Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1969 ผู้อมตะของสวรรค์สีดํา

ในสวรรค์สีดํา อสูรวิญญาณบรรพกาลตัวหนึ่งกําลังเร่งหลบหนี

อสูรวิญญาณบรรพกาลตัวนี้มีรูปร่างคล้ายม้าแต่มีใบหน้ามนุษย์ ตอนนี้ใบหน้าของมันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความกังวล

อสูรบรรพกาลบรรพกาลที่ตื่นตระหนกหลบหนีไปในทิศทางสุ่ม ในไม่ช้าการเคลื่อนไหวของมันก็ช้าลงขณะที่เสียงของมันเบาลงเรื่อยๆ

หลังจากหลายลมหายใจมันก็หยุดนิ่งและลอยอยู่กลางอากาศอย่างเงียบๆ

ร่างกายขนาดมหึมาของมันพังทลายลงอย่างไร้เสียงเมื่อผู้อมตะผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้น

ผู้อมตะผู้นี้มีใบหน้าซีดขาวและเส้นผมที่ยาวลงไปถึงหน้าอก เขาคือเทพปีศาจจิตวิญญาณ

เทพปีศาจจิตวิญญาณคว้าแก่นแท้อสูรวิญญาณออกมาจากร่างของอสูรวิญญาณบรรพกาลก่อนจะส่งมันเข้าปากและเคี้ยวเหมือนขนมสุดท้ายมันก็ถูกกลืนลงไปภายในเวลาไม่กี่วินาที

“หากไม่ใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ ข้าต้องรอสักพักก่อนจะสามารถย่อยมันได้ทั้งหมด”เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่พอใจ

หลังจากแยกทางกับเฒ่าเพิ่งหยวนและเทพธิดาจื่อเว่ย เขาออกล่าอสูรวิญญาณอยู่ในสวรรค์

แต่ด้วยเหตุผลบางประการหรืออาจเป็นเพราะโชคไม่ดี เขาพบอสูรวิญญาณเพียงไม่กี่ตัว

จนถึงตอนนี้เขาพบฝูงอสูรวิญญาณรวมกลุ่มกันไม่เกินห้าตัว นี่ค่อนข้างน่าผิดหวังเขารู้สึกเหมือนไม่ได้อยู่ในสวรรค์สีดํา

“ประสิทธิภาพต่ําเกินไป!” เทพปีศาจจิตวิญญาณเดินทางต่อ

“หากระดับความสําเร็จของข้ายังอยู่ ข้าจะสามารถค้นหาฝูงอสูรวิญญาณได้ด้วยสัญชาตญาณแม้แต่ฟางหยวนก็ไม่สามารถหลบหนีจากการตรวจสอบของข้าน่าเสียดายที่ข้าต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด!”

“อย่างไรก็ตามเมื่อวิญญาณชะตากรรมถูกทําลาย เจตจํานงสวรรค์จะไม่สามารถขัดขวางเส้นทางสู่ระดับเทพของข้า หลังจากที่ข้าประสบความสําเร็จข้าจะดูว่าผู้ใดจะกล้าขวางทางข้าต่อให้เป็นเทพเหมือนกัน ข้าก็จะฆ่าพวกมันทั้งหมด”

“หือ?” เทพปีศาจจิตวิญญาณตระหนักถึงบางสิ่งและรู้สึกมีความสุข

ในที่สุดเขาก็พบฝูงอสูรวิญญาณ

เขาเข้าไปใกล้และพบว่าอสูรวิญญาณฝูงนี้มีสมาชิกมากกว่าสามล้านตัวสิ่งนี้ทําให้เทพปีศาจจิตวิญญาณมีความสุขมาก

ท่ามกลางพวกมันมือสูรวิญญาณแรกกําเนิดหกตัวและอสูรวิญญาณบรรพกาลมากกว่าสามสิบ
ตัว

“ฆ่า!” เจตนาสังหารพลุ่งพล่านขึ้นในใจของเทพปีศาจจิตวิญญาณ แต่ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าไปเขากลับค้นพบบางสิ่ง

การค้นพบนี้ทําให้เขาประหลาดใจ “ผู้อมตะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ?”

มีผู้อมตะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณสามคนควบคุมฝูงอสูรวิญญาณดังกล่าว

สองชาย หนึ่งหญิง

ผู้อมตะหญิงเป็นผู้นํากลุ่ม นางมีรูปลักษณ์ที่ดูธรรมดาและมีดวงตาสีเทานางปลดปล่อยกลิ่นอายของผู้อมตะระดับแปดออกมาอย่างชัดเจน

ท่ามกลางผู้อมตะชายสองคน หนึ่งตัวสูงและดูแข็งแกร่ง มีรอยสักรูปอสูรวิญญาณอยู่บนแขนของเขาอีกหนึ่งผอมบางและถือไม้เท้า

ผู้อมตะทั้งสามสวมชุดคลุมสีดําคล้ายคลึงกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาจากกองกําลังเดียวกัน

“พวกเขาคือผู้อมตะของสวรรค์สีดํา” เทพปีศาจจิตวิญญาณหัวเราะเย้ยหยันเขาเปลี่ยนความคิดที่จะโจมตีและผสานตัวเข้ากับฝูงอสูรวิญญาณอย่างลับๆ

ผู้อมตะทั้งสามควบคุมฝูงอสูรวิญญาณอย่างยากลําบาก ชายสองคนแสดงอาการเหนื่อยล้าหน้าผากของพวกเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ

ผู้อมตะหญิงระดับแปดกล่าว “พวกเจ้าทั้งสองสามารถหยุดพัก ข้าจะควบคุมพวกมันต่อ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้อมตะชายทั้งสองก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ชายร่างผอมเริ่มประจบ “ท่านป่ามีเพียงท่านเท่านั้นที่สามารถควบคุมอสูรวิญญาณฝูงใหญ่ขนาดนี้แม้เราสองคนจะบ่มเพาะไปอีกแปดชั่วอายุคนเราก็ยังไม่สามารถเปรียบเทียบกับท่าน”

ผู้อมตะหญิงระดับแปดมองชายผู้นี้ด้วยความไม่พอใจ “หากแปดชั่วอายุคนยังไม่เพียงพอเจ้าก็ควรไปตายซะ!”

“อา…” ชายร่างผอมแสดงความละอายใจขึ้นบนใบหน้า

ผู้อมตะหญิงระดับแปดถอนหายใจ “พวกเจ้าเป็นผู้อมตะที่มีโอกาสเติบโตมากที่สุดในกลุ่มตอนนี้วิญญาณชะตากรรมถูกทําลายไปแล้วเรากําลังควบคุมโชคชะตาของตนเองยุคที่ยิ่งใหญ่มาถึงแล้ว ความสงบสุขในอดีตหมดไปแล้วพวกเจ้าต้องทํางานหนักหากพวกเจ้าไม่เข้าใจเรื่องนี้ในไม่ช้าถ้ำสวรรค์วิญญาณสงบของเราจะถูกคลื่นแห่งยุคสมัยกลืนกิน!”

“ท่านป้าสั่งสอนได้ถูกต้องแล้ว” ชายทั้งสองพยักหน้า

ผู้อมตะหญิงระดับแปดถอนหายใจก่อนกล่าวต่อ “ห้าภูมิภาครวมเป็นหนึ่งปราณสวรรค์และปราณพิภพกําลังหลอมรวมเข้าด้วยกันและทําให้เกิดกระแสลมปราณอาละวาดไปทั่วแม้แต่สวรรค์สีดําและสวรรค์สีขาวก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นไม่ว่ากระแสลมปราณจะเกิดขึ้นที่ใด สวรรค์พิภพจะสั่นสะเทือน ถ้ำสวรรค์ไม่สามารถซ่อนตัวเองได้อีก ตําแหน่งของพวกมันจะถูกเปิดเผยผู้อมตะของสวรรค์สีดํากําลังจะจัดการประชุมเพื่อรับมือกับสถานการณ์นี้เมื่อเวลานั้นมาถึงพวกเจ้าจะเป็นตัวแทนของถ้ำสวรรค์วิญญาณสงบอย่าลืมสิ่งนี้”

“เราจะจําไว้!” ชายทั้งสองตอบด้วยความเคารพ

ผู้อมตะทั้งสามไม่รู้ว่าเทพปีศาจจิตวิญญาณลอบฟันบทสนทนาทั้งหมดของพวกเขา

“เป็นเช่นนี้ เทพปีศาจจิตวิญญาณเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี ด้วยการหลอมรวมกันของปราณสวรรค์และปราณพิภพ ถ้ำสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ในสวรรค์สีดําและสวรรค์สีขาวได้รับผลกระทบเช่นกันนี่เป็นเหตุผลเดียวกันที่ทําให้ผู้อมตะของห้าภูมิภาคต้องพักฟื้นแต่ผู้อมตะของห้าภูมิภาคได้รับผลกระทบมากกว่าผู้อมตะของสวรรค์ทั้งสองไม่มีปัญหามากนักพวกเขายังสามารถเคลื่อนไหวไปมาแม้จะค่อนข้างล่าบากก็ตาม
สวรรค์สีดําและสวรรค์สีขาวมีถ้ำสวรรค์จํานวนมากซ่อนอยู่

กระทั่งเทพปีศาจจิตวิญญาณก็ไม่สามารถนับจํานวนที่แม่นยําของมันได้

การเปลี่ยนแปลงในปัจจุบันเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ถ้ำสวรรค์ทั้งหมดไม่สามารถซ่อนตัวเองได้อีกต่อไป พวกเขาเหมือนปลาที่ถูกบังคับให้ออกจากน้ำ

เทพปีศาจจิตวิญญาณรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่ดีมาก ดังนั้นเขาจึงซ่อนตัวและติดตามผู้อมตะทั้งสามไปอย่างลับๆ

หลังจากใช้เวลาครึ่งวันผู้อมตะทั้งสามก็นําฝูงอสูรวิญญาณไปถึงจุดหมาย

มันคือถ้ำสวรรค์แห่งหนึ่ง

ทางเข้าถ้ำสวรรค์เปิดออก คนกลุ่มหนึ่งกําลังรออยู่ด้านนอก พวกเขาแตกตื่นเมื่อเห็นฝูงอสูรวิญญาณ

“สหายจากถ้ำสวรรค์วิญญาณสงบมาถึงแล้ว” เมื่อเห็นผู้อมตะทั้งสามผู้อมตะผู้หนึ่งก็บินออกมาจากฝูงหมาป่าราตรี

เขาเป็นผู้อมตะระดับแปดที่มีดวงตาเหมือนเหยี่ยวและดูกล้าหาญ

“ราชาหมาป่าราตรีสวรรค์ ท่านมาถึงก่อนเวลา” ผู้อมตะหญิงระดับแปดของถ้ำสวรรค์วิญญาณสงบตอบด้วยรอยยิ้ม

“แท้จริงแล้วเรามาช้าไปท่านหญิงธุลีเย็น” ราชาหมาป่าราตรีสวรรค์เผยรอยยิ้มขมขึ้นและชี้นิ้วไปที่ทางเข้าถ้ำสวรรค์“ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์มาถึงแล้วข้ากําลังรอท่านเข้าไปพร้อมกันมิฉะนั้นในฐานะผู้อมตะระดับแปดเผ่ามนุษย์เพียงคนเดียวเราอาจจะถูกกดดัน”

ท่านหญิงธุลีเย็นพยักหน้าด้วยท่าทางเคร่งขรึม “เรามารวมตัวกันที่นี่ในวันนี้เพราะได้รับคําเชิญจากจักรพรรดิผลึกน้ำแข็ง เขาเป็นผู้อมตะเผ่ามนุษย์น้ำแข็งเขาเปิดถ้ำสวรรค์ผลึกน้ำแข็งของเขา เพื่อต้อนรับพวกเรา แน่นอนว่ามันย่อมเต็มไปด้วยมนุษย์กลายพันธุ์ เราเข้าไปข้างในกันก่อนเถอะ”

ท่านหญิงธุล์เย็นทิ้งผู้อมตะระดับเจ็ดทั้งสองไว้ดูแลฝูงอสูรวิญญาณขณะที่นางนําอสูรวิญญาณ แรกกําเนิดบางตัวเข้าไปถ้ำสวรรค์ผนึกน้ำแข็ง

เทพปีศาจจิตวิญญาณเข้าครอบงําอสูรวิญญาณแรกกําเนิดตัวหนึ่งและติดตามท่านหญิงธุลี เย็นเข้าไป

มันเป็นโลกที่หนาวเย็น พื้นและภูเขาเป็นน้ำแข็งทั้งหมด

บนจุดสูงสุดของภูเขาน้ำแข็งมีวังน้ำแข็งขนาดใหญ่ตั้งอยู่

ท่านหญิงธุลีเย็นและราชาหมาป่าราตรีสวรรค์เข้าไปในห้องโถงของวังหลังนี้โดยทิ้งอสูร วิญญาณแรกกําเนิดและหมาป่าราตรีเอาไว้ด้านนอก

เทพปีศาจจิตวิญญาณกวาดตามองก่อนจะพบช่องโหว่และลอบตามเข้าไปในวัง

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์หิมะนั่งอยู่บนเก้าอี้หลัก เขามีใบหน้ายิ้มแย้มและท่าทางสง่างาม เขาคือจัก รพรรดิผลึกน้ำแข็ง

นอกจากนี้ยังมีผู้อมตะระดับแปดเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์อีกสามคน พวกเขาเป็นมนุษย์หิน มนุษย์ ขน และมนุษย์ไข่

“ผู้ใดจะคิดว่าในสวรรค์สีดํากองกําลังเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์จะเหนือกว่ากองกําลังเผ่ามนุษย์ มีผู้ อมตะระดับแปดเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์สี่คนแต่มีผู้อมตะระดับแปดเผ่ามนุษย์เพียงสองคน เทพปี ศาจจิตวิญญาณครุ่นคิดก่อนจะเข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลัง

หลังจากมนุษย์ครองโลก มนุษย์กลายพันธุ์ไม่สามารถอาศัยอยู่ในห้าภูมิภาคอีกต่อไป พวก เขาถูกไล่ล่าและต้องซ่อนตัวอยู่อย่างเงียบๆ
สวรรค์สีดําและสวรรค์สีขาวเป็นตัวเลือกอันดับต้นๆในการย้ายถิ่นฐานของพวกเขา

สถานที่แห่งนี้ใหญ่โตมาก เมื่อถสวรรค์ของพวกเขาถูกซ่อนไว้ แม้แต่เหล่าเทพก็ไม่สามาร ถค้นหาพวกเขาหากไม่ได้รับเบาะแสที่เพียงพอ

ดังนั้นสวรรค์สีดําและสวรรค์สีขาวจึงกลายเป็นรากฐานของเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์

แม้ผู้อมตะเผ่ามนุษย์จะสํารวจสวรรค์ทั้งสอง พวกเขาก็จะทําเพื่อค้นหาทรัพยากรเท่านั้น

สวรรค์จะสร้างสมดุลเสมอ ดังนั้นเจตจํานงสวรรค์จึงช่วยสนับสนุนพวกเขาและทําให้ภัยพิบัติของถ้ำสวรรค์เหล่านี้อ่อนก่าลังลงเพื่อมอบโอกาสอยู่รอดให้กับพวกเขา

เมื่อเวลาผ่านไป ถ้ำสวรรค์ของมนุษย์ค่อยๆลดลงขณะที่ถ้ำสวรรค์ของเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์แข็งแกร่งขึ้น

ผู้อมตะระดับแปดทั้งหกคนหารือกันเป็นเวลานาน

“ห้าภูมิภาครวมเป็นหนึ่ง กระแสลมปราณอาละวาดในสวรรค์ทั้งสอง ถ้าสวรรค์ของพวกเราถูกเปิดเผย ข้าขอเสนอให้พวกเราร่วมมือกันต่อต้านศัตรูจากห้าภูมิภาค!”

“เราจะต่อต้านพวกเขาอย่างไร? แม้ถ้ำสวรรค์ของเราจะพัฒนาไปได้ดี แต่ทรัพยากรของเราจะเปรียบเทียบกับห้าภูมิภาคได้อย่างไร? แม้เราจะทํางานร่วมกันแต่เรายังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของห้าภูมิภาค!”

“ยิ่งไปกว่านั้นเราก็ไม่สามารถร่วมมือกันอย่างจริงใจ หลังจากทั้งหมดเรามาจากต่างเผ่าพันธุ์!”

“ทุกคน อย่ากังวล แม้เราจะเป็นมนุษย์ แต่บรรพชนวิญญาณสงบของเราถูกบังคับให้อยู่ในสวร รค์สีดําเราไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับห้าภูมิภาคมานานแล้ว”

“ข้าจะกล่าวตามตรง ถ้ำสวรรค์หมาป่าราตรีของข้าไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนอย่างไรก็ตามเราเป็นศัตรูของถ้ำสวรรค์นิรันดร!”

“สหาย” จักรพรรดิผลึกน้ำแข็งกล่าว “ตอนนี้วิญญาณชะตากรรมถูกทําลายแล้วผู้อมตะของห้าภูมิภาคต้องการเวลาพักฟื้น นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดสําหรับพวกเรา!”

“เนื่องจากพวกเราอยู่ในสวรรค์สีดําดังนั้นพวกเราจึงได้รับผลกระทบน้อยที่สุดพวกเราสามารถเคลื่อนย้ายไปรอบๆหากพวกเราไม่ใช่โอกาสนี้พวกเราจะเสียใจในอนาคต”

“จักรพรรดิผลึกน้ำแข็ง ท่านมีแผนการใด?”

จักรพรรดิผลึกน้ำแข็งถอนหายใจและกล่าวด้วยการแสดงออกที่เคร่งขรึม “ห้าภูมิภาคใหญ่โตเกินไปพวกเขามีทรัพยากรมากมาย แม้พวกเราจะร่วมมือกันแต่พวกเรายังไม่สามารถเปรียบเทียบกับพวกเขาโลกจะตกสู่ความโกลาหลอย่างแน่นอนหากเราไม่พัฒนาตัวเองเมื่อห้าภูมิภาครวมเป็นหนึ่งพวกเขาจะกําจัดพวกเราทั้งหมด มีเพียงการชิงโอกาสได้เปรียบเราจึงจะมีความหวังที่จะอยู่รอด”