Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1610 วิญญาณก่อนหน้า

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1610 วิญญาณก่อนหน้า

ตระกูลเฉิง

“หยกแปดทิศหนึ่งร้อยห้าสิบกิโลกรัม ข้าต้องการมันภายในสามวัน” ฟางหยวนเรียกร้อง

สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของผู้อมตะตระกูลเฉิงแสดงออกด้วยใบหน้าที่น่าเกลียด “หยกแปดทิศเป็นทรัพยากรอมตะระดับแปด ในสวรรค์สีเหลืองมีหยกแปดทิศไม่เกินห้ากิโลกรัม เป็นเรื่องยากสําหรับตระกูลเฉิงที่จะนํามันออกมาในครั้งเดียว”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าเชื่อในความแข็งแกร่งของตระกูลของเจ้า ผู้ใดจะไม่รู้ว่าตระกูลเฉิงเป็นกองกําลังที่ร่ํารวยที่สุดของภาคใต้?” ฟางหยวนเย้ยหยัน ไม่ว่าตระกูลเฉิงจะพยายามเจรจาอย่างไร เงื่อนไขของฟางหยวนก็ไม่เปลี่ยนแปลง

ตระกูลปา

“วารีสมบัติเจ็ดประการของข้าอยู่ที่ใด?” ฟางหยวนกระตุ้น

ผู้อมตะตระกูลปาเร่งตอบกลับ “พวกเรารวบรวมมาแล้ว พวกเราสามารถแลกเปลี่ยนสินค้ากับคนตลอดเวลา”

“ฮ่าฮ่าฮ่า” ฟางหยวนหัวเราะอย่างเต็มที่ “ดีมาก เพื่อแสดงความจริงใจของข้า ข้าจะมอบส่วนแรกให้ก่อน”

“นี่คือสิ่งใด?” ผู้อมตะตระกูลปาตกตะลึงและโกรธจัด

“เจ้าไม่รู้งั้นหรือ? นี่คือแขนของผู้อมตะตระกูลปาของพวกเจ้า” ฟางหยวนกล่าวอย่างช้าๆ

“ฟางหยวน! นี้หมายความว่าอย่างไร?”

“อืม! พวกเจ้าคิดว่าเพียงวารีสมบัติเจ็ดประการก็สามารถแลกเปลี่ยนกับผู้อมตะของพวกเจ้าแล้วงั้นหรือ? มันไม่ง่ายเช่นนั้น หากพวกเจ้าไม่พอใจ ข้าก็จะฆ่าเขา โอ้ ถูกต้อง ข้าจะบันทึกภาพ การสังหารเขาเอาไว้และเปิดเผยมันในสวรรค์สีเหลือง หรือบางทีข้าอาจขายคนผู้นี้ให้กับตระกูลวู ฮ่าฮ่าฮ่า” ฟางหยวนหัวเราะเสียงดัง

ผู้อมตะตระกูลปากัดฟันแน่นจนกลามแทบหักหลังจากชั่วครู่ผู้อมตะตระกูลปาก็เปิดปากกล่าว “ฟางหยวน เราสามารถพูดคุยเรื่องนี้”

“แน่นอน เราสามารถพูดคุย นั่นไม่ใช่ปัญหา ประการแรก มอบวารีสมบัติเจ็ดประการเพื่อแสดงความจริงใจของตระกูลปา ตระกูลของพวกเจ้าต้องการก้าวข้ามตระกูลรูและกลายเป็นกองกําลังอันดับหนึ่งของภาคใต้ แล้วพวกเจ้าจะยากจนได้อย่างไร? ตระกูลวูไม่ลังเลที่จะจ่ายเพื่อผู้อาวุโสสูงสุดนอกของพวกเขา ขณะที่ตระกูลปาจะปล่อยให้ผู้อมตะสายเลือดบริสุทธิ์ตายงั้นหรือ? ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่งของพวกเจ้าจะคิดอย่างไร? พวกเจ้าจะเย็นชาและไร้ความรู้สึกได้จริงๆงั้นหรือ?”

ทุกถ้อยคําของฟางหยวนเหมือนมีดที่แทงเข้าไปในหัวใจของผู้อมตะตระกูลปาและทําให้เขาไม่สามารถตอบโต้

ตระกูลลั่ว ตระกูลฮั่ว และตระกูลช่าย เป็นกองกําลังต่อมาที่ถูกฟางหยวนรีดไถ่ สําหรับตระกูลไท่และตระกูวู เขายังไม่ได้ลงมือ

ฟางหยวนเรียกร้องทรัพยากรทุกประเภทจากกองกําลังเหล่านี้ โดยธรรมชาติแล้วเขาต้องเผชิญกับการต่อต้าน แต่ฟางหยวนมีเชลยอยู่ในมือ ขณะที่ตําแหน่งของเขายังเป็นความลับที่ไม่สามารถอนุมาน ดังนั้นเขาจึงเป็นฝ่ายได้เปรียบ

ฝ่ายธรรมะของภาคใต้ทําได้เพียงตอบสนองความต้องการของฟางหยวนเท่านั้น

ท่ามกลางพวกเขา ตระกูลเซี่ยแสดงความจริงใจมากที่สุด

แสงเกลียวอรุณสิบชิ้นถูกส่งถือมือฟางหยวนเรียบร้อยแล้ว แม้พวกเขาจะพร่ําบ่นเกี่ยวกับ ความยากลําบากในการรวบรวมมัน แต่ฟางหยวนรู้ว่ารากฐานของกองกําลังใหญ่เหล่านี้แข็งแกร่งเพียงใด

การจัดหาทรัพยากรเหล่านี้ไม่ได้อยู่นอกเหนือความสามารถของพวกเขา พวกเขาเพียงต้องลําบากเล็กน้อยเท่านั้น

แสงเกลียวอรุณ หยกแปดทิศ วารีสมบัติเจ็ดประการ และอื่นๆ

สมบัติเหล่านี้ล้วนเป็นทรัพยากรอมตะระดับเจ็ดหรือระดับแปด แต่ทรัพยากรระดับสูงเหล่านี้กลับถูกส่งมาให้ฟางหยวนอย่างต่อเนื่อง

ในไม่ช้าฟางหยวนก็ได้รับทรัพยากรที่จําเป็นส่วนใหญ่ในการสร้างสระแก่นแท้ปี

ความรวดเร็วนี้น่าตกใจมาก

หากฟางหยวนต้องรวบรวมพวกมันด้วยตัวเอง เขาต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิบปีภายใต้สถานการณ์ที่เขาโชคดี

รากฐานของฟางหยวนลึกซึ้งแต่ในแง่ของการสะสมทรัพยากรอมตะ เขายังไม่สามารถเปรียบเทียบกับกองกําลังใหญ่ที่มีประวัติศาสตร์มานานนับพันหรือหมื่นปี

ในความเป็นจริงทรัพยากรที่ฟางหยวนเรียกร้องไม่ได้มีไว้เพื่อสร้างสระแก่นแท้ปีเท่านั้น

ทรัพยากรหลายชนิดเป็นการเตรียมความพร้อมสําหรับการหลอมรวมวิญญาณอมตะ

ในเวลานี้ร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลาของฟางหยวนมาถึงด้านหน้าค่ายกลวิญญาณอมตะอีกครั้ง

“นี่เป็นครั้งสุดท้าย หลังจากการปล้นวิญญาณครั้งนี้ เชลยเหล่านี้จะไม่เหลือวิญญาณอมตะอยู่อีก”

กองกําลังฝ่ายธรรมะของภาคใต้มีสิบสามกองกําลังได้แก่ตระกูลวู ตระกูลปา ตระกูลเฉิง ตระกูลไท่ ตระกูลฮั่ว ตระกูลลั่ว ตระกูลเฉียว ตระกูลช่าย ตระกูลเซี่ย ตระกูลอี้ ตระกูลจื่อ ตระกูลหยาง และตระกูลเหยา

ฟางหยวนมีพลังการต่อสู้ระดับแปด หากพวกเขาสามารถสังหารฟางหยวน พวกเขาจะได้กําไร ดังนั้นแต่ละกองกําลังจึงระดมหนึ่งในผู้อมตะระดับสูงของพวกเขาเข้าร่วมในกลุ่มไล่ล่าฟางหยวน ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่งของตระกูลเซี่ยได้รับมอบหมายให้เป็นผู้นํากลุ่มคนเหล่านี้เพื่อป้องกันความขัดแย้งภายใน

ผู้อมตะกลุ่มนี้มีวิญญาณอมตะในการครอบครองคนละสองถึงสามดวง บางคนอาจมีสี่หรือห้าดวง

ฟางหยวนยังไม่เสร็จสิ้นการปล้นวิญญาณอมตะแต่ยอดรวมของวิญญาณอมตะที่เขาสะสมได้กลับบรรลุถึงหนึ่งร้อยดวงไปแล้ว!

ท่าไม้ตายอมตะมือปีศาจปล้นวิญญาณ!

กายาแห่งความฝันนําร่างครึ่งส่วนของหยางคู่ออกมา

ฟางหยวนเริ่มงานของเขาอีกครั้ง

วิญญาณอมตะระดับเจ็ดดวงหนึ่งถูกนําออกมา ฟางหยวนดีใจมากเพราะมันคือวิญญาณอมตะค้นวิญญาณ!

วิญญาณอมตะค้นวิญญาณดวงนี้เป็นวิญญาณอมตะระดับเจ็ด มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อฟางหยวนในการค้นวิญญาณของเชลยเหล่านี้

“แต่วิญญาณดวงนี้ยังเป็นเพียงน้ําตาลบนหน้าเค้กเท่านั้น”

“แม้จะไม่มีวิญญาณอมตะค้นวิญญาณ ข้าก็สามารถใช้วิธีบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ อื่นๆเพื่อสร้างท่าไม้ตายอมตะที่สามารถค้นวิญญาณของผู้อมตะเหล่านี้ วิญญาณอมตะค้นวิญญาณเพียงทําให้กระบวนการนี้ง่ายขึ้นเท่านั้น”

“มันจะดีกว่าหากข้าได้รับวิญญาณอมตะกลืนกินวิญญาณแทนวิญญาณอมตะค้นวิญญาณ”

นิกายเงามีวิธีใช้วิญญาณอมตะกลืนกินวิญญาณ หากเขาได้รับวิญญาณอมตะดวงนี้ เขาจะสามารถแยกดวงวิญญาณของเชลยออกมาจากร่างได้อย่างง่ายดาย สําหรับวิธีในปัจจุบันที่เขามี มันจะทําให้เขาพบปัญหามากมาย

มีวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณสามดวงแต่ไม่มีวิญญาณอมตะกลืนกิน

วิญญาณ

เชลยคนสุดท้ายคือหลิวห่าวของตระกูล

“คนผู้นี้มีวิธีหยุดยั้งวิญญาณท่องแดนอมตะของข้า ให้ข้าดูวิธีการของเจ้า” ฟางหยวนใช้ท่าไม้ตายของเขาและสามารถขโมยวิญญาณอมตะดวงหนึ่ง

“อา…” แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดกลับทําให้ฟางหยวนตะลึง

วิญญาณอมตะดวงนี้ทําลายตัวเองทันทีเมื่อมันถูกนําออกมาจากมิติช่องว่างของหลิวห่าว

“มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?” ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายเย็นเยียบ

เขายังขโมยวิญญาณต่อไป แต่ไม่ว่าจะเป็นวิญญาณอมตะหรือวิญญาณระดับมนุษย์ พวกมันต่างระเบิดตัวเองทั้งหมด

ฟางหยวนตรวจสอบอย่างระมัดระวังและค้นพบวิธีการบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมบางอย่าง

“นี่เป็นวิธีการบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมที่ไม่ธรรมดา มันอยู่ในระดับเดียวกับบรรพชนผมยาว ดูเหมือนผู้อมตะของตระกูลวผู้นี้จะไม่ใช่ผู้อมตะทั่วไป เขาน่าจะเป็นคนของวังสวรรค์!”

ฟางหยวนสามารถอนุมานความจริงได้ทันที

ปรมาจารย์สูงสุดบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมมีเพียงสามคนในประวัติศาสตร์ นอกจากบรรพชนผมยาว อีกสองคนเป็นผู้อมตะเผ่ามนุษย์ มรดกที่แท้จริงส่วนใหญ่ของพวกเขาถูกรวบรวมไว้โดยวังสวรรค์ ฟางหยวนเคยปลอมตัวเป็นวูไห่ เขาเข้าใจรากฐานของตระกูลวูเป็นอย่างดี ตระกูลวูไม่มีรากฐานบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม!

การแสดงออกของฟางหยวนมืดครื้มลงเล็กน้อย

เรื่องนี้อยู่นอกเหนือการคาดหมายของเขาและทําให้เขาพบกับความสูญเสีย

ในเวลาเดียวกันเขาก็ตระหนักว่า “ข้าตั้งใจใช้ค่ายกลวิญญาณอมตะปีแห่งความตายเพื่อล่อลวงให้วังสวรรค์เปิดไฟที่อยู่ในสายธารแห่งกาลเวลา แต่ข้าไม่คาดหวังว่าวังสวรรค์จะแทรกซึมเข้าสู่ภาคใต้เพื่อไล่ล่าข้า”

“อันตรายมาก เทพธิดาจื่อเว่ยย่อมไม่ส่งคนผู้นี้มาเพียงผู้เดียว นางต้องมีแผนสํารอง โชคดีที่ข้าจากมาอย่างรวดเร็วและไม่เสียเวลากับลัวเว่ยหยิน”

“ตระกูลวูเป็นกองกําลังฝ่ายธรรมะของภาคใต้แต่พวกเขากลับถูกแทรกซึมโดยวังสวรรค์ นี้ไม่ใช่เรื่องง่าย มันต้องเป็นวูหยงที่นําวังสวรรค์มาจัดการข้า ฮืม! เขาเป็นคนที่น่าเกรงขามอย่างแท้จริง”

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ความคิดของฟางหยวนก็เปลี่ยนไป เขามองซากศพของวิญญาณอมตะที่อยู่ในมืออีกครั้ง

“วิญญาณก่อนหน้า…” เขาพึมพํา

วิญญาณอมตะวิญญาณก่อนหน้าเป็นสิ่งที่เขาเคยคิดมาก่อน เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะการคงอยู่ของวิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้าและวิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้า

เมื่อวิญญาณได้รับบาดเจ็บหรือถูกทําลาย การใช้วิญญาณอมตะวิญญาณก่อนหน้าจะสามารถกู้คืนพวกมันให้กลับสู่สภาพเดิม

อย่างไรก็ตามแม้แนวคิดจะฟังดูดี แต่ยิ่งทําวิจัยมากเท่าใด พวกเขาก็ยิ่งตระหนักถึงความยากของมันมากเท่านั้น

ไม่ว่าจะเป็นวิญญาณระดับมนุษย์หรือวิญญาณอมตะ พวกมันล้วนมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบรรจุอยู่ภายในวิญญาณอมตะวิญญาณก่อนหน้าต้องอยู่ในระดับสูงกว่าพวกมัน นี่เป็นหนึ่งในความยากลําบากในการใช้งานสิ่งนี้

แต่ตอนนี้ฟางหยวนเกือบเห็นร่องรอยของวิญญาณอมตะวิญญาณก่อนหน้าจากเศษซากของวิญญาณอมตะเหล่านี้

“วิญญาณเหล่านี้เป็นวิญญาณบนเส้นทางแห่งห้วงมิติแต่มีการเพิ่มร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมเข้าไปเพื่อให้มันทําลายตัวเองในสถานการณ์ที่กําหนด

เนื่องจากเส้นทางแห่งการหลอมรวมมีความเชี่ยวชาญในการสร้างวิญญาณอมตะ ดังนั้นมันจึงมีความเชี่ยวชาญในการทําลายเช่นกัน

“บางทีซากศพของวิญญาณเหล่านี้อาจมีค่ากับข้ามากกว่าวิญญาณอมตะที่มีชีวิต” ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้น

“ข้าอาจพบเบาะแสของวิญญาณอมตะวิญญาณก่อนหน้าจากซากศพของวิญญาณเหล่านี้”

ฟางหยวนเก็บซากศพเหล่านั้นเอาไว้อย่างระมัดระวัง

มีหลายสิ่งที่เขาต้องเรียนรู้และค้นคว้า

วิธีที่ดีที่สุดคือการอ้างอิงวิธีการของวังสวรรค์

แต่โอกาสประสบความสําเร็จยังค่อนข้างน้อย

“ข้าดูดซับความหมายที่แท้จริงของบรรพชนผมยาว ความสําเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมของข้าบรรลุระดับถึงปรมาจารย์สูงสุดแล้ว แต่ในประวัติศาสตร์ เส้นทางแห่งการหลอมรวมยังมีอีกสองคนที่อยู่ในระดับเดียวกับบรรพชนผมยาว มรดกที่แท้จริงของพวกเขาต้องอยู่ในวังสวรรค์อย่างแน่นอน” ฟางหยวนถอนหายใจ

เขามองเห็นโอกาสในการหลอมรวมวิญญาณอมตะวิญญาณก่อนหน้าแต่วังสวรรค์ยังเป็นสิ่งกีดขวางบนเส้นทางของเขา