Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2044 จากไปอย่างไร้เสียง

นิยาย เทพปีศาจหวนคืน เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2044 จากไปอย่างไร้เสียง

“ฟางหยวน เจ้าจะไปที่ใด?” เทพปีศาจจิตวิญญาณเผยรอยยิ้มเย็นชา

อสูรวิญญาณแรกกําเนิดร่างอสรพิษยักษ์ถูกส่งออกไปไล่ล่าวังมังกร

แสงสีทองส่องประกายขึ้นบนวังมังกรขณะที่หมอกสีชมพูถูกปล่อยออกมา

ด้วยท่าไม้ตายนี้ อสูรวิญญาณแรกกําเนิดถูกปราบปรามและดึงเข้าสู่วังมังกรโดยไม่สามารถต่อต้าน

ท่าไม้ตายอมตะหมอกชวนฝัน!

นี่เป็นวิธีเดียวของวังมังกรที่สามารถต่อต้านเทพปีศาจจิตวิญญาณ แต่มันก็เปิดโอกาสให้เทพปีศาจจิตวิญญาณลดระยะห่างระหว่างพวกเขา

ท่าไม้ตายอมตะกําแพงปราณ!

บรรพชนทะเลปราณผลักฝ่ามือทั้งสองข้างสร้างกําแพงปราณปิดกั้นเทพปีศาจจิตวิญญาณเอาไว้

เทพปีศาจจิตวิญญาณก่นเสียงเย็น เขาสามารถทําลายกําแพงปราณแต่เขาก็สูญเสียโอกาสที่ดีที่สุด

วังมังกรรับเปลี่ยนทิศทาง

ชิงโจวคํารามและต้องการไล่ล่าพวกเขา แต่มันไร้พลัง ในเวลาไม่กี่ลมหายใจมันก็ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

วังมังกร เทพปีศาจจิตวิญญาณ และบรรพชนทะเลปราณต่อสู้ขณะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงอยู่บนท้องฟ้า

บรรพชนทะเลปราณพยายามก่อกวนและป้องกันไม่ให้เทพปีศาจจิตวิญญาณประสบความสําเร็จในการจับกุมวังมังกร

เทพปีศาจจิตวิญญาณเริ่มรําคาญและโจมตบรรพชนทะเลปราณอย่างจริงจัง

แต่ในจังหวะนี้วังมังกรกลับใช้ท่าไม้ตายอมตะหมอกชวนฝันโจมตีเทพปีศาจจิตวิญญาณทําให้เขาไม่สามารถลงมือได้อย่างเต็มที่

สถานการณ์กลายเป็นชะงักงัน

เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด ดังนั้นเมื่อวังมังกรและบรรพชนทะเลปราณร่วมมือกันเทพปีศาจจิตวิญญาณจึงรู้สึกถึงความยากลําบาก

เป็นเพียงเวลานี้ที่เทพปีศาจจิตวิญญาณนึกถึงชิงโจว

“ข้าไม่ควรทําให้ชิงโจวอ่อนแอถึงเพียงนี้หากมันยังมีพลังการต่อสู้เหลืออยู่มันจะขัดขวางความร่วมมือของพวกเขา!”เทพปีศาจจิตวิญญาณรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

ชิงโจวเต็มไปด้วยความโกรธ เมื่อมันเข้าร่วมในการต่อสู้ มันจะทําลายความร่วมมือระหว่างวังมังกรกับบรรพชนทะเลปราณ เทพปีศาจจิตวิญญาณจะมีโอกาสโจมตี

แต่สิ่งที่เทพปีศาจจิตวิญญาณทําก่อนหน้านี้ก็ไม่ผิด หากชิงโจวตกเป็นทาสของเขาเขาจะมีความได้เปรียบมากขึ้น มันแทบจะรับประกันชัยชนะให้กับเขา

น่าเสียดายที่บรรพชนทะเลปราณทําลายแผนการนี้

หากฟางหยวนสามารถหลบหนีในครั้งนี้ เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่แน่ใจว่ามันจะมีโอกาสที่สองอีกหรือไม่

แม้เทพธิดาจอเว่ยจะสามารถอนุมานตําแหน่งของฟางหยวน แต่ฟางหยวนจะไม่พยายามต่อต้านมันงั้นหรือ

หลังจากทั้งหมดฟางหยวนเป็นคนทําลายวิญญาณชะตากรรม

แม้จะมีผู้คนมากมายที่ช่วยปูทางให้เขา แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเป็นตัวตนที่ไม่สามารถดูแคลน

ลืมเรื่องอื่นไปได้เลย เพียงความสามารถในการหลบหนีของเขาก็ทําให้เทพปีศาจจิตวิญญาณรู้สึกปวดหัวมากแล้ว

ฟางหยวนเก่งในการหลบหนี เขาเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม เขาชอบยืมกําลังของคนอื่นเขาสามารถหลบหนีจากกองกําลังใหญ่ทั้งหมดและเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตนเองอย่างต่อเนื่อง

เทพปีศาจจิตวิญญาณมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย เขารู้ว่าคนเช่นฟางหยวนต้องถูกจัดการอย่างจริงจังเมื่อเขาโจมตีมันจะต้องเป็นภัยคุกคามร้ายแรงถึงชีวิตเขาไม่สามารถให้เวลาพักฟื้นกับฟางหยวนศัตรูผู้นี้เก่งเกินไปในการฉกฉวยโอกาสและพลิกสถานการณ์

เทพปีศาจจิตวิญญาณต้องระวังฟางหยวน

แม้แต่เขาก็ต้องยอมรับความจริงข้อนี้

หลังจากทั้งหมดเขาเห็นร่องรอยของตนเองในตัวของฟางหยวน

“ฟางหยวน เจ้าจะต้องพ่ายแพ้ในที่สุด เจ้าจะทนได้นานเท่าใด ไม่ว่าอย่างไรข้าก็จะฆ่าเจ้าอย่างแน่นอน!” เทพปีศาจจิตวิญญาณกล่าวเสียงเย็น

“ทะเลปราณ หลังการต่อสู้ครั้งนี้ ต่อให้เจ้าซ่อนตัว ข้าก็จะไปหาเจ้าที่ทะเลตะวันออกข้าจะทําลายทะเลปราณของเจ้าและฆ่าลูกน้องของเจ้าทั้งหมด!”เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ลืมที่จะกดดันบรรพชนทะเลปราณ

บรรพชนทะเลปราณตอบกลับอย่างใจเย็น “สิ่งที่เรียกว่าเทพปีศาจกลับทําได้เพียงพ่นน้ำลายออกมาจากปากงั้นหรือ?”

เทพปีศาจจิตวิญญาณเผยรอยยิ้มเย็นชา

การแสดงออกของบรรพชนทะเลปราณเปลี่ยนแปลงไป ควันสีดําปรากฏขึ้นรอบตัวเขาและ พยายามบุกเข้าสู่ร่างกายของเขา

เทพปีศาจจิตวิญญาณใช้คําพูดเบี่ยงเบนความสนใจของบรรพชนทะเลปราณ แม้มันจะไม่ใช่ จุดอ่อน แต่ในสายตาของเทพปีศาจจิตวิญญาณ มันก็เพียงพอที่จะสร้างโอกาสให้เขาแล้ว

บรรพชนทะเลปราณรีบหลบออกไปขณะที่เทพปีศาจจิตวิญญาณฉวยโอกาสไล่ล่าวังมังกร

แต่หลังจากบรรพชนทะเลปราณจัดการปัญหาของเขาเรียบร้อยแล้ว เขากลับเข้าสู่การต่อสู้อีก ครั้ง

สถานการณ์กลับสู่สภาพเดิม

แต่คราวนี้ไม่ว่าเทพปีศาจจิตวิญญาณจะพยายามยั่วยุอย่างไร บรรพชนทะเลปราณก็ไม่หวัน ไหว

ทั้งสองปะทะกันขณะเดินทางไปยังภาคเหนือ

พวกเขาบินผ่านเทือกเขาวายุวิปโยคเข้าสู่ช่องเขาล่าไส้

ผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดําซ่อนตัวอยู่ที่นี่พร้อมกับคฤหาสน์วิญญาณอมตะหลายหลัง

เมื่อเห็นเป้าหมายเคลื่อนที่ใกล้เข้ามา กลุ่มผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดําเริ่มตื่นเต้น

“พวกเขากําลังมา!”

“ในที่สุดพวกเขาก็มาที่นี่!”

“การต่อสู้รุนแรงมาก ผู้อมตะหญิงคือร่างชั่วคราวของเทพปีศาจจิตวิญญาณงั้นหรือ?”

“วังมังกรได้รับความเสียหายอย่างหนัก ฟางหยวนไม่เหลือพลังการต่อสู้ข้าไม่เคยเห็นเขาอยู่ ในสภาพที่น่าสมเพชเช่นนี้มาก่อน”

“เขาสมควรได้รับมัน หากไม่ใช่เพราะเขา วิญญาณชะตากรรมจะไม่ถูกทําลายไม่ว่าจะเป็น เทพปีศาจจิตวิญญาณหรือฟางหยวน พวกเขาล้วนสมควรตายทั้งหมด!”

ผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดํากัดฟันด้วยความโกรธ อย่างไรก็ตามพวกเขาใช้น้ำเสียงที่ แตกต่างออกไปเมื่อกล่าวถึงบรรพชนทะเลปราณ

“ในอนาคต เราควรหลีกเลี่ยงบรรพชนทะเลปราณ”

“ในความเป็นจริงเราต้องขอบคุณเขาที่ช่วยกําจัดผลไม้ปราณของวังสวรรค์”

“เขาเป็นพันธมิตรของเรา เขาไม่รู้ว่าเราซ่อนตัวอยู่ที่นี่ เราไม่สามารถทําร้ายเขา”

แม้บรรพชนทะเลปราณจะร่วมมือกับวังมังกรต่อต้านเทพปีศาจจิตวิญญาณ แต่ผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดําไม่แปลกใจ ท้ายที่สุดเทพปีศาจจิตวิญญาณก็แข็งแกร่งเกินไปพวกเขาต้องทํางานร่วมกันนอกจากนี้การทํางานหนักของบรรพชนทะเลปราณยังทําให้ฟางหยวนและเทพปีศาจจิตวิญญาณสูญเสียพลังงานของพวกเขา

“ใกล้แล้ว พวกเขาใกล้เข้ามาแล้ว”

“มาโจมตีกันเถอะ”

ผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดําเตรียมพร้อมโจมตี

“ฟื้ว..”

เทพปีศาจจิตวิญญาณปลดปล่อยท่าไม้ตายที่ดุร้ายและส่งสายลมสีดําพุ่งออกไปภูเขาหลายลูกได้รับผลกระทบจากสายลมสีดและแตกสลายกลายเป็นฝุ่นผงในเสี้ยวพริบตา

“บม!”

บรรพชนทะเลปราณใช้กําแพงปราณเพื่อต่อต้านสายลมสีด่า

วังมังกรยิงล่าแสงสีทองออกไปตค่อสู้กับฝ่ายตรงข้าม

แต่เทพปีศาจจิตวิญญาณกลับหายตัวไปจากจุดนั้น เขาสามารถหลบล่าแสงสีทองได้อย่างง่ายดาย

ล่าแสงสีทองพุ่งเข้าปะทะภูเขาที่อยู่ห่างออกไปและสร้างร่องลึกใต้พิภพแห่งใหม่ขึ้นต่อหน้าผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดํา

หลังการระเบิดครั้งนี้ เทพปีศาจจิตวิญญาณสูญเสียโอกาสในการโจมตีเขากลายเป็นฝ่ายตั้งรับการโจมตีของบรรพชนทะเลปราณและวังมังกร

ผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีด่าที่ซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์วิญญาณอมตะกลายเป็นเงียบกริบ

การต่อสู้ที่พวกเขาเห็นก่อนหน้านี้ทําให้ร่างกายและจิตใจของพวกเขาสั่นสะท้านขึ้นอย่างรุนแรง

“แข็งแกร่งเกินไป!” หลายคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ

ไม่มีผู้ใดกล้ากล่าวคําว่าโจมตีอีกต่อไป

บรรยากาศกลายเป็นอึดอัด ในที่สุดผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่งของนิกายวิหารสวรรค์สีดําก็แสร้งไอเพื่อทําลายความเงียบเขาจงใจพึมพํากับตนเอง“ไม่แปลกใจเลยที่ท่านหญิงฉันขอให้เรารออยู่ที่นี่และสังเกตการณ์”

“ถูกต้อง ท่านหญิงฉินฉลาดเกินไป”

“ตอนนี้เราควรทําอย่างไร?”

“รอต่อไป พวกเขาไม่พบเรา บางทีเราอาจมีโอกาสอีกครั้ง”

“ถูกต้อง แม้เราจะไม่พบโอกาสอย่างน้อยเราก็ต้องรวบรวมข้อมูลและแจ้งให้ท่านหญิงฉินทราบ”

“บม!”

ขณะที่กลุ่มผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดํากําลังพูดคุย การต่อสู้ที่ดุเดือดก็ปะทุขึ้นบนท้องฟ้าอีกครั้ง

การปะทะครั้งนี้ส่งคลื่นกระแทกระเบิดออกไปรอบๆ ต้นไม้บนภูเขาถูกถอนรากถอนโคนหินทรายบินไปทั่วสัตว์ป่ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดมันเหมือนภาพวันสิ้นโลก

ผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดําาเบิกตากว้างขณะที่เทพปีศาจจิตวิญญาณปล่อยบอลวิญญาณสีดําออกมาแต่วังมังกรสามารถหลบเลี่ยง

บอลวิญญาณตกลงมายังหุบเขาที่อยู่ไม่ไกลจากกลุ่มผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดําและทําให้สถานที่แห่งนั้นถูกลบออกไปทันที“อีก!”

เสียงกลืนน้ำลายของบางคนดังขึ้น

“มันเป็นท่าไม้ตายชนิดใด มันแปลกมาก!” “ไม่มีบันทึกในประวัติศาสตร์”

“สมกับเป็นเทพปีศาจจิตวิญญาณ หากมันมาถึงที่นี่…”

“ไม่เพียงพวกเรา กระทั่งคฤหาสน์วิญญาณอมตะทั้งหมดของพวกเรายังไม่สามารถรอดพ้นจากการทําลายล้างนี้”

“ไปกันเถอะ ท่านหญิงฉินขอให้เรามาตรวจสอบสถานการณ์เท่านั้น หากจําเป็นเราได้รับอนุญาตให้ล่าถอย”

ผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดํามองหน้ากันก่อนจะหันหน้าไปทางผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่ง

ใบหน้าของผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่งกลายเป็นมืดครึม เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เคร่งเครียด“เราต้องรักษาความแข็งแกร่งเราไม่สามารถทิ้งมันที่นี่หากเราตายผู้ใดจะดูแลนิกายวิหารสวรรค์สีดําท่านหญิงฉินจะไม่โทษเราพวกเราต้องวางแผนสําหรับอนาคต”

ผู้อมตะของนิกายวิหารสวรรค์สีดํามาอย่างลับๆ เฝ้ามองการต่อสู้อย่างเงียบๆและจากไปอย่างไร้เสียง