Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1366 ราชันมังกรตื่นขึ้น

วังสวรรค์มีสิ่งที่ต้องกังวลแต่เกี่ยวกับความกังวลนี้เทพอมตะกลุ่มดาวไม่ได้กล่าวอย่างชัดเจน

 

หลังกล่าวจบ เจตจำนงของเทพอมตะกลุ่มดาวก็หายไปในอากาศ

 

“โอ้ จื่อเว่ย อย่ามองข้า แม้ข้าจะอายุยืนยาว แต่ข้าก็ไม่รู้ทุกสิ่ง ข้าจะบอกความจริงกับเจ้า นี่เป็นครั้งที่สองที่ข้าได้เห็นเจตจำนงของเทพอมตะกลุ่มดาวปรากฏขึ้นด้วยตนเอง” ราชันมังกรถอนหายใจ

 

เขาหยุดก่อนกล่าวต่อ “เราต้องเชื่อในเจตจำนงของเทพอมตะกลุ่มดาวและทำตามคำกล่าวของนาง เราจะชนะในครั้งนี้อย่างแน่นอน นี่คือชะตากรรมของเรา!”

 

ด้วยคำสั่งของเทพอมตะกลุ่มดาว ราชันมังกรและคนอื่นๆจึงไม่กล้าขัดขืน

 

ในช่วงเวลาที่หอคอยดวงตาสวรรค์อยู่ในสวรรค์สีขาว มันถูกขัดขวางโดยวิธีการบางอย่างที่ราชันภูเขาม่วงทิ้งไว้และทำให้พวกเขามาถึงช้ากว่าความตั้งใจเดิม

 

การวิเคราะห์ของฟางหยวนถูกต้อง

 

แม้เขาจะไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดวังสวรรค์ถึงไม่นำผู้อมตะระดับแปดมามากกว่านี้ แต่มันก็ไม่สามารถหยุดเขาจากการมองเห็นรายละเอียดดังกล่าว

 

ฟางหยวนตัดสินใจใช้ค่ายกลวิญญาณช่วยอิงอู๋เซี่ยและแทรกแซงการต่อสู้ระหว่างราชันมังกรกับราชันภูเขาม่วง

 

ด้วยการใช้สวรรค์สีเหลืองเป็นตัวกลาง พวกเขาประสบความสำเร็จในการส่งวิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูล

 

นี่ทำให้ฟางหยวนสามารถพูดคุยกับราชันภูเขาม่วงได้โดยตรง

 

ฟางหยวนต้องช่วยอิงอู๋เซี่ยเพื่อให้ได้รับความไว้วางใจจากนิกายเงา มิฉะนั้นเขาจะไม่สามารถดำเนินการต่อไป

 

ด้วยวิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูล มันทำให้ฟางหยวนสามารถอนุมานบางสิ่งเกี่ยวกับราชันภูเขาม่วง

 

หากเป็นช่วงเวลาปกติ พวกเขาต้องทำข้อตกลงพันธมิตรเป็นอันดับแรก มิฉะนั้นข้อมูลอาจรั่วไหล

 

ราชันภูเขาม่วงเริ่มกล่าวกับฟางหยวน “ฟางหยวน ก่อนอื่นข้าต้องขอบคุณชื่อราชันภูเขาม่วงที่เจ้าตั้งให้ มันยอดเยี่ยมมาก ข้าชอบมัน”

 

ฟางหยวนไม่ได้คาดหวังว่าคำโกหกที่เขาใช้หลอกลวงไท่เป่ยหยุนเฉิงจะกลายเป็นความจริงในวันหนึ่ง

 

ราชันภูเขาม่วงมีทักษะในการติดต่อสื่อสาร เขากล่าวเรื่องนี้เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมากขึ้นกับฟางหยวน

 

ฟางหยวนหัวเราะ “เช่นนั้นข้าก็จะเรียกท่านว่าราชันภูเขาม่วง ท่านเห็นความจริงใจของข้าแล้ว เราควรทำงานร่วมกัน ตอนนี้ถึงเวลาสำหรับข้อตกลงแล้ว”

 

ราชันภูเขาม่วงโจมตีราชันมังกรอย่างดุเดือด ขณะเดียวกันก็ตอบฟางหยวน “ตกลง เจ้าต้องการสิ่งใด?”

 

ฟางหยวนตอบ “คริสตัลสวรรค์ ข้าต้องการคริสตัลสวรรค์จำนวนมาก!”

 

คริสตัลสวรรค์หายากมาก กระทั่งในสวรรค์สีเหลืองก็ยังมีขายน้อยมากและไม่เพียงพอต่อความต้องการของฟางหยวน

 

แต่นิกายเงามี

 

ฟางหยวนไม่สงสัยเรื่องนี้แม้แต่น้อย

 

แม้นิกายเงาจะอยู่ในจุดต่ำสุด แต่พวกเขาไม่เคยขาดแคลนทรัพยากร ฟางหยวนสามารถมองเห็นสิ่งนี้ระหว่างการไล่ล่ากลุ่มของอิงอู๋เซี่ย

 

ดังคาด ราชันภูเขาม่วงตอบ “ตกลง ข้ามีคริสตัลสวรรค์มากมาย พวกมันจะถูกส่งมอบให้เจ้าเพื่อแสดงความจริงใจ”

 

“เจ้าต้องการคริสตัลสวรรค์เพื่อหล่อเลี้ยงอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดใช่หรือไม่?”

 

“นี่เป็นความคิดที่ดี เกราะหวนคืนไม่สามารถใช้งานได้อย่างอิสระ แต่กระทั่งเจ้าจะเปลี่ยนอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดให้เป็นสัตว์อสูรแรกกำเนิด มันก็ยังห่างไกลจากจุดสูงสุด นอกจากนั้นเจ้าอาจไม่สามารถควบคุมมัน ข้าเข้าใจความสามารถบนเส้นทางแห่งทาสของเจ้า”

 

“แต่ไม่จำเป็นต้องกังวล ข้ามีวิธีที่จะทำให้เจ้าสามารถควบคุมอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด”

 

คำกล่าวของราชันภูเขาม่วงทำให้ฟางหยวนทั้งดีใจและประหลาดใจ

 

ราชันภูเขาม่วงใจกว้างมาก เขายอมสละคริสตัลสวรรค์เพื่อสนับสนุนฟางหยวนโดยไม่ลังเล

 

โดยเฉพาะวิธีการควบคุมอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด เรื่องนี้สามารถล่อลวงฟางหยวนได้อย่างมีประสิทธิภาพ

 

ดังคาด คำกล่าวของผู้อมตะระดับแปดบนเส้นทางแห่งปัญญาล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยภูมิปัญญา

 

ฟางหยวนเงียบก่อนกล่าว “การเพิ่มวิธีควบคุมอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดเป็นสิ่งที่ดี แต่ตอนนี้เรามีเรื่องสำคัญต้องทำ!”

 

เขากล่าวราวกับวิธีควบคุมอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดเป็นของเขาอยู่แล้ว

 

ด้วยวิธีนี้ราคาที่ราชันภูเขาม่วงใช้ต่อรองจึงด้อยค่าลง

 

ราชันภูเขาม่วงยิ้ม “มีสิ่งใดสำคัญกว่านี้?”

 

“นั่นคือเราทั้งคู่ต้องหยุดสู้รบเดี๋ยวนี้!” ฟางหยวนกล่าว

 

นิกายเงาจะได้รับประโยชน์จากเรื่องนี้ มันดีสำหรับฟางหยวนเช่นกัน มีเพียงวังสวรรค์เท่านั้นที่จะไม่ได้รับผลประโยชน์

 

ราชันภูเขาม่วงออกคำสั่งกับสมาชิกนิกายเงาทันที

 

ฟางหยวนออกคำสั่งผู้อมตะภาคใต้ด้วยตัวตนของวูอี้ไห่และผู้ควบคุมค่ายกลวิญญาณเช่นกัน

 

ทั้งสองฝ่ายเริ่มแยกออกจากกัน

 

นิกายเงาพบความสูญเสียมากมาย ตอนนี้พวกเขาเหลือสมาชิกไม่กี่คนเช่น อิงอู๋เซี่ย ไป่หนิงปิง ไห่ลั่วหลัน เทพธิดาเมี่ยวหยิน และคนอื่นๆ

 

ฝ่ายธรรมะของภาคใต้มีความสูญเสียเช่นกัน แต่มันไม่ถือว่ามีนัยสำคัญ

 

อย่างไรก็ตามกายาแห่งความฝันยังไม่หยุดปรากฏตัวขณะที่อาณาจักรแห่งความฝันค่อยๆหายไปอย่างต่อเนื่อง

 

นี่เป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายสำหรับวังสวรรค์

 

‘ตอนนี้วังสวรรค์จะทำอย่างไรต่อไป?’ ฟางหยวนเฝ้ามองการเคลื่อนไหวของวังสวรรค์

 

ราชันมังกรติดอยู่ในอาณาจักรแห่งความฝัน เทพธิดาจื่อเว่ยกำลังเร่งการยึดครองค่ายกลวิญญาณหอคอยดวงตาสวรรค์ยังต่อสู้อยู่กับจ้าวเย่ฮุ้ย

 

“บึม!”

 

จ้าวเย่ฮุ้ยใช้กรงเล็บตบหอคอยดวงตาสวรรค์ลงกระแทกพื้น

 

แต่มันไม่ได้รับความเสียหาย

 

จ้าวเย่ฮุ้ยอ้าปากและยิงลำแสงค่ำคืนสีเทาออกมา

 

หอคอยดวงตาสวรรค์ใช้การโจมตีพ่ายแพ้ต่อโชคชะตาอีกครั้ง

 

ค่ำคืนสีเทาถูกกลืนกินโดยแสงสีดาวขณะที่จ้าวเย่ฮุ้ยถูกผลักดันออกไปและได้รับบาดเจ็บ

 

แต่แทบจะในทันทีที่อาการบาดเจ็บของมันหายไป

 

จ้าวเย่ฮุ้ยคำรามและพุ่งเข้าโจมตีหอคอยดวงตาสวรรค์อีกครั้งด้วยความโกรธและเกลียดชัง

 

หอคอยดวงตาสวรรค์บินขึ้นสู่ท้องฟ้า

 

จ้าวเย่ฮุ้ยไล่ล่าไปอย่างไม่ลดละ

 

ผู้อมตะภาคกลางที่อยู่ในหอคอยดวงตาสวรรค์เต็มไปด้วยความประหม่าและกังวล

 

“บัดซบ! สัตว์อสูรแรกกำเนิดตัวนี้แข็งแกร่งเกินไป มันสามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะ หอคอยดวงตาสวรรค์ไม่สามารถจัดการมันได้ในระยะเวลาสั้นๆ”

 

“เราควรทำอย่างไร? ท่านราชันมังกรติดอยู่ในอาณาจักรแห่งความฝันและถูกโจมตีโดยผู้อมตะระดับแปด”

 

“เราต้องอดทนและไปช่วยท่านราชันมังกร มิฉะนั้นมันจะยิ่งเลวร้าย”

 

“แต่ท่านราชันมังกรสั่งให้พวกเราอยู่ในหอคอยดวงตาสวรรค์ เราไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ”

 

“ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว”

 

“มีผู้อมตะระดับแปดอยู่ในกลุ่มพวกเรา ตอนนี้ท่านราชันมังกรตกอยู่ในอันตราย ท่านสูญเสียการควบคุม หากเราไม่ช่วย ท่านจะตกอยู่ในอันตราย”

 

หลังจากพูดคุยกันสั้นๆ หอคอยดวงตาสวรรค์ก็ผลักดันจ้าวเย่ฮุ้ยให้ล่าถอยออกไปเป็นการชั่วคราว

 

สองผู้อมตะภาคกลางฉวยโอกาสบินออกมาจากหอคอยดวงตาสวรรค์และมุ่งหน้าไปทางราชันมังกร

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า หนูสองตัวออกมาแล้ว!” จ้าวเย่ฮุ้ยหัวเราะขณะที่ดวงตาของมันส่องประกายขึ้น

 

มันเปิดปากกว้าง

 

ร่างของสองผู้อมตะภาคกลางสั่นสะท้านขึ้นขณะที่พวกเขาไม่สามารถควบคุมร่างกายของตนเอง

 

จ้าวเย่ฮุ้ยหุบปาก แม้มันจะอยู่ห่างจากสองผู้อมตะภาคกลาง แต่มันแสดงออกราวกับฟันของมันเชื่อมต่อกับร่างของผู้อมตะภาคกลางทั้งสอง

 

เลือดไหลออกมาจากปากของมัน

 

ในเวลาเดียวกันบาดแผลที่น่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นบนร่างของผู้อมตะภาคกลางทั้งสองพร้อมกับเลือดที่ไหลทะลักออกมา

 

“นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางอาหาร! มันยากที่จะป้องกัน!”

 

“จ้าวเย่ฮุ้ยมีสติปัญญาของมนุษย์ มันรู้วิธีกำหนดเป้าหมาย!”

 

“รีบพาพวกเขากลับมา!”

 

หอคอยดวงตาสวรรค์พยายามช่วยคนทั้งสอง นอกจากนี้สองผู้อมตะภาคกลางยังเป็นผู้อมตะระดับแปด พวกเขามีวิธีการของตนเอง ดังนั้นทั้งสองจึงรอดชีวิตมาได้อย่างฉิวเฉียด

 

หลังจากประสบความสำเร็จในการหลบหนี ผู้อมตะภาคกลางจึงตระหนักถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวของจ้าวเย่ฮุ้ย

 

“สมกับเป็นสัตว์อสูรแรกกำเนิดในตำนาน ช่างอำมะหิตนัก เราไม่สามารถประมาท!”

 

“แต่ด้วยวิธีนี้เราจะช่วยท่านราชันมังกรได้อย่างไร?”

 

“นำหอคอยดวงตาสวรรค์เข้าไป”

 

“มันอันตรายเกินไป หากเราถูกส่งเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝัน เราจะสูญเสียการควบคุมหอคอยดวงตาสวรรค์ หากเป็นเช่นนั้นผู้ใดจะสามารถแบกรับความรับผิดชอบ?”

 

ขณะที่กลุ่มผู้อมตะภาคกลางกำลังพูดคุย ราชันมังกรตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายที่สุดเท่าที่เขาเคยเผชิญหน้ามาตลอดชีวิต

 

วิธีการของราชันภูเขาม่วงมีประสิทธิภาพ

 

“ถึงเวลาตาย!” ราชันภูเขาม่วงบินเข้าไปหาราชันมังกรและพ่นควันสีม่วงออกมา

 

ควันสีม่วงทำลายการป้องกันทั้งหมดของเขา

 

“ตาย!” ดวงตาของราชันภูเขาม่วงส่องประกายขึ้นขณะที่เขากระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะ

 

แต่ในจังหวะนี้ราชันมังกรกลับเปิดเปลือกตาขึ้น

 

“บึม!”

 

เสียงระเบิดดังขึ้น

 

ราชันภูเขาม่วงบินออกจากกลุ่มฝุ่นควันขณะที่ราชันมังกรยืนอยู่ในตำแหน่งเดิม

 

เขาตื่นแล้ว

 

“เหตุใดเขาถึงหลบหนีออกมาได้รวดเร็วนัก?” อิงอู๋เซี่ยตะลึง เขากระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะนำวิญญาณสู่ความฝันอีกครั้ง

 

ราชันภูเขาม่วงต้องการหยุดอิงอู๋เซี่ย แต่มันสายเกินไปแล้ว

 

ราชันมังกรหายตัวไปและทำให้อิงอู๋เซี่ยได้รับผลกระทบย้อนกลับจากท่าไม้ตายนี้

 

ตัวเขาเองถูกนำเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝัน

 

“ท่าไม้ตายนี้เรียกว่านำวิญญาณสู่ความฝันงั้นหรือ? เป็นท่าไม้ตายที่ดี หากข้ามีเวลามากกว่านี้ ข้าจะสามารถถอดรหัสมัน” ราชันมังกรกล่าว

 

หลังจากนั้นเขาก็หันหน้าไปทางราชันภูเขาม่วง “สำหรับเจ้า หากเจ้ามีวิธีการเพียงเท่านี้ เจ้าจะไม่สามารถต่อต้านการโจมตีต่อไปของข้า”

 

“เพราะสิ่งนี้ถูกสร้างขึ้นโดยเทพอมตะแรกกำเนิด!”

 

ราชันมังกรบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งพลังปราณเป็นเส้นทางหลักและเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงเป็นเส้นทางรอง ในที่สุดเขาก็กำลังจะใช้ทักษะที่แท้จริงของตนออกมา