Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2123 โอกาสอมตะของเฉิงซินซื่อ

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2123 โอกาสอมตะของเฉิงซินซื่อ

เฉิงซินซื่อเป็นคนใจดี แต่เมื่อนางแสดงความแข็งแกร่งออกมา นางก็สามารถควบคุม
สถานการณ์ทั้งหมด

นี่คือโลกของผู้บ่มเพาะ ความแข็งแกร่งสําคัญที่สุด

แม้เฉิงซินซื่อจะจับทุกคน แต่นางไม่ได้ลงโทษพวกเขา นอกจากนั้นนางยังสัญญาว่านางจะ

จ่ายค่าชดเชยให้กับพวกเขาอย่างแน่นอน

แม้นางจะเข้าใจดีว่าคนเหล่านี้ตั้งใจสร้างปัญหา แต่นางไม่ได้ทําร้ายพวกเขา นางปล่อยพวก
เขาไป

“เฉิงซิน อ นางปล่อยพวกเขาไปจริงๆ!”

“อืม ช่างเป็นหญิงที่มีความเมตตาอันเหลือล้น”

“หากเป็นข้า ข้าจะฆ่าพวกมันให้หมด”

เฉิงหยาจื่อและคนอื่นๆลอบพูดคุยกันอย่างลับๆ พวกเขาแสดงออกด้วยความรังเกียจเพื่อ
ปกปิดความกังวลที่อยู่ในใจ

เฉิงชิวหนิวแสดงออกด้วยความรู้สึกซับซ้อน “บางทีนี่อาจเป็นความแตกต่างระหว่างเฉิงซินซื่อ

กับพวกเรา นี่อาจเป็นเหตุผลที่ท่านพ่อต้องการให้นางเป็นผู้นําตระกูล”

“เฉิงชิวหนิว เจ้ากําลังกล่าวสิ่งใด?” บางคนต่าหนิ

เฉิงชิวหนิวตอบ “พวกเจ้าเห็นมันแล้ว เฉิงซินซื่อแข็งแกร่งกว่าพวกเราทุกคน เมื่อนางรับ ตําแหน่งผู้นํา นางสามารถรักษาเสถียรภาพและชื่อเสียงของตระกูลเฉิง ธุรกิจทั้งหมดของเราได้ รับทําไรมหาศาล แม้นางจะหยุดการค้าทาส แต่กําไรของเราก็ลดลงเพียงช่วงเวลาหนึ่งก่อนจะ เพิ่มขึ้นอีกครั้งและสูงกว่าก่อนหน้าหลายเท่า”

“เราต้องยอมรับว่าความสามารถของเฉิงซินซื่อเหนือกว่าพวกเรา ชื่อเสียงเรื่องความเมตตา ของนางก็แพร่กระจายออกไปในวงกว้าง ท่านพ่อสังเกตเห็นสิ่งเหล่านี้ ดังนั้นท่านจึงมอบตําแหน่ง ผู้นําให้นาง ท่านพ่อไม่ได้ล่าเอียง”

เฉิงชิวหนิวพึ่งฟื้นขึ้นมาจากความตาย นี่เป็นประสบการณ์ที่ล้ําค่าของเขา มันทําให้เขาคิดได้

อย่างมีเหตุมีผลและใจเย็นมากขึ้นเมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์ต่างๆ

แต่หลังจากนั้นเฉิงอี้ฟานกลับเผยรอยยิ้มเย็นชา “ท่านพี่ชิวหนิว แม้มันจะเป็นเรื่องจริง แต่ผู้ใด ก็ตามที่กลายเป็นผู้นําตระกูล ผู้นั้นจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี นี่เป็นโอกาสอมตะ! แม้เฉิงซินซื่อจะ

เหนือกว่าพวกเราในด้านความสามารถและอุปนิสัย แล้วอย่างไร? ท่านจะไม่แย่งชิงโอกาสนี้งั้น
หรือ?”

เฉิงชิวหนิวเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะพยักหน้าและกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ข้าต้องลอง!”

หลังจากเฉิงซินซื่อปล่อยตัวผู้สร้างปัญหา นางก็ปลอบโยนเจ้าของร้านค้า

ชายชราผู้หนึ่งเดินเข้ามาหาเฉิงซินซื่อและแสดงความขอบคุณ “หากท่านผู้นําไม่ปรากฏตัว ข้า คงมีปัญหา เห้อ…มันเป็นเพราะสายตาของข้าพร่าเลือน ข้าถูกดึงดูดด้วยความโลภ ข้าเชื่อข่าวลือ และซื้อสินค้าราคาถูกมาโดยคิดไม่ถึงว่ามันจะเป็นของปลอม”

เสี่ยวตี้บ่น “เจ้าอยู่บนภูเขาเฉิงเหลียงมาหลายปีแล้ว เจ้าดูแลร้านค้ามานาน เจ้าจะสายตาสั้น ไดอย่างไร?”
ชายชราแสดงออกด้วยความละอายใจ

“เสี่ยวตี้” เฉิงซินซื่อแสดงความเข้าใจ “การอาศัยอยู่ที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย หากเป็นข้า ข้าก็ ต้องการให้ธุรกิจของข้ามีกําไรมากขึ้นเช่นกัน นี่เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล

เสี่ยวตี้ก่นเสียงเย็น “ตาแก่ เจ้าโชคดีที่ได้พบคุณหนูของข้า อย่าลืมเบิกตาให้กว้างในอนาคต อย่าแสวงหากําาไรราคาถูก เข้าใจหรือไม่?”

“ข้าใจแล้ว” ชายชราเร่งตอบรับ

“คุณหนู ไปกันเถอะ เห็นคนพวกนี้แล้วข้ารู้สึกโกรธ หากพวกเขาไม่โลภมาก เหตุใดตลาดจึง เต็มไปด้วยของปลอม?” เสี่ยวตี้หันกลับมามองเฉิงซินซื่อ

แต่ชายชรายังกล่าวต่อ “ท่านผู้นํา โปรดรอสักครู่”

เฉิงซินซื่อถาม “มีสิ่งใดงั้นหรือ?”

ชายชรากล่าวด้วยความกังวล “ข้ารู้สึกละอายใจนัก ข้าละอายใจจริงๆ ข้าซื้อสินค้าปลอม

จํานวนมาก แต่ข้าไม่สามารถขายพวกมันได้อีกต่อไป หากข้าทําลายพวกมัน มันจะเป็นความสูญ เสียครั้งใหญ่ ท่านกล่าวว่าจะชดเชยให้พวกเราไม่ใช่หรือ?”

“อันใด!?” เสี่ยวตี้โกรธมาก นางชี้นิ้วไปที่จมูกของชายชรา “ตาแก่ เจ้าช่างไร้ยางอายนัก เจ้า ทําผิดพลาดแต่กลับขอให้ท่านผู้นําปกป้อง เจ้าไม่รู้จักบุญคุณและยังต้องการรีดไถพวกเราอีกงั้นหรือ?”

เสี่ยวหลานรู้สึกรังเกียจพฤติกรรมดังกล่าวเช่นกัน นางกล่าวเสริม “การกระทําของเจ้ารังเกียจ จริงๆ ความสูญเสียของเจ้าเป็นความรับผิดชอบของตระกูลเฉิงงั้นหรือ? ไม่มีผู้ใดบนโลกที่ใช้ เหตุผลเช่นนี้!”

แต่เฉิงซินซื่อกลับหยุดคนรับใช้ทั้งสอง นางมองชายชราและกลุ่มพ่อค้าที่อยู่ด้านหลังเขา นางกล่าวอย่างสงบ “ท่านผู้เฒ่า ขอบคุณที่เตือนข้า ในฐานะผู้นําตระกูลเฉิง ข้าจะไม่คืนคําพูด ข้าตกลงที่จะมอบค่าชดเชยเป็นสองเท่า ข้าจะทําให้ดีที่สุด พวกท่านจะได้รับค่าชดเชยเป็นสอง เท่าสาหรับสินค้าปลอมที่พวกท่านซื้อมา”

“ขอบคุณท่านผู้นํา!”

“ท่านเป็นผู้นําที่ใจดีที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็นมา!”

“ท่านผู้นําา ท่านช่วยชีวิตคนทั้งครอบครัวของข้า หากไม่ได้รับค่าชดเชย พวกเราจะถูกบังคับให้ ออกจากบ้าน!”

พ่อค้าทั้งหมดร้องไห้และคุกเข่าลงค่านับเฉิงซินซื่อ

“ไปกันเถอะ” เฉิงซินซื่อนําคนรับใช้ทั้งสองจากไป

คนรับใช้ทั้งสองไม่พอใจ

เสี่ยวตี้บ่น “คุณหนู ท่านใจดีเกินไป ไม่เพียงท่านจะปล่อยตัวผู้คนที่สร้างปัญหาเหล่านั้น แต่ ท่านยังจ่ายค่าชดเชยให้พวกเขาสองเท่า”

เสี่ยวหลานกล่าว “คุณหนู ข้ารู้ว่าท่านใจดีและสงสารคนเหล่านั้น แต่ไม่ว่าจะเป็นผู้ซื้อหรือผู้ ขาย มันก็มีคนไม่ดีแฝงตัวอยู่ในนั้น การชดเชยให้พวกเขาคือการกระโดดลงสู่หลุมพรางของ คนร้าย พวกเขาต้องการเห็นสิ่งนี้”

เฉิงซินซื่อพยักหน้า “มันเป็นเพียงหินวิญญาณ เราสามารถหามันได้ในอนาคต แต่หากชื่อเสียง ของตระกูลเฉิงถูกทําลาย เราต้องทุ่มเทเวลาและความพยายามอย่างมากเพื่อกอบกู้มันขึ้นมาอีกครั้ง”

“หากข้าสนใจหินวิญญาณเหล่านั้น ข้าจะตกลงสู่หลุมพรางของคนร้าย หินวิญญาณไม่สําคัญ ชื่อเสียงของตระกูลเฉิงสําคัญที่สุด หากตระกูลเฉิงสูญเสียชื่อเสียง ข้าจะไม่สามารถดํารง ตําาแหน่งผู้นําได้อีกต่อไป พวกเขาจะใช้ข้ออ้างนี้เพื่อโค่นล้มข้า”

เฉิงซินซื่อกล่าวอย่างสงบ นางไม่แสดงความวิตกกังวลออกมาแม้แต่น้อย

คนรับใช้ทั้งสองเข้าใจหลังจากได้ยินคํากล่าวของเฉิงซินซื่อ

เสี่ยวหลานชื่นชม “เป็นเช่นนั้น คุณหนู ท่านช่างน่าทึ่งนัก ท่านมองเห็นสิ่งต่างๆได้ชัดเจน
มาก!”

เสี่ยวตี้พึมพํา “คุณหนูพูดถูก แต่เรื่องนี้น่าโมโหเกินไป ตาแก่ผู้นี้อาจไม่ใช่คนเลว แต่เขากําลัง ฉวยโอกาสทํากําไร! เหตุใดเขาไม่ติดตามเอาความจากคนร้ายที่ทําให้พวกเขาขาดทุนแต่ พยายามรังแกคนดี หากท่านฟางหยวนอยู่ที่นี่ เขาจะทุบตีคนเหล่านี้จนกว่าพวกเขาจะไม่สามารถ ลุกขึ้นมาได้ หากท่านฟางหยวนอยู่ที่นี่ ผู้ใดจะกล้ารังแกพวกเรา!”

เสี่ยวหลานกระทืบเท้าเสี่ยวตี้

เสี่ยวตี้กระโดดขึ้นด้วยความเจ็บปวด นางแลบลิ้นออกมาก่อนจะกล่าวขอโทษเฉิงซินซื่อ “คุณ
หนู ข้าผิดไปแล้ว”

ตั้งแต่ฟางหยวนถูกโจมตีโดยอาณาจักรแห่งความฝันสามชาติภพของลั่วเว่ยหยิน หลังจากเฉิง ซินซื่อกลับมายังภูเขาเฉิงเหลียง ทุกครั้งที่นางได้ยินชื่อฟางหยวน นางจะรู้สึกโศกเศร้าและเหม่อ
ลอย

ดังนั้นชื่อของฟางหยวนจึงกลายเป็นคําต้องห้ามสําหรับผู้คนที่อยู่รอบตัวเฉิงซินซื่อ

ระหว่างทางกลับ ทั้งสามกลายเป็นเงียบงัน

หลังจากเดินไปสุดทาง เสี่ยวหลานก็เปิดปากกล่าว “คุณหนู ท่านโจวฉวนและท่านเว่ยเต๋อซิน

ล้มป่วยมานานแล้ว ไปเยี่ยมพวกเขาดีหรือไม่?”

เสี่ยวตี้ลอบยกนิ้วให้เสี่ยวหลายอย่างลับๆ

เฉินซินซื่อพยักหน้า “เจ้าพูดถูก ไปเยี่ยมพวกเขากันเถอะ

ทั้งสามไปถึงที่พักของเว่ยเต๋อซิน

“หยุด! เจ้าเป็นผู้ใด?” เสี่ยวตี้เห็นบางคนที่น่าสงสัยอยู่ที่ทางเข้า

ผู้ใช้วิญญาณที่น่าสงสัยมองเฉิงซินซื่อและแสดงออกอย่างเคร่งขรึม แต่เขารู้สึกผ่อนคลายอยู่

ภายในเพราะเขารู้ว่าเฉิงซินซื่อเป็นคนใจดี เขาตอบ “ข้าคือผู้ใช้วิญญาณของตระกูลวู ข้ามาที่นี่
เพื่อส่งจดหมายให้กับท่านหญิงเว่ยเต๋อซิน”

เสี่ยวตี้หันหน้าไปทางเฉิงซินซื่อ “คุณหนู ท่านหญิงเว่ยเต๋อซินอาจต้องการกลับตระกูลวูหลัง

จากเกิดเหตุการณ์ครั้งนี้” เฉิงซินซื่อเคาะศีรษะเสี่ยวตี้ “อย่ากล่าวไร้สาระ พี่เว่ยไม่ใช่คนเช่นนั้น นางเป็นพี่สาวของเว่ย เฉินจิง ไม่แปลกที่พวกเขาจะส่งจดหมายติดต่อกัน เข้าไปข้างในกับข้า

เฉิงซินซื่อปล่อยผู้ใช้วิญญาณตระกูลวูไปขณะที่นางเข้าไปในบ้านและเห็นเว่ยเต๋อซินนอนอยู่
บนเตียง

เว่ยเต๋อซินค้นพบความขัดแย้งที่เกิดขึ้น นางรีบส่งวิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูลให้เฉิงซิน ซื่อแต่ฝ่ายหลังยิ้มและไม่รับมัน

เว่ยเต๋อซินกล่าว “คนเหล่านี้มีวิธีการที่ไม่ธรรมดา พวกเขาวางแผนต่อต้านโจวฉวนกับข้าและ ทําให้พวกเราล้มป่วย แต่ข้าจะไม่สะดุดล้มง่ายๆเช่นนี้ ข้าส่งจดหมายถึงน้องชายของข้าและขอ

ความช่วยเหลือจากเขา”

เสี่ยวหลานดีใจมาก “เยี่ยม ท่านเว่ยเฉินจิงมีความสามารถเกี่ยวกับการลอกเลียนแบบ หากเขา ช่วยพวกเรา พวกเราจะสามารถแก้ปัญหานี้”

เฉิงซินซื่อยิ้ม “ไม่นานมานี้ที่หลุมสุริยันจันทรา ข้าพบเว่ยเฉินจิง เราไล่ล่ากงรี่เทียนด้วยกัน” เว่ยเต๋อซินถอนหายใจ “ย้อนกลับไป ตระกูลเว่ยถูกวางแผนต่อต้านโดยตระกูลเฉิง พี่ชายของ ข้าถูกบังคับให้หลบหนี เขาต้องการเข้าร่วมกับตระกูลวูเพื่อรักษาชีวิต เขาเกลียดชังตระกูลเฉิง และไม่เข้าใจว่าเหตุใดข้าถึงเลือกที่จะอยู่กับท่าน แต่เขาส่งจดหมายฉบับนี้มาเพื่อยกย่องนิสัย และศีลธรรมของท่าน เขาถอนหายใจด้วยความชื่นชมและบอกว่าเขาเข้าใจการกระทําของข้า”

“น่าเสียดายที่ตอนนี้เขาไม่ว่าง ผู้นําตระกูลวู วูจี้ ประสบความสําเร็จในการก้าวเข้าสู่ขอบเขต อมตะ นางเสนอชื่อน้องชายของข้าเป็นเมล็ดพันธุ์อมตะ พวกเขาต้องการทําให้ผู้อาวุโสนอกกลาย เป็นผู้อมตะเพื่อเสริมกําลังรบ ตอนนี้น้องชายของข้ากําลังถูกทดสอบ เขาสามารถอธิบาย สถานการณ์ให้เราฟังเท่านั้น แต่เขาไม่สามารถมาด้วยตนเอง”

“อา…” เสี่ยวหลานและเสี่ยวตี้มองด้วยกันด้วยความผิดหวัง

เฉิงซินซื่อยังยิ้ม “นี่เป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ของน้องเว่ย หากเขาสูญเสียโอกาสนี้ เขาจะเสียใจกับ มัน แม้ข้าจะประสบปัญหา แต่ข้าไม่สามารถพรากโอกาสสําคัญไปจากน้องเว่ย หลังจากทั้งหมด การแข่งขันเพื่อกลายเป็นผู้อมตะเต็มไปด้วยอันตรายและความยากลําบาก หากน้องเว่ยต้องการ
ความช่วยเหลือ เราต้องช่วยเขา

“ท่านผู้นํา ท่านเป็นคนที่ยอดเยี่ยนจริงๆ น่าเสียดายที่ข้าไม่สามารถช่วยเหลือท่าน” เว่ยเต๋อซินถอนหายใจ

“พี่เว่ย ข้ายังต้องขอบคุณท่าน แต่ตอนนี้ท่านยังไม่หายป่วย อย่าทําให้ตนเองลําบาก ไปพัก เถอะ ข้ามีวิธีแก้ปัญหาแล้ว” เฉิงซินซื่อเผยรอยยิ้มสดใส
เว่ยเต๋อซินมองเฉิงซินซื่อและลอบถอนหายใจอยู่ภายใน

นางเข้าใจเฉิงซินซื่อ การแสดงออกของเฉิงซินซื่อบ่งบอกว่านางยังไม่มีมาตรการรับมือหรือวิธีแก้ปัญหา

หากปัญหานี้ไม่ได้รับการแก้ไขอย่างเหมาะสม มันอาจส่งผลกระทบต่อตําแหน่งผู้นําของนาง เฉิงเยี่ยนเฟยส่งมอบตําแหน่งผู้นําตระกูลให้เฉิงซินซื่อ แต่หากเฉิงซินซื่อล้มเหลวและถูกขับ

ไล่ออกจากตําแหน่ง แม้แต่เฉิงเยี่ยนเฟยก็ไม่สามารถปกป้องนางได้

“เฉิงซินซื่อไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองในเวลานี้ แต่นางไม่ต้องการรบกวนข้า ดังนั้นนางจึง กล่าวเช่นนั้น’ เว่ยเต๋อซินเข้าใจสิ่งนี้ นางยิ้มและกล่าว “เมื่อท่านผู้นํามีวิธีแก้ปัญหาแล้ว ข้าก็

สามารถพักผ่อนได้อย่างสบายใจ”

“เจ้าควรหาเช่นนั้น” เฉิงซิน อยิ้ม

“พวกท่านไปเถอะ ข้าจะพักผ่อนแล้ว” เว่ยเต๋อวินโบกมือ นางรู้ว่าเวลานี้เฉิงซินซื่อกําลังรีบ

ทั้งสามถูกไล่ออกมา

หลังจากนั้นพวกนางก็ไปเยี่ยมโจวฉวน

โจวฉวนกล่าวว่า “ข้าทราบเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ท่านผู้นํา ท่านทําถูกต้องแล้ว!” “หลังจากหลายปีข้าได้เรียนรู้หลายสิ่งจากผู้อาวุโสโจวและพี่เว่ย” เฉิงซินซื่อกล่าวอย่าง

อ่อนน้อม

โจวฉวนมองเฉิงซินซื่ออย่างลึกซึ้ง แรกเริ่มเขาถูกฟางหยวนบังคับให้เป็นลูกน้องของเฉิงซิน

ซื่อ แต่เขาค่อยๆสังเกตเห็นธรรมชาติของเฉิงซินซื่อและรู้สึกตกใจมากที่มีคนเช่นนางอยู่บนโลก
ใบนี้

หากเฉิงซินซื่อใจดีอย่างไร้เหตุผล โจวฉวนจะดูถูกนางและจากไป

อย่างไรก็ตามแม้เฉิงซินซื่อจะมีนิสัยที่อ่อนโยนและใจดี แต่นางไม่ขาดพรสวรรค์และสติ

ปัญญา นางเติบโตอย่างรวดเร็วภายใต้คําแนะนําของโจวฉวนและเว่ยเต๋อซิน ตอนนี้นอกจากนาง จะแข็งแกร่ง นางยังสามารถจัดการทุกสิ่งในตระกูลเฉิง โจวฉวนพอใจกับการเติบโตของนางและรู้สึกชื่นชมนางเป็นอย่างมาก

เฉิงซินซื่อมีบรรทัดฐานของตนเอง นางมีความเมตตาและไม่เคยหวั่นไหวเพราะความมืดหรือ

ความโหดร้ายของโลกใบนี้ ในทางตรงข้าม นางมองเห็นสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความโหดร้ายและ ความโศกเศร้าของผู้คน นางยังตอบกลับสิ่งเหล่านั้นด้วยความเมตตาของนาง

นี่เป็นสิ่งที่หาได้ยาก!

โจวฉวนเตือนนาง “แม้ท่านจะจ่ายค่าชดเชยสองเท่า แต่มันก็ช่วยแก้ปัญหาได้เพียงผิวเผิน มัน ไม่สามารถแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ ปัญหาอยู่ที่สินค้าปลอม ท่านต้องค้นหาแหล่งที่มาและหยุดมัน ท่านยังต้องค้นหาสินค้าปลอมในตลาดและนําพวกมันออกไป หลังจากปัญหาทั้งสองได้รับการ

แก้ไข ท่านจะผ่านพ้นวิกฤตการณ์ในครั้งนี้

ในยามดึก

เสี่ยวหลานและเสี่ยวตี้หลับไปแล้ว

แต่เฉิงซินซื่อยังนั่งมองวิญญาณปลอมอยู่ที่โต๊ะทํางานของนางด้วยความกังวล

นางเผยรอยยิ้มขมขื่นให้กับตนเอง

โดยปกติในฐานะผู้นําตระกูล นางจะแสดงออกด้วยความมั่นใจเสมอ มีเพียงช่วงเวลาที่นางอยู่

ตามลําพัง นางจึงจะแสดงอารมณ์ที่แท้จริงของนางออกมา

ตอนนี้นางเหมือนดอกไม้บอบบางที่กําลังเผชิญหน้ากับพายุใหญ่ นางไม่รู้ว่าควรทําอย่างไรกับวิญญาณปลอมที่อยู่ต่อหน้านาง ความจริงก็คือนางท่าดีที่สุดแล้ว ในคืนที่เงียบสงัด นางถอนหายใจยาว

“ท่านผู้นํา เหตุใดจึงถอนหายใจ?” จากภายในวิญญาณปลอม แสงสว่างส่องประกายขึ้นก่อน จะก่อตัวเป็นภาพของชายชราผู้หนึ่ง

เฉิงซินซื่อรู้สึกประหลาดใจเพราะชายชราคือเจ้าของร้านค้าที่ขอค่าชดเชยก่อนหน้านี้!