Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1770 เสียงกรีดร้องของจื่อชิวหยู

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1770 เสียงกรีดร้องของจื่อชิวหยู

ทะเลสาบสัมผัสใจ

นี่คือแหล่งทรัพยากรขนาดกลางของตระกูลจื่อ

ฟางหยวนเก็บวิญญาณทั้งหมดไว้ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ

มีวิญญาณสัมผัสใจระดับห้ามากกว่าสามพันดวงวิญญาณสัมผัสใจระดับสี่มากกว่าห้า หมื่นดวงวิญญาณสัมผัสใจระดับสามและต่ํากว่ามากกว่าหนึ่งล้านดวง

จากนั้นเขาใช้วิญญาณอมตะดึงแม่น้ํานําทะเลสาบสัมผัสใจเข้าไปในมิติช่องว่างเช่นเดียวกับชีวิตก่อนหน้า

น้ํามีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางแห่งปัญญาค่อนข้างหนาแน่นแต่ส่วนใหญ่ถูกทิ้งไว้ในพื้นดินที่อยู่รอบๆ

ฟางหยวนไม่มีทางเลือกเกี่ยวกับเรื่องนี้

เขาขาดวิธีดึงพื้นดิน นี่ไม่ใช่ดินระดับมนุษย์ อย่างน้อยเขาต้องใช้วิธีบนเส้นทางแห่งปฐพีระดับเจ็ดและต้องเป็นวิธีที่สามารถจัดการกับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางแห่งปัญญาอีกด้วย

หากไม่ใช่วิธีที่เฉพาะเจาะจง ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนพื้นดินอาจถูกทําลาย

มันเหมือนกับความพยายามของวังสวรรค์ที่ดึงร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋ความสําเร็จออกมาจากแดนศักดิ์สิทธิ์ไร้ที่ติ พวกเขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากโดยหยิบยืมวิธีบนเส้นทาง มนุษย์และการแข่งขันใหญ่บนเส้นทางแห่งการหลอมรวม

ข่าวการปล้นสะดมทะเลสาบสัมผัสใจของฟางหยวนมาถึงจื่อชิวหยูอย่างรวดเร็ว

จื่อชิวหยูยังมีความหวังเล็กน้อย “ข่าวนี้เป็นเรื่องจริงงั้นหรือ?”

แต่ในไม่ช้าความหวังของเขาก็พังทลายลง

เนื่องจากท่าไม้ตายอมตะที่คล้ายคลึงกับวิญญาณท่องแดนอมตะเป็นหลักฐานที่ไม่สามารถปฏิเสธ

“เหตุใดฟางหยวนจึงปรากฏตัวที่ทะเลสาบสัมผัสใจ?” เปลือกตาของจื่อชิวหยูกระตุก “เขาต้องการวิญญาณสัมผัสใจจํานวนมากงั้นหรือ?”

จื่อชิวหยูคิดถึงภาพการต่อสู้ที่อยู่ในสวรรค์สีเหลือง ฟางหยวนได้รับวิญญาณท่องแดนอมตะระดับเจ็ดและมีวิธีขโมยวิญญาณอมตะ หากเขาเล็งเป้ามาที่ตระกูลจื่อของข้า เราจะพบปัญหา

จื่อชิวหยูถอนหายใจ

เขาต้องยอมรับว่าฟางหยวนเป็นปัญหาใหญ่

วิญญาณท่องแดนอมตะทําให้ฟางหยวนเดินทางได้อย่างสะดวกสบาย มีไม่กี่วิธีที่สามารถหยุดเขา

ฟางหยวนยังมีพลังการต่อสู้ระดับแปด ผู้อมตะของตระกูลจือส่วนใหญ่ไม่สามารถต่อสู้กับ เขามีเพียงจื่อชิวหยูหรือคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับเจ็ดเท่านั้นที่สามารถรับมือ

“สําหรับวิธีบนเส้นทางแห่งการโจรกรรม มันไม่ควรเป็นความสามารถของฟางหยวนเอง”

“เขาสามารถต่อต้านวังสวรรค์เพราะเขาใช้รากฐานของแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา”

“ฟางหยวนพึ่งกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา เขายังต้องใช้เวลาอีกระยะหนึ่งก่อนที่เขาจะสามารถดูดซับมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ที่อยู่ในการครอบครองของแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา”

จื่อชิวหยูประเมิน

เขารู้สึกว่าตนเองโชคร้ายมาก ก่อนหน้านี้ฟางหยวนทําให้ตระกูลจื่อสูญเสียชื่อเสียง

ผลประโยชน์ของตระกูลจื่อ สถานะของพวกเขา และความภาคภูมิใจของผู้อมตะระดับแปด ทําให้จื่อชิวหยุต้องเอาชนะฟางหยวนอย่างรวดเร็วที่สุด

ทั้งหมดทําให้จื่อชิวหยุตัดสินใจนําวิหารห้วงมิติออกเดินทางไปยังทะเลสาบสัมผัสใจด้วยตนเอง

ทะเลสาบสัมผัสใจกลายเป็นสถานที่รกร้างว่างเปล่า ทุกสิ่งถูกปล้นสะดม กระทั่งก้อนหินรอบๆทะเลสายยังหายไป

ใบหน้าของจื่อชิวหยูกลายเป็นมืดครึม ผู้อมตะของตระกูลจื่อเริ่มดุด่าและสาปแช่งไปถึงบรรพบุรุษสิบแปดชั่วอายุคนของฟางหยวน

“ปีศาจตนนี้กล้าหาญเกินไป!”

“นี่คือแหล่งทรัพยากรขนาดกลางของเรา ตอนนี้มันถูกปล้นไปแล้ว มันอาจไม่สามารถฟื้นตัว แม้หลังจากผ่านไปสองหรือสามปี”

“เห้อ… ไม่มีประโยชน์ที่จะสาปแช่งบรรพบุรุษสิบแปดชั่วคนของเขา ฟางหยวนเป็นปีศาจต่างโลก เขาฆ่าสมาชิกตระกูลบนโลกใบนี้ของเขาด้วยตัวเขาเอง”

ผู้อมตะตระกูลจื่อหยุดสาปแช่งแต่ยังขมวดคิ้วกับสถานการณ์ที่เลวร้ายนี้

ทะเลสาบสัมผัสใจถูกทําลาย แต่รากฐาของมันยังอยู่ ฟางหยวนไม่สามารถนําดินออกไป

แต่ปัญหาคือตัวฟางหยวน

เขายังมีชีวิตอยู่ เขาจะกลับมาอีกหรือไม่? เขาจะปล้นสะดมแหล่งทรัพยากรของตระกูลจื่ออีกหรือไม่?

“เดี๋ยว! ผู้อมตะลึกลับที่โจมตีรอยแยกปล้นเงาและทําลายค่ายกลวิญญาณอมตะคือฟางหยวนหรือไม่?” บางคนกล่าว

“อืม เป็นไปได้ ทั้งสองเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดที่มีพลังการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดา ฟางหยวนมีความสําเร็จบนเส้นทางแห่งค่ายกลสูงมาก เขาสามารถทําลายทั้งสองค่ายกล นอกจากนี้เขายังกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาและมีวิธีบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม ไม่ใช่ว่าผู้อมตะลึกลับใช้วิธีบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมงั้นหรือ?”

“หากผู้อมตะลึกลับคือฟางหยวน เหตุใดเขาต้องปกปิดตัวตน? ครั้งนี้เขาโจมตีทะเลสาบสัมผัสใจของเรา แต่เขายังเลือกที่จะเปิดเผยตัวตน”

ผู้อมตะของตระกูลจื่อหลายคนรู้สึกสงสัย

พวกเขาไม่เข้าใจเหตุผล

ประการแรก ไม่มีหลักฐานที่เชื่อมโยงผู้อมตะลึกลับกับฟางหยวนโดยตรง

ประการที่สอง พวกเขาไม่รู้แรงจูงใจในการโจมตีทะเลสาปสัมผัสใจของฟางหยวน

“ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่ง เราจะทําอย่างไรต่อไป” ผู้อมตะของตระกูลจื่อถามจื่อชิวหยู

จื่อชิวหยุรู้สึกอึดอัดใจแต่ภายนอกเขายังต้องรักษาศักดิ์ศรีของผู้นําตระกูล “อย่าตื่นตระหนก ตรวจสอบที่เกิดเหตุและค้นหาหลักฐาน แม้ฟางหยวนจะสามารถหลบหนีในครั้งนี้ แต่ตระกูลจื่อของเราจะจดจําไว้ เราจะตอบแทนเขาเป็นร้อยเท่าในอนาคต”

“ทราบแล้ว” ผู้อมตะของตระกูลจื่อตอบรับ

วิหารห้วงมิติลอยอยู่กลางอากาศโดยไม่ปิดบังกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ของมัน

หลังจากไม่นานผู้อมตะทั้งหมดของตระกูลจือก็กลับมาด้วยท่าทางลําบากใจ

ฟางหยวนเก็บกวาดร่องรอยอย่างหมดจด ไม่มีสิ่งใดเหลืออยู่

หากตระกูลจื่อต้องการกู้คืนชื่อเสียง เราต้องมีเบาะแสสําคัญก่อนจะว่าจ้างผู้เชี่ยวชาญบนเส้นทางแห่งปัญญาให้อนุมานเขา หลังจากนั้นเราต้องวางแผนซุ่มโจมตี ไล่ล่า และต่อสู้กับเขา….”

“เห้อ…” จื่อซิวหยูลอบถอนหายใจ

เมื่อคิดถึงกระบวนการนี้ เขารู้สึกหดหู่เล็กน้อย

ราคาและความเสี่ยงของมันสูงเกินไปขณะที่กําไรน้อยมาก

มีเพียงผู้อมตะระดับแปดบนเส้นทางแห่งปัญญาเท่านั้นที่สามารถอนุมานเกี่ยวกับฟางหยวน ตัวตนเช่นนี้ต้องใช้เงินจํานวนมหาศาลเพื่อว่าจ้าง

หลังจากพบฟางหยวน ตระกูลจื่อยังต้องต่อสู้กับเขา แต่พวกเขาจะสามารถสังหารศัตรูได้หรือ

เมื่อจักรพรรดินีอสูรสายฟ้าไล่ล่าฟางหยวน กระดูกซี่โครงของนางถูกวางขายในสวรรค์สีเหลือง เมื่อวังสวรรค์บุกโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา ฟงจิวเก้อถูกขโมยวิญญาณอมตะแดนศักดิ์สิทธิ์ หลางหยาถูกกลืนกิน เทพธิดาจื่อเว่ยต้องประกาศความพ่ายแพ้ของพวกนางอย่างเปิดเผย

แล้วตระกูลจื่อจะสามารถทําสิ่งใด?

แม้พวกเขาจะเป็นกองกําลังใหญ่ แต่พวกเขาสามารถเปรียบเทียบกับวังสวรรค์หรือไม่?

กระทั่งวังสวรรค์ยังไม่สามารถจัดการฟางหยวน แล้วตระกูลจื่อจะสามารถทําสิ่งใด?

“ฟางหยวนบ่มเพาะหลายเส้นทาง เขาไม่มีจุดอ่อนที่ชัดเจน เขาเป็นคนเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยม กระทั่งวูหยงยังถูกล้อเล่น ก่อนหน้านี้กองกําลังฝ่ายธรรมะของภาคใต้ไล่ล่าเขา เขายังสามารถหลบหนี แต่ตระกูลจื่อจะตามหาเขาเพียงลําพังงั้นหรือ? ฮ่าฮ่า”

จื่อชิวหยูรู้สึกโกรธและขมขื่น

ฟางหยวนเติบโตเร็วเกินไป กระทั่งจื่อซิวหยูยังต้องระวังตัว

“แม้ฟางหยวนจะเป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ด แต่เขาสามารถต่อต้านผู้อมตะระดับแปดส่วนใหญ่ ผู้อมตะระดับแปดทั่วไปบ่มเพาะบนเส้นทางสายเดียว พวกเขาไม่มีวิธีรับมือวิญญาณทองแด อมตะ

หากฟางหยวนหยุดตอนนี้และไม่ปล้นสะดมทรัพยากรของตระกูลจื่ออีก ข้าควรปล่อยเขาไป

จื่อชิวหยูลอบถอนหายใจ

เขาตัดสินใจยอมแพ้

แม้ทะเลสาบสัมผัสใจจะถูกทําลาย แต่รากฐานของมันยังอยู่และสามารถฟื้นตัวในอนาคต

กล่าวอีกอย่าง มันเป็นเพียงแหล่งทรัพยากรขนาดกลาง ตระกูลจื่อสามารถละทิ้ง

“แน่นอนว่าเราต้องโกรธและสร้างความโกลาหล เราไม่สามารถทําลายชื่อเสียงของตน”

“แต่ข้าต้องหยุดผู้อมตะของตระกูลอย่างลับๆ เราจะให้ความสําคัญกับการรักษาแหล่งทรัพยากรเป็นหลัก

ระหว่างนี้หากฟางหยวนโจมตีแหล่งทรัพยากรของตระกูลอื่น นั่นจะดีมาก!”

จื่อชิวหยูมั่นใจกับแผนการนี้

การทําให้ผู้อมตะระดับแปดและกองกําลังใหญ่ก้มศีรษะลงไม่ใช่เรื่องง่าย

แต่จื่อชิวหยู่เป็นผู้นําที่ฉลาด เขาสามารถมองเห็นภาพรวม มันไม่มีประโยชน์ที่จะท้าทายปีศาจตนนี้ หากตระกูลจื่อต้องการสร้างปัญหาให้กับฟางหยวน พวกเขาอาจเป็นฝ่ายถูกคุกคาม

หากสถานการณ์นี้เกิดขึ้นที่ภาคเหนือ เผ่าของภาคเหนือจะโจมตีฟางหยวนโดยไม่ต้องคิด

แต่สําหรับคนใต้ พวกเขาต้องการอยู่อย่างสงบสุขมากกว่า

แม้พวกเขาจะสูญเสียแหล่งทรัพยากรขนาดกาง พวกเขาก็ยังสามารถมีชีวิตที่ดี

พวกเขาอาจสูญเสียชื่อเสียงไปบ้าง แต่รากฐานของพวกเขายังไม่ได้รับผลกระทบ

หากตระกูลจื่อไล่ล่าฟางหยวนอย่างเต็มกําลังและวิ่งเข้าสู่กองเพลิงพร้อมกัน กองกําลังอื่นจะได้รับประโยชน์จากเรื่องนี้

จื่อชิวหยูสุดหายใจอย่างรุนแรง เขาต้องการระบายความโกรธและความผิดหวังทั้งหมดของเขา

ไม่นานเขาก็สงบลง

อย่างไรก็ตาม

“รายงาน! ฟางหยวนปรากฏตัวที่เทือกเขาไผ่เมฆาของเรา เขาทําลายค่ายกลวิญญาณอมตะ ผู้อมตะสองคนของเราไม่สามารถต่อต้านเขา ตอนนี้ฟางหยวนกําลังปล้นสะดมทรัพยากรทุกชนิด บนภูเขายังมีวิญญาณอมตะที่กําลังก่อตัวขึ้น!”

ร่างกายของจื่อชิวหยูที่ได้ยินเรื่องนี้กลายเป็นแข็งค้าง

หัวใจของเขาจมดิ่งลงก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความโกรธ

“ฟางหยวน! บรรพบบุรุษทั้งหมดของเจ้าจงไปลงนรกซะ!”