Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2136 แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพของฟางหยวน

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2136 แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพของฟางหยวน

ท่าไม้ตายอมตะพื้นที่ก่อนหน้า!

วิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้าเคยเป็นวิญญาณอมตะระดับหกแต่สองเดือนก่อนฟางหยวนประสบความสําเร็จในการยกระดับมันเป็นวิญญาณอมตะระดับแปดและสามารถสร้างท่าไม้ตาย

อมตะพื้นที่ก่อนหน้าระดับแปด

อย่างไรก็ตามมันเป็นท่าไม้ตายผสมนอกจากเส้นทางแห่งกาลเวลา มันยังมีส่วนประกอบของเส้นทางแห่งปฐพีเส้นทางแห่งวารี เส้นทางแห่งกฎเส้นทางแห่งจิตวิญญาณและเส้นทางอื่นๆภายใต้ผลกระทบของท่าไม้ตายผสมนี้แม่น้ำหวนคืนเริ่มขยายตัวอย่างรวดเร็ว

หลังจากใช้ท่าไม้ตายนี้หลายสิบครั้ง แม่น้ำหวนคืนที่เหลืออยู่เพียงเล็กน้อยจากก่อนหน้านี้ก็

กลายเป็นแม่น้ำสายยาว

ฟางหยวนพยายามฟื้นฟูแม่น้ำหวนคืนมาตลอดและในที่สุดเขาก็ทําสําเร็จ

เมืองจิ๋ว ภูเขาตงฮัน หุบเขาเหล่าโป และภูเขาน้อยได้รับอิทธิพลจากท่าไม้ตายอมตะระดับเก้า ของเทพปีศาจจิตวิญญาณ มันจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะฟื้นฟู
แต่ฟางหยวนไม่สามารถใช้ท่าไม้ตายดังกล่าว

สิ่งสําคัญคือเขาขาดวิญญาณอมตะที่เป็นแกนกลางของท่าไม้ตายนี้ เขาเคยคิดที่จะดัดแปลง
มันแต่เรื่องนี้ค่อนข้างยาก

มันเป็นท่าไม้ตายอมตะระดับเก่าบนเส้นทางแห่งกฎ มันยากที่จะดัดแปลง

อย่างน้อยฟางหยวนก็ไม่สามารถทําได้ในเวลานี้

ความสําเร็จบนเส้นทางแห่งกฎของฟางหยวนอยู่ในระดับปรมาจารย์เอก มันไม่ใช่กึ่ง

ปรมาจารย์สูงสุด เขายังห่างไกลจากการทําความเข้าใจท่าไม้ตายอมตะระดับเก้า บนเส้นทางแห่ง
กฎ

“แม่น้ำหวนคืนฟื้นตัวขึ้นอย่างรวดเร็วแต่เมื่อถึงจุดหนึ่งประสิทธิภาพของท่าไม้ตายอมตะพื้นที่

ก่อนหน้าจะลดลงอย่างมีนัยสําคัญ”

ท่าไม้ตายอมตะพื้นที่ก่อนหน้าเป็นท่าไม้ตายอมตระดับแปดขณะที่แม่น้ำหวนคืนเป็นแดน ศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพที่เทียบเท่ากับวิญญาณอมตะระดับเก้าในแง่ของพลังงานแห่งเต๋า ด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจํานวนมากของแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพ มันจึง

สามารถใช้แทนวิญญาณอมตะระดับเก้า แน่นอนว่าสิ่งนี้ขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้บ่มเพาะ

แนวคิดในการใช้งานแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพเป็นเพียงจุดเริ่มต้น สิ่งสําคัญคือท่าไม้ตาย

นั้นยอดเยี่ยมเพียงใด พวกเขาสามารถใช้งานแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพได้อย่างเต็มที่หรือไม่

ตัวอย่างเช่นเกราะหวนคืนของฟางหยวน เขาสามารถใช้ประโยชน์จากแม่น้ำหวนคืนได้ในระ

ดับกลางๆเท่านั้น

สําหรับตราประทับเหล่าโป เขาสามารถใช้ประโยชน์จากมันได้เพียงผิวเผิน

หลังจากทั้งหมดแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพไม่ใช่วิญญาณอมตะ มันใช้งานได้ยากและมี
ข้อจํากัดมากมาย

แม้แต่ผู้อมตะระดับเก้าก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

“ข้ามีแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพค่อนข้างมากไม่ว่าจะเป็นภูเขาตงฮัน หุบเขาเหล่าโป แม่น้ำหวนคืน เมืองจิ๋ว แดนหู รวมถึงทะเลหลอมรวมที่ไม่สมบูรณ์ ทะเลมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์ และ เศษชิ้นส่วนของก่าแพงเฉียนคุน”

ภูเขาตงฮันเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพลําดับแรกที่ฟางหยวนได้รับมาจากการยึดครอง
แดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หู

เขาได้รับหุบเขาเหล่าโปมาจากภาคเหนือ เขาสามารถใช้มันสร้างท่าไม้ตายอมตะตราประทับ เหล่าโปและใช้มันฆ่าผู้อมตะมาแล้ว

แม่น้ำหวนคืนมาจากปีศาจอมตะเซี่ยหูของภาคเหนือ ฟางหยวนใช้ความพยายามอย่างมาก เพื่อให้ได้รับมัน เขาทําให้โลกทั้งใบตกตะลึง

เมืองจิ๋วมาจากทะเลไหลเชี่ยว ฟางหยวนเคยใช้มันดักจับกลุ่มผู้อมตะของทะเลตะวันออก แดนหูได้มาจากการทําธุรกรรม เขาซื้อมันมาจากวูหยงด้วยชื่อเสียงและความแข็งแกร่งที่เขา

สะสมมาตั้งแต่กําเนิดใหม่และผ่านความยากลําบากมานับครั้งไม่ถ้วน

ทะเลหลอมรวมที่ไม่สมบูรณ์มาจากแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา มันถูกสร้างขึ้นโดยความ

ทะเยอทะยานของบรรพชนผมยาว น่าเสียดายที่ฟางหยวนไม่มีเวลาแะความพยายามรวมถึง ทรัพยากรเพียงพอที่จะทํามันให้เสร็จสิ้น ปัจจุบันทะเลหลอมรวมที่ไม่สมบูรณ์ยังถูกใช้งานอย่าง หนักโดยสระหลอมรวมสี่ธาตุแห่งความโศกเศร้า

ทะเลมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์มาจากตระกูลเซี่ยของทะเลตะวันออก อู๋ส่วยนํากองกําลังพันธมิตร สองสวรรค์บุกโจมตีฐานทัพใหญ่ของตระกูลเซียและฉกชิงมันมา

สุดท้ายคือก๋าแพงเฉียนกุน มันเป็นกองแผ่นหินสีเทา บนพื้นผิวของแผ่นหินสีเทามีลวดลายสี

ด่าที่ดูเหมือนตัวอักษรแต่บางส่วนก็ดูเหมือนภาพวาดทิวทัศน์

ตํานานกล่าวว่าหากบางคนสามารถรวบรวมเศษชิ้นส่วนทั้งหมดของกําแพงเฉียนคุณ มันจะ

กลับคืนสู่สภาพเดิมและทําให้ผู้บ่มเพาะสามารถเข้าสู่ภูเขาตํารา

ในประวัติศาสตร์ พวกเขาค้นพบว่าผู้ใช้วิญญาณ ผู้อมตะ หรือกระทั่งเหล่าเทพรุ่นก่อนๆก็เคย รวบรวมแผ่นหินเหล่านี้มาแล้ว

ฟางหยวนได้รับแผ่นหินสีเทาเหล่านี้มาจากมารดาอมตะแห่งปัญญา มันมาจากมรดกที่แท้จริง

ของเผ่ามนุษย์หมึก

มีสินค้าปลอมจํานวนมากอยู่ในท้องตลาด แต่แผ่นดินสีเทาจากมรดกที่แท้จริงของเผ่ามนุษย์
หมึกเป็นของจริงทั้งหมด

“ตํานานมนุษย์คนแรกกล่าวว่าแดนแรกกําเนินอยู่ในกําแพงเฉียนคุณ น่าเสียดายที่เทพปีศาจ

ไร้ขอบเขตน่ามันออกมาและวางไว้ในถ้ำปีศาจคลั่งแม้ตอนนี้ข้าจะสามารถสร้างกําแพงเฉียนคุณแต่ข้าก็ไม่สามารถเข้าสู่แดนแรกกําเนิด”

ฟางหยวนพยายามทุกวิถีทางเพื่อเพิ่มพลังการต่อสู้แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพเหล่านี้ย่อม

ต้องถูกน่ามาใช้งาน

แม่น้ำหวนคืนกําลังฟื้นตัวท่าไม้ตายอมตะที่ใช้ภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโปได้รับการพัฒนาขึ้นแดนหูถูกมอบให้ร่างแยกบรรพชนทะเลปราณ เขาไม่มีเวลาพอที่จะทุ่มเทกับสิ่งนี้ท่ามกลางแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพทั้งหมดฟางหยวนให้ความสําคัญกับทะเลมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์มากที่สุด

ย้อนกลับไปเหตุผลส่วนใหญ่ที่เขาเลือกบุกโจมตีฐานทัพใหญ่ตระกูลเซี่ยของทะเลตะวันออก

ก็เป็นเพราะแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพที่ไม่สมบูรณ์นี้

“เทพทุกคนมีท่าไม้ตายบนเส้นทางมนุษย์ดังนั้นข้าจึงต้องมีรากฐานบนเส้นทางมนุษย์เช่นกันแม้ข้าจะไม่โดดเด่นในด้านนี้แต่ข้าก็ต้องมีวิธีป้องกันมัน”

ก่อนหน้านี้ฟางหยวนเคยสั่งให้ลูกน้องของเขาสังหารมนุษย์หลายร้อยล้านคนในถ้ำสวรรค์ทุ่งเพลิงและใช้มันหล่อเลี้ยงทะเลมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์แต่นั่นยังไม่เพียงพอ

ทรัพยากรถูกใช้ไปหมดแล้วแต่ทะเลมนุษย์ยังห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบ

“มีถ้ำสวรรค์ของเผ่ามนุษย์ที่มีประชากรเผ่ามนุษย์จํานวนมาก แต่มันไม่สะดวกที่จะใช้มนุษย์เหล่านี้”

“ประการแรก มันจะทําให้เกิดความแตกแยกประการที่สอง มนุษย์เหล่านี้จะถูกย้ายมายังมิติช่องว่างจักรพรรดิในอนาคตและกลายเป็นรากฐานบนเส้นทางมนุษย์ของข้าประการสุดท้ายโลกใบนี้มีมนุษย์อยู่มากมายเหตุใดข้าต้องเสียสละคนของตนเอง”

เมื่อคิดได้เช่นนี้ฟางหยวนก็สร้างภารกิจสังหารมนุษย์และรวบรวมทรัพยากร

เปรียบเทียบกับงานก่อนหน้าเห็นได้ชัดว่านี่เป็นภารกิจที่โหดร้ายและมีกลิ่นคาวเลือด

“นายท่านเป็นสมาชิกฝ่ายปีศาจ”ผู้อมตะเผ่ามนุษย์หลายคนคร่ําครวญ

“แต่ข้ามีความสุขกับการฆ่ามนุษย์ของโลกภายนอก!”งานนี้เหมาะสมกับผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์

“อย่าคิดมาก ตราบเท่าที่มันไม่เกี่ยวกับถ้ำสวรรค์ของเรา แม้มนุษย์จะตายมากเท่าใด มันก็ไม่เกี่ยวข้องกับเรา”เจ้าของถ้ำสวรรค์หลายคนไม่สนใจความทุกข์ของผู้อื่น

ในไม่ช้าผู้อมตะมากกว่าสิบคนก็เดินทางออกจากฐานทัพของตระกูลเซียอย่างเงียบๆ

มีหมู่บ้านชาวประมงมากมายอยู่บนเกาะต่างๆของทะเลตะวันออก

“ตาย!” ผู้อมตะร่างเล็กบินไปยังหมู่บ้านชาวประมงและโจมตีอย่างไร้ปรานี

เลือดสาดกระเซ็น ผู้คนตกตายราวกับใบไม้ร่วง

“ย้อนกลับไปเมื่อมนุษย์จิ๋วถูกจับโดยพวกเจ้าเผ่ามนุษย์ ท่านแม่ของข้าถูกบีบคอจนตายต่อหน้าข้าโดยผู้อมตะเผ่ามนุษย์ ข้าเพียงต้องการทวงคืนบางส่วนเท่านั้น!”ใบหน้าของผู้อมตะเผ่ามนุษย์จิ๋วกลายเป็นน่าเกลียดยักษ์

บนเกาะแห่งหนึ่งของทะเลตะวันออกมีเมืองใหญ่ตั้งอยู่

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์สองคนรวมตัวกันเพื่อสร้างคลื่นยักษ์สูงหลายสิบเมตร

ในช่วงเวลาแห่งชีวิตและความตาย ผู้อมตะเพียงหนึ่งเดียวที่อาศัยอยู่ที่นี่พยายามปิดกั้นคลื่น

“หยุด! ข้าคือกู้หมิงซู นี่คือบ้านเกิดของข้า เหตุใดพวกเจ้าจึงมาสร้างปัญหาที่นี่?เหตุใดต้อง ฆ่าผู้บริสุทธิ์เหล่านี้?”ผู้อมตะกู้หมิงซูโกรธจัด
ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ทั้งสองบินออกมาจากก้อนเมฆและเปิดเผยตัวตน
“ดังนั้นมันก็เป็นผู้อมตะแสงตะวัน”

“เจ้าคิดผิดแล้ว ย้อนกลับไปที่นี่เคยเป็นบ้านเกิดของพวกเราเผ่ามนุษย์ขนแต่มนุษย์เช่นเจ้ากลับใช้กําลังยึดมันไปจากพวกเราเผ่ามนุษย์ขนของข้าโชคดีที่ได้รับการคุ้มครองจากผู้อาวุโส

สูงสุดของเรา ดังนั้นเราจึงสามารถหลบหนีไปอาศัยอยู่บนสวรรค์”

กู้หมิงซูไม่สามารถระงับความโกรธเมื่อเห็นการปรากฏตัวของผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ทั้งสอง“ดังนั้นพวกเจ้าก็เป็นมนุษย์กลายพันธุ์พวกเจ้าช่างกล้าหาญนักสถานที่แห่งนี้อยู่ใกล้กับ ตระกูลถังข้าขอกําลังเสริมแล้วแม้พวกเจ้าจะต้องการหลบหนีตอนนี้ มันก็สายไปแล้ว!”สองผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์หัวเราะเสียงดังและกล่าวว่า“เหตุใดเจ้าต้องแสร้งท่าเป็นไม่รู้

ว่าพวกเรามาจากที่ใด? เจ้านายของเราคือท่านฟางหยวน!ไม่ต้องกล่าวถึงตระกูลถังแม้แต่กองกําลังฝ่ายธรรมะของทะเลตะวันออกทั้งหมดก็เป็นเพียงสุนัขจรจัดต่อหน้าเจ้านายของเราเท่านั้น!”

“กู้หมิงซูหยุดแผนการซื้อเวลาของเจ้า”

“เรามาที่นี่เพื่อฆ่ามนุษย์เช่นเจ้า เขาจะทําให้พวกเจ้าได้ลิ้มรสความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่เราเคยเผชิญมาก่อนหน้านี้”

อู๋หมิงซูโอดครวญอยู่ในใจ‘เหตุใดจึงมีคนเช่นฟางหยวน!เขาส่งมนุษย์กลายพันธุ์ออกมา โจมตีเผ่าพันธุ์ของเขาเอง!เขาเป็นคนทรยศต่อเผ่ามนุษย์ เขาช่างไร้สามัญสํานึกช่างชั่วร้ายนัก!’