมี่ยวหยินเผยรอยยิ้มให้เฉียวป๋อ

เฉียวป๋องุนงง

เขานำเทพธิดาเมี่ยวหยินมาที่นี่หลายครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเทพธิดาเมี่ยวหยินเผยรอยยิ้มที่มีความหมาย

หัวใจของเขาพองโตขึ้นขณะที่การแสดงออกกลายเป็นมึนงง

ในไม่ช้าร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน

เสียงที่แผ่วเบาดังขึ้น

รูม่านตาของเฉียวป๋อหดเล็กลง เขาก้มหน้ามองที่หน้าอกของตนและพบกรงเล็บอันแหลมคมแทงทะลุหัวใจของเขาโดยตรง

“กล้าดีอย่างไร…” เฉียวป๋อยังกล่าวไม่จบแต่ชีวิตของเขาจบสิ้นไปแล้วพร้อมกับร่างกายที่กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง

เฉียวป๋อตาย!

จากด้านหลัง ไป่หนิงปิงดึงมือของนางออกมาอย่างไร้ความรู้สึก

“ได้เวลาแล้ว มาเริ่มกันเถอะ” ผู้อมตะคนที่สามเดินออกมา รูปลักษณ์ของนางเปลี่ยนแปลงไป

ไห่ลั่วหลัน!?

…..

“ท่านวูอี้ไห่ไม่ต้องการพบข้าจริงๆงั้นหรือ?” เทพธิดากระต่ายขาวน้ำตาซึมขณะมองวูอัน

วูอันถอนหายใจและส่ายศีรษะ “ไปเถอะ เจ้ายังมีโอกาสในอนาคต ตราบเท่าที่เจ้าจัดการธุรกิจซื้อขายโอกาสได้ดี บางทีท่านวูอี้ไห่อาจตอบแทนเจ้าในอนาคต”

“จัดการได้ดีงั้นหรือ? ฮ่าฮ่า” ดวงตาของเทพธิดากระต่ายขาวเปลี่ยนเป็นสีดำและส่องประกายเย็นชา

เห็นการเปลี่ยนแปลงดังนั้น วูอันถอยหลังไปก้าวหนึ่ง “เทพธิดากระต่ายขาว เจ้ากำลังทำสิ่งใด? อย่าใช้ความรุนแรง”

เสียงของเทพธิดากระต่ายขาวเปลี่ยนไปเช่นกัน “อย่าพูดถึงกระต่ายขาว! ข้าไม่ใช่หญิงอ่อนแอและโง่เขลาที่หลงรักชายไร้หัวใจผู้นี้ จำไว้ ข้าคือเสือดำ!”

“หือ เสือดำอันใด? ถึงเวลาต้องมอบบทเรียนให้เจ้าบ้างแล้ว แม้ตระกูลวูของข้าจะอยู่ในจุดที่ยากลำบาก แต่ตัวละครเล็กๆเช่นเจ้าก็อย่าลืม…อา…” ก่อนที่วูอันจะกล่าวจบ ใบหน้าของเขาก็แสดงออกด้วยความหวาดกลัวอย่างที่สุด

เขาพบว่าตนเองไม่สามารถเคลื่อนไหว ไม่เพียงร่างกายกระทั่งจิตวิญญาณของเขาก็กำลังหลอมละลาย

“นี่…ท่าไม้ตายอมตะ…ข้าถูกโจตีเมื่อใด…”

เสียงอันเย็นเยียบของนางเสือดำดังเข้าหูวูอัน “น่าสนุก เดิมทีมันมีไว้สำหรับวูอี้ไห่ น่าเสียดายที่ข้าไม่พบเขา”

หลังกล่าวจบคำ ร่างของวูอันก็ละลายกลายเป็นแอ่งน้ำสีดำ

วูอันตาย!

…..

“บึม บึม บึม”

ค่ายกลวิญญาณถูกโจมตี

“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ผู้อมตะฝ่ายธรรมะตอบสนองทันที

“มีบางคนโจมตีค่ายกลวิญญาณ!” ในไม่ช้าจื้อกุ้ยของตระกูลจื่อก็พบปัญหาและแจ้งกลุ่มผู้อมตะฝ่ายธรรมะ

หัวใจของกลุ่มผู้อมตะฝ่ายธรรมะจมดิ่งลง

ค่ายกลวิญญาณนี้มีการป้องกันที่แข็งแกร่งมาก แต่การถูกโจมตีจากภายในและภายนอกเป็นสองสถานการณ์ที่แตกต่างกัน

ปฏิเสธไม่ได้ว่าการโจมตีจากภายในอันตรายมากกว่า

“ปัญหาอยู่ที่อาณาเขตของตระกูลเฉียว” ผู้อมตะที่อยู่ใกล้กับตระกูลเฉียวกระจายข่าวออกไปอย่างรวดเร็ว

“บัดซบ! ข้าบอกแล้วว่าธุรกิจซื้อขายโอกาสจะสร้างปัญหา ตระกูลเฉียวกำลังเล่นกับไฟ! ดูว่าเกิดสิ่งใดขึ้น!” ปาฉวนฟงตะโกนต่อว่าเพราะตระกูลปาไม่มีส่วนร่วมในธุรกิจนี้

ได้ยินคำกล่าวนี้ ผู้อมตะคนอื่นๆก็เงียบเสียงลง

“อย่ากังวล ผู้อาวุโสตระกูลจื่อของข้าเตรียมพร้อมรับกับสิ่งนี้ไว้แล้ว ค่ายกลวิญญาณนี้มีแนวป้องกันสี่ชั้น ปีศาจอมตะไม่สามารถทำลายแม้แต่ชั้นนอกสุดของเรา” จื่อกุ้ยพยายามยกขวัญกำลังใจและบรรเทาสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจเพราะตระกูลจื่อเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งธุรกิจซื้อขายโอกาส

“ถูกต้อง พวกมันเป็นเพียงหนูสกปรกตัวเล็กตัวน้อยเท่านั้น” ผู้อมตะคนอื่นๆสงบจิตใจลง

แต่ในเวลานี้

“บึม บึม บึม!”

เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้ง ค่ายกลวิญญาณเกิดการสั่นสะเทือน วิญญาณจำนวนมากถูกทำลาย

“เกิดสิ่งใดขึ้น?”

จื่อกุ้ยตกใจมาก “พวกเขาพบแกนกลางของค่ายกลวิญญาณงั้นหรือ? โอ้ ไม่ ฝ่ายตรงข้ามเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี พวกเขาไม่ได้โจมตีพวกเราอย่างกะทันหัน”

“พวกเขาโจมตีจากทั้งภายในและภายนอก มันกระทั่งรุนแรงกว่าก่อนหน้า”

“หยุดพวกเขา!”

“กระตุ้นใช้ค่ายกลวิญญาณเร็วเข้า!”

“ส่งคนไปยังจุดเกิดเหตุและกำจัดปีศาจเหล่านั้น!”

“ผู้อมตะตระกูลวูและตระกูลเฉียวตายไปหมดแล้วงั้นหรือ? ยังมีผู้ใดอยู่ที่นั่นหรือไม่?”

กลุ่มผู้อมตะถ่ายทอดเสียงท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย

“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ในห้องโถงของตระกูลวู คิ้วของฟางหยวนขมวดแน่น

เขากำลังฝึกฝนท่าไม้ตายอมตะขณะที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นรวดเร็วเกินไป เขาไม่มีเวลาเตรียมตัว

ข้อมูลถูกส่งมายังฟางหยวนและทำให้เขาตระหนักว่าเทพธิดากระต่ายขาวสังหารวูอันไปแล้ว

“เทพธิดากระต่ายขาวทรยศ ดูเหมือนนางจะกลายเป็นอีกคน แท้จริงแล้วเป้าหมายของนางคือข้า!” ฟางหยวนขมวดคิ้วลึก

เขาตัดสินใจฆ่าเทพธิดากระตายขาวเพื่อแก้แค้นให้วูอัน

มันไม่ใช่เพียงเพราะตัวตนของวูอี้ไห่แต่ฟางหยวนจำเป็นต้องรักษาเสถียรภาพของค่ายกลวิญญาณ ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องกำจัดเทพธิดากระต่ายขาว

“ผู้ใดจะคิดว่าจะเกิดความผิดพลาดครั้งใหญ่เช่นนี้ อี้ไห่ ค่ายกลวิญญาณส่วนของข้าอยู่นอกเหนือการควบคุมไปแล้ว ช่วยข้าด้วย”

เฉียวซื่อหลิวถ่ายทอดเสียงมาขอความช่วยเหลือจากฟางหยวนและส่งฉากที่ไป่หนิงปิงสังหารเฉียวป๋อมาด้วย

เมื่อได้รับข้อมูลนี้ ความคิดของฟางหยวนกลายเป็นว้าวุ่น

‘ไป่หนิงปิง? ไห่ลั่วหลัน! เหตุใดพวกนางถึงมาที่นี่? โอ้ ข้าเข้าใจแล้ว นี่คือการกระทำของนิกายเงา!’ หัวใจของฟางหยวนสั่นสะท้านขึ้น

เขายืนอยู่ที่เดิมด้วยดวงตาส่องประกาย

เมื่อค้นพบว่าปัญหาเกิดจากนิกายเงา เจตนาสังหารของเขาก็หายไป

มันเป็นเรื่องน่าขัน!

นิกายเงามีผู้อมตะระดับแปด

ฟางหยวนเห็นสิ่งนี้มากับตาของตนเองที่แม่น้ำหวนคืน

ผู้ใดจะรู้ว่าราชันภูเขาม่วงซ่อนตัวอยู่ที่ใด เขาอาจอยู่ใกล้ๆและรอโอกาสโจมตีวูอี้ไห่ทันทีที่ฟางหยวนออกไป

‘แม้ข้าจะมีเกราะหวนคืนที่สามารถป้องกันการโจมตีของผู้อมตะระดับแปด แต่หากข้าใช้มัน ตัวตนของข้าจะถูกเปิดเผย เนื่องจากนิกายเงาส่งเทพธิดากระต่ายขาวมาสังหารข้า ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขายังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของข้า มิฉะนั้นพวกเขาจะไม่ส่งเพียงเทพธิดากระต่ายขาวมาที่นี่’

‘ข้าควรทำอย่างไร?’

ฟางหยวนเร่งใช้ความคิด

ความคิดเคลื่อนไหวราวกับพายุอยู่ในจิตใจของเขา

‘เห็นได้ชัดว่าเจตนาของนิกายเงาคือช่วยเทพปีศาจจิตวิญญาณ’

‘นิกายเงามีไพ่ตายของพวกเขา ข้าต้องเฝ้าสังเกตอยู่อย่างเงียบๆ ค่ายกลวิญญาณนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย มันสามารถป้องกันการโจมตีของผู้อมตะระดับแปด ตอนนี้ข้าไม่ควรเปิดเผยตัว’

ฟางหยวนวางแผนอย่างรวดเร็ว

สำหรับเฉียวซื่อหลิว?

เจ้าต้องตายเพื่อข้า!

“วูอี้ไห่ มาเร็ว!” เฉียวซื่อหลิวกระตุ้นอีกครั้ง

ฟางหยวนปฏิเสธทันที “รอก่อน ข้ามีปัญหาบางอย่างที่นี่ วูอันถูกเทพธิดากระต่ายขาวสังหาร ข้าไม่สามารถไว้ชีวิตฆาตกรผู้นี้!”

“อา…ระวังตัวด้วย!” เฉียวซื่อหลิวตกใจมากแต่นางยังแสดงความห่วงใยต่อฟางหยวนโดยไม่รู้ตัวเลยว่านางถูกเขี่ยทิ้งแล้ว

เฉียวซื่อหลิวกำลังเผชิญหน้ากับเทพธิดาเมี่ยวหยิน ไห่ลั่วหลัน และไป่หนิงปิง

นางเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดที่เทียบเท่าเทพธิดาเมี่ยวหยินขณะที่ไห่ลั่วหลันและไป่หนิงปิงเป็นผู้อมตะระดับหก

ดังนั้นในสายตาของเฉียวซื่อหลิว สถานการณ์จึงค่อนข้างยากลำบาก นางมองเทพธิดาเมี่ยวหยินและกล่าว “พวกเจ้าจบแล้ว ค่ายกลวิญญาณถูกกระตุ้นใช้งานแล้ว พวกเจ้าทั้งหมดถูกขังอยู่ที่นี่ มอบตัวและเป็นทาสของตระกูลเฉียว ด้วยวิธีนี้พวกเจ้าจะรอดชีวิต”

“ฮ่าฮ่าฮ่า” เทพธิดาเมี่ยวหยินหัวเราะ “จะเป็นเช่นนั้นแน่หรือ?”