Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2145 ซื้อซีอิ๊ว
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2145 ซื้อซีอิ๊ว
เมิ้งชิวเจิ้นส่ายศีรษะกล่าวด้วยน้ําเสียงที่ไม่สามารถอดทน “พี่เสี่ยวหมี่เป็นคนดี…”
ชายหัวล้านขัดจังหวะ“มนุษย์เห็ดวางแผนล่อลวงคุณหนูฟางไปรายงานผู้อาวุโสกันเถอะ!”ภายใต้สายตาของทุกคนเมิ้งชิวเจิ้นเดินไปตามเส้นทางหมู่บ้านพร้อมกับชายหัวล้านฮวงเสี่ยวหมี่และคนอื่นๆ
ระหว่างทางชายหัวล้านเตือนเมิ้งชิวเจิ้นเบาๆ“น้องฟางเจ้าต้องรายงานอย่างถูกต้องมิฉะนั้นเจ้าอาจกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดมนุษย์เห็ดผู้นี้เป็นคนชั่วเขาต้องตายอย่างแน่นอน!”เมิ้งชิวเจิ้นไม่ตอบสนอง
ฮวงเสี่ยวหมี่ที่ถูกมัดตะโกน“ถูกต้องข้าหลอกฟางถูและข่มขู่นาง เจ้ากําลังสร้างปัญหาใหญ่ให้กับตระกูลถูของเจ้าโดยการจับข้า! คนของข้าจะมาช่วยอย่างแน่นอน!”
นี้
ฮวงเสี่ยวหมี่ไม่ต้องการให้ฟางถูที่มีบุญคุณกับเขาเข้ามาเกี่ยวข้อง ดังนั้นเขาจึงตั้งใจกล่าวเช่น
ชายหัวล้านน่าฮวงเสี่ยวหมี่ไปที่เรือนจําของหมู่บ้านและได้รับค่าชมจากผู้อาวุโสของหมู่บ้านตระกูลถูหลังจากนั้นชายหัวล้านก็เชิญเมิ้งชิวเจิ้นไปที่บ้านของเขา“ตอนนี้ดึกแล้ว น้องฟางไปทานอาหารและพักผ่อนที่บ้านข้าเมื่อก่อนเราเป็นเพื่อนบ้านกันเราเคยเล่นด้วยกันท่านแม่ของข้าจะมีความสุขหากนางพบเจ้า!”
‘เช่นนั้นพวกเขาก็มีความสัมพันธ์เช่นนี้?เมิ้งชิวเจิ้นพยักหน้าและปล่อยให้เรื่องพัฒนาไปในไม่ช้าเมิ้งชิวเจิ้นก็ไปถึงบ้านของชายหัวล้าน
มันเป็นอาคารไม้ไผ่สองชั้นที่ดูธรรมดา
มีเพียงชายหัวล้านและแม่ของเขาเท่านั้นที่อาศัยอยู่ที่นี่
ชายหัวล้านเปิดประตูเข้าไปที่ห้องครัวและกล่าวเสียงดัง“ท่านแม่ ดูว่าข้าพาผู้ใดมา”
“อา…เสี่ยวฟาง ข้าไม่ได้เห็นเจ้ามาสักพักแล้วพ่อแม่ของเจ้าสบายดีหรือไม่?” แม่ของชายหัวล้านกระตือรือร้นมาก
“พวกท่านสบายดีขอบคุณท่านป้า”เมิ้งชิวเจิ้นกล่าว
แม่ของชายหัวล้านพยักหน้าและยิ้ม“เสี่ยงฟางนั่นลงข้าจะเตรียมอาหารให้เจ้า”
ชายหัวล้านกล่าวอย่างไม่สามารถอดทน “ท่านแม่ท่านควรเตรียมอาหารที่ดีกว่านี้มันเป็นงาน
ฉลองของลูกชายของท่านด้วย
“คราวนี้เจ้าท่าสิ่งใด?” แม่ของชายหัวล้านขมวดคิ้ว
ชายหัวล้านตบหน้าอกของเขา“ท่านแม่ลูกชายของท่านสร้างผลงานครั้งใหญ่ข้าจับมนุษย์เห็ดและขังเขาไว้ในคุก!”
“อันใด!?”แม่ของชายหัวล้านชะงัก
ชายหัวล้านรีบเล่าเหตุการณ์
แม่ของชายหัวล้านขมวดคิ้วและมองไปที่เม็งชิวเจิ้น “เสี่ยวฟาง เจ้าเด็กคนนี้ชอบพูดจาไร้สาระสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริงงั้นหรือ?”
“ถูกต้อง”เมิ้งชิวเจิ้นพยักหน้า“แต่พี่ใหญ่ฮวงเสี่ยวหมี่เป็นคนดีข้า…”
ก่อนที่เขาจะกล่าวจบ เขาถูกชายหัวล้านขัดจังหวะอีกครั้ง“น้องฟางข้าเตือนเจ้าหลายครั้ง
แล้ว เจ้าสามารถกล่าวสิ่งนี้ที่บ้านแต่อย่ากล่าวถึงมันข้างนอก”
แม่ของชายหัวล้านโบกมือ “เอาล่ะเอาล่ะเจ้าหนูซีอิ๊วหมดแล้ว ออกไปซื้อมาให้แม่เร็วเข้า!”
“อา?”
“เร็วเข้า ข้าจะทําอาหารโดยไม่มีซีอิ๊วได้อย่างไร?”
“ก็ได้ ก็ได้”
ขึ้น?”
เมื่อชายหัวล้านจากไปแม่ของเขาก็เดินเข้ามาหาเมิ้งชิวเจิ้น“เสี่ยวฟางบอกป้าว่าเกิดสิ่งใดฉากที่สามของอาณาจักรแห่งความฝันผ่านไปเช่นนี้ฉากที่สี่ยามค่ำคืนในคุกใต้ดิน
‘ตัวตนของข้าเปลี่ยนไปอีกครั้ง’ เมื่อเมิ้งชิวเจิ้นรู้สึกตัว เขาก็ตระหนักถึงเรื่องนี้ทันทีเขากลายเป็นผู้ใช้วิญญาณระดับสี่
‘ตอนนี้ข้ากลายเป็นแม่ของชายหัวล้าน!’ เมิ้งชิวเจิ้นค้นพบว่าแม่ของชายหัวล้านเป็นมนุษย์เห็ด
เมิ้งชิวเจิ้นคาดเดาบางสิ่ง‘ตัวตนปัจจุบันของข้าน่าจะเป็นฮวงหว่าน’
“ข้าอาจสวมบทเป็นเทพอมตะสวรรค์พิภพในฉากต่อไป’ เมิ้งชิวเจิ้นยิ้ม
จนถึงตอนนี้เขาไม่เคยเห็นแม้แต่เงาของเทพอมตะสวรรค์พิภพ
ในฉากแรกเมิ้งชิวเจิ้นเรียนรู้ว่าเผ่ามนุษย์เห็ดของฮวงเสี่ยวหมี่มีแม่มดชื่อฮวงหว่านนางเป็นหมอที่สามารถรักษาโรคระบาด
อย่างไรก็ตามเขารู้จากย่าของฮวงเสี่ยวหมี่ว่าแม่มดฮวงหว่านถูกขับไล่ออกจากเผ่าด้วยเหตุผลบางอย่าง
‘มนุษย์เห็ดฮวงหว่านปดปิดตัวตนและอาศัยอยู่ในหมู่บ้านตระกูลถูซึ่งเป็นอาณาเขตของมนุษย์
นางรับเลี้ยงเด็กชาวมนุษย์เพื่อปกปิดตัวตนของนางหากชายหัวล้านรู้ว่าแม่ของเขาเป็นมนุษย์เห็ดข้าสงสัยว่าเขาจะแสดงออกอย่างไร?”
เมิ้งชิวเจิ้นหัวเราะ
เขาใช้เวลาสั้นๆเพื่อทําความคุ้นเคยกับวิญญาณในร่างของฮวงหว่าน
วิญญาณเหล่านั้นครอบคลุมทั้งการโจมตีการป้องกันการเคลื่อนไหวการรักษาและด้านอื่นๆเมิ้งชิวเจิ้นยังสัมผัสได้ด้วยสัญชาตญาณว่าพวกมันสามารถใช้สร้างท่าไม้ตายระดับมนุษย์
น่าเสียดายที่สถานการณ์ไม่อนุญาตให้เมิ้งชิวเจิ้นทดสอบท่าไม้ตายเหล่านั้น
‘แม้มนุษย์เห็ดผู้นี้จะถูกขับไล่ออกจากเผ่าแต่หัวใจของนางยังอยู่กับเผ่านางรีบเคลื่อนไหวในยามดึกเพื่อช่วยฮวงเสี่ยวหมี่’
เขา
ขาต้องรีบไป!’
เมิ้งชิวเจิ้นเข้าไปในคุกใต้ดินทันที
โครงสร้างของคุกใต้ดินเรียบง่ายและชัดเจน
ในไม่ช้าเขาก็เห็นฮวงเสี่ยวหมี่ที่ถูกมัดไว้กับผนังด้านลึกที่สุดของคุก
เมิ้งชิวเจิ้นใช้วิญญาณละลายประตูคุกอย่างเงียบๆ
“ฮวงเสี่ยวหมี่ตื่นได้แล้ว”เมิ้งชิวเจิ้นเดินเข้าไปหาฮวงเสี่ยวหมี่และกําลังจะตรวจร่างกายของ
ทันใดนั้นร่างของฮวงเสี่ยวหมี่ก็เกิดการระเบิดขึ้นอย่างกะทันหัน ร่างของเมิงชิวเจิ้นถูกปกคลุมไปด้วยเขม่าสีดํา
หลังจากนั้นเสียงสัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้น
ค่ายกลวิญญาณที่ซ่อนอยู่ในคุกถูกกระตุ้นใช้งาน
‘ไม่ นี่คือกับดัก!’ เมิ้งชิวเจิ้นรีบใช้วิญญาณพิษเพื่อกัดกร่อนค่ายกลวิญญญาณแต่มันมีผลเพียงเล็กน้อย
“ช่างกล้าหาญนักที่บุกเข้ามาในคุกตระกูลถูของข้า!”
“มันเหมือนกับที่เชลยกล่าวบางคนมาช่วยเขาจริงๆฮืม! ยอมจํานนซะแล้วเราอาจไว้ชีวิตเจ้า!”
ผู้อาวุโสสองคนที่มีใบหน้าคล้ายกันราวกับฝาแฝดปรากฏตัวขึ้นด้านหน้าเมิ้งชิวเจิ้นเมิ้งชิวเจิ้นเย้ยหยัยและเริ่มต่อสู้
หลังจากต่อสู้มากกว่าหกสิบรอบ เมิ้งชิวเจิ้นก็พ่ายแพ้และถูกจับตัว
“ข้าล้มเหลว”ดวงวิญญาณของเมิ้งชิวเจิ้นถูกส่งออกจากอาณาจักรแห่งความฝัน
อาณาจักรแห่งความฝันของเทพอมตะสวรรค์พิภพไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสํารวจแต่เมิ้งชิวเจิ้นมีประสบการณ์มากมาย ดังนั้นเขาจึงไปถึงฉากที่สี่ก่อนจะล้มเหลว
เขาทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นขณะรักษาอาการบาดเจ็บ
‘ผู้อาวุโสทั้งสองแข็งแกร่งมากพวกเขาเป็นผู้ใช้วิญญาณระดับสี่และสามารถร่วมมือกันราวกับเป็นคนๆเดียว’
‘ไม่เพียงข้าต้องต่อสู้กับศัตรูสองคนแต่ข้ายังต้องจัดการค่ายกลวิญญาณนี่ค่อนข้างยาก
‘โดยธรรมชาติแล้วมีเหตุผลสําคัญอีกประการหนึ่ง ข้าไม่คุ้นเคยกับวิญญาณบนเส้นทางแห่งพิษ ข้าควรใช้เวลานี้เพื่ออนุมานท่าไม้ตายที่ซ่อนอยู่’
“นอกจากนั้นมันยังมีเหตุผลอื่น…
เมิ้งชิวเจิ้นไตร่ตรองและตระหนักว่าเขารู้สึกกระวนกระวายใจในฉากที่สี่ของอาณาจักรแห่งความฝัน
แม้ฮวงเสี่ยวหมี่ตัวปลอมจะสามารถหลอกวิธีตรวจสอบเบื้องต้นของเขาแต่หากจิตใจของเขา
เป็นปกติ เขาจะไม่รีบร้อนเข้าไปและจะใช้วิญญาณเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้ง
‘ในเวลานี้นฮวงหว่านรู้สึกกังวลมาก ข้าได้รับผลกระทบจากมันโดยไม่รู้ตัว มันส่งผลกระทบต่อ
การตัดสินใจของชา’วเจิ้น
มีการรบกวนทางอารมณ์เกิดขึ้นในฉากที่สามเช่นกัน แต่อารมณ์เหล่านั้นถูกสะกดข่มโดยเมิ้งชิในฉากที่สี่อิทธิพลของอาณาจักรแห่งความฝันรุนแรงกว่าฉากที่สาม
นี่คือความยากลําาบากในการสํารวจอาณาจักรแห่งความฝัน
เมิ้งชิวเจิ้นใช้เวลานี้อนุมานท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งพิษ
เมื่อเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝันอีกครั้ง เขาก็ตรวจสอบอย่างอดทน
เขาค้นพบฮวงเสี่ยวหมี่ตัวปลอม ในความเป็นจริงคุกทั้งหมดก็เป็นของปลอมเช่นกัน‘นี่เป็นคุกปลอมคุกจริงอยู่ด้านล่างแกนกลางของค่ายกลวิญญาณอยู่ด้านล่างเช่นกัน!’
คุกใต้ดินซับซ้อนและกว้างใหญ่มาก
เมิ้งชิวเจิ้นเข้าไปในคุกใต้ดินด้วยความระมัดระวัง
มันเหมือนรังมดที่เต็มไปด้วยเส้นทางที่พัวพันกัน เมิงชิวเจิ้นรู้สึกเหมือนเข้าไปในเขาวงกต
‘ดูเหมือนภูเขาทั้งลูกจะถูกขุดและทําเป็นคุก’
‘ไม่ มีร่องรอยของสิบปฐพีที่นี่!’
เมิ้งชิวเจิ้นค้นพบร่องรอยของหนึ่งในสิบปฐพี มันคืออุโมงค์ปฐพี
‘หมู่บ้านตระกูลถูเป็นเพียงกองกําลังมนุษย์แต่พวกเขาสามารถทําสิ่งได้งั้นหรือ?’
‘ภูเขาลูกนี้ต้องเป็นภูเขาที่มีชื่อเสียง มีอุโมงค์ปฐพีอยู่ที่นี่ หมู่บ้านตระกูลถูพึ่งพัฒนาอุโมงค์
ปฐพีได้เพียงเล็กน้อยแต่พวกเขาได้รับทรัพยากรมากมายจากมัน ไม่แปลกใจเลยที่พวกเขาจะสามารถหล่อเลี้ยงผู้ใช้วิญญาณระดับสี่สองคน’
เมิ้งชิวเจิ้นเคลื่อนที่ไปในคุก
คุกส่วนใหญ่ว่างเปล่าและมีสัตว์อสูรที่ถูกขังไว้มากกว่ามนุษย์
เมิ้งชิวเจิ้นยังไม่พบเบาะแสใดๆ ขณะที่รากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณของเขาถูก
อาณาจักรแห่งความฝันกลืนกินไปเป็นจํานวนมาก
‘มีผู้ใช้วิญญาณสองคน!’ เมิ้งชิวเจิ้นได้ยินเสียงของผู้ใช้วิญญาที่เดินมาจากด้านหน้าเขารีบซ่อนตัว
ผู้ใช้วิญญาณสองคนเดินออกจากอุโมงค์ปฐพี
‘พวกเขาคือผู้อาวุโสระดับสี่’ เติ้งชิ่วเจิ้นจําได้ทันที
พวกเขาอยู่ในคุกใต้ดิน ดังนั้นก่อนหน้านี้พวกเขาจึงสามารถไปยังคุกปลอมได้อย่างรวดเร็วผู้อาวุโสทั้งสองพูดคุยกันขณะเคลื่อนไหว
“มนุษย์เห็ดผู้นี้ช่างปากแข็งนัก เขาสามารถอดทนต่อการทรมานที่โหดร้ายเช่นนี้ได้จริงๆ”
“แม้เขาจะไม่พูดแต่เรารู้อยู่แล้วว่ามนุษย์เห็ดซ่อนตัวอยู่รอบๆหมู่บ้านของเรา เราเพียงไม่รู้ตําแหน่งที่แน่ชัดเท่านั้น”
มัน!”
“ถูกต้อง เราต้องค้นหาตําแหน่งที่แน่ชัดของมนุษย์เห็ดที่ซ่อนอยู่จากเชลยผู้นี้และกําจัดพวก
“อีกไม่กี่วันเราจะสามารถลบวิธีการป้องกันดวงวิญญาณของเขา เมื่อเวลานั้นมาถึงเราจะรู้ทุกสิ่งจากการค้นวิญญาณ”