Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2100 มรดกที่แท้จริงเพลิงอสนี

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2100 มรดกที่แท้จริงเพลิงอสนี

ในอดีตวูหยงไล่ล่าฟางหยวนและบังคับให้ฝ่ายหลังหลบหนีจากภาคใต้ไปยังทะเลทรายตะวันตกแต่ตอนนี้วูหยงกลับเกรงว่าฟางหยวนจะสร้างปัญหาและคว้าแดนหูไปจากเขา

วูหยงรู้ว่าหากฟางหยวนเข้าแทรกแซง เขาจะไม่สามารถต่อต้าน

วิญญาณอมตะง่ายที่จะทําลายฟางหยวนต้องระวังแต่แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพยากที่จะทําลายฟางหยวนจะประสบความสําเร็จในการคว้ามันไป

‘ฟางหยวนมีร่างทารกอมตะเขาสามารถบ่มเพาะทุกเส้นทางแดนหูมีประโยชน์ต่อเขาหากเรื่องนี้ถูกเปิดเผยตระกูลวูของข้าจะไม่สามารถเก็บมันไว้ มันจะถูกยึดครองเมื่อเวลานั้นมาถึงไม่เพียงเราจะเสียเวลาและทรัพยากรแต่เราอาจเสียชีวิตชื่อเสียงของตระกูลวูจะตกต่ำลงมันจะดีที่สุดหากเราสามารถเก็บความลับนี้!’วูหยงไตร่ตรอง

เขาติดสินใจลอบส่งคนออกไปเก็บแดนหูหากเรื่องนี้ถูกเปิดเผยระหว่างกระบวนการ เขาจะละทิ้งมันทันที

แม้ตระกูลวูจะเป็นกองกําลังใหญ่แต่พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฟางหยวน

ในโลกใบนี้จํานวนคนไม่สําคัญสิ่งสําคัญที่สุดคือความแข็งแกร่งส่วนบุคคล

‘หมู่บ้านที่อยู่รอบๆภูเขาโคลนเน่าเปื่อยไม่มีผู้อมตะแต่เรายังต้องเก็บเรื่องนี้จากมนุษย์บางทีเราอาจใช้คลื่นสัตว์อสูรเพื่อปกปิดความจริง’

“ไม่จําเป็นต้องรีบร้อนตามหากงรี่เทียน หวังว่าตําแหน่งของเขาจะไม่ถูกเปิดเผยก่อนที่ข้าจะได้รับแดนหู’

หากผู้อมตะตระกูลวูไม่สามารถจับกงรี่เทียน มันจะเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเกินไปและจะดึงดูดความสงสัยของกองกําลังอื่น ดังนั้นวูหยงจึงต้องการให้กงรี่เทียนซ่อนตัวต่อไป

‘เพื่อดึงดูดความสนใจของผู้อมตะภาคใต้ข้าอาจต้องลงมือกับตระกูลปาล่วงหน้า’

“แน่นอนว่าจุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของแผนการนี้คือกงรี่เทียน’

‘กงรี่เทียนมีเจตจํานงของกงเฉิงเทียนเขาสามารถเชื่อมต่อสวรรค์สีเหลือง ในช่วงเวลาสําคัญหากเขาเปิดเผยความลับของแดนหูมันจะสร้างปัญหาให้กับตระกูลวูของข้า’

แต่ความเป็นไปได้นี้มีไม่มากนัก’

วูหยงวิเคราะห์กับตัวเอง

ประการแรก กงเฉิงเทียนบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งพลังปราณ กงรี่เทียนก็เช่นกัน หากตระกูลวูได้รับแดนหูจากมุมมองของพวกเขา พวกเขาจะแข่งขันกับตระกูลวูในที่มืดเพื่อนําแดนหูกลับไป

โดยไม่ก่อให้เกิดความโกลาหลพวกเขาไม่ต้องการให้มีผู้เข้าแข่งขันมากเกินไป

ประการที่สองหากกงรี่เทียนเปิดเผยการคงอยู่ของแดนหูเขาจะกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจของตระกูลวูมันไม่ฉลาดที่จะทําเช่นนั้นเพราะมันจะทําให้พวกเขาต้องการแก้แค้นในเวลาเดียวกัน

กองกําลังอื่นก็จะออกไล่ล่าเขาเช่นกัน

แม่โอกาสที่จะเกิดขึ้นมีไม่มากแต่มันยังมีความเสี่ยง

ความเสี่ยงในการนําาแดนหูกลับมาเป็นเรื่องใหญ่สําหรับตระกูลวู

แต่ผลประโยชน์ที่ได้รับมหาศาลมากวูหยงเต็มใจที่จะแบกรับความเสี่ยงไม่กี่วันต่อมา

เหนือแม่น้ำมังกรแดงผู้อมตะตระกูลวูตระกูลเซียและตระกูลปากําลังเผชิญหน้ากัน

สถานที่แห่งนี้เป็นแหล่งทรัพยากรบนเส้นทางแห่งไฟและสายฟ้า

มรดกที่แท้จริงระดับแปดปรากฏขึ้นที่นี่

เจ้าของมรดกนี้คือจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์เพลิงอสนีเขาบ่มเพาะเส้นทางแห่งไฟเป็นเส้นทางหลักและบ่มเพาะเส้นทางแห่งสายฟ้าเป็นเส้นทางรองแม้เขาจะเป็นผู้บ่มเพาะสันโดษแต่เขาโชคดีและพบกับการเผชิญหน้าโดยบังเอิญหลายครั้ง

เขาไม่ใช่ผู้อมตะภาคใต้เขามาจากทะเลทรายตะวันตก

ครั้งหนึ่งเขาเคยก่อความโกลาหลขึ้นในโลกผู้อมตะของทะเลทรายตะวันตกกองกําลังใหญ่ของทะเลทรายตะวันตกไล่ล่าเขาแม้เขาจะรอดชีวิตแต่เมื่อเขามาถึงแม่น้ำมังกรแดงเขากลับเสียชีวิตที่นี่เพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหวก่อนตายเขาทิ้งมรดกที่แท้จริงเอาไว้ มรดกที่แท้จริงของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์เพลิงอสนีถูกซ่อนไว้ที่นี่มาเป็นเวลานานเพียงเมื่อกระแสลมปราณอาละวาดไปทั่วมันจึงถูกเปิดเผยออกมา

จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์เพลิงอสนี้เป็นผู้อมตะระดับแปดมรดกที่แท้จริงระดับแปดของเขามี

คุณภาพค่อนข้างสูงมันทําให้กองกําลังใหญ่ของภาคใต้เกือบทั้งหมดแข่งขันกันเพื่อครอบครองมัน

หลังจากต่อสู้ตัดสินตอนนี้เหลือผู้เข้าแข่งขันเพียงสามราย

หนึ่งคือผู้อมตะตระกูลวูหนึ่งคือผู้อมตะตระกูลเซี่ยและอีกหนึ่งคือผู้อมตะตระกูลปา

ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่งของตระกูลปาคือปาเต๋อเขามีร่างกายที่ดูเหมือนเปลือกไม้พันปีและมีตะไคร่น้ำสีเขียวเกาะอยู่

ปาเต๋อลอยอยู่กลางอากาศขณะที่เขากล่าวกับวูหยง“ที่นี่อยู่นอกอาณาเขตของตระกูลวูมันเป็นอาณาเขตของตระกูลปามรดกที่แท้จริงนี้ควรเป็นของตระกูลปาตระกูลวูเป็นผู้นํากองกําลังพันธมิตรฝ่ายธรรมะของภาคใต้เหตุใดผู้นําเช่นท่านถึงไม่ทําตัวเป็นแบบอย่างท่านกําลังละเลยกฎของฝ่ายธรรมะ”

วูหยงยิ้มและกล่าวอย่างสุภาพ“ตั้งแต่เมื่อใดที่พื้นที่แม่น้ำเพลิงอสนีแห่งนี้เป็นของพวกเจ้า?มันเป็นพื้นที่ทับซ้อนของตระกูลเซียและตระกูลปาปาเต๋อเจ้าต้องระวังค่าพูดอย่างน้อยเจ้าก็ต้องถามความคิดเห็นจากสหายตระกูลเซียของเราก่อน”

ผู้อมตะตระกูลเซี่ยเซี่ยเจาเร่งกล่าว“ท่านวูหยงไม่ว่าที่นี่จะเป็นอาณาเขตของตระกูลเซี่ยหรือตระกูลปามันก็เป็นเรื่องของเราตระกูลวูอยู่ห่างไกลจากที่นี่กระทั่งตระกูลเฉียวก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง”

แม้เซี่ยเจาจะเป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ดแต่เขากลายเป็นผู้อาวุโสสูงสุดลําาดับที่หนึ่งของตระกูลเซี่ยแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดคุยอย่างเท่าเทียมกับผู้อมตะระดับแปดทั้งสอง

ตระกูลเซี่ยมีความขัดแย้งกับตระกูลวูมาก่อนหน้านี้ ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ดีนัก

แม้ตระกูลเซี่ยจะไม่ลงรอยกับตระกูลปาแต่ตระกูลวูแข็งแกร่งที่สุด ดังนั้นตระกูลเซี่ยจึงต้องยืนอยู่ข้างเดียวกับตระกูลปาในเวลานี้

การแสดงออกของเฉียวซื่อหลิวเปลี่ยนไปเล็กน้อย

นางเป็นหนึ่งในสามเทพธิดาที่งดงามที่สุดของภาคใต้เทียบเท่ากับเทพธิดาเมี่ยวหยิน

นางเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดครั้งนี้ตระกูลเฉียวส่งนางมาเป็นกําลังเสริมให้กับตระกูลวู

เฉียวซื่อหลิวรู้กฎของฝ่ายธรรมะนางรู้สึกไม่สบายใจเมื่อได้ยินคํากล่าวของปาเต๋อกับเซี่ยเจาฝ่ายธรรมะมีกฎที่ต้องปฏิบัติตามพวกเขาไม่มีอิสระเหมือนฝ่ายปีศาจหรือผู้บ่มเพาะสันโดษ

แม้วูหยงจะแข็งแกร่งแต่เขาก็ไม่สามารถฉกชิงมรดกที่แท้จริงเพลิงอสนี้ด้วยกําลัง

ชื่อเสียงและสถานะของวูหยงเป็นโซ่ตรวนที่ผูกมัดเขาเอาไว้

หากวูหยงใช้กําลังเขาจะสูญเสียการสนับสนุนจากทุกคนกองกําลังพันธมิตรฝ่ายธรรมะของภาคใต้จะสูญเสียความศรัทธาในตัวเขา

ตระกูลวูเป็นกองกําลังใหญ่ที่แข็งแกร่งแต่พวกเขาไม่ได้บ่มเพาะบนเส้นทางแห่งไฟหรือเส้น

ทางแห่งสายฟ้าเป็นหลักมรดกที่แท้จริงเพลิงอสนีระดับแปดไม่มีความสําคัญมากนักสําหรับตระกูลวู หากวูหยงพยายามฉกฉวยมันในเวลานี้ ตระกูลวูจะพบกับความสูญเสียมากกว่าประโยชน์ที่ได้รับ

เผชิญหน้ากับการต่อต้านจากตระกูลปาและตระกูลเซี่ยวูหยงยังเผยรอยยิ้ม“นําคนออกมา”
เขาออกคําสั่ง

ผู้อมตะตระกูลวูที่อยู่ด้านหลังนําผู้ใช้วิญญาณออกมา

วูหยงแนะนํา“ผู้ใช้วิญญาณจากทะเลทรายตะวันตกผู้นี้เป็นทายาททางสายเลือดของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์เพลิงอสนีไม่ว่าที่นี่จะเป็นอาณาเขตของตระกูลปาหรือตระกูลเซียมันก็ไม่สําคัญสิ่งที่แน่นอนที่สุดคือมรดกที่แท้จริงเพลิงอสนี้เป็นของสหายน้อยผู้นี้”

การแสดงออกของปาเต๋อและเซี่ยเจาเปลี่ยนไป

วูหยงเผยรอยยิ้มอีกครั้ง “ในฐานะสมาชิกฝ่ายธรรมะเราจะแย่งชิงมรดกของผู้อื่นได้อย่างไร? มรดกที่แท้จริงนี้มีเจ้าของมันเป็นมรดกอันชอบธรรมของสหายจากทะเลทรายตะวันตกผู้นี้ในฐานะผู้นํากองกําลังพันธมิตรฝ่ายธรรมะของภาคใต้ข้าต้องมีความยุติธรรม หากผู้ใดสงสัยในตัว

ตนของเขา พวกเจ้าสามารถน่าเลือดของเขาไปตรวจสอบ”

‘สมกับเป็นท่านวูหยงเขาเตรียมตัวมาอย่างดี!’ดวงตาของเฉียวซื่อหลิวส่องประกายขึ้นขณะที่จิตใจของนางสงบลง

ด้วยข้ออ้างนี้ตระกูลวูจะมีเหตุผลอันชอบธรรมในการยึดครองมรดกที่แท้จริงเพลิงอสนีในทางตรงข้ามมันทําให้ตระกูลปาและตระกูลเซียตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ

ปาเต๋อและเซี่ยเจารู้ว่าตั้งแต่วูหยงนําคนผู้นี้ออกมาตัวตนของเขาจะต้องเป็นเรื่องจริงแม้วูหยงจะสร้างหลักฐานปลอมขึ้นมามันก็ต้องเป็นวิธีที่ผู้อื่นไม่สามารถตรวจสอบการแสดงออกของปาเต๋อและเซี่ยเจากลายเป็น่าเกลียดแต่พวกเขายังไม่ยอมแพ้

ปาเต๋อกล่าวด้วยท่าทางเคร่งขรึม“เราจะมอบมรดกที่แท้จริงของภาคใต้ให้กับคนจากทะเลทรายตะวันตกได้อย่างไร?”

เซี่ยเจากล่าวเสริม“เนื่องจากจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์เพลิงอสนีเสียชีวิตที่นี่และทิ้งมรดกที่แท้จริงของเขาไว้ที่ภาคใต้ นี่ก็เป็นเจตจํานงของสวรรค์”

วูหยงไม่แปลกใจกับการตอบสนองของคนทั้งสองเขาสะบัดแขนเสื้อ“เช่นนั้นเราสามคนก็มาต่อสู้เพื่อมัน”

สถานการณ์มาถึงจุดที่พวกเขาต้องต่อสู้ตัดสินแล้ว

“ให้ข้าแลกหมัดกับเจ้า!” ปาเต๋อตะโกนและลงมือทันที

เซี่ยเจาเป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ดเขาทําได้เพียงบินห่างออกไปและช่วยสนับสนุนจากระยะไกลเท่านั้น

วูหยงหัวเราะเสียงดัง

ปาเต๋อบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งไม้เมื่อเขากระตุ้นใช้ท่าไม้ตาย ต้นไม้ขนาดใหญ่ก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

แต่พวกมันถูกตัดทําลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างง่ายดายโดยวูหยง

หลังจากผ่านไปเพียงสามรอบ ปาเต๋อและเซี่ยเจาก็พ่ายแพ้ต่อวูหยง หลังจากทั้งหมดมันมีความแตกต่างมากเกินไป

“พวกเจ้ายังมีสิ่งใดจะกล่าวอีกหรือไม่?”วูหยงยิ้ม

เซี่ยเจาหน้าซีดเขาทําได้เพียงหุบปากเงียบและคิดถึงช่วงเวลาที่เซี่ยชายังเป็นผู้อมตะระดับแปด ในเวลานั้นวูหยงไม่สามารถหยิ่งผยองได้มากนัก

เขาช่างแข็งแกร่งนัก!’ ปาเต๋อกําหมัดแน่น‘แต่ข้ามีท่าไม้ตายที่ยังไม่ได้ใช้ หากข้าใช้มัน ข้าจะเอาชนะวูหยงได้หรือไม่?’
ปาเต๋อคิดก่อนจะคลายกําปั้นที่ก่าแน่นออก

มรดกที่แท้จริงเพลิงอสนี้ไม่สําคัญพอให้เขาจะเปิดเผยไพ่ตายที่เก็บไว้มานานตระกูลปาและตระกูลเซียจากไปในที่สุด

วูหยงน่าผู้ใช้วิญญาณจากทะเลทรายตะวันตกไปที่ก้นแม่น้ำและรับสืบทอดมรดกที่แท้จริงเพลิงอสนีดูผู้ใช้วิญญาณผู้นั้นคุกเข่าลงและขอเข้าร่วมกับตระกูลวู

วูหยงตกลงทันที

ผู้ใช้วิญญาณผู้นี้ชื่อจงอี้เขามีพรสวรรค์เพียงพอและเป็นเมล็ดพันธุ์อมตะที่ควรค่าแก่การเลี้ยง

“ขอแสดงความยินดีกับท่านวูหยงที่สามารถเอาชนะตระกูลปากับตระกูลเซียและได้รับมรดก

ที่แท้จริงเพลิงอสนี” เฉียวซือหลิวกล่าวอย่างสุภาพ

“ในภาคใต้ ผู้ใดจะกล้าต่อสู้กับนายท่านของเรา?”ผู้อมตะตระกูลวูกล่าวด้วยความตื่นเต้นวูหยงกล่าวอย่างสงบนิ่ง“กระจายข่าวการต่อสู้ครั้งนี้ออกไปข้าต้องการให้โลกของผู้อมตะภาคใต้รับรู้เรื่องราวในวันนี้”

“ทราบแล้ว” ผู้อมตะตระกูลวูตอบรับ

“ท่านวูหยง ข้า ผู้อมตะเผ่ามนุษย์เห็ดเค่อซินหงมีธุระที่จะพูดคุยกับท่าน”เป็นเพียงเวลานี้ที่ผู้อมตะเผ่ามนุษย์เห็ดบินเข้ามาจากทิศตะวันออกเฉียงใต้

“อันใด!?”

“ผู้อมตะเผ่ามนุษย์เห็ด?”

“เขามาจากถ้ําสวรรค์คุณธรรมงั้นหรือ?”

การแสดงออกของผู้อมตะที่อยู่รอบๆวูหยงเปลี่ยนแปลงไป

เค่อซินหงอยู่ในชุดคลุมขาวเขามีใบหน้าธรรมดาแต่มีเห็ดเหมือนหมวกอยู่บนศีรษะเขาไม่ได้ปกปิดรูปร่างหน้าตาของตนเอง

หัวใจของวูหยงสั่นสะท้านขึ้น

ในเวลาต่อมาเค่อซินหงก็ถ่ายทอดเสียงไปหาวูหยง“ท่านวูหยงข้ามาจากถ้ําสวรรค์คุณธรรม

ข้าได้รับคําสั่งมาจากนายท่านฟางหยวน”

การแสดงออกของวูหยงไม่เปลี่ยนเขาตอบ“เจ้ามาเพื่อสิ่งใด?”

เค่อซินหงยิ้ม “มรดกที่แท้จริงเฉิงเทียน”

รูม่านตาของวูหยงหดเล็กลงทันที