Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2129 เกราะทองแดง

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2129 เกราะทองแดง

“โชคนี่…” ฟางหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย

ในช่วงเวลาที่ผ่านมาโชคของเขาเพิ่มขึ้นเล็กน้อยแต่โชคของสามเทพก็เติบโตขึ้นเช่นกัน“ข้าเติบโตขึ้นทุกวันแต่สามเทพก็ไม่ธรรมดาพวกเขาทําให้สถานการณ์เกิดเสถียรภาพอีกครั้ง”“มันอาจเกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างกับข้า”
ฟางหยวนถอนหายใจ

ปัจจุบันเขาต้องสร้างเสถียรภาพให้แก่มิติช่องว่างจักรพรรดิผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์

ทํางานทั้งกลางวันและกลางคืนบ่อยครั้งที่เขาต้องลงมือด้วยตนเอง

นอกเหนือจากการจัดการมิติช่องว่างฟางหยวนยังต้องสร้างระบบการต่อสู้ที่เหมาะสมสิ่งสําคัญที่สุดคือการก้าวเข้าสู่ระดับเทพ
การเป็นเทพจะทําให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ

เส้นทางการหลอมรวมแบ่งออกเป็นสองสายหลักๆได้แก่การหลอมรวมของมนุษย์ขนและการ

หลอมรวมของมนุษย์การหลอมรวมของมนุษย์ขนฟางหยวนบรรลุถึงจุดสูงสุดแล้วตอนนี้เขากําลังเรียนรู้และฝึกฝนการหลอมรวมของมนุษย์

เขาพยายามทําความเข้าใจวิธีการหลอมรวมของชิงโจวและมรดกของเทพอมตะสวรรค์พิภพอีกด้านหนึ่งเขาพยายามเรียนรู้การหลอมรวมวิญญาณในร่างของสมาชิกตระกูลหนี่ในความเป็นจริงวิธีนี้คล้ายกับวิธีการทําลายวิญญาณชะตากรรมและป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกครั้ง

‘หากข้าสามารถสรุปวิธีการหลอมรวมของตระกูลหนี่ข้าจะสามารถเติมเต็มช่องว่างขนาดใหญ่บนเส้นทางแห่งการหลอมรวม บางทีข้าอาจกลายเป็นปรมาจารย์สูงสุดด้วยวิธีนี้!’กรณีที่ดีที่สุดสําหรับฟางหยวนก็คือเขาสามารถก้าวเข้าสู่ระดับเทพก่อนเข้าไปในถ้ำปีศาจคลั่ง

หากเขาไม่สามารถกลายเป็นเทพบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมได้ก่อนหน้านั้น สิ่งที่เขาต้องท่าก็คือเพิ่มพลังการต่อสู้จนถึงที่สุด

ประการแรก เขาต้องจัดการปัญหาในมิติช่องว่างจักรพรรดิและผนวกถ้ำสวรรค์จนถึงขีดจํากัดประการที่สองเขาต้องสร้างระบบการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม

ถ้ำปีศาจคลั่งเป็นการท้าทายครั้งใหญ่ของฟางหยวน

ศัตรูของเขาไม่ได้มีเพียงหนึ่งแต่มีหลายคน

นอกจากเทพอมตะกลุ่มดาวเทพปีศาจจิตวิญญาณและเทพอมตะตะวันเดือด เทพคนอื่นๆก็เคยสํารวจถ้ำปีศาจคลั่งเช่นกัน

เมื่อเวลานั้นมาถึง เหล่าเทพอาจกระโจนออกมาพร้อมกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสายธารแห่งกาลเวลากลายเป็นปั่นป่วนแม้วิญญาณกาลเวลาจะกลายเป็นวิญญาณอมตะระดับแปด แต่มันก็ไม่สามารถใช้งาน

ฟางหยวนมีโอกาสเพียงครั้งเดียวเท่านั้น

เขาตรวจสอบโชคต่อไป

เมฆหมอกที่ปกคลุมอยู่รอบๆเสาแสงสีเงินหมายถึงวิญญาณอมตะความอิจฉาของสวรรค์ฟางหยวนรู้เรื่องนี้อยู่แล้วแต่ภาพเงาที่พร่าเลือนของภูเขาหมายถึงสิ่งใดฟางหยวนไม่แน่ใจ

ภาคใต้ ภูเขาโคลนเน่าเปื่อย

“ธรรมชาติช่างอัศจรรย์นัก มีทรัพยากรบนเส้นทางแห่งพลังปราณอยู่บนภูเขาโคลนเน่าเปื่อย!”เฟิงเทียนหยูชื่นชม

ทรัพยากรเหล่านี้ไม่มีค่าต่ออสูรโคลนหนี่เจี้ยน

สิ่งที่เฟิงเทียนหยูไม่รู้ก็คือโคลนที่มีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งพลังปราณ

เหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติมันเป็นผลพวงมาจากการกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายของเจตจํานง

ของกงเฉิงเทียนด้วยความช่วยเหลือกจากแดนหู

กงรี่เทียนรวมถึงสี่ผู้อนาจารและหวังเซียวเอ๋อสามารถหลบหนีเพราะสิ่งนี้

“มันแปลกมาก โคลนบนเส้นทางแห่งพลังปราณมีจํานวนมาก บางทีมันอาจมีทรัพยากรอมตะ

บนเส้นทางแห่งพลังปราณซ่อนอยู่ใต้ดิน ดังนั้นมันจึงให้กําเนิดโคลนบนเส้นทางแห่งพลังปราณเหล่านี้?

เฟิงเทียนหยูสํารวจรอบๆและรู้สึกแปลกใจมากขึ้น

เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมเขามีความรู้และประสบการณ์มากมาย

หลังจากชั่วครู่ เขาก็สั่งให้อสูรโคลนหนี่เจี้ยนขุดดิน

อย่างไรก็ตามแม้เขาจะขุดดินเป็นเวลาสองวันสองคืนแต่เขาก็ไม่พบสมบัติล้ำค่าใดๆ

ผู้อมตะตระกูลวูลอบนําแดนหูออกไปแน่นอนว่าพวกเขาต้องทําความสะอาดพื้นที่แม้ผู้อมตะ

จะมาสํารวจด้วยตนเองพวกเขาก็จะไม่พบสิ่งใด

ท้ายที่สุดกระแสลมปราณก็อาละวาดไปทั่วทรัพยากรบนเส้นทางแห่งพลังปราณปรากฏขึ้นทุกหนทุกแห่ง

ทะเลทรายตะวันตก

แดนศักดิ์สิทธิ์กองทรายถูกเปิดเผยเพราะกระแสลมปราณทําให้ผู้ใช้วิญญาณสามารถเข้าไปสํารวจ

สภาพแวดล้อมภายในอันตรายมากสายลมกรรโชกแรงราวกับใบมีดอันแหลมคมที่ตัดทําลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า

ทรายที่สูงหลายสิบเมตร

คลื่นทรายบนพื้นเคลื่อนที่อย่างบ้าคลั่งหากประมาทเพียงเล็กน้อย พวกเขาจะถูกฝังไว้ใต้พื้น

ท่ามกลางคลื่นทรายมีพื้นที่เงียบสงบอยู่หลายแห่งพื้นที่เหล่านี้เต็มไปด้วยทรัพยากรในเวลานี้ภายในพื้นที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง กลุ่มผู้ใช้วิญญาณกําลังมองทรัพยากรระดับห้าภาย

ใต้บรรยากาศที่เคร่งเครียด

“ข้าพบหญ้าลูกปัดแห่งปัญญาเป็นคนแรก!”

“ไร้สาระ! เราเป็นกลุ่มแรกที่พบมัน!”

“ทุกคนสมควรได้รับส่วนแบ่งมันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดถึงคนที่พบมันก่อน”

ขณะที่กลุ่มผู้ใช้วิญญาณกําลังโต้เถียงบางคนกลับโจมตีอย่างกะทันหัน

บางคนถูกโจมตีโดยไม่ได้เตรียมตัวเขาตะโกนด้วยความโกรธ “โม่หลี่ เจ้าช่างกล้าหาญนัก!เจ้ากล้าโจมตีข้า!”

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณล่าถอยออกไปและเฝ้ามองอย่างระมัดระวัง

โม่หลี่เย้ยหยัน “ข้าระวังเจ้ามากที่สุดตอนนี้เจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัส อุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

ของข้าหมดไปแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่าพวกเจ้าทุกคนต้องตาย!”

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณตกตะลึงก่อนจะเปลี่ยนเป็นความโกรธ

“โม่หลี่ เจ้าเสียสติไปแล้ว!”

“ให้ข้าดูว่าเจ้ามีความสามารถเพียงใด”

“ฮ่าฮ่า เจ้าทําให้พวกเราโกรธทุกคนโจมตีพร้อมกันกําจัดคนเลวผู้นี้!”

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของกลุ่มผู้ใช้วิญญาณไม่หลี่ยิ่งกระหายการต่อสู้มากขึ้น

“เข้ามา ข้าจะให้พวกเจ้าได้เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของข้า!” กระแสไฟฟ้าปะทุขึ้นบนร่างของโม่หลี่

เขาค่อยๆลอยขึ้นสู่อากาศ

โม่หลี่ประสบความสําเร็จในการกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายเขาตะโกน “เกราะทองแดง!”

ทันใดนั้นชุดเกราะโลหะสีทองแดงก็ปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขา

โม่หลี่พุ่งเข้าหากลุ่มผู้ใช้วิญญาณราวกับนกอินทรีย์

แรกเริ่มกลุ่มผู้ใช้วิญญาณโจมตีอย่างดุเดือดแต่กราะทองแดงของโม่หลี่ไม่ได้รับความเสียหายใดๆนั่นทําให้ใบหน้าของกลุ่มผู้ใช้วิญญาณกลายเป็นซีดเผือด พวกเขาเริ่มหลบเลี่ยงและกลายเป็นฝ่ายตั้งรับ

เมื่อเวลาผ่านไปกลุ่มผู้ใช้วิญญาณก็สูญเสียความตั้งใจในการต่อสู้และวิ่งกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทาง

โม่หลี่หัวเราะเสียงเย็นอยู่ในชุดเกราะทองแดงจากนั้นเขาก็กระตุ้นใช้ท่าไม้ตายของชุดเกราะในเวลาต่อมา เขายิงกระแสไฟฟ้าพุ่งออกไปอย่างกะทันหัน

“บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม…

กระแสไฟฟ้าเข่นฆ่าผู้ใช้วิญญาณที่หลบหนีทั้งหมด

สนามรบเงียบลงทันที

โม่หลี่ค่อยๆบินลงบนพื้น เกราะทองแดงของเขาแยกออกเป็นชิ้นๆก่อนจะหายไป

โม่หลี่คุกเข่าลงเขาหอบหายใจอย่างหนักหน่วงใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ

“แม้เกราะทองแดงจะทรงพลังแต่ค่าใช้จ่ายของมันก็สูงมากในเวลาเพียงสิบลมหายใจพลังวิญญาณพละกําลังพลังจิตและความคิดของข้าถูกใช้จ่ายไปจนหมด หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากเจ้า มันจะเลวร้ายกว่านี้มาก”โม่หลี่พึมพํา

ดวงวิญญาณของเผิงตําาลอยออกมา“ไม่ใช่ว่าตอนนี้เรามีหญ้าลูกปัดแห่งปัญญาแล้วงั้นหรือ?เราสามารถหลอมรวมวิญญาณสมองกลด้วยสิ่งนี้เมื่อเพิ่มมันเข้าไปเกราะทองแดงจะใช้งานได้

นานขึ้นสองเท่า!”

“ถูกต้อง”โม่หลี่ยิ้มและหยิบหญ้าลูกปัดแห่งปัญญาขึ้นมา

หลังจากโม่หลี่กับเผิงต้ายึดครองมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ พวกเขาฝึกฝนมันและสามารถใช้ท่าไม้ตายเกราะทองแดง

ด้วยท่าไม้ตายนี้ พลังการต่อสู้ของโม่หลี่จึงก้าวนําผู้ใช้วิญญาณระดับห้าไปได้ในระยะเวลาสั้นๆ

ด้วย โม่หลี่สัญญากับเผิงต้าว่าตราบเท่าที่เผิงต้าช่วยเขาเขาจะช่วยชุบชีวิตให้เผิงต้า

เหตุผลที่เผิงต้าร่วมมือกับโม่หลี่ก็คือหากโม่หลี่เสียชีวิตดวงวิญญาณของเผิงต้าก็จะหายไป

เผิงต้าและโม่หลี่บรรลุข้อตกลงด้วยวิธีนี้

“ไปกันเถอะ”โม่หลี่ออกจากพื้นที่ปลอดภัยและพบกับคลื่นทรายอีกครั้ง

โม่หลี่ใช้วิธีป้องกันของเขาเพื่อต่อต้านพายุทราย

หลังจากไม่นานเขาก็พบพื้นที่เงียบสงบแห่งใหม่

‘นี่เป็นพื้นที่ปลอดภัยที่ใหญ่โตที่สุดข้างในต้องมีทรัพยากรอยู่มากมาย’ โม่หลี่รู้สึกยินดีและกําลังจะกระโดดเข้าไป

แต่ทันใดนั้นพื้นที่เงียบสงบกลับเกิดการระเบิดครั้งใหญ่

หลายร่างพุ่งออกมา

‘ผู้อมตะงั้นหรือ!?’หัวใจของโม่หลี่สั่นสะท้านขึ้นเขาเร่งล่าถอย

กลุ่มผู้อมตะกําลังต่อสู้อยู่กลางอากาศมันเป็นการต่อสู้ที่รุนแรงมาก

‘นี่คือพลังอ่านาจของผู้อมตะช่างน่ากลัวนักแม้ข้าจะมีเกราะทองแดง แต่ข้าก็ไม่สามารถ

เผชิญหน้ากับพวกเขา!’ โม่หลี่ลอบมองด้วยหัวใจที่เต้นแรง

โม่หลี่สังเกตและพบว่าผู้อมตะหลายคนกําลังรุมโจมตีผู้อมตะเพียงคนเดียว

ผู้อมตะที่ถูกปิดล้อมยั่วยุฝ่ายตรงข้ามและหัวเราะอย่างบ้าคลั่งโดยไม่เกรงกลัวสิ่งใด

ท่ามกลางการต่อสู้ที่วุ่นวาย เงาร่างสายหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันและหายไปอย่างรวดเร็ว

ผู้อมตะที่ถูกซุ่มโจมตีตะโกน “หลิงหูซูเจ้ากล้าขโมยสมบัติของตระกูลฟางของข้า!”

หลิงหูซูหัวเราะเสียงดังง“ผู้ใดบอกให้เจ้าอยู่ใกล้ข้า ข้าไม่เคยคิดมาก่อนว่าพวกเจ้าจะนําแก่นแท้อสูรวิญญาณจํานวนมากติดตัวมาด้วยดูเหมือนแผนการของตระกูลฟางในทะเลทรายผีเขียวจะนําเนินไปได้ด้วยดี”

ผู้อมตะตระกูลฟางตะโกนด้วยความโกรธ “หลิงหูซูข้าขอแนะนําให้เจ้าทิ้งแก่นแท้อสูร

วิญญาณเอาไว้ มิฉะนั้นเจ้าจะพบปัญหาใหญ่!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าต้องกลัวงั้นหรือ?ลาก่อน!”