Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1985 บุคคลที่ยิ่งใหญ่

ขณะที่ส่วยและคนอื่นๆก่าลังแบ่งสมบัติของตระกูลเซีย บรรยากาศในเรือตกปลาวาฬเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

“ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่ง เราจะทําอย่างไรต่อไป?”

“ศัตรูแข็งแกร่งเกินไปพวกเขามีผู้อมตะระดับแปดจํานวนมาก!”

“โดยเฉพาะผู้นําของพวกเขา อู่ส่วย หากเราตอบโต้ มีความหวังที่เราจะประสบความสําเร็จเพียงเล็กน้อย

“เห้อ…น่าเสียดาย เซี่ยอิงและคนอื่นๆต้องเสียสละตนเอง”

ผู้อมตะตระกูลเซียโกรธแต่ไม่สามารถทําสิ่งใด

ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่งของตระกูลเซีย เซียรุ้ยจื่อกล่าวเสียงเย็น“ข้าไม่สนว่าศัตรูจะเป็นผู้ใดไม่ว่าจะเป็นอู่ส่วยหรือผู้อมตะระดับแปดของสองสวรรค์พวกเขาจะยโสได้ไม่นาน เราจะขอความช่วยเหลือจากกองกําลังฝ่ายธรรมะของทะเลตะวันออก”

“ศัตรูส่วนใหญ่เป็นผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ เราเก็บภาพการต่อสู้ไว้แล้ว มันเป็นหลักฐานที่ดีที่สุดฝ่ายธรรมะของทะเลตะวันออกและกระทั่งห้าภูมิภาคจะไม่ยอมให้ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลาย พันธุ์เหล่านี้ขยายอิทธิพล!”

เมื่อกลุ่มผู้อมตะของตระกูลเซียได้ยินเรื่องนี้ พวกเขารู้สึกมีขวัญกําลังใจเพิ่มขึ้นเล็กน้อย

การขอกําลังเสริมเป็นทางออกเดียวแต่สิ่งที่พวกเขาต้องพิจารณาคือพวกเขาควรติดต่อกองกําลังใด

ตระกูลเซียตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกสุดของทะเลตะวันออก ทางทิศตะวันตกของพวกเขาคือวังเงือกศักดิ์สิทธิ์ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้คือตระกูลถังทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือคือตระกูลเสวียทั้งสามกองกําลังไม่ใช่ตัวเลือกที่ดี

ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลเซียกับวังเงือกศักดิ์สิทธิ์ดีที่สุด แต่ฝ่ายหลังเป็นมนุษย์กลายพันธุ์แม่เผ่ามนุษย์เงือกจะไม่เข้าร่วมในการต่อสู้แต่ตระกูลเซียไม่กล้าเสี่ยง

สําหรับตระกูลถังและตระกูลเสวีย ทั้งสองตระกูลมีความขัดแย้งกับตระกูลเซียมาอย่างยาวนานหากตระกูลเซียขอความช่วยเหลือจากทั้งสองตระกูลพวกเขาจะถูกเย้ยหยัน

หลังจากหารือ ตระกูลเซียนําเรือตกปลาวาฬเคลื่อนที่ผ่านวังเงือกศักดิ์สิทธิ์อย่างระมัดระวังและเดินทางต่อไปยังตระกูลเฉินที่อยู่ห่างออกไป

ด้วยเหตุนี้การเดินทางของพวกเขาจึงใช้เวลาค่อนข้างยาวนาน

ระหว่างทาง ตระกูลเซียเริ่มแพร่กระจายข่าวออกไปในสวรรค์สีเหลืองและทําให้โลกของผู้อมตะสันสะเทือน

“ผู้อมตะระดับแปดเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์จํานวนมาก! ข้อมูลนี้เชื่อถือได้หรือไม่?”

“นี่ไม่ใช่เรื่องแปลก สวรรค์สีดําและสวรรค์สีขาวกว้างใหญ่พอๆกับห้าภูมิภาค

“มนุษย์กลายพันธุ์เหล่านี้ซ่อนตัวได้ลึกนัก!”

“พวกมันกล้าหาญเกินไป พวกมันกล้าทําสงครามกับกองกําลังเผ่ามนุษย์ของเราพวกมันสมควรตาย!”

“สิ่งที่ทําให้ข้าโกรธมากที่สุดคือท่ามกลางพวกมันมีผู้อมตะเผ่ามนุษย์รวมอยู่ด้วยพวกเขาคิดสิ่งใดอยู่?พวกเขากําลังทรยศเผ่าพันธุ์ของตนเอง!”

ผู้อมตะทั้งโลกวิพากษ์วิจารณ์

ตระกูลเฉินก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

จดหมายขอความช่วยเหลือจากตระกูลเซียถูกส่งมาถึงตระกูลเฉินแล้ว

นี่เป็นเรื่องสําคัญ ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่งของตระกูลเฉิน เฉินกงเจิ้งต้องเรียกผู้อมตะทั้งหมดของตระกูลมาประชุม

“เหตุผลที่ตระกูลเซียขอความช่วยเหลือจากตระกูลเฉินชัดเจนมาก ไม่จําเป็นต้องอธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่ตระกูลเฉินของเราควรช่วยพวกเขาหรือไม่?ทุกคนบอกความคิดเห็นของพวกเจ้ามา”เฉินกงเจ๋งกล่าว

“ศัตรูแข็งแกร่งเกินไป เหตุใดตระกูลเฉินของเราต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งเพียงลําพังอย่าลืมว่าอู่ส่วยมีวังมังกรและที่จางเฉิง เขายังมีวิธีบนเส้นทางแห่งความฝันพลังการต่อสู้ของพวกเขาล้นหลามเกินไป”

“ถูกต้อง สิ่งที่น่ากังวลยิ่งกว่าคือส่วยมีความสัมพันธ์กับฟางหยวน ไม่มีผู้ใดรู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นอย่างไรเรารู้เพียงว่าพวกเขาสนิทกันหากเราต่อต้านอู่ส่วย มันอาจเป็นการยั่วยุฟางหยวน”

เฉินกงเจิ้งพยักหน้า “พวกเจ้ากล่าวได้ถูกต้องแล้ว”

เฉินกงเจิ้งร่วมมือกับฟางหยวนอย่างลับๆ ผู้อมตะของตระกูลเฉินไม่รู้เรื่องนี้ นี่ทําให้เฉินกงเจิ้งสามารถรักษาชื่อเสียงของตระกูลเฉินเอาไว้

“ข้ารู้สึกว่าพวกเราไม่สามารถปฏิเสธคําขอของตระกูลเซียพวกเขาเป็นสมาชิกฝ่ายธรรมะหากเราไม่ให้ความช่วยเหลือตระกูลเซียจะคิดอย่างไรกับพวกเรากองกําลังของทะเลตะวันออกและห้าภูมิภาคจะคิดอย่างไร?”

“ข้าเห็นด้วย นี่ไม่ใช่ความขัดแย้งระหว่างมนุษย์แต่มันเป็นการต่อสู้ระหว่างมนุษย์กับมนุษย์กลายพันธุ์หากตระกูลเฉินไม่แสดงท่าทีที่ชัดเจนผู้คนจะตําหนิพวกเรา”

เฉินกงเจิ้งพยักหน้า “นี่ก็ถูกต้องเช่นกัน แต่ศัตรูแข็งแกร่งเกินไป พวกเขามีผู้อมตะระดับแปดมากกว่าสิบคนและยังมีอู่ส่วยเป็นผู้นํา แม้เราจะมีบรรพชนเฉินซานเราก็ไม่สามารถต่อต้านศัตรูก ลุ่มนี้”

หลังจบสงครามชะตากรรม เฉินซานหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

อย่างไรก็ตามตระกูลเซียปล่อยข่าวออกไปแล้วและบังคับให้ตระกูลเฉินช่วยเหลือเมื่อคนทั้งโลกกําลังจับตามองตระกูลเฉินจึงไม่สามารถปฏิเสธคําขอของตระกูลเซีย
“ผู้อาวุโส ข้ามีแผนการ”เหรินซิ่วผิงกล่าว

หลังจากการสํารวจถ้ำสวรรค์วาฬมังกรฟ้า เหรินซิ่วผิงกลายเป็นผู้อาวุโสสูงสุดนอกของตระกูลเฉินปกติเขาจะเก็บตัวอยู่อย่างเงียบๆแต่ตอนนี้ตระกูลเฉินกําลังพบปัญหาใหญ่ หากพวกเขาล้มลงเหรินซิ่วผิงจะได้รับผลกระทบไปด้วย

เหรินซิ่วผิงกล่าวต่อ “อู่ส่วยแข็งแกร่งมาก แต่ในทะเลตะวันออกยังมีบรรพชนทะเลปราณที่สามารถต่อต้านมังกรปีศาจ”

“เจ้าหมายถึงคนที่อยู่ในทะเลปราณงั้นหรือ?” ดวงตาของบางคนส่องประกายขึ้น

“ถูกต้อง เขาคือบรรพชนทะเลปราณ” เหรินซิ่วผิงพยักหน้า

“เป็นแผนการที่ดี เราจะทําตามแผนนี้” เฉินกงเจิ้งหัวเราะและตัดสินใจทันที

ไม่กี่วันต่อมา ตระกูลเซียก็มาถึงฐานทัพใหญ่ของตระกูลเฉิน พวกเขาต้องการยืมมือตระกูลเฉินเพื่อทวงคืนดินแดนของตนเอง

เฉินกงเพิ่งออกมาต้อนรับพวกเขาด้วยตนเอง

แต่เมื่อตระกูลเซียขอให้พวกเขาต่อสู้กับคู่ส่วย เฉินกงเจ๋งกลับตอบว่าพวกเขามีกําลังน้อยเกินไปและแนะนําให้ตระกูลเซี่ยรวบรวมกองกําลังฝ่ายธรรมะให้มากขึ้น

ปัจจุบันกระแสลมปราณกําลังอาละวาดไปทุกหนทุกแห่ง ผู้อมตะทั้งห้าภูมิภาคถูกบังคับให้พักฟื้นพวกเขาไม่กล้าเคลื่อนไหวโดยประมาท

ดังนั้นกองกําลังฝ่ายธรรมะของทะเลตะวันออกจึงไม่สามารถใช้กําลังของพวกเขาได้อย่างเต็ม

แต่เฉิงกงเจิ้งแนะนําให้ตระกูลเซียแจ้งเรื่องนี้กับบรรพชนทะเลปราณและขอให้บรรพชนทะเลปราณทวงความยุติธรรมให้กับพวกเขา

เฉินกงเจิ้งเลียนแบบตระกูลเซีย ก่อนที่ตระกูลเซียจะขอความช่วยเหลือจากบรรพชนทะเลปราณตระกูลเฉินก็ปล่อยข่าวไปในสวรรค์สีเหลืองเรียบร้อยแล้ว

ดังนั้นความสนใจของผู้คนทั้งโลกจึงหันไปหาบรรพชนทะเลปราณ

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ทั้งหมดกําลังรอการตอบสนองของบรรพชนทะเลปราณด้วยความคาดหวังบรรพชนทะเลปราณเป็นผู้อมตะระดับแปดบนจุดสูงสุดที่มีพลังการต่อสู้เทียบเท่ากับราชันมังกร ด้วยเหตุนี้เขาจึงถูกมองว่าเป็นผู้นํา

แต่หลายคนมองโลกในแง่ร้ายเกี่ยวกับเรื่องนี้ เนื่องจากบรรพชนทะเลปราณเป็นผู้บ่มเพาะสันโดษเขามีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือกับฝ่ายธรรมะและฝ่ายปีศาจเขาเคยทํางานร่วมกับฟางหยวนมาก่อนจากแง่มุมนี้มีโอกาสค่อนข้างมากที่บรรพชนทะเลปราณจะไม่เข้าแทรกแซงความวุ่นวายของโลกใบนี้

อย่างไรก็ตามบรรพชนทะเลปราณกลับตอบรับอย่างรวดเร็ว เขาประกาศในสวรรค์สีเหลือง“เผ่ามนุษย์กลายพันธุ์มีแรงจูงใจที่ชัดเจน อดีตมีเทพอมตะแรกกําเนิดตอนนี้มีบรรพชนทะเลปราณ เราจะไม่อนุญาตให้มนุษย์กลายพันธุ์เหล่านี้หยั่งรากลงบนแผ่นดินของเรา!”

เมื่อเขาแสดงทัศนคตินี้ออกมา ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ทั้งโลกก็ส่งเสียงสรรเสริญเขาทันที

บรรพชนทะเลปราณ ท่านเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง!”