Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 1995 โลงศพผลึกน้ำแข็ง

จักรพรรดิผลึกน้ำแข็งลอยอยู่บนท้องฟ้าด้วยเสื้อผ้าที่ปลิวไปตามสายลม

พลังงานความเย็นหมุนวนอยู่รอบตัวเขาราวกับพาย

มันเป็นพลังอํานาจที่เหนือกว่าท่าไม้ตายอมตะระดับแปดทั่วไป ฟางเพิ่งสัมผัสได้ถึงสิ่งนี้และ ต้องใช้หอพิพากษาปีศาจขัดขวาง

“ช่วยจักรพรรดิผลึกน้ำแข็ง!”

“หยุดหอพิพากษาปีศาจ!”

ผู้อมตะของสองสวรรครีบเข้าไปสกัดกั้นหอพิพากษาปีศาจ

ท่าไม้ตายอมตะทุกประเภทถูกปลดปล่อยออกมาเหมือนดอกไม้ไฟ

หอพิพากษาปีศาจถูกกีดขวางแต่ในช่วงเวลาสําคัญแสงสีแดงเลือดก็พุ่งไปยังจักรพรรดิผลึก น้ำแข็ง

จักรพรรดิผลึกน้ำแข็งกําลังกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะที่ทรงพลัง เขาไม่สามารถเคลื่อนไหว

เป็นเพียงเวลานี้ที่อันซุนส่งกองทัพอสูรวิญญาณออกมา

อสูรวิญญาณจํานวนมากพุ่งไปอยู่ด้านหน้าจักรพรรดิผลึกน้ำแข็งและช่วยปิดกันแสงสีแดงเลือ ดูทั้งหมด

การระเบิดครั้งใหญ่ปะทุขึ้น

ฝูงอสูรวิญญาณคํารามด้วยความเจ็บปวด ร่างกายส่วนหนึ่งของพวกมันถูกทําลายขณะที่พวก มันร่วงหล่นลงสู่พื้น

จักรพรรดิผลึกน้ำแข็งมองอันซุนด้วยสายตาสํานึกขอบคุณ ตอนนี้เขาเตรียมท่าไม้ตายอมตะ เรียบร้อยแล้ว

“อสูรวิญญาณไม่มีเลือด ท่าไม้ตายของหอพิพากษาปีศาจส่งผลต่อพวกมันเพียงเล็กน้อย” อัน ซุนกล่าวด้วยความตื่นเต้น “นายท่าน หากไม่ใช่เพราะนายท่านเตือนสติ ข้าคงไม่สามารถปิดกั้น แสงสีเลือด จักรพรรดิผลึกน้ำแข็งจะต้องเดือดร้อน!”

“ไม่” เทพปีศาจจิตวิญญาณวิเคราะห์ “ท่าไม้ตายของจักรพรรดิผลึกน้ำแข็งลึกซึ้งมาก ระหว่าง การกระตุ้นใช้งาน พลังป้องกันของเขาเพิ่มขึ้น แม้เขาจะถูกโจมตี เขาก็จะได้รับบาดเจ็บเพียงเล็ กน้อยเท่านั้น การกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายของเขาจะไม่ล้มเหลว”

“วังสวรรค์! ข้าจะให้เจ้าลิ้มรสท่าไม้ตายที่ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์ของข้า โลงศพผลึกน้ำแข็ง!” จักรพรรดิผลึกน้ำแข็งตะโกน

ในเวลาต่อมาร่างกายของเขาก็ระเบิดเป็นละอองแสงสีขาวฟ้าจํานวนนับไม่ถ้วน

ทุกที่ที่ละอองแสงสีขาวฟ้าเคลื่อนผ่าน อากาศจะกลายเป็นผลึกน้ำแข็งและร่วงหล่นลงสู่พื้น

ฟางเพิ่งรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ เขาต้องการใช้พลังอํานาจของหอพิพากษาปีศาจแต่ความเร็วของ เขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับละอองแสงสีขาวฟ้า

หอพิพากษาปีศาจถูกโจมตีโดยละอองแสงสีขาวฟ้าอย่างรวดเร็ว

“แค่ก แค่ก”

ชั้นน้ำแข็งเริ่มก่อตัวขึ้นรอบๆหอพิพากษาปีศาจ

หัวใจของฟางเจิ้งจมดิ่งลง เขาพยายามใช้ท่าไม้ตายของหอพิพากษาปีศาจเพื่อละลายน้ำ แข็ง

แต่ความเร็วของการละลายไม่สามารถแข่งขันกับความเร็วในการแช่แข็ง ในไม่ช้าชั้นน้ำแข็ง หนาสองเมตรก็ก่อตัวขึ้นรอบๆหอพิพากษาปีศาจ

“ไม่ ยิ่งชั้นน้ำแข็งหนาเท่าใด พลังอํานาจของมันก็ยิ่งรุนแรงเท่านั้น” ฟางเจิ้งหน้าซีด

ท่าไม้ตายนี้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงตั้งแต่เริ่มต้น มันทรงพลังและยิ่งทรงพลังมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป

ฟางเจิ้งพยายามใช้พลังงานอมตะระดับแปดในคลังเก็บพลังงานเพื่อกระตุ้นท่าไม้ตายอมตะที่ แข็งแกร่งที่สุดของหอพิพากษาปีศาจ

แสงสีแดงเลือดส่องประกายขึ้น ชั้นน้ำแข็งเริ่มละลาย

แต่ละอองแสงสีขาวฟ้าพยายามต่อต้านและทําให้พลังอานาจของหอพิพากษาปีศาจอ่อนแอลง

ทุกคนตะลึง

“จักรพรรดิผลึกน้ำแข็งทรงพลังจริงๆ!”

“เขาผนึกคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปดของวังสวรรค์ด้วยตัวเขาเอง!”

“เหลือเชื่อเกินไปแล้ว มันเป็นท่าไม้ตายใด?”

“โลงศพผลึกน้ำแข็ง!”

กลุ่มผู้อมตะพูดคุยและจารึกชื่อของท่าไม้ตายนี้เอาไว้ในหัวใจ

“นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะเฉพาะตัวของเผ่ามนุษย์หิมะในสมัยโบราณ ฮ่าฮ่า ผู้ใดจะคิดว่าพวกเขา จะได้รับมรดกของเผ่าพันธุ์ไปแล้ว” เทพปีศาจจิตวิญญาณหัวเราะเบาๆ

อันซุนเข้าใจทันทีเมื่อได้ยินคํากล่าวของเทพปีศาจจิตวิญญาณ “นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะจากมร ดกของเผ่ามนุษย์หิมะ ไม่แปลกใจเลยที่มันทรงพลังมาก เดี๋ยว! ท่าไม้ตายโบราณยังสามารถใช้ งานในยุคปัจจุบันงั้นหรือ? โลกตอนนี้แตกต่างจากอดีตเป็นอย่างมาก มันจะไม่ล้าสมัยไปแล้ว หรือ?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า” เทพปีศาจจิตวิญญาณหัวเราะ “ในเวลานั้นมนุษย์กลายพันธุ์ปกครองโลก พวกมันมี ท่าไม้ตายนับไม่ถ้วน ท่าไม้ตายที่ทรงพลังเป็นพิเศษจะถูกเก็บไว้เป็นมรดกของเผ่าพันธุ์ พวกมันมี ความโดดเด่นในหลายแง่มุม ตัวอย่างเช่นท่าไม้ตายอมตะโลงศพผลึกน้ำแข็ง แกนกลางของมัน ไม่ใช่วิญญาณอมตะแต่เป็นร่างกายของมนุษย์หิมะผู้ใช้งาน

ความรู้ของเทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ธรรมดา เขาค้นวิญญาณของคนตายจํานวนนับไม่ถ้วนใน ประตูแห่งชีวิตและความตาย ดวงวิญญาณจํานวนมากมาจากยุคโบราณอันไกลโพ้น

ดังนั้นเทพปีศาจจิตวิญญาณจึงล่วงรู้ความลับมากมายในประวัติศาสตร์

แม่ระดับความสําเร็จของเขาจะลดลงแต่ความทรงจําของเขายังอยู่

ท่าไม้ตายอมตะโลงศพผลึกน้ำแข็งคล้ายกับท่าไม้ตายอมตะวายุไร้ขอบเขตของวูหยง ท่าไม้ ตายอมตะวายุไร้ขอบเขตใช้ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางแห่งวายุ ขณะที่ท่าไม้ตา ยอมตะโลงศพผลึกน้ำแข็งใช้ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางแห่งหิมะและน้ำแข็งรวมถึง อายุขัยของจักรพรรดิผลึกน้ำแข็ง

แม้เวลาจะผ่านมาอย่างยาวนาน แต่ท่าไม้ตายอมตะโลงศพผลึกน้ำแข็งไม่ได้รับผลกระทบจา กการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยมากนัก ในเวลาเดียวกันผู้อมตะเผ่าพันธุ์อื่นก็ไม่สามารถใช้งานท่า ไม้ตายนี้

หน้าผากของฟางเพิ่งปกคลุมไปด้วยเหงื่อ

จักรพรรดิผลึกน้ำแข็งมีพลังการต่อสู้เหนือความคาดหมายของฟางเจิ้ง หอพิพากษาปีศาจที่ ยิ่งใหญ่ถูกผนึกไว้ในน้ำแข็งและแทบไม่มีความหวังที่จะหลบหนี

แม้ฟางเพิ่งจะต้องการต่อสู้กับจักรพรรดิผลึกน้ำแข็งแต่เขาก็ไม่สามารถทําได้เนื่องจากจักรพ รรดิผลึกน้ำแข็งเปลี่ยนร่างกายของตนเองให้เป็นละอองแสงจํานวนนับไม่ถ้วน

อย่างไรก็ตามในจังหวะนี้เสียงกรีดร้องของวิหคเพลิงกลับดังขึ้น

หลังจากนั้นองค์ชายฟงเซี่ยนและเพ่ยกังซุ้ยก็มาถึง

ปรากฏว่าฟางเจิ้งขอความช่วยเหลือจากทั้งสองไปแล้ว

ก่อนหน้านี้เพ่ยกังซัยกําลังทําความสะอาดสนามรบ นางสามารถออกมาได้ทันที สําหรับองค์ ชายฟงเซี่ยน เขาละทิ้งผลประโยชน์บางส่วนและเร่งมาเสริมกําลังให้กับฟางเลิ้ง

องค์ชายฟงเซี่ยนปล่อยเปลวเพลิงสีทองออกไปขณะที่เพ่ยกังซ์ยส่งคลื่นน้ำขนาดใหญ่ออกไป

ด้วยการโจมตีของสองผู้อมตะระดับแปดของวังสวรรค์ ชั้นน้ำแข็งเริ่มแตกออกและเผยให้เห็น บางส่วนของหอพิพากษาปีศาจ

ผู้อมตะของสองสวรรค์เห็นสิ่งนี้และต้องการโจมตีฝ่ายตรงข้าม

แต่พวกเขาไม่สามารถสร้างความร่วมมือ ทุกคนขี้ขลาดและกลัวตาย ดังนั้นพวกเขาจึงมุ่งเน้น ที่การรักษาชีวิตของตนและไม่เต็มใจเสี่ยงอันตราย

สถานการณ์กลายเป็นชะงักงัน เทพปีศาจจิตวิญญาณสัมผัสได้ว่าชั้นน้ำแข็งเริ่มอ่อนกําลังลง ดังนั้นเขาจึงออกคําสั่งกับอันซุน “ปล่อยฝูงอสูรวิญญาณออกไป ให้ข้ายืมวิญญาณอมตะของเจ้า”

“รับทราบ!” อันซุนไม่ลังเลที่จะทําตามคําสั่ง

กองทัพอสูรวิญญาณปรากฏตัวขึ้น

องค์ชายฟงเซียนและเพ่ยกังซุ้ยไม่สนใจพวกมัน ทั้งสองเหนือกว่าอย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม พวกมันยังสามารถพัวพันคนทั้งสองและทําให้พวกเขาไม่สามารถให้ความช่วยเหลือหอพิพากษา ปีศาจ

“ผู้อมตะระดับเจ็ดบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณผู้นี้มีความสามารถ!”

“ข้าจะไปฆ่าเขา!”

องค์ชายฟงเซียนและเพ่ยกังซัยลอบสื่อสาร

องค์ชายฟงเซียนพ่นไฟออกมาขณะที่เพ่ยกังซัยพุ่งเข้าหาอันซุน

อันซุนตะโกนด้วยความตกใจ “พวกเขากําลังมา ปกป้องข้า!”

ผู้อมตะของสองสวรรค์รู้ว่าจุดอ่อนของผู้อมตะบนเส้นทางแห่งทาสคือร่างกายของพวกเขา ดัง นั้นทุกคนจึงเร่งเข้าไปช่วยเหลือ

องค์ชายฟงเซียนโจมตีอย่างไม่หยุดยั้ง เขาทะลวงผ่านสิ่งกีดขวางทั้งหมด แต่อันซุนก็สามาร ถสร้างระยะห่างออกไปเล็กน้อย

“เจ้าจะหนีไปที่ใด?” องค์ชายฟังเซี่ยนเผยรอยยิ้มเย้ยหยัน

เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ปรากฏตัว เขาควบคุมร่างกายของอันซุนให้ถอยกลับและปล่อยให้ผู้ อมตะคนอื่นๆกีดขวางองค์ชายฟงเซียน

ความดุร้ายขององค์ชายฟงเซียนทําให้ผู้อมตะของสองสวรรค์ตกใจมาก

เพ่ยกังซัยตะโกน “ฟงเซี่ยน ฆ่าเขาเร็ว!”

องค์ชายฟงเซี่ยนกัดฟัน เขาไม่คิดว่าอันซุนจะจัดการได้ยากเช่นนี้

อีกด้านหนึ่ง หอพิพากษาปีศาจก็ถูกชั้นน้ำแข็งห่อหุ้มเอาไว้อีกครั้ง

“ไม่!” เมื่อเห็นสิ่งนี้ หัวใจของเพ่ยกังซัยและองค์ชายฟงเซี่ยนก็จมดิ่งลง

ในจังหวะที่ฝ่ายของวังสวรรค์กําลังตกอยู่ในอันตราย กระแสลมปราณกลับพุ่งเข้ามาอย่าง กะทันหัน
“มันมาอีกแล้ว!” เทพปีศาจจิตวิญญาณถอนหายใจ

ถ้ําสวรรค์ผลึกน้ำแข็งถูกโจมตีโดยองค์ชายฟงเซียนและเพ่ยกังซุ่ย นั่นทําให้มันเชื่อมต่อกับ โลกภายนอก

ด้วยเหตุนี้กระแสลมปราณจึงพุ่งเข้ามาในถ้ําสวรรค์ผลึกน้ำแข็ง

กระแสลมปราณกลืนกินทุกสิ่งที่ขวางหน้า

ค่ายกลวิญญาณอมตะของถ่าสวรรค์ผลึกน้ำแข็งไม่สามารถต่อต้านมันและแตกสลายไปอย่างรวดเร็วผู้อมตะเผ่ามนุษย์หิมะจํานวนมากตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง

ละอองแสงสีฟ้าขาวรอบๆหอพิพากษาปีศาจสั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่มันจะพุ่งออกมาและกลายเป็นปราการน้ำแข็งปกป้องกลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์หิมะจากภัยพิบัติ

แต่ด้วยวิธีนี้ แรงกดดันของหอพิพากษาปีศาจจึงลดลงมาก องค์ชายฟงเซียนและเพียทั้งซุ้ยฉวยโอกาสเคลื่อนไหว พวกเขาทําลายชั้นน้ำแข็งและช่วยหอพิพากษาปีศาจได้สําเร็จ

ผู้อมตะทั้งสองเข้าไปในหอพิพากษาปีศษจและนํามันหลบหนีออกจากสนามรบไปอย่างรวดเร็ว