Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1868 ค่อยๆก้าวไปข้างหน้า

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1868 ค่อยๆก้าวไปข้างหน้า

ที่นี่เป็นดินแดนรกร้าง พื้นเป็นดินสีเทาขาว ไม่มีต้นหญ้าแม้แต่ต้นเดียว

ฟางตี้เฉิงหว่านเมล็ดถั่วสีเหลืองออกไป

วังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์เก็บเมล็ดถั่วเอาไว้มากมาย ส่วนใหญ่เป็นเมล็ดถั่วเหลือง เมล็ดถั่วเขียวเมล็ดถั่วแดงและเมล็ดถั่วดํานอกจากนี้ยังมีเมล็ดถั่วลันเตาสีน้ําเงินและเมล็ดถั่วน้ําแข็งสีขาว

หลังจากปลูกเมล็ดถั่วเหล่านี้ได้ระยะหนึ่ง พวกมันจะเติบโตขึ้นเป็นทหารถั่วศักดิ์สิทธิ์ทุกประเภท

ไพ่ตายของวังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์ก็คือทหารถั่วศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้แต่มันต้องใช้เวลาเพาะปลูกและรอให้พวกมันเติบโต

ปัจจุบันฟางตี้เฉิงกําลังปลูกเมล็ดถั่วเหลือง หลังจากปลูกมัน มันจะเติบโตเป็นทหารถั่วเหลืองศักดิ์สิทธิ์

ตอนนี้เมล็ดถั่วเหลืองถูกปลูกไว้ที่นี่แล้ว

ฟางตี้เฉิงกระตุ้นใช้งานทั้งเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์และส่งลมที่ควบแน่นเป็นจอบสีเขียวอ่อนออกไปจอบสีเขียวอ่อนเริ่มพรวนดิน

หลังจากไม่นานฟางที่เฉิงก็โบกมือและทําให้ฝนตกลงมาจากท้องฟ้า

น้ําฝนหล่อเลี้ยงพื้นดินที่แห้งแล้งแห่งนี้

พื้นดินได้รับความชุ่มชื่น เมล็ดถั่วเหลืองเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลง

แต่การเปลี่ยนแปลงนี้ยังค่อนข้างช้า ฟางตี้เฉิงต้องใช้วิธีอื่น

ท่าไม้ตายอมตะถูกกระตุ้นใช้งาน แผ่นดินเกิดการสั่นสะเทือน คลื่นแสงสีเขียวมรกตราวกับคลื่นน้ําไหลไปตามพื้นดิน

เมล็ดถั่วเหลืองดูดซับคลื่นแสงสีเขียวและเดิบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ด้วยความเร็วนี้ ทหารถั่วเหลืองศักดิ์สิทธิ์จะแตกหน่อหลังจากหนึ่งวันหนึ่งคืน” ร่างแยกฟางตี้เฉิงของฟางหยวนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

เขากลับไปยังห้องโถงใหญ่ของวังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์

เขามองภาพวาดบนผนังและเห็นการเปลี่ยนแปลง

ภาพวาดบนผนังภาพนี้เคยเป็นดินแดนที่แล้งแห้ง แต่ตอนนี้ส่วนหนึ่งของมันเต็มไปด้วยถั่วงอก

นี่คือเส้นทางแห่งภาพวาดวังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์มีวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งภาพวาด ดินแดนในภาพวาดบนผนังไม่ใช่ภาพลวงตา นี่เป็นวิธีการที่น่าทึ่ง

ทหารถั่วศักดิ์สิทธิ์จะเติบโตขึ้นในภาพวาด หลังจากพวกมันเติบโตเต็มที่ พวกมันจะสามารถออกมาจากภาพวาด

“ดินแดนแห่งนี้รกร้างมาก แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา การปลูกถั่วไม่ต้องการดินที่อุดมสมบูรณ์มากนักนอกจากนั้นหลังจากปลูกถั่วมากขึ้น ดินในภาพวาดจะอุดมสมบูรณ์ขึ้น มันถือเป็นทรัพยากรอมตะประเภทหนึ่ง

“ค่าใช้จ่ายของมันคือทรัพยากรอมตะบนเส้นทางแห่งวารีและทรัพยากรอมตะบนเส้นทางแห่งไม้

มันคือท่าไม้ตายที่ฟางหยวนใช้ก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ของมันค่อนข้างดี แต่ราคาของมันก็สูงเช่นกัน โชคดีที่ข้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ข้าสามารถใช้ทรัพยากรของตระกูลฟาง

วังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นสมบัติของฟางหยวนแล้ว ตระกูลฟางที่ไม่รู้ความจริงและยังช่วยจัดหาทรัพยากรให้กับฟางหยวนเพื่อสร้างทหารถั่วศักดิ์สิทธิ์

ในส่วนลึกของทะเลตะวันออก

ฐานทัพใหญ่ของเผ่ากู้

“เรียบร้อยแล้ว” ร่างแยกมนุษย์มังกรคู่ส่วยของฟางหยวนกล่าวด้วยหน้าผากที่เต็มไปด้วยเหงื่อ

ด้านหน้าเขามีมนุษย์มังกรกลุ่มหนึ่ง

พวกเขาพึ่งเปลี่ยนเป็นมนุษย์มังกร อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้มาจากเผ่ามนุษย์อสูรแต่มาจากเผ่ามนุษย์เงือก

“ขอบคุณท่านอู่ส่วยเป็นอย่างมากสําหรับความช่วยเหลือนี้ นี่คือของขวัญจากเผ่าของข้า ผู้อาวุโสโปรดรับมันไว้” ผู้อมตะหญิงเผ่ามนุษย์เงือกมอบทรัพยากรอมตะให้อู่ส่วยด้วยมือทั้งสองข้าง

“มันคือน้ําเน่าแข็ง มันสามารถใช้เลี้ยงดูกองทัพมดของข้า ขอบคุณสําหรับของขวัญชิ้นนี้” อู่ส่วยรับมันเอาไว้

เขาต้องเลี้ยงดูกองทัพมด หลังจากเริ่มเลี้ยงมด พวกมันขยายพันธุ์ด้วยความเร็วที่น่าสะพรึงกลัว

อู่ส่วยต้องใช้ทรัพยากรจํานวนมหาศาลแต่เขาได้รับความช่วยเหลือจากเผ่ามนุษย์อสูรและเผ่ามนุษย์เงือก

แน่นอนว่าอู่ส่วยไม่ได้รีดไถพวกเขาแต่ได้รับทรัพยากรมาจากการทําธุรกรรม

อู่ส่วยเปลี่ยนมนุษย์อสูรและมนุษย์เงือกเป็นมนุษย์มังกรเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน

ความแข็งแกร่งของข้าเพิ่มขึ้นทุกวัน มันชัดเจนมาก

“การติดต่อเผ่าก์ถือเป็นเรื่องดีแต่ตอนนี้ข้ายังสามารถสร้างสายสัมพันธ์กับเผ่ามนุษย์เงือก

“รวมกับอิทธิพลของบรรพชนทะเลปราณ ข้าจะสามารถควบคุมโลกผู้อมตะของทะเลตะวันออก

วังเงือกศักดิ์สิทธิ์ของทะเลตะวันออกเป็นมหาอํานาจที่มีรากฐานแข็งแกร่ง

นี่เป็นกองกําลังใหญ่เผ่ามนุษย์กลายพันธุ์หนึ่งเดียวในโลกใบนี้ เหตุผลเป็นเพราะมันได้รับการสนับสนุนจากเทพอมตะสวรรค์พิภพและสามารถดํารงอยู่มาจนถึงปัจจุบัน

แต่ถึงกระนั้นเผ่ามนุษย์เงือกก็ยังได้รับแรงกดดันจากทุกทิศทาง ก่อนหน้านี้สถานการณ์ของพวกเขาไม่คงที่จากการปราบปรามของกองกําลังเผ่ามนุษย์ของทะเลตะวันออกตอนนี้สงครามห้าภูมิภาคก่าลังจะเริ่มขึ้น ตัวตน ระดับสูงของเผ่ามนุษย์เงือกจึงต้องหาวิธีเอาชีวิตรอด

เมื่อสงครามห้าภูมิภาคปะทุขึ้น ความสมดุลที่เปราะบางก่อนหน้านี้จะพังทลายลง

อนาคตของเผ่ามนุษย์เงือกจะเลวร้ายมาก เนื่องจากพวกเขาเป็นเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ พวกเขาจะตกเป็นเป้าหมายแรกของกองกําลังเผ่ามนุษย์

มนุษย์เงือกส่วนหนึ่งมองเห็นโอกาสการเติบโตของเผ่ามนุษย์มังกร ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ลังเลที่จะเปลี่ยนตนเองเป็นมนุษย์มังกร

นี่เป็นเพราะวังเงือกศักดิ์สิทธิ์ให้ความช่วยเหลือเผ่ากู้อย่างลับๆมาตลอด ดังนั้นพวกเขาจึงได้เรียนรู้ความลับของเผ่ามนุษย์มังกรจากเผ่า

หลังจากรู้ถึงการเปิดเผยของวิญญาณชะตากรรมที่ว่าเผ่ามนุษย์มังกรจะปกครองโลก ชนชั้นสูงของเผ่ามนุษย์เงือกจึงเริ่มคิดถึงเรื่องนี้

นี่คือเหตุผลที่เผ่ามนุษย์เงือกเปลี่ยนตนเองเป็นมนุษย์มังกร

“วังเงือกศักดิ์สิทธิ์พยายามทุกวิถีทางเพื่อความอยู่รอดของพวกเขา

“พวกเขาสามารถคาดเดาความวุ่นวายที่จะเกิดขึ้นในอนาคต พวกเขาระวังตัวจากวงสวรรค์เป็นอย่างมากข้าต้องใช้เรื่องนี้ให้เป็นประโยชน์

บางทีขาอาจโน้มน้าวให้เผ่ามนุษย์เงือกส่งผู้อมตะเข้าร่วมในสงครามเมื่อวังสวรรค์เริ่มซ่อมแซมวิญญาณชะตากรรม

อู่ส่วยคิดอย่างลับๆ

ถ้ําสวรรค์นักรบอสูร

มันอยู่ในสถานการณ์อันตรายจากภัยพิบัติสัตว์อสูร

“เสี่ยวตู้ เจ้าต้องการทําสิ่งนี้จริงๆงั้นหรือ?” เจ้าเมืองภูผามองร่างแยกเจิ้งปัติของฟางหยวนด้วยความกังวล

เจิ้งปู่เงยหน้าขึ้นและกล่าวด้วยน้ําเสียงหนักแน่น “ถูกต้อง ท่านอาจารย์ ท่านได้รับบาดเจ็บสาหัสในสถานการณ์นี้เราไม่สามารถเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนั้น แต่หากเราปล่อยให้มันอาละวาดเมืองภูผาจะถูกทําลายล้างผู้คนจะล้มตายข้าต้องเสี่ยง!ตราบเท่าที่ขากลายเป็นนักรบอสูรที่แท้จริงข้าจะสามารถแสดงความแข็งแกร่งของอินทรีย์หางศรและกําจัดสัตว์ประหลาดที่น่ารังเกียจตัวนี้!”

เจ้าเมืองภูผามองเจิ้งปู่อยู่เป็นเวลานานและตระหนักว่าเขาไม่สามารถโน้มน้าวเด็กผู้นี้ “เอาล่ะเช่นนั่นก็ทํามัน”

เจิ้งปู่เริ่มกระบวนการก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะโดยไม่ลังเล

เจ้าเมืองภูผาและคนอื่นๆเฝ้ามองด้วยความกังวล มนุษย์ธรรมดาจํานวนนับไม่ถ้วนคุกเข่าอยู่บนพื้นและสวดภาวนาให้กับเจิ้งปู่ต์อยู่อย่างเงียบๆขณะเดียวกันนักรบอสูรหลายคนกําลังเสี่ยงชีวิตของพวกเขาเพื่อดึงดูดความสนใจของสัตว์ประหลาด

สิ่งที่ทําให้พวกเขารู้สึกมีความสุขก็คือดูเหมือนสัตว์ประหลาดตัวนั้นจะเริ่มเหนื่อยและเคลื่อนที่ช้าลง

แต่พวกเขาไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วสถานการณ์ปัจจุบันเป็นแผนการของฟางหยวนทั้งหมด

“ข้ามีส่วนหนึ่งของความทรงจําและรากฐานของร่างหลัก การก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่ข้าต้องแสดงเหมือนกําลังเสียงชีวิต ข้าไม่เพียงต้องหลอกทุกคนในเมืองภูผาแต่ข้ายังต้องหลอกจิตวิญญาณสวรรค์เลนของถ้ําสวรรค์นักรบอสูรแห่งนี้

กระบวนการทั้งหมดดําเนินไปอย่างไม่มั่นคง นั่นทําให้เจ้าเมืองภูผาและทุกคนเต็มไปด้วยความกังวลแต่มันไม่เกิดเหตุร้ายใดๆ ในที่สุดเจ๋งปัตําก็กลายเป็นผู้อมตะ

จากนั้นเจิ้งปู่ต์ก็แสดงความสามารถของเขาโดยการเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนั้น

“เสี่ยวตู้ทรงพลังมาก!”

“เสี่ยวตู้ เจ้าช่วยชีวิตทุกคนในเมือง”

“เสี่ยวด์ เจ้าอาจเป็นนักรบอสูรที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์!”

ผู้คนวิ่งเข้ามาหาเจิ้งปัต์และโยนเข้าขึ้นสู่อากาศอย่างมีความสุข

เจิ้งปู่กลายเป็นวีรบุรุษในดวงใจของทุกคนในเมือง ตอนนี้ชื่อเสียงของเขาไม่มีผู้ใดสามารถเปรียบเทียบได้อีก

นอกเหนือจากชาวเมือง เจ้าเมืองภูผาก็มองดูเหตุการณ์นี้ด้วยความพึงพอใจ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข