Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1657 เบาะแสวิญญาณความเสียใจ

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1657 เบาะแสวิญญาณความเสียใจ

ภายในบ้านหลังเล็กเกิดความปั่นปวนขึ้น

แสงสีแดงเข้มราวกับคลื่นน้ําที่ซัดสาดไปทั่ว

ฟางหยวนกําลังหลอมรวมวิญญาณอยู่ที่นี่

มือทั้งสองข้างของเขาคว้าจับก้อนน้ํามันสีดําที่มีขนาดเท่าอ่างล้างหน้า นี่คือแก่นแท้น้ํามันดับที่ฟางหยวนสกัดออกมา

การหลอมรวมวิญญาณมาถึงขั้นตอนสุดท้าย มันเป็นช่วงเวลาที่สําคัญที่สุด

ฟางหยวนน้ําเกล็ดสีทองออกมาจากมิติช่องว่างของเขา

เกล็ดสีทองพุ่งเข้าไปในก้อนน้ํามันสีดํา แสงสีทองส่องประกายออกมาก่อนจะควบแน่ นเป็นจุดเล็กๆ

ก้อนน้ํามันเริ่มหมุนวนรอบตัวเอง กลิ่นเหม็นกระจายออกไป นี่คือสิ่งสกปรกที่ฟาง หยวนขับออกมา

ค่ายกลวิญญาณส่องประกายขึ้นและเก็บกลิ่นเหม็นเอาไว้ภายใน

กลิ่นเหม็นชนิดนี้เป็นทรัพยากรอมตะบนเส้นทางอาหาร มันน่ากลัวกว่าน้ํามันดิบ หากมนุษย์สัมผัสมัน พวกเขาจะตายทันที

การหลอมรวมวิญญาณของฟางหยวนอยู่ในระดับอมตะเพราะมันเกี่ยวข้องกับทรัพยากรอมตะสองชิ้น หนึ่งคือน้ํามันดิบ อีกหนึ่งคือเกล็ดสีทองที่ถูกนํามาจากปลามังกรทองบรรพกาล

หลังจากอนุมาน ฟางหยวนพบว่าปลามังกรทองและน้ํามันดิบมีความเข้ากันได้ในระดับสูง

เกล็ดของปลามังกรทองชิ้นเดียวยังไม่เพียงพอ ฟางหยวนยังโยนเกล็ดสีทองเข้าไปมากขึ้น

ก้อนน้ํามันค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีทองดํา เงาร่างของวิญญาณจํานวนมากปรากฏขึ้นภายใน

ฟางหยวนกําลังหลอมรวมวิญญาณรวบรวมน้ํามัน

สิ่งนี้ถูกจัดทําขึ้นเป็นพิเศษสําหรับผู้ใช้วิญาณของหมู่บ้านแห่งนี้ มันเป็นเคล็ดลับ การหลอมรวมที่ฟางหยวนคิดค้นขึ้นด้วยตนเองโดยอ้างอิงจากมรดกที่แท้จริงของนิกายเงา และมรดกที่แท้จริงของนิกายหลางหยา

ฟางหยวนพยายามช่วยผู้ใช้วิญญาณของหมู่บ้านแห่งนี้เก็บรวบรวมน้ํามันดิบ

เหตุผล?

เพราะมันคือภารกิจของหอคอยเกียรติยศ

ฟางหยวนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ยิ่งเขาคิดมากเท่าใด เขาก็ยิ่งตระหนักถึงเป้าหมายที่แท้จริงของเทพอมตะสวรรค์พิภพมากเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้เขาจึงพยายามช่วยเหลือผู้ใช้วิญญาณของหมู่บ้านแห่งนี้อย่างเต็มที่เพื่อยืนยันการคาดเดาของเขา

ฟางหยวนทําสิ่งชั่วร้ายโดยไม่รู้สึกผิด ในทํานองเดียวกันเขาสามารถทําสิ่งที่ดีโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์

หลังจากทั้งหมดเขากลายเป็นคนไม่แยแสต่อความดีหรือความชั่ว โลกนี้มีเพียงสองสิ่งคือสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อเขาและสิ่งที่ทําร้ายเขา

เพื่อมรดกที่แท้จริงของเทพอมตะสวรรค์พิภพ ฟางหยวนเต็มใจทําความดีเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะได้รับประโยชน์สูงสุด

เงือกสาวค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้น

“ข้า…ยังไม่ตาย…” หลังจากมึนงงอยู่ชั่วครู่ นางก็สามารถตอบสนอง

“เจ้าเป็นนางเงือกที่โชคดีมาก หากเราพบเจ้าช้ากว่านี้ เจ้าอาจตายจริงๆ เจ้าติดอยู่ในน้ํามันดิบ” ผู้ใช้วิญญาณวัยกลางคนกล่าวขณะเดินเข้ามาในห้อง

“ข้าชื่อเซี่ยหลิน ท่านช่วยข้าไว้งั้นหรือ?” เงือกสาวพยายามลุกขึ้น

“ไม่ใช่ข้าแต่เป็นท่านชู เจ้าควรขอบคุณเขา เขาเป็นคนที่รักษาอาการบาดเจ็บของเจ้า” ผู้ใช้วิญญาณวัยกลางคนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เงือกสาวตรวจสอบร่างกายของตนและรู้สึกมีความสุขมาก

“เหลือเชื่อ!”

“ข้าติดอยู่ในน้ํามันดิบและได้รับบาดเจ็บสาหัส กระทั่งผู้ใช้วิญญาณสายรักษาที่เก่งที่สุดในเผ่าของข้าก็ไม่สามารถช่วยชีวิตข้า แต่ตอนนี้ข้าหายดีแล้ว!”

ผู้ใช้วิญญาณวัยกลางคนเผยรอยยิ้มเย่อหยิ่ง “แน่นอน เพราะท่านชู เจ้าถึงรอดชีวิต!”

ผู้ใช้วิญญาณวัยกลางคนนึกถึงฉากที่ฟางหยวนช่วยชีวิตนาง เขาทําให้ผู้ใช้วิญญาณทั้งหมดรู้สึกตื่นตาตื่นใจมาก

“ท่านชูช่วยชีวิตข้าและรักษาอาการบาดเจ็บของข้า ข้าจะตอบแทนความเมตตานี้ได้อย่างไร?” เงือกสาวเม้มปาก “โปรดพาข้าไปพบท่านชูด้วย ไม่ว่าต้องจ่ายด้วยราคาใด ข้าก็จะชดใช้ให้เขา”

“เช่นนั้นก็ตามข้ามา” ผู้ใช้วิญญาณวัยกลางคนคิดก่อนจะเดินออกจากห้อง

เงือกสาวใช้วิญญาณสร้างคลื่นน้ําพานางเคลื่อนที่ตามไปด้านหลังผู้ใช้วิญญาณวัยกลางคน

ทั้งสองเดินผ่านสวนและมาถึงหน้าบ้านของฟางหยวน

ทันใดนั้นเสาแสงสีดําก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าจากบ้านหลังเล็ก

“นี่คือ?”

“เกิดสิ่งใดขึ้น?”

ปรากฏการณ์นี้ดึงดูดความสนใจของผู้ใช้วิญญาณทั้งหมด

“หลังอาหารเย็น ท่านชูเริ่มหลอมรวมวิญญาณ เขาขังตัวเองไว้ในห้องและไม่อนุญาตให้ผู้ใดเข้าไปรบกวน” หัวหน้าหมู่บ้านชรากล่าว “นี่หมายความว่าการหลอมรวมวิญญาณของท่านชูมีความก้าวหน้า”

“การหลอมรวมวิญญาณของท่านชูไม่ธรรมดาจริงๆ”

“ท่านชูเป็นคนพิเศษ แต่เขาทําได้อย่างไร?”

เซี่ยหลินฟังบทสนทนาอย่างระมัดระวัง

บทสนทนาของกลุ่มผู้ใช้วิญญาณทําให้นางนึกถึงผู้ใช้วิญญาณระดับสูงที่มีเส้นผมสี ขาว อารมณ์ดี ใจเย็น สงบนิ่ง และมีเมตตา

เมื่อเสาแสงจางหายไป กลิ่นหอมก็กระจายออกมารอบๆ

หลังจากชั่วครู่ฟางหยวนก็ผลักเปิดประตูและเดินออกมา

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณเร่งทําความเคารพ “ท่านชู”

เซี่ยหลินมองฟางหยวนด้วยความสงสัย ปรากฏว่าท่านชูยังเด็กมาก นางไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้

นางคุกเข่าลง “ท่านชู ท่านชีวิตข้า ข้ายินดีตอบแทนความเมตตาของท่านด้วยทุกสิ่ง”

“ไม่จําเป็น มันเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย” ฟางหยวนชําเลืองมองเซี่ยหลิน ตอนนี้เขารู้สึกว่านางไม่เหมือนเซี่ยฮันโม่แม้แต่น้อย

เมื่อภารกิจเสร็จสิ้น ฟางหยวนถูกส่งกลับไปยังหอคอยเกียรติยศ

“โอ้ มีภารกิจใหม่ปรากฏขึ้น!” ฟางหยวนมองไปยังเสาสีทอง

เดิมที่มันมีสิบภารกิจ ตอนนี้มันก็ยังมีสิบภารกิจ แต่เนื้อหาของภารกิจส่วนใหญ่เปลี่ยนไป

อีกด้านหนึ่งของหอคอยเกียรติยศ มีการจัดลําดับผู้ทําภารกิจตามแต้มบุญที่ได้รับ

“ข้าอยู่อันดับสาม…” ฟางหยวนต้นพบอันดับของเขาอย่างรวดเร็ว

เขามีความสุขเล็กน้อย การคาดเดาของเขาได้รับการยืนยันแล้ว

เมื่อพิจารณาถึงบุคลิกของเทพอมตะสวรรค์พิภพ การทําความดีมากขึ้นจะทําให้ฟางหยวนได้รับแต้มบุญมากขึ้น หากเขารวบรวมน้ํามันดิบด้วยตนเอง เขาจะไม่ได้รับอันดับสามแต้มบุญที่เขาจะได้รับจะน้อยกว่านี้

การช่วยเหลือผู้ใช้วิญญาณของหมู่บ้านเพื่อให้พวกเขาสามารถรวบรวมน้ํามันดิบได้ด้วยตนเอง ทําให้ฟางหยวนได้รับแต้มบุญมากขึ้น

ฟางหยวนพบวิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูลระดับมนุษย์วางอยู่ที่พื้น

เขาหยิบมันขึ้นมาและตรวจสอบ

ดังคาด มันเป็นข้อความที่เสี่ยวหมิงเฉินและคนอื่นๆทิ้งไว้ พวกเขาบันทึกสิ่งที่แต่ละคนค้นพบ

บางคนพบว่ามนุษย์และมนุษย์เงือกอยู่ร่วมกันอย่างสันติด้วยสถานะที่เท่าเทียม

บางคนเลือกภารกิจยาก แม้พวกเขาจะสามารถสังหารสัตว์อสูร แต่มนุษย์จํานวนมากที่มีส่วนเกี่ยวข้องเสียชีวิต เมื่อพวกเขากลับมา อันดับของพวกเขากลับอยู่ท้ายสุด พวกเขาได้รับแต้มบุญน้อยมาก

บางคนคิดว่าเป้าหมายของหอคอยเกียรติยศคือการทําความดีและช่วยเหลือผู้คน แต่พวกเขาทําได้เพียงคาดเดาเท่านั้น การคาดเดาของพวกเขายังไม่ได้รับการยืนยัน

ผู้อมตะเหล่านี้ได้รับการคัดเลือกมาโดยเตี๋ยวหมิงเฉิน ทุกคนไม่ใช่คนโง่

การค้นพบของเสี่ยวหมิงเฉินทําให้สายตาของฟางหยวนเปลี่ยนไป เขาพบว่าพวกเขาไม่ใช่กลุ่มแรกที่มาที่นี่แต่มีผู้อมตะบางคนเคยมาที่นี่ก่อนหน้าพวกเขา

ข้อมูลที่มีค่าที่สุดมาจากเฟิงเจียง

เขาพบว่ามีพื้นที่ต้องห้ามอยู่ในถ้ําสวรรค์แห่งนี้ มันเป็นทะเลที่ผู้คนเรียกว่าทะเลปีศาจร่ําไห้

ตามตํานาน หลังจากเทพอมตะสวรรค์พิภพสร้างถ้ําสวรรค์แห่งนี้ขึ้นมา เขาจับปีศาจอมตะที่แข็งแกร่งเอาไว้ในทะเลแห่งนี้และจัดตั้งค่ายกลวิญญาณอมตะเอาไว้เพื่อทําให้ปีศาจตนนั้นสํานึกเสียใจกับความผิดบาปของตน

ดังนั้นทะเลแห่งนี้จึงมีเสียงคร่ําครวญของปีศาจดังออกมาตลอดเวลา

ข้อมูลนี้ทําให้ฟางหยวนนึกถึงวิญญาณบางด้วยทันที

วิญญาณความเสียใจ!