Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1582 ถึงเวลาถอนตัว

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1582 ถึงเวลาถอนตัว

 

“ผู้อาวุโสจิ้งหลาน!” เทพธิดาจื่อเว่ยกรีดร้องออกมาด้วยความโศกเศร้า

 

เฉินอี้และฟงจิวเก้อแสดงออกด้วยความเสียใจความเกลียดชังความโกรธและอีกหลากหลายอารมณ์

 

“ไม่ใช่ว่าเทพปีศาจปล้นสวรรค์กังวลว่าวิญญาณอมตะขโมยชีวิตจะสร้างความปั่นป่วนครั้งใหญ่ดังนั้นเขาจึงทําลายมันรวมถึงเคล็ดลับการหลอมรวมมันไปแล้วนั้นหรือ?” เทพธิดาจื่อเว่ยขมวดคิ้ว

 

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นข้อมูลเท็จแต่วังสวรรค์คิดว่มันเป็นเรื่องจริง

 

หากเทพธิดาจื่อเว่ยต้องการทราบรายละเอียดนางต้องสอบปากคําจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเท่านั้น

 

ในอดีตเทพปีศาจปล้นสวรรค์ขอให้บรรพชนผมยาวช่วยหลอมรวมวิญญาณอมตะให้เขาไม่ว่าพวกเขาจะทําธุรกรรมส่วนตัวอย่างไรหรือปล่อยข้อมูลออกมาเพื่อหลอกลวงวังสวรรค์อย่างไรทุกอย่างก็มีเพียงคนทั้งสองเท่านั้นที่รู้

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาหัวเราะอย่างเต็มที่ “พวกเจ้าคิดว่าแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาสามารถรังแกได้โดยง่ายงั้นหรือ? ครั้งนี้พวกเจ้าต้องตายทั้งหมด!”

 

“ระวัง!” เป็นเพียงเวลานี้ที่ฟางหยวนตะโกนเดือน

 

“อันใด!?” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาอ้าปากค้าง

 

แม้จึงหลานจะเสียชีวิตแต่หัวใจของนางยังปลดปล่อยสายฟ้าออกมาในไม่ช้าร่างกายที่แก่ชราของนางก็สูญสลายไปเพราะพลังงานสายฟ้าที่ปะทุออกมาจากหัวใจของนาง

 

มันปลดปล่อยกลิ่นอายอันยิ่งใหญ่ที่สามารถสั่นคลอนสวรรค์พิภพออกมา

 

“นางยังไม่ตายอีกงั้นหรือ?”

 

“ไม่ดีแล้ว!”

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์อ้าปากค้างด้วยความกลัวและตกใจ

 

ฟางหยวนแสดงออกอย่างเคร่งขรึม เขากล่าว “จักรพรรดินีอสูรสายฟ้าเสียชีวิตไปแล้ว แต่เก ราะสีดําของนางคล้ายเจตจํานงสิ่งสําคัญที่สุดคือหัวใจของนางดูเหมือนจะเป็นไพ่ตายสุดท้ายที่ นางทิ้งไว้ มันมีพลังมหาศาล เราต้องระวังมัน!”

 

ทันใดนั้นเกราะสีดําของจักรพรรดินีอสูรสายฟ้าก็ระเบิดและส่งดาวตกสายฟ้าพุ่งเข้าโจมตียักษ์ สวรรค์

 

รวดเร็วมาก!

 

แม้ฟางหยวนจะกล่าวเตือนไปแล้ว แต่ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนไม่สามารถตอบสนองได้ทันเวลาพวกเขาไม่สามารถหลบเลี่ยงหรือใช้ท่าไม้ตายใดๆ

 

เพราะมันเร็วเกินไป!

 

จักรพรรดินีอสูรสายฟ้าเชี่ยวชาญด้านการเคลื่อนไหวมากที่สุด พลังทําลายล้างของนางอยู่ใน ระดับมาตรฐานของระดับแปดแต่ความเร็วของนางอยู่บนจุดสูงสุดของระดับแปด

 

อย่างไรก็ตามดาวตกสายฟ้ากลับพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วที่เหนือกว่าจุดสูงสุดของระดับ แปด มันเทียบเท่ากับระดับเก้า!

 

ยักษ์สวรรค์ไม่สามารถหลบการโจมตีนี้

 

“เราจะถอนตัว!” เปลือกตาของเทพธิดาอเว่ยกระตุกนางต้องการหลบหนีแต่มันสายเกินไป

 

“บึม!”

 

เกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง

 

สายฟ้าระเบิดออกไปทุกหนทุกแห่ง

 

โลกกลายเป็นสีขาว แสงสว่างทําให้สายตาของทุกคนพร่ามัวผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนที่มองขึ้นไปบนท้องฟ้าถึงกับหลั่งน้ําตาก่อนจะกลิ้งไปมาอยู่บนพื้น มันทําให้พวกเขาตาบอดด้วยการชําเลืองมองเพียงครั้งเดียว!

 

เมื่อแสงจางหายคลื่นกระแทกก็ระเบิดออกไปทุกทิศทาง

 

กระทั่งกลุ่มของเทพธิดาจื่อเว่ยยังถูกผลักออกไป พวกนางไม่สามารถช่วยเหลือตนเองพวกนางเหมือนแพที่ลอยอยู่ท่ามกลางคลื่นยักษ์

 

ทวีปเมฆาทั้งหมดถูกเป่าเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

 

แดนศักดิ์สิทธ์หลางหยาเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เดิมทีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมยังส่องแสงอยู่อย่างหนาแน่น แต่ตอนนี้ภายใต้แรงระเบิดร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมในบริเวณที่เกิดการระเบิดถูกทําลายเกือบทั้งหมด

 

พื้นที่ใจกลางของการระเบิดกลายเป็นความว่างเปล่า มีเพียงผู้อมตะไม่กี่คนที่ยังเหลือรอด

 

“แค่ก แค่ก” ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ระดับเจ็ดทั้งหมดกระอักเลือดและตกอยู่ในสภาพที่ น่าสมเพช

 

ร่างของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากลายเป็นโปร่งแสง เขาเกือบเสียชีวิต ณ จุดเกิดเหตุ

 

มีเพียงฟางหยวนที่ไม่ได้รับอันตราย แต่การแสดงออกของเขายังมืดมนมาก เกราะหวนคืนใกล้ถึงขีดจํากัดแล้วแม่น้ําหวนคืนที่อยู่ในมิติช่องว่างจักรพรรดิเหลือมวลน้ําเพียงสิบส่วนหลังจากการโจมตีครั้งนี้

 

“สมบกับเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ครั้งหนึ่งเคยต่อต้านเทพปีศาจจิตวิญญาณ! แม้ตาย นางก็ยังสามารถตอบโต้ได้ในระดับนี้”

 

ท่าไม้ตายนี้เป็นการกระตุ้นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งสายฟ้าที่นางเก็บไว้ในหัวใจให้เกิดการระเบิดในครั้งเดียวพลังทําลายล้างของมันจึงน่าสะพรึงกลัวมาก

 

“หลังจากการระเบิด ไม่มีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งสายฟ้าเหลืออยู่นี่แสดงให้เห็นว่าความสําเร็จบนเส้นทางแห่งสายฟ้าของนางต้องอยู่ในระดับปรมาจารย์เอก!”

 

ความคิดมากมายปะทุขึ้นในใจของฟางหยวน

 

แม้เขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่การสูญเสียของเขาก็รุนแรงมาก

 

ยักษ์สวรรค์พังทลายลงจากการระเบิดขณะที่ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ครึ่งหนึ่งเสียชีวิตศพของพวกเขาถูกทําลายกระทั่งดวงวิญญาณยังแตกสลาย มีเพียงมิติช่องว่างของพวกเขาเท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง

 

ผู้อมตะที่รอดชีวิตต่างได้รับบาดเจ็บสาหัส บางคนแสดงออกด้วยความตกใจ บางคนไร้อารมณ์ บางคนกลายเป็นผืนงง

 

การระเบิดครั้งสุดท้ายของจักรพรรดินีอสูรสายฟ้าสร้างความเสียหายครั้งใหญ่ต่อพันธมิตรเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ทั้งหมด

 

“ปกป้องจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา! เรายังมีวิญญาณอมตะขโมยชีวิต เรายังสู้ได้!” ฟางหยวนตะโกน ขณะเดียวกันเขาก็บินไปอยู่ด้านหน้าจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเพื่อปกป้องฝ่ายหลังในช่วงเวลาสําคัญฟางหยวนต้องเป็นผู้ควบคุมสถานการณ์

 

“ถูกต้อง เรายังมีวิญญาณอมตะขโมยชีวิต!” ตอนนี้เป็นช่วงเวลาอันตราย จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยารู้ว่าเขาไม่สามารถแสดงความโกรธหรือเสียใจออกมาในเวลานี้

 

“ลงมือเร็ว!” เทพธิดาจอเว่ยและเฉินอี้รีบเคลื่อนไหว

 

เมื่อเห็นวิญญาณอมตะขโมยชีวิตกําลังจะถูกใช้งานอีกครั้ง แล้วพวกเขาจะไม่กังวลได้อย่างไร?

 

ท่าไม้ตายอมตะต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์แห่งชะตากรรม!

 

ร่างของเฉินอี้สั่นสะท้านขึ้นก่อนที่ควันสีเขียวจะก่อตัวเป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่

 

ในเวลาเดียวกันเทพธิดาอเว่ยก็โจมตีอย่างดุเดือด

 

ท่าไม้ตายอมตะความตายจากความโศกเศร้า!

 

นางใช้การโจมตีที่รุนแรงที่สุดของนางออกมาโดยตรง ความรู้สึกโศกเศร้ากระจายออกไปโดยปราศจากรูปลักษณ์และทําให้ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ที่ปกป้องจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา อยู่เริ่มชักกระตุก พวกเขายกมือขึ้นกุมหัวใจของตนเองเอาไว้ก่อนที่พวกเขาจะล้มลงเสียชีวิต ณ จุดเกิดเหตุอย่างลึกลับ

 

“ผมที่หก!” ฟางหยวนกรีดร้อง การโจมตีของเทพธิดาจื่อเว่ยไม่สามารถป้อง กันได้ ผมที่หกแทบจะไม่สามารถรักษาชีวิตจากการระเบิดครั้งก่อนหน้าเขาอยู่ในสภาพปาน ตายดังนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของเทพธิดาจอเว่ยอีกครั้งเขาจึงไม่สามารถอดทนและเสียชี วิตในที่สุด

 

การแสดงออกของฟางหยวนเปลี่ยนไป แม้เขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่แม่น้ําหวนคืนก็สูญเสียมวลน้ําไปอีกมาก นี่แสดงให้เห็นว่าท่าไม้ตายของเทพธิดาจ๋อเว่ยไม่ด้อยกว่าการระเบิดครั้งสุดท้ายของจักรพรรดินีอสูรสายฟ้า!

 

“ไม่! ช่วยข้าด้วย!” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาคว้าแขนของฟางหยวนขณะที่เขาใช้ท่าไม้ตายสายป้องกันต่อต้านการโจมตีของเทพธิดาจื่อเว่ย

 

ฟางหยวนมองจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาด้วยความขมขึ้น

 

เนื่องจากเกราะหวนคืนสามารถปกป้องตัวเขาเองเท่านั้น มันไม่สามารถปกป้องจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา

 

“ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่ง ท่านไม่สามารถใช้วิญญาณอมตะขโมยชีวิตได้ในสถานการณ์นี้วิที่เดียวในตอนนี้คือย้ายแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเข้ามาในมิติช่องว่างของข้านั่นคือทางเดียวที่เหลืออยู่!” ฟางหยวนกระตุ้นด้วยการแสดงออกที่จริงจัง

 

แต่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาปฏิเสธ เขามองฟางหยวนด้วยความโกรธ “ไม่ วิธีนี้ทํา ไม่ได้! ข้ายังสู้ไหว!”

 

“บึม!”

 

อย่างไรก็ตามจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากลับถึงขีดจํากัดในเวลานี้ ท่าไม้ตายสายป้องกันของเขาถูกทําลาย ร่างกายของเขาระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

 

เขาตายแล้ว!

 

“ฆ่าเขา!” เทพธิดาอเว่ยรู้สึกผ่อนคลายลงและเกือบหมดสติทันที

 

ท่าไม้ตายอมตะความตายจากความโศกเศร้าจะส่งผลกระทบต่อผู้ใช้งานเช่นกัน นั่นทําให้เทพธิดาจื่อเว่ยรู้สึกขมขื่นอยู่ในหัวใจหลังจากใช้มันครั้งนี้นางต้องพักฟื้นอีกนาน

 

“จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา บัดซบ!” ฟางหยวนขมวดคิ้วสาปแช่ง “แต่มันยังไม่จบ บางที่…”

 

ในเวลาต่อมาจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาอีกร่างหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น

 

เขามีเส้นผม เครา และคิ้วสีขาว มันก็คือจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาผมขาวคนก่อนหน้านั้นเอง

 

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยามีสองเจตจํานง นั่นทําให้มันมีสองบุคลิก หนึ่งขาว หนึ่ง เมื่อจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาผมดําเสียชีวิตจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาผมขาวก็ปรากฏตัวขึ้นอีก

 

“อันใด! จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาอีกร่างหนึ่งนั้นหรือ?” เทพธิดาจื่อเว่ยขมวดคิ้ว นางรู้ความลับนี้ แต่นางมั่นใจว่าท่าไม้ตายอมตะความตายจากความโศกเศร้าสามารถกําจัดจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาทั้งสองคน

 

แต่ความจริงก็คือจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาลึกลับกว่าที่นางคิด

 

แม้เทพธิดาอเว่ยจะสามรถใช้ท่าไม้ตายอมตะความตายจากความโศกเศร้าได้อีกครั้งแต่นางไม่มีเวลาแล้วนอกจากนั้นวิธีทั่วไปก็ไม่สามารถสังหารจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาที่ได้รับการปกป้องจากฟางหยวน

 

เทพธิดาจื่อเว่ยไม่หงุดหงิด ตรงข้าม ริมฝีปากของนางม้วนตัวขึ้นเป็นรอยยิ้ม นางเปลี่ยนกลยุทธ์เป็นป้องกันตัวเองและสหายร่วมศึก

 

สหายที่กล่าวถึงก็คือเฉินอี้

 

ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์แห่งชะตากรรมของเฉินอี้สร้างผลไม้ขนาดใหญ่ขึ้นมาแล้ว

 

“มีเหตุย่อมมีผล ผลสามารถกําจัดเหตุ!” เฉินอี้ตะโกนขณะยื่นมือขวาออกไปคว้าผลไม้ผลนี้และบีบทําลายมัน

 

“ผัวะ!”

 

ผลไม้ที่ถูกบีบระเบิดน้ําผลไม้สาดกระเซ็นลงบนใบหน้าและร่างกายของเฉินอี้ราวกับยาพิษ

 

“ซี่ ซี่  ชี่”

 

น้ําผลไม้กัดกร่อนร่างกายของเฉินอี้และทําให้เขารู้สึกเจ็บปวด เนื้อและชั้นผิวหนังของเขาเน่าเปื่อยและเผยให้เห็นกระดูกที่อยู่ภายใน

 

เฉินอี้จ่ายด้วยราคามหาศาลเพราะเขามีแรงจูงใจ

 

การแสดงออกของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเปลี่ยนไปขณะที่เขากล่าวด้วยความเคร่งขรึม“พวกเขาทําลายวิญญาณอมตะขโมยชีวิต!”

 

“เห้อ…” ฟางหยวนถอนหายใจและกระตุ้นอีกครั้ง “ตอนนี้ท่านสามารถรวมแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเข้ากับ…”

 

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาผมขาวขัดจังหวะก่อนที่ฟางหยวนจะกล่าวจบประ โยค “ไม่แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยายังมีไพ่ตายเหลืออยู่! ในอดีตร่างหลักของข้าเคยทําข้อตก ลงกับเทพอมตะตะวันเดือดหากเราเผชิญหน้ากับอันตรายจากการทําลายล้างเราสามารถขอค วามช่วยเหลือจากถ้ําสวรรค์นิรันดรหลังจากนั้นเราจะหลอมรวมแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเข้ากับถ้ําสวรรค์นิรันดรและอยู่ในสถานะที่เท่าเทียม!”

 

หลังกล่าวจบคํา ประตูบานหนึ่งก็ถูกเปิดออก

 

ไม่กี่ลมหายใจต่อมา สัตว์อสูรแรกกําเนิดในตํานานเหมาลีชิวก็ปรากฏตัวขึ้น

 

ด้านหลังมันยังมีผู้อมตะระดับแปดอีกหลายคนที่เต็มไปด้วยเจตจํานงแห่งการต่อสู้

 

“ตอนนี้แดนศักดิ์สิทธ์หลางหยาเป็นเขตปกครองของถ้ําสวรรค์นิรันดรแล้ว!”

 

“วังสวรรค์! กรงเล็บของพวกเจ้ายาวกว่าข้าเหมาลีชิว วันนี้ข้าจะช่วยตัดมัน ฮ่าฮ่าฮ่า”

 

“ฟางหยวนอยู่ที่นี้เช่นกัน ฆ่าเขา! เราจะแก้แค้นการล่มสลายของวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริงและทวงคืนมรดกที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งโชค!”

 

เมื่อกําลังเสริมที่แข็งแกร่งมาถึง สถานการณ์พลิกกลับทันที

 

“เห้อ… ฟางหยวนสอบถอนหานยใจอยู่ภายใน ถึงเวลาถอนตัวแล้ว”