Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2103 โรคระบาดมด

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2103 โรคระบาดมด

มิติช่องว่างจักรพรรดิอาณาจักรแห่งความฝัน

หลังการต่อสู้อันดุเดือดคู่ต่อสู้ของเมิ้งชิวเจิ้นล้มลงบนพื้น

“ข้าอยากรูว่าเจ้าเป็นผู้ใด?”เมิ้งชิวเจิ้นสูญเสียการควบคุมร่างกาย เขาดึงผ้าคลุมหน้าของศัตรูแต่ใบหน้าของคนผู้นั้นกลับทําให้ชายหนุ่มตกใจ

“ท่านพ่อเป็นไปได้อย่างไร?”ชายหนุ่มอุทานด้วยร่างกายสั่นเทา

คนที่ล้มลงคือพ่อของเขา“บุตรของข้าเจ้าท่าได้ดีเจ้าเรียนรู้ท่าไม้ตายของตระกูลเราแล้วแต่หัวใจของเจ้ายังขาดความเกลียดชังและความโศกเศร้าที่เพียงพอข้าป่วยระยะสุดท้ายข้าอยู่ได้อีกไม่นาน มันจะดีกว่าหากข้าสามารถสละชีวิตเพื่อเจ้า”

ชายหนุ่มปาดน้ำตา“ท่านพ่อเหตุใดเราไม่ละทิ้งความเกลียดชังและใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบเหตุใดเราต้องทุ่มเททุกสิ่งเพื่อการแก้แค้น?”

พ่อของชายหนุ่มกล่าวอย่างจริงจัง “ครอบครัวทั้งหมดของเราถูกศัตรูสังหาร แม่ของเจ้า ปู่ย่า ของเจ้า น้องชายและน้องสาวของเจ้า พวกเขาถูกฆ่าทั้งหมด ความเกลียดชังนี้เหนือสิ่งอื่นใด เรา จะไม่แก้แค้นได้อย่างไร? จําไว้ พ่อของเจ้าตายเพราะเหตุนี้ หากเจ้าไม่แก้แค้น การตายของข้าจะ กลายเป็นไร้ค่า ข้าจะตายเพราะเจ้า!”

ร่างของชายหนุ่มสั่นสะท้านขณะที่เขากล่าวด้วยเสียงที่แหบแห้ง “ท่านพ่อ…” เขาร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดขณะที่เปลวไฟสีน้ำเงินเริ่มลุกไหม้ขึ้นรอบตัวเขา

พ่อของเขามีความสุขเมื่อเห็นเปลวไฟสีน้ำเงิน “ดี ดี ดี เปลวไฟหัวใจสีน้ำเงินนี้เพียงพอที่จะ

แก้แค้นแล้ว…”

หลังจากนั้นพ่อของชายหนุ่มก็หมดลมหายใจ

“ไม่!” ชายหนุ่มกรีดร้อง

เมื่อเห็นบิดาจากไป เปลวไฟสีน้ำเงินบนร่างของชายหนุ่มยิ่งร้อนแรงมากขึ้นอย่างน้อยสิบเท่า ความรู้สึกโศกเศร้า ความโกรธ และความเกลียดชังไหลเข้าสู่จิตใจของเมิ้งชิวเจิ้นราวกับน้ำ

หลาก

“ข้าไม่สามารถสูญเสียตัวตน นี่เป็นส่วนที่ยากที่สุดของอาณาจักรแห่งความฝัน!’ เมิ้งชิวเจิ้น เตือนตัวเองแต่เขายังสูญเสียตัวตนมากขึ้นเรื่อยๆ
สร้างฝัน!

โดยไม่มีทางเลือก เขาต้องกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งความฝันเพื่อปกป้องดวง วิญญาณของตนเอง

เขาสร้างความฝันในความฝัน

ในความฝันที่เขาสร้างขึ้น เขาอยู่ในบ้านหลังหนึ่งที่มีเปลวไฟสีน้ำเงินลุกไหม้ขึ้น

เมิ้งชิวเจิ้นเร่งดับไฟ หลังจากชั่วครู่เปลวไฟสีน้ำเงินก็เริ่มสงบลง บ้านถูกไฟไหม้บางส่วน มี

เพียงห้องโถงกลางเท่านั้นที่ยังอยู่ในสภาพเดิม

‘ข้ารอดแล้ว’ เมิ้งชิวเจิ้นสูดหายใจลึก เขาหยุดใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งความฝันและ

กลับไปยังอาณาจักรแห่งความฝันเดิม

อุปสรรคสุดท้ายของอาณาจักรแห่งความฝันรุนแรงเกินไป

เมิ้งชิวเจิ้นเกือบสูญเสียตัวตนและจมอยู่ในอาณาจักรแห่งความฝันนี้

ในที่สุดอาณาจักรแห่งความฝันก็จางหายไป เมิ้งชิวเจิ้นกลับสู่โลกแห่งความจริง

ความสําเร็จบนเส้นทางแห่งไฟของฟางหยวนก้าวเข้าสู่ระดับปรมาจารย์เอกทันที

ความสําเร็จระดับปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งไฟ ในที่สุดข้าก็สามารถกลืนกินถ้ําสวรรค์บน เส้นทางแห่งไฟของสองสวรรค์ พิจารณาถึงช่วงเวลา วิธีของอู๋ส่วยน่าจะทํางานแล้ว’ ฟางหยวน

ประเมิน

ถ้ําสวรรค์ทุ่งเพลิง

มันเป็นฤดูเก็บเกี่ยวหญ้าเคราเพลิงของถ้ําสวรรค์แห่งนี้

ทันใดนั้นกลุ่มผู้ใช้วิญญาณที่กําลังเก็บเกี่ยวทรัพยากรก็พบสิ่งผิดปกติ

มดจํานวนมากโผล่ขึ้นมาจากใต้ดินและกลืนกินทุ่งหญ้าเคราเพลิงทั้งหมดทันที

ถ้ําสวรรค์กระดูกสลาย

“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ผู้อมตะของถ้ําสวรค์กระดูกสลายที่รับผิดชอบการเลี้ยงดูสุนัขเกราะกระดูก
กลายเป็นมึนงง

ฝูงสุนัขเกราะกระดูกนับพันตัวเริ่มค่ารามด้วยความเจ็บปวด บางตัวกลิ้งไปมาบนพื้น บางตัว

กลายเป็นบ้าคลั่ง

ผู้อมตะหน้าซีด “ไม่ ข้าจบสิ้นแล้ว ยายกระดูกให้ข้าดูแลฝูงสุนัขเกราะกระดูก แต่ตอนนี้ข้าทํา
พลาดแล้ว!”

สุนัขเกราะกระดูกบางตัวเริ่มตาย มดจํานวนมากคลานออกมาจากซากศพของพวกมัน

ผู้อมตะกัดฟันด้วยความโกรธ “มดเหล่านี้เป็นต้นเหตุ!”

ผู้อมตะตกใจและไม่แน่ใจ แต่กองทัพมดยังเพิ่มจํานวนขึ้นเรื่อยๆ

ผู้อมตะไม่กล้าอยู่ที่นี่อีก เขารีบล่าถอยออกไปอย่างรวดเร็ว

ถ้าสวรรค์วรรณกรรม

วังหลวง

“ฝ่าบาท พื้นที่ต่างๆกําลังประสบภัยพิบัติโรคระบาดมด!”

“โรคระบาดมดน่ากลัวเกินไป เพียงครึ่งวัน มนุษย์หลายแสนคนเสียชีวิต เมืองหลายร้อยเมือง
ถูกทําลาย”

“ท่ามกลางฝูงมดเหล่านั้นมีมดเดียวดายและมดบรรพกาลอยู่ด้วย เจ้าหน้าที่ของเขตต่างๆ

กําลังประสบปัญหาร้ายแรง”

จักรพรรดิองค์ปัจจุบันขมวดคิ้ว “โรคระบาดมดรุนแรงเกินไป นี่ไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถควบคุม

เราต้องติดต่อผู้อาวุโสสูงสุด!”

ฐานทัพใหญ่ตระกูลซ่ง

“ท่านปู่ ท่านดีกับข้านัก ขอบคุณสําหรับวิญญาณอมตะ!” ซ่งอี้ซื่อถือวิญญาณอมตะระดับหก

บนเส้นทางแห่งวารีไว้ในมือและกล่าวอย่างมีความสุข

ซ่งฉีหยวนคือปู่ของนาง

ซ่งฉีหยวนมองหลานสาวของเขาและกล่าวด้วยความกังวล “ตระกูลของเรากําลังค้นคว้ามรดก

ที่แท้จริงเทียนหนาน วิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งวารีดวงนี้เป็นความสําเร็จครั้งแรกของเรา แต่ หลานสาวที่รักของข้า อย่าโอ้อวดมันต่อผู้อื่น เจ้าต้องบอกว่าเจ้าได้รับมันมาโดยบังเอิญ”

“ข้าเข้าใจแล้ว” ซ่งอี้ซื่อมีความสุขมากแต่ในจังหวะนี้นางกลับหน้าซีดและใช้มือกุมหน้าท้อง

ของนางเอาไว้

“อา…เจ็บมาก!” นางล้มลงอย่างอ่อนแรง

แรกเริ่มนางรู้สึกปวดเพียงหน้าท้องแต่ในไม่ช้านางก็รู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่าง

“หลานสาวของข้า เกิดสิ่งใดขึ้น?” ซ่งฉีหยวนตกใจและรีบตรวจสอบ

ในเวลาต่อมาซ่งฉีหยวนก็พบมดจํานวนนับไม่ถ้วนเดินเตร็ดเตร่อยู่ในร่างกายของซ่งอี้ซือและ

กัดกินเนื้อของนาง

สิ่งที่ทําให้เขาโกรธมากขึ้นก็คือมดเหล่านี้กําลังกัดกินพลังงานแห่งเต๋าของนาง

“มดชั่ว ช่างเป็นวิธีการที่ชั่วร้ายนัก!” ซ่งฉีหยวนเร่งเคลื่อนไหว

แสงสีขาวส่งประกายขึ้นบนร่างกายของซ่งอี้ซื้อและเริ่มฆ่ามดที่อยู่ในร่างของนาง

ซ่งฉีหยวนบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งแสง ความสําเร็จบนเส้นทางแห่งแสงของเขาสูงมาก เขา

สามารถควบคุมสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว

แต่ช่วงเวลาดีๆมักอยู่ไม่นานในไม่ช้ามดฝูงใหม่ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งและทรมานซ่งอี้ซื่อต่อไป

คิ้วของซ่งฉีหยวนขมวดแน่น เขารู้สึกโศกเศร้าและโกรธมาก

หลังจากไม่นานเขาก็พบว่ามดเหล่านี้โผล่ออกมาจากมิติช่องว่างของหลานสาว

“หลานสาวของข้าอดทนไว้ดูมิติช่องว่างของเจ้า!” ซ่งฉีหยวนพยายามพูดกับซ่งอี๊ซื่อด้วยน้ำ

เสียงที่อ่อนโยน

ซ่งอี้ซื่อตรวจสอบมิติช่องว่างของนางก่อนที่ใบหน้าของนางจะกลายเป็นซีดเผือดด้วยความ

ตกใจนางกรีดร้อง“มดมากมายนักท่านปู่มิติช่องว่างของข้ากําลังจะถูกทําลายโดยมดเหล่านี้!”

โรคระบาดมดที่น่าสะพรึงกลัวแพร่กระจายไปทุกหนทุกแห่งในกองกําลังพันธมิตรทะเลปราณ

“โรคระบาดมดครั้งนี้แปลกประหลาดเกินไปมันพุ่งเป้ามาที่พวกเรา!”

“ก่อนหน้านี้เราไม่พบสิ่งผิดปกติแต่ไม่นานมานี้เราตระหนักว่ากองกําลังพันธมิตรสองสวรรค์ไม่พบปัญหานี้!”

“มดเหล่านี้ต้องเป็นฝีมือของอู๋ส่วย!”

“อู๋ส่วยเป็นร่างแยกของฟางหยวน เขามีวิธีการที่ชั่วร้ายและน่ากลัวจริงๆ”

ในไม่ช้าพวกเขาก็ค้นพบตัวการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

“มดเหล่านี้น่ากลัวเกินไป สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือพวกมันสามารถกัดกินพลังงานแห่งเต๋าเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวของพวกมันเอง!”

“มันยากที่จะก่าจัด เราไม่พบไข่มดเลย”

“สิ่งสําคัญคือมันแพร่กระจายเร็วมาก”

กลุ่มผู้อมตะพูดคุยกันโดยมีบรรพชนทะเลปราณนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวหลัก

‘ข้าพยายามสร้างระบบการต่อสู้ของตนเองร่างหลักต้องการมรดกที่แท้จริงเทียนหนานแต่ในช่วงเวลานี้อู๋ส่วยกลับก้าวไปอีกขั้นด้วยการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆเขาสามารถสร้างท่าไม้ตายอมตะโรคระบาดมด’

บรรพชนทะเลปราณรู้รายละเอียดบางอย่างและรู้สึกชื่นชมอู๋ส่วย

แม้ร่างหลักและอู๋ส่วยจะไม่บอกเขาแต่พวกเขาไม่ได้เก็บซ่อนความลับจากกัน ระหว่างการติดต่อของพวกเขาพวกเขาจะเปิดเผยรายละเอียดบางอย่าง

ปรากฏว่าหลังจากเมิ้งชิวเจิ้นกลายเป็นผู้อมตะประสิทธิภาพในการสํารวจอาณาจักรแห่งความฝันของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก

ความสําเร็จบนเส้นทางอาหารและเส้นทางแห่งพิษของฟางหยวนก้าวเข้าสู่ระดับปรมาจารย์

ร่างแยกของเขาก็ได้รับการแบ่งปันความสําเร็จเช่นกัน อู๋ส่วยใช้ความสําเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมเส้นทางแห่งทาสและเส้นทางสายอื่นๆเพื่อสร้างท่าไม้ตายใหม่การของมันจะเริ่มล่าสมัย

เดิมทีมดของอู๋ส่วยมาจากนักพรตมดเขียว แม้มันจะมีพลังการต่อสู้สูง แต่เมื่อเวลาผ่านไปวิธีคราวนี้อู๋ส่วยใช้ท่าไม้ตายของชิงโจวเป็นข้อมูลอ้างอิงและสามารถใช้กองทัพมดกัดกินพลังงานแห่งเต๋าของเป้าหมายเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพวกมันเอง

แต่อู๋ส่วยไม่สามารถใช้ท่าไม้ตายนี้ได้ด้วยตนเอง มีเพียงร่างหลักของฟางหยวนเท่านั้นที่ใช้ได้เพราะมันเป็นท่าไม้ตายผสม

เพื่อก๋าจัดโรคระบาดมด พวกเขาต้องกําจัดร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่หลากหลายแต่ในปัจจุบันกองกําลังพันธมิตรทะเลปราณยังไม่พบความจริงข้อนี้แต่กระทั่งพวกเขาจะค้นพบพวกเขาก็ไม่มีวิธีต่อต้านท่าไม้ตายผสมเช่นนี้