Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1600 ซ้อนแผน

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1600 ซ้อนแผน

ในสวรรค์สีเหลือง ยิ่งสมบัติมีค่ามากเท่าใด แสงสมบัติก็ยิ่งสูงและสว่างไสวมากเท่านั้น

สินค้าของร้านนี้ทําให้แสงสมบัติส่องประกายสว่างไสวมากกว่าร้านอื่น

สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของผู้อมตะภาคใต้ไท่ชิวจงเคลื่อนที่ไปรอบๆร้านค้าร้านนี้

“ข้าต้องการปลามังกรทองแดงสามพันตัว” หลังจากลังเลอยู่ชั่วครู่ ไท่ชิวจงก็กล่าวต่อ “และปลามังกรเงินสองร้อยตัว”

การทําธุรกรรมเสร็จสิ้นอย่างรวดเร็ว ไท่ชิวจงจ่ายหินวิญญาณอมตะจํานวนมหาศาล

เมื่อเขาดึงสัมผัสศักดิ์สิทธิ์กลับไป เขาก็บินผ่านท้องฟ้าของภาคใต้ก่อนที่วิสัยทัศน์ของเขาจะถูกบดบังด้วยกลุ่มเมฆหมอก

ความกังวลของไท่ชิวจงหายไป

“ด้วยปลามังกรเหล่านี้ วิญญาณอมตะใบมีดระดับเจ็ดของข้าก็จะได้รับอาหาร อย่างไรก็ตามปลามังกรเป็นเพียงของทดแทนชั่วคราวเท่านั้น เพื่อแก้ปัญหานี้ ข้าต้องสร้างแหล่งทรัพยากรเหมืองหลอมเหล็กขาวในมิติช่องว่างของข้า”

เหล็กขาวเป็นทรัพยากรอมตะระดับหก แก่นแท้เหล็กขาวเป็นทรัพยากรอมตะระดับเจ็ดที่เกิดจากเหล็กขาวขนาดใหญ่

ไท่ชิวจงต้องการสร้างแหล่งทรัพยากรดังกล่าวแต่มันเป็นโครงการขนาดใหญ่

หากเขาไม่สามารถแก้ปัญหานี้และต้องใช้ปลามังกรเลี้ยงดูวิญญาณอมตะใบมีดระดับเจ็ดอย่างต่อเนื่อง เขาจะเสียค่าใช้จ่ายมหาศาล

ในการบ่มเพาของผู้อมตะ พวกเขาไม่เพียงต้องต่อสู้ แต่พวกเขายังต้องจัดการทรัพยากร บางครั้งมันยังสําคัญยิ่งกว่าการต่อสู้

เมื่อคิดถึงแก่นแท้เหล็กขาว ไท่ชิวจงก็หันหน้าไปทางขวา มีผู้อมตะอีกคนกําลังเคลื่อนที่เข้ามาหาเขา

“เฉิงหูจาง” ไท่ชิวจงส่งข้อความออกไป

ผู้อมตะตระกูลเฉิงตอบกลับด้วยความกังวล “เจ้าพบร่องรอยของปีศาจฟางหยวนงั้นหรือ?”

ปรากฏว่าผู้อมตะระดับเจ็ดทั้งสองเป็นสมาชิกฝ่ายธรรมะของภาคใต้ที่กําลังไล่ล่าฟางหยวน

ด้วยความช่วยเหลือจากลั่วเว่ยหยิน กลุ่มไล่ล่าฟางหยวนจึงได้รับเบาะแสใหม่เป็นครั้งคราว

ครั้งนี้ผู้อมตะภาคใต้มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของภาคใต้ตามคําแนะนําของลั่วเว่ยหยินและได้รับเบาะแสใหม่

ไท่ชิวจงเผยรอยยิ้มบาง “อย่ากังวล ข้าเพียงต้องการถามเกี่ยวกับแก่นแท้เหล็กขาว”

เฉิงหูจางผ่อนคลายลงและเผยรอยยิ้ม “ดังนั้นเจ้าก็ต้องการสร้างเหมืองเหล็กขาวเพื่อวิญญาณอมตะใบมีดของเจ้า นี้ไม่ใช่เรื่องยาก ตระกูลเฉิงสามารถช่วยได้ แต่ราคา…”

ทั้งสองเจรจากันก่อนจะตกลงราคาที่พวกเขาสามารถยอมรับได้

หลังจากประสบความสําเร็จในการทําธุรกรรม รอยยิ้มของเฉิงหูจางก็กว้างขึ้น “สหายชิวจง เจ้าฉลาดมาก แม้ต้องใช้เงินลงทุนมหาศาล แต่ในระยะยาว มันจะช่วยเจ้าประหยัดได้เป็นอย่างมาก”

“ตอนนี้ข้าต้องซื้อปลามังกรเพื่อใช้แทนอาหารของมัน หากข้าต้องทําเช่นนี้ทุกครั้ง ข้าจะมีค่าใช้จ่ายมหาศาล” ไท่ชิวจงถอนหายใจ

สายตาของเฉิงหูจางสั่นไหว “ปลามังกร กล่าวตามตรง ตระกูลเฉิงของเรามีแผงขายปลามังกรอยู่ในสวรรค์สีเหลือง นอกจากปลามังกรธรรมดา เรายังมีปลามังกรทองแดง เห้อ…สหาย เจ้าควรบอกข้าให้เร็วกว่านี้ ข้าสามารถลดราคาให้เจ้า”

ไท่ชิวจงหัวเราะ “ตระกูลเฉิงอยู่ในธุรกิจปลามังกรด้วยงั้นหรือ?”

“ตระกูลของเราสนใจธุรกิจทุกประเภท สหายชิวจง เจ้ารู้หรือไม่ว่าผู้ขายปลามังกรรายใหญ่ที่สุดตอนนี้ก็คือฟางหยวน! เดี๋ยวข้าจะแนะนําให้เจ้ารู้จักแผงขายปลามังกรของตระกูลเฉิง” เฉิงหูจางกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ไท่ชิวจงขอบคุณแต่ภายในกลับไม่สนใจ

แม้ตระกูลเฉิงจะให้ส่วนลด แต่ราคาปลามังกรของพวกเขายังค่อนข้างสูง นอกจากนั้นพวกเขายังมีเพียงปลามังกรทองแดง ไม่มีปลามังกรเงิน

ฟางหยวนฆ่าฉันไปอี้และหยุชานเพื่อยึดครองตลาดปลามังกร เทพธิดาจื่อเว่ยรู้เรื่องนี้และเปิดเผยข้อมูลของเขาออกไป

ดังนั้นผู้อมตะทั้งหมดจึงรู้ว่าฟางหยวนคือผู้ขายอันดับหนึ่งในธุรกิจปลามังกรของสวรรค์สีเหลือง

เป็นธรรมดาที่เขาจะดึงดูดความอิจฉาของผู้อมตะเหล่านี้

แม้ผู้ขายรายอื่นจะสามารถผลิตปลามังกรทองแดงออกมาวางขายแต่ต้นทุนของพวกเขาก็สูงมากและไม่สามารถแข่งขันกับฟางหยวน

ด้วยองค์ประกอบเหล่านี้ ตําแหน่งอันดับหนึ่งในธุรกิจปลามังกรจึงยังเป็นของฟางหยวนเสมอมา

แน่นอนว่าฟางหยวนจะไม่ขายปลามังกรโดยใช้ตัวตนของเขาเพียงลําพัง เขาเปิดแผงขายปลามังกรมากมายและแสดงเป็นผู้อมตะคนอื่นๆที่สามารถเลียนแบบปลามังกรเงินเพื่อขายสินค้าเหล่านี้และสามารถทํากําไรมหาศาลได้ทุกวัน

แต่ถึงกระนั้นหินวิญญาณอมตะของข้าก็ลดลงอย่างรวดเร็ว” ฟางหยวนถอนหายใจ

การซ่อมแซมภูเขาตงฮันต้องใช้หินวิญญาณอมตะจํานวนมาก ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของเขาเกินกว่าพลังงานอมตะที่มิติช่องว่างของเขาผลิตได้

อย่างไรก็ตามข่าวดีก็คือด้วยการลงทุนครั้งใหญ่ ภูเขาตงฮันจึงฟื้นตัวขึ้นแล้วหกสิบส่วน ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณเกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพและสามารถผลิตวิญญาณความเด็ดเดี่ยวได้อีกครั้ง

แต่จํานวนวิญญาณความเด็ดเดี่ยวที่ผลิตได้ยังน้อยมาก ฟางหยวนจําเป็นต้องฟื้นฟูภูเขาตงฮันต่อไป

“ธุรกิจปลามังกรมีกําไรมากเกินไป นอกจากกองกําลังมากมายจะพยายามเข้าแทรกแซง วังสวรรค์ก็จะปราบปรามข้า แต่ในปัจจุบันปลามังกรเงินผลิตยากเกินไป ขณะที่ปลามังกรธรรมดา ปลามังกรเหล็กไหล และปลามังกรทองแดงสามารถผลิตเลียนแบบแต่ต้นทุนของพวกเขายังไม่สามารถแข่งขันกับข้า”

เมื่อเวลาผ่านไปความได้เปรียบของฟางหยวนจะลดลงเรื่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากวังสวรรค์ได้รับมรดกบนเส้นทางอาหารของเทพปีศาจจิตวิญญาณจากการค้นวิญญาณ ในเวลานั้นธุรกิจปลามังกรของฟางหยวนจะพบการท้าทายครั้งใหญ่

ฟางหยวนเข้าใจเรื่องนี้และต้องการสร้างแหล่งรายได้ใหม่

ธุรกิจปลามังกรอยู่ได้ไม่นานขณะที่วิญญาณความเด็ดเดี่ยวกําลังขาดตลาดเพราะแผนการในทะเลทรายผีเขียวของฟางหยวนถูกหยุด

แม้ฟางหยวนจะเริ่มสร้างแหล่งรายได้ใหม่แล้วเช่นอสูรหิมะและอสรพิษวิญญาณ แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ธุรกิจที่สามารถทํากําไรได้มากนัก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฟางหยวนวางแผนที่จะหลอมรวมวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลา

ท่าไม้ตายอมตะตัดเวลาจําเป็นต้องใช้วิญญาณอมตะที่เฉพาะเจาะจง ฟางหยวนคิดและตัดสินใจที่จะทดลอง หลังจากทั้งหมดท่าไม้ตายอมตะตัดเวลาทรงพลังเกินไป ฟางหยวนไม่ต้องการยอมแพ้

“โอ้?” เป็นเพียงเวลานี้ที่การแสดงออกของฟางหยวนเปลี่ยนแปลงไป

กลุ่มผู้อมตะภาคใต้ปรากฏตัวขึ้นบิดล้อมเขาอย่างกะทันหัน

ผู้นํากลุ่มก็คือผู้อมตะระดับแปดบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเซี่ยชา นางเผยรอยยิ้มเย็นชาให้กับฟางหยวน “ฟางหยวนคนเจ้าเล่ห์ ในที่สุดเจ้าก็ตกอยู่ในกํามือของข้า”

“ท่านลั่วเว่ยหยินช่างยอดเยี่ยมนัก ในที่สุดเราก็พบปีศาจตนนี้!” เฉิงหูจางหัวเราะเสียงดัง

“ฆ่าปีศาจตนนี้และกําจัดภัยคุกคามในอนาคต!” ไท่ชิวจงตะโกนเสียงดังด้วยเจตนาสังหาร

หลิวห่าวสายลับของวังสวรรค์มีการแสดงออกที่น่ากลัว วิญญาณอมตะผนึกห้วงมิติพร้อมใช้งานอยู่ในมิติช่องว่างของเขาแล้ว วิญญาณอมตะดวงนี้สามารถต่อต้านวิญญาณท่องแดนอมตะ

ลั่วเว่ยหยินเงียบ

ฟางหยวนหัวเราะ “พวกเจ้ามาช้าเกินไป แต่พวกเขามากันทั้งหมด แผนการของข้าถือว่าไม่ไร้ประโยชน์”

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ บรรยากาศก็เปลี่ยนไป กลุ่มผู้อมตะภาคใต้ระวังตัวมากขึ้น

เซี่ยชาหรี่ตามอง “ยืม! วายร้ายน้อย เจ้ายังจะกล้าหลอกลวงพวกเราแม้เจ้ากําลังจะตายงั้นหรือ?”

“ถูกต้อง มันเป็นเพียงการแสดงเท่านั้น ท่านหญิงเชียชาเป็นผู้ลงมือปกปิดร่องรอยของพวกเราด้วยตัวท่านเอง” บางคนตะโกน

ฟางหยวนยิ้ม “แน่นอนว่าข้าไม่รู้สึกถึงการมาถึงของพวกเจ้า แต่ข้าสัมผัสได้ถึงการอนุมานของพวกเจ้า พวกเจ้าคิดว่าข้าอยู่ที่ภาคใต้โดยทิ้งร่องรอยเอาไว้และอนุญาตให้พวกเจ้าอนุมานข้าเพราะเหตุใด?”

วินาทีต่อมาค่ายกลวิญญาณอมตะก็ถูกกระตุ้นใช้งาน