Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1937 เคลื่อนดารา

ผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันออกอยู่ในสวรรค์สีขาวและทําลายดวงดาวไปมากแล้ว

ความทะเยอทะยานของพวกเขาไม่ยิ่งใหญ่เท่ากับผู้อมตะภาคใต้ ผู้อมตะภาคเหนือ และผู้อมตะของทะเลทรายตะวันตก พวกเขาต้องการปล้นสะดมทรัพยากรบางส่วนของภาคกลางเท่านั้น

พวกเขากังวลว่าวังสวรรค์จะส่งกําลังเสริมออกมา ดังนั้นพวกเขาจึงมุ่งเป้าไปที่ดวงดาวในสวรรค์สีขาว

แต่กลยุทธ์ของพวกเขากลายเป็นจุดสําคัญในการต่อสู้ทั้งหมดโดยบังเอิญ

ท่ามกลางพวกเขามีสี่แม่ทัพมังกรรวมอยู่ด้วย อู่ส่วยไม่ได้เรียกพวกเขากลับ นี่เป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาด

หากมีเพียงเฉินกงเจิ้ง ชิงออน ฮัวช่ายหยุน และซ่งฉีหยวน พวกเขาอาจไม่มีความกล้าพอที่จะทําลายดวงดาวเหล่านี้

อย่างไรก็ตามกลุ่มผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันออกทํางานได้ค่อนข้างมีประสิทธิภาพ พวกเขาสามารถทําลายดวงดาวจํานวนมาก

ตอนนี้พวกเขามาถึงดาวดวงใหญ่ดวงหนึ่งที่มีดวงดาวขนาดเล็กหลายดวงโคจรอยู่รอบๆ

ซ่งฉีหยวนบินเข้าไปหาดาวกลุ่มนี้ เขาปิดเปลือกตาลงและสัมผัสได้ถึงความเชื่อมโยงระหว่างกลุ่มดาว

หลังจากชั่วครู่เขาก็ชี้นิ้วออกไป

ล่าแสงพุ่งออกจากปลายนิ้วของเขาและระเบิดทําลายดาวขนาดเล็กและขนาดกลางอย่างต่อเนื่อง

ในชีวิตก่อนหน้า ซ่งฉีหยวนใช้ท่าไม้ตายนี้ทําลายดวงดาวที่ฟางหยวนปรับแต่งทําให้เขาไม่สามารถใช้งานวิญญาณอมตะเนตรดารา

ในชีวิตนี้ ซ่งฉีหยวนใช้ท่าไม้ตายเดียวกันอีกครั้งกับวังสวรรค์และได้รับผลลัพธ์ที่ดี

หลังจากซ่งฉีหยวนทําลายดาวทั้งหมดที่โคจรอยู่รอบดาวดวงใหญ่ เขาก็หยุดพักและพยักหน้าให้ชิงอว์อัน

ท่าไม้ตายอมตะหมื่นภูเขา!

ชิงอว์อันตะโกนและสร้างภาพภูเขามายาจํานวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าโจมตีดาวดวงใหญ่

ดาวดวงนี้เป็นเพียงทรัพยากรอมตะ ท่าไม้ตายอมตะระดับแปดสามารถทําลายมันได้อย่างง่ายดาย

เทพธิดาจอเว่ยสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว

นั่นทําให้การแสดงออกของนางเปลี่ยนไปทันที

วังสวรรค์วางดวงดาวจํานวนมากไว้ในสวรรค์สีขาว การสูญเสียดาวหนึ่งดวงไม่มีนัยสําคัญ

แต่ในสถานการณ์ปัจจุบัน มันมีนัยยะที่ต่างออกไป

ในเวลานี้ภูตมนุษย์ของฟางหยวนและกลุ่มผู้อมตะภาคเหนือกําลังโจมตีพื้นที่สําคัญของวังสวรรค์ เทพธิดาจื่อเว่ยต้องใช้ค่ายกลวิญญาณอมตะทางผ่านดาราอย่างสุดกําลังเพื่อเคลื่อนย้ายพวกเขา

หากเกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง ค่ายกลวิญญาณอมตะทางผ่านดาราอาจได้รับความเสียหายหรืออาจถูกทําลาย

เทพธิดจอเว่ยเคยคิดว่ากลุ่มผู้อมตะของทะเลตะวันออกไม่ใช่ภัยคุกคามสําหรับวังสวรรค์ แต่นางไม่คิดว่าเวลานี้พวกเขาจะกลายเป็นภัยคุกคามร้ายแรงที่สุดของนาง!

ตอนนี้นางต้องระวังตัวมากขึ้น

ฟางหยวนสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน เขาโจมตีอย่างดุเดือดขณะเดียวกันเขาก็ส่งข้อมูลไปยังเฉินกงเจิ้ง

เฉินกงเพิ่งเรียนรู้สถานการณ์ของวังสวรรค์และรู้สึกตื่นเต้นมาก

เขากระตุ้นผู้อมตะคนอื่นๆ “ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของพวกเรา ฟางหยวนเคลื่อนไหวแล้ว วังสวรรค์ไม่สามารถเบี่ยงเบนความสนใจ ยิ่งเราทําลายดวงดาวได้มากเท่าใด วังสวรรค์ก็ยิ่งพบ ปัญหามากเท่านั้น กองกําลังหลักของวังสวรรค์ติดอยู่ในสนามรบภูเขาขนดก วังสวรรค์ถูกบุกโจมตีโดยฟางหยวนและถ้ําสวรรค์นิรันดร หากเราทําได้ดี เรามีโอกาสทําลายวังสวรรค์!”

คํากล่าวของเฉินกงเพิ่งทําให้ขวัญกําลังใจของผู้อมตะระดับแปดอีกเจ็ดคนพุ่งสูงขึ้น ประสิทธิ์ภาพในการทํางานของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน

สนามรบภูเขาขนดก

เสียงกรีดร้องของวิหคเพลิงดังขึ้นในสนามรบ

นี่คือท่าไม้ตายอมตะขององค์ชายฟงเซียน วิหคเพลิงศักดิ์สิทธิ์

วิหคเพลิงบินพัวพันอยู่รอบตัวจางเฉิง

ในเวลาเดียวกัน เพ่ยกังซูยปลดปล่อยคลื่นน้ําพุ่งเข้าโจมตีร่างกายของมัน

จางเฉิงถูกกลุ่มผู้อมตะของวังสวรรค์รุมล้อมโจมตีจากทุกทิศทาง แต่มันยังพุ่งเข้าไปหาค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก้ารูปแบบอย่างไม่หยุดยั้ง การโจมตีของกลุ่มผู้อมตะวังสวรรค์ไม่ได้ทําให้มันสูญเสียเป้าหมาย

ตี้จางเฉิงในอดีตอาละวาดอย่างบ้าคลั่งแต่ในเวลานี้มันกลับมีจุดประสงค์ที่ชัดเจน

“ไม่ สัตว์อสูรแรกกําเนิดในตํานานตัวนี้ตกเป็นทาสแล้ว!” โจวซ่งซินตะโกน

กองกําลังหลักของวังสวรรค์ไม่มีผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา แต่โจวซ่งซินเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งข้อมูล เขามีความชํานาญด้านการรวบรวมข้อมูลและเบาะแส

เขายังสามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งข้อมูล เพื่อเลียนแบบวิธีการบนเส้นทางแห่งปัญญา

หลังจากต่อสู้มาชั่วระยะเวลาหนึ่ง โจวซ่งซินก็สามารถสรุปความจริงที่อยู่เบื้องหลัง

ตี้จางเฉิงถูกโจมตีอย่างหนัก ร่างกายของมันเต็มไปด้วยบาดแผล ในแง่ของการป้องกัน มันด้อยกว่าราชันมังกร มันไม่มีวิญญาณอมตะที่ทรงพลัง มันต่อสู้ด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายเท่านั้น
ทุกครั้งที่มันสะบัดกรงเล็บ มันสามารถสร้างพายุใหญ่ ผู้อมตะของวังสวรรค์ต้องหลีกเลี่ยงมันไม่มีผู้ใดต้องการถูกตี้จางเฉิงจับตัว

เสียงคํารามแต่ละครั้งของมันสามารถสร้างคลื่นเสียงทําลายล้างที่ส่งผลกระทบต่อแก้วหูและจิตใจของผู้คน

ร่างกายของมันใหญ่โตมาก แม้มันจะถูกโจมตีอย่างต่อเนื่อง แต่บาดแผลที่มันได้รับไม่ถือว่ามีนัยสําคัญใดๆ

ผู้อมตะของวังสวรรค์รู้สึกหมดสิ้นหนทาง พวกเขาเหมือนหนูที่พยายามโค่นพญาคชสาร

“เราควรทําอย่างไร?”

“หากสิ่งนี้ยังด่าเนินต่อไป ค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก้ารูปแบบอาจถูกทําลาย

“เราต้องโจมตีต่อไป”

ผู้อมตะของวังสวรรค์ทุกคนล้วนมีประสบการณ์ พวกเขาไม่ยอมแพ้และพยายามคิดวิธีรับมือ

ผู้อมตะหลุมด่าและจวินเฉินกวงก้าวไปข้างหน้าขณะที่จชิวเอ่อและคนอื่นๆเคลื่อนที่เข้าไปปกป้องค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก้ารูปแบบ

เป็นเพียงเวลานี้ที่ตจางเจ๋งเปิดปากของมัน

คฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังหนึ่งบินออกมา

มันคือคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปด วังมังกร!

หมอกควันหนาทึบพุ่งออกจากวังมังกรอย่างรวดเร็ว

“ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งความฝัน!?” กลุ่มผู้อมตะของวังสวรรค์ตกใจมาก พวกเขารีบหลบออกไป

ไม่ว่าหมอกชวนฝันจะเคลื่อนที่ไปที่ใด ผู้อมตะของวังสวรรค์จะต้องหลบเลี่ยงมัน

ผู้อมตะของวังสวรรค์พยายามโจมตีหมอกชวนฝัน แต่การทํางานหนักของพวกเขาจบลงอย่างไร้ประโยชน์

ค่ายกลวิญญาณอมตะเขตแดนห้าภูมิภาคถูกนําเข้าสู่วังมังกรพร้อมกับเจิ้งปู่ดู่

อู่ส่วยรีบใช้วังมังกรรักษาอาการบาดเจ็บของเจิ้งปู่ตีทันที

ค่ายกลวิญญาณอมตะเขตแดนห้าภูมิภาคอยู่ในสภาพที่เลวร้ายมาก มันต้องได้รับการซ่อมแซมครั้งใหญ่เช่นกัน

หากไม่มีค่ายกลวิญญาณอมตะเขตแดนห้าภูมิภาค แม้จะมีควันห้าสีเหลืออยู่ในสนารบ แต่มันจะค่อยๆหายไปในที่สุด

วังมังกรและตจางเฉินโจมตีค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก้ารูปแบบโดยไม่แยแสกลุ่มผู้อมตะของวังสวรรค์

“อดทนไว้ใ” ในค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก้ารูปแบบ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด

เพื่อปกป้องแดนศักดิ์สิทธิ์ไร้ที่ติ พวกเขาต้องรักษาค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก้ารูปแบบ

เอาไว้

อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเป็นควันห้าสี จางเฉิน หรือหมอกชวนฝัน พวกมันต่างเป็นอันตรายต่อค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก่ารูปแบบทั้งสิ้น

ท่าไม้ตายอมตะวายุไร้ขอบเขต!

ขณะที่กองกําลังหลักของวังสวรรค์เริ่มล่าถอย วูหยงพบโอกาสและสามารถกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะที่ทรงพลังที่สุดของเขาออกมา

พายุหมุนขนาดใหญ่ท่าลายค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก้ารูปแบบจากภายนอกและเพิ่มปัญหาให้กับฝ่ายของวังสวรรค์

สนามรบเมืองจักรพรรดิ

วังหมื่นรูปปั้นและวังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์สนับสนุนกันและสามารถรักษาสถานการณ์เอาไว้

บรรพชนพันเปลี่ยนแปลงพุ่งเข้าสู่สนามรบโดยตรง เขาปลดปล่อยท่าไม้ตายอมตะที่ทรงพลังออกมาและบังคับให้วังเย่หยางและคฤหาสน์มังกรน้ําแข็งล่าถอยกลับไป

เช่นเดียวกับนักลงทัณฑ์และจางเฟยซ่ง บรรพชนพันเปลี่ยนแปลงสามารถต่อสู้กับคฤหาสน์วิญญาณอมตะได้ด้วยร่างกายของเขา

แต่สถานการณ์โดยรวมคือภาคกลางยังได้เปรียบ

ผู้อมตะภาคกลางได้รับความช่วยเหลือจากท่าไม้ตายอมตะวีรบุรุษท่ามกลางผู้คน มันทําให้พวกเขาแข็งแกร่งมาก

ภายในเมืองจักรพรรดิ การแข่งขันดําเนินไปถึงช่วงเวลาสําคัญ

หงอมองไปยังกองไฟอย่างมีสมาธิ ไม่ว่าการต่อสู้ภายนอกจะรุนแรงเพียงใด มันก็ไม่สามารถรบกวนเขา

เยี่ฟานก็เช่นกัน เขาแข่งขันกับหงอื้อย่างเต็มที่

ผู้ใช้วิญญาณเริ่มพบกับความล้มเหลวทีละคน นั่นทําให้ร่องรอยของพลังงานแห่งเต่าความสําเร็จค่อยๆปรากฏขึ้นในแดนศักดิ์สิทธิ์ไร้ที่ติ

หลังจากนั้นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าความสําเร็จก็ถูกขนส่งไปยังหยวนเชียงตู้ที่อยู่ในวังสวรรค์

หยวนเชียงตู้ควบคุมค่ายกลวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม เพื่อฟื้นฟูวิญญาณชะตากรรมและมีความคืบหน้าอย่างรวดเร็ว

ภายในค่ายกลวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมมีกงเยียนและเช่อเว่ยปกป้องอยู่

เมื่อผู้อมตะภาคเหนือเข้าใกล้ค่ายกลวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม พวกเขาจะถูกแสงดาวส่งตัวออกไปโดยไม่สามารถต่อต้าน

“สมกับเป็นเทพธิดาจื่อเว่ย!”

“นางพึ่งพาได้จริงๆ”

เช่อเว่ยและกงเยี่ยนถอนหายใจ

“อดทนไว้” ตอนนี้ใบหน้าของเทพธิดาจอเว่ยกลายเป็นซีดขาว ศีรษะของนางปล่อยไอน้ําความร้อนสูงออกมาตลอดเวลา

นางต้องให้กําลังใจตนเองอย่างต่อเนื่อง “สถานการณ์ยังอยู่ในการควบคุมของข้า ความพยายามจะนําไปสู่ชัยชนะ!”

แต่ในวินาทีต่อมาฟางหยวนที่อยู่ในเรือรบหมื่นปีกลับหัวเราะเสียงดัง
ท่าไม้ตายอมตะกลืนกินสิ่งมีชีวิต!

ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นต้นเหล็กดาวตก!

ทันใดนั้นเขาก็กลายเป็นไม้เท้าสีดําขนาดใหญ่

ต่อมาเขาใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งดวงดาว เคลื่อนดารา!

ฝนดาวตกร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้าอย่างบ้าคลั่ง

“โอ้ ไม่!” การแสดงออกของเทพธิดาจ๋อเว่ยเปลี่ยนแปลงไป นางรู้สึกราวกับกําลังนั่งอยู่บนรถม้าที่ไม่สามารถหยุด

ม้าที่ลากรถกําลังอาละวาด แม้นางจะพยายามจับบังเหียน แต่นางก็ไม่สามารถควบคุมรถม้าคันนี้ได้อีกต่อไป

“บีม!”

วินาทีต่อมา ค่ายกลวิญญาณอมตะทางผ่านดาราก็เกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง

เทพธิดาจื่อเว่ยพบกับฟันเฟืองและหมดสติไป ณ จุดเกิดเหตุ