Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2106 บังคับผู้อมตะระดับแปดสู่ความตาย

เทพปีศาจหวนคืนบทที่ 2106 บังคับผู้อมตะระดับแปดสู่ความตาย

แจ้งข้อผิดพลาดในการอ่านนิยายเสียง

เขาปิดซ่อนร่องรอยขณะเคลื่อนที่คนทั่วไปจะเห็นเพียงเงาร่างที่คลุมเครือสิ่งเดียวที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังคืออุณหภูมิที่สูงกว่าปกติ แต่ในไม่ช้าสายลมก็จะพัดสิ่งผิดปกติเหล่านั้นออกไปจักรพรรดิทุ่งเพลิงเป็นผู้อมตะระดับแปดแต่ในสวรรค์สีขาวเขายังต้องระวังตัว หากเขาเคลื่อนไหวอย่างโจ่งแจ้งเขาอาจถูกซุ่มโจมตีโดยฝูงสัตว์อสูร

โดยเฉพาะสัตว์อสูรแรกกําเนิดบนเส้นทางแห่งไฟที่สนใจจักรพรรดิทุ่งเพลิงเป็นพิเศษจักรพรรดิทุ่งเพลิงไม่อ่อนแอแต่เขาไม่ต้องการเผชิญหน้ากับปัญหาดังกล่าวหากเขาต้องการ

ล่าสัตว์อสูรแรกกําเนิดในสวรรค์สีขาวเขาจะวางแผนและเตรียมการล่วงหน้า

จักรพรรดิทุ่งเพลิงรีบกลับไปยังถ้ำสวรรค์ของเขาขณะเดียวกันเขาก็ประเมินร่างกายของตนเองโรคระบาดมดในร่างกายของเขาถูกระงับแล้ว

ผู้อมตะในถ้ำสวรรค์ทุ่งเพลิงได้รับความเดือดร้อนจากวิธีการที่ชั่วร้ายนี้เช่นกัน

เส้นทางแห่งพิษมีลักษณะพิเศษเช่นการปกปิดและการแพร่กระจายดังนั้นกองกําลังพันธมิตรทะเลปราณจึงต้องเชิญผู้อมตะบนเส้นทางแห่งพิษให้เข้าร่วมในการทําวิจัย

‘สถานการณ์เริ่มเกิดเสถียรภาพแต่ถ้ำสวรรค์ทุ่งเพลิงยังมีปัญหา เราต้องใช้แต้มผลงานจํานวน

มากเพื่อกอบกู้มัน’จักรพรรดิทุ่งเพลิงกังวล

ความสูญเสียของถ้ำสวรรค์ทุ่งเพลิงรุนแรงมาก

ทรัพยากรมากมายถูกทําลายล้างและไม่สามารถกอบกู้

กองกําลังพันธมิตรทะเลปราณจ่ายด้วยราคามหาศาลเพื่อทําวิจัยและได้ผลลัพธ์บางอย่างที่สามารถระงับความรุนแรงของโรคระบาดมด

แม้แต่พี่น้องในสายเลือดยังอ่อนไหวกับเรื่องเงินโดยไม่จําเป็นต้องกล่าวถึงกองกําลังพันธมิตรทะเลปราณที่ไม่มีความสัมพันธ์อันเหนี่ยวแน่น

กองกําลังฝ่ายธรรมะของทะเลตะวันออกจ่ายราคามหาศาลเพื่อสิ่งนี้พวกเขาย่อมไม่ยอมให้ส่วนที่เหลือได้รับประโยชน์โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย

ตามกฎของกองกําลังพันธมิตรทะเลปราณจักรพรรดิทุ่งเพลิงต้องจ่ายทรัพยากรจํานวนมากหรือมรดกที่แท้จริงคุณภาพสูงเพื่อแลกแต้มผลงานที่สามารถนําไปฟื้นฟูถ้ำสวรรค์ทุ่งเพลิง

แต่เขาจะอดทนต่อเรื่องนี้ได้อีกนานเพียงใดจักรพรรดิทุ่งเพลิงถอนหายใจและรู้สึกกังวลกับอนาคตของตนเอง

‘นี่เป็นเพราะปีศาจฟางหยวน!แม้มันจะเป็นเพียงการทดสอบแต่พวกเรากลับได้รับความเดือด

ร้อนอย่างมากเขาจะโจมตีครั้งที่สองและสามอีกแน่นอน!”

‘ฟางหยวนครอบครองมิติช่องว่างจักรพรรดิเขาสามารถกลืนกินถ้ำสวรรค์ระดับแปดถ้ำสวรรค์ของเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ถูกกลืนกินไปแล้วหลายแห่งถ้ำสวรรค์ทุ่งเพลิงของข้าจะตกเป็นเป้าหมายต่อไปของเขา!’

‘หรือกล่าวให้ถูกต้องก็คือถ้ำสวรรค์ทั้งหมดของสองสวรรค์จะตกเป็นเป้าหมายของเขา!’

ตั้งแต่ฟางหยวนเริ่มกลืนกินถ้ำสวรรค์หมูป่าและถ้ำสวรรค์เวลาที่แตกต่างเขาก็ไม่เคยหยุดกลืนกินถ้ำสวรรค์อื่นๆ

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ทําได้เพียงเฝ้ามองฟางหยวนกลืนกินถ้ำสวรรค์ของพวกเขาเท่านั้นหลายคนโกรธแต่พวกเขาไม่กล้ากล่าวสิ่งใด

ความโกลาหลที่เกิดขึ้นไม่สามารถเก็บซ่อน ดังนั้นจักรพรรดิทุ่งเพลิงและคนอื่นๆจึงได้รับข้อมูลนี้

‘ศัตรูแข็งแกร่งเกินไปกองกําลังพันธมิตรทะเลปราณเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างชัดเจนหากเราไม่สามารถแข่งขันในแง่ของพลังการต่อสู้เราก็ทําได้เพียงพึ่งพาข้อได้เปรียบด้านทรัพยากรเท่านั้น’ จักรพรรดิทุ่งเพลิงวิเคราะห์

ถ้ำสวรรค์ของสองสวรรค์มีพื้นที่จํากัดหลังจากผ่านการพัฒนามาหลายปีพวกมันก็ถึงจุดที่ไม่สามารถพัฒนาต่อ

ในทางตรงข้าม ทะลตะวันออกกว้างใหญ่และมั่งคั่งแม้ถ้ำสวรรค์ทั้งหมดจะรวมเข้าด้วยกันแต่พวกมันก็ยังไม่สามารถเปรียบเทียบกับขนาดและความมั่งคั่งของทะเลตะวันออกข้อได้เปรียบนี้เป็นที่มาของความมั่นใจของกองกําลังพันธมิตรทะเลปราณลง’

‘ฟางหยวนรู้ว่าเรามีข้อได้เปรียบนี้เช่นกันดังนั้นเขาจึงใช้ท่าไม้ตายผสมเพื่อทําให้เราอ่อนแอ

‘เขาจะไม่หยุดเพียงเท่านี้ เมื่อเวลานั้นมาถึงผู้อมตะของสองสวรรค์จะกลายเป็นเป้าหมายหลักของเขา’

‘เห้อ…เมื่อใดที่เราจะ…หือ?”

ทันใดนั้นฉากเบื้องหน้าจักรพรรดิทุ่งเพลิงก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันบริเวณโดยรอบถูกปกคลุมด้วยหมอกสีฟ้า

จักรพรรดิทุ่งเพลิงหยุดเคลื่อนไหวและเร่งใช้วิธีตรวจสอบของเขา

วินาทีต่อมาการแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป

“เขตแดนอมตะ! ผู้ใดกล้าซุ่มโจมตีสมาชิกกองกําลังพันธมิตรทะเลปราณ ออกมา! อย่าพยายามหาตัวลึกลับ!”จักรพรรดิทุ่งเพลิงตะโกน

แต่สิ่งที่ตอบกลับมามีเพียงเสียงหัวเราะของเด็กเท่านั้น

เสียงหัวเราะทั่วไปทั่วขณะที่จักรพรรดิทุ่งเพลิงไม่สามารถแยกแยะที่มาของเสียงทันใดนั้น!

เด็กผู้หนึ่งก็พุ่งเข้าโจมตีจักรพรรดิทุ่งเพลิงโดยไม่มีการแจ้งเตือนล่วงหน้า

เขาใช้แขนเล็กๆที่อวบอ้วนคว้าแผ่นหลังของจักรพรรดิทุ่งเพลิงอย่างรวดเร็ว

แม้ระยะการทํางานของท่าไม้ตายอมตะสายตรวจสอบของจักรพรรดิทุ่งเพลิงจะลดลงเพราะเขตแดนอมตะ แต่เขายังค้นพบการเคลื่อนไหวของเด็กผู้นี้

อย่างไรก็ตามจักรพรรดิทุ่งเพลิงไม่สามารถตอบสนองได้ทันเวลา เด็กลึกลับทําสําเร็จจักรพรรดิทุ่งเพลิงคร่ำครวญเมื่อถูกโจมตี

“บึม!”

แต่ในเวลาต่อมาจักรพรรดิทุ่งเพลิงก็ระเบิดเปลวเพลิงออกไป

เด็กลึกลับเสียชีวิต ณ จุดเกิดเหตุและกลายเป็นหมอกสีฟ้าจางหายไป

‘เด็กที่แปลกประหลาดผู้นี้ถูกสร้างขึ้นจากเขตแดนอมตะ โชคดีที่พลังโจมตีของมันไม่สูงนักแต่ถึงกระนั้นพลังป้องกันและพลังโจมตีของข้าก็ลดลงครึ่งหนึ่ง!’

จักรพรรดิทุ่งเพลิงเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ

เขาต้องทําลายเขตแดนอมตะอย่างรวดเร็วที่สุดแม้เขาจะทําไม่ได้ แต่เขาก็ต้องสร้างรูช่องโหว่เพื่อขอกําลังเสริมจากภายนอก

จักรพรรดิทุ่งเพลิงเริ่มใช้วิธีการของเขาโจมตีและพยายามทําลายเขตแดนอมตะแต่มันไร้ประโยชน์ วิธีการของเขาเหมือนสายลมแผ่วเบาที่ไร้พิษสง

บางครั้งเด็กลึกลับจะปรากฏตัวขึ้นและโจมตีจักรพรรดิทุ่งเพลิง

จักรพรรดิทุ่งเพลิงค้นพบการคงอยู่ของเด็กเหล่านี้แต่เขาไม่สามารถหลบการโจมตีของฝ่ายตรงข้าม

ดูเหมือนมันจะเป็นเขตแดนอมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา! มันส่งผลกระทบต่อความคิดของข้า

และทําให้การเคลื่อนไหวของข้าช้าลง ข้าไม่สามารถหยุดเด็กประหลาดเหล่านี้’

ขณะที่จักรพรรดิทุ่งเพลิงกําลังคิดเรื่องนี้ การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง

เขาตระหนักว่าวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งไฟถูกเด็กประหลาดขโมยออกไปจากมิติช่องว่างของเขาโดยตรง

จักรพรรดิทุ่งเพลิงเร่งทําลายเด็กลึกลับแต่หมอกสีฟ้ายังนําวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งไฟจากไป

จักรพรรดิทุ่งเพลิงไล่ล่าแต่กลับไม่พบสิ่งใด

“ไม่! นี่คือเขตแดนอมตะบนเส้นทางแห่งการโจรกรรม!เด็กลึกลับเหล่านี้สามารถขโมยวิญญาณอมตะของข้าเมื่อพวกมันโจมตี!’

‘ข้าไม่สามารถอยู่ที่นี่ มันอันตรายเกินไป!’

เดิมทีจักรพรรดิทุ่งเพลิงรู้สึกว่าแม้เขาจะไม่สามารถป้องกันการโจมตีของเด็กลึกลับเหล่านี้แต่การโจมตีของพวกมันก็ไม่รุนแรงมากนัก เขาสามารถอดทนได้อีกนาน

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นทําให้จักรพรรดิทุ่งเพลิงตกตะลึงเป็นอย่างมากขนทั่วร่างของเขาชูชันขึ้นใบหน้าของเขากลายเป็นน่าเกลียด

เขาคาดเดาบางสิ่ง

‘นี่คือเขตแดนอมตะบนเส้นทางแห่งการโจรกรรมและเส้นทางแห่งปัญญาหรืออย่างน้อยมันต้องประกอบด้วยสองเส้นทางนี้!’

“ข้าไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเขตแดนผสมมาก่อน’

‘หากนี่เป็นท่าไม้ตายที่ถูกคิดค้นขึ้นมาใหม่เจ้าของมันควรจะเป็น….

จักรพรรดิทุ่งเพลิงคิดถึงชื่อหนึ่งนั่นทําให้เขารู้สึกสะดุ้งอยู่ในใจ

เขาต้องการให้การคาดเดาของเขาผิดแต่ในวินาทีต่อมาร่างของฟางหยวนก็ค่อยๆปรากฏขึ้นชีวิตมักโหดร้ายเช่นนี้

“ฟางหยวน…” จักรพรรดิทุ่งเพลิงสูดหายใจลึกและจ้องมองฟางหยวนด้วยความมึนงง

นี่คือจักรพรรดิปีศาจอันดับหนึ่งของโลกแต่คนผู้นี้กลับปรากฏตัวต่อหน้าเขาและเผยรอยยิ้มให้เขา

“ฟางหยวน ข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าให้ข้า…ให้ข้าพิจารณาคําขอของเจ้า” จักรพรรดิทุ่งเพลิงกล่าวเสียงสั่น

ในเวลาต่อมาเปลวไฟก็ลุกไหม้ขึ้นบนร่างกายของจักรพรรดิทุ่งเพลิง

ท่าไม้ตายอมตะเพลิงแค้นในหัวใจ!

“ฟางหยวน!” ภายในกองไฟ จักรพรรดิทุ่งเพลิงตะโกน“อย่าบังคับข้า! ด้วยหนึ่งความคิดข้าสามารถระเบิดท่าลายวิญญาณและทรัพยากรทั้งหมดในมิติช่องว่างของข้า!”

“ปล่อยข้าไป! ให้ข้าออกจากเขตแดนนี้แล้วข้าจะมอบวิญญาณอมตะของข้าให้เจ้า!”จักรพรรดิทุ่งเพลิงกล่าวด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว

เขารู้จักความโหดร้ายของฟางหยวนเขาพยายามใช้สิ่งนี้เพื่อเอาชีวิตรอด

แต่ฟางหยวนกลับก่นเสียงเย็น“เจ้าคิดว่าข้าสนใจวิญญาณอมตะเพียงสองสามดวงหรือทรัพยากรในมิติช่องว่างของเจ้างั้นหรือ?ฮ่าฮ่าทําลายพวกมันได้ตามต้องการทําลายล้างมิติ

ช่องว่างของเจ้า หากเจ้าท่าได้นั่นจะเป็นการแสดงที่ดี!”

ฟางหยวนไม่ได้ทําสิ่งใดแต่หายตัวไปในหมอกสีฟ้า

ต่อมา เด็กลึกลับจํานวนมากก็กระโดดออกมาและโจมตีจักรพรรดิทุ่งเพลิงอย่างต่อเนื่อง

จักรพรรดิทุ่งเพลิงโกรธและโศกเศร้ามากหลังจากอดทนอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งเขาก็คํารามด้วยความโกรธและเผาตัวเองจนกลายเป็นกองเถ้าถ่าน