Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2147 สงคราม

เทพปีศาจหวนคืนบทที่ 2147 สงคราม

ผู้ใช้วิญญาณเร่งล่าถอย

เมิ้งชิวเจิ้นกระทืบเท้าทําให้ผู้ใช้วิญญาณตกลงสู่หลุดพราง

“ต้องการกําจัดข้าด้วยวิธีนี้งั้นหรือ?”เขากําลังจะบินขึ้นจากหลุมแต่เมิ้งชิวเจิ้นกลับโยนหินที่มีขนาดเท่ารถมาลงไป

“อย่า…”

“บึม!”

< หินก้อนใหญ่ตกทับผู้ใช้วิญญาณและทําให้เขากลายเป็นบ่อเลือดอยู่ในหลุม “เจ้ากําลังทําสิ่งใด?เจ้าบ้าไปแล้วงั้นหรือ?” “เจ้าโจมตีสมาชิกตระกูลถูของเราจริงๆ” ผู้ใช้วิญญาณอีกสองคนเฝ้ามองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยหัวใจเต้นแรง “พวกเจ้าโกรธงั้นหรือ?”เมิ้งชิวเจิ้นหัวเราะเย้ยหยันและเดินเข้าไปหาพวกเขา หลังจากไม่นานพวกเขาก็นอนอยู่บนพื้น “หยุด เรายอมแพ้!”สองผู้ใช้วิญญาณร้องขอชีวิต ฉากที่หกของอาณาจักรแห่งความฝัน เมิ้งชิวเจิ้นกลายเป็นมนุษย์เห็ดฮวงเสี่ยวหมี่อีกครั้ง อาการบาดเจ็บและโรคของเขาได้รับการรักษาจนหายเป็นปกติอย่างลับๆโดยฮวงหว่าน ฮวงเสี่ยวหมี่ได้รับวิญญาณบนเส้นทางแห่งพิษมาจากฮวงหว่าน ด้วยการใช้วิญญาณเหล่านี้ สร้างท่าไม้ตายเขาสามารถรักษาโรคระบาดที่สร้างปัญหาให้กับเผ่ามนุษย์เห็ด ฮวงเสี่ยวหมี่เคลื่อนไหวอย่างลับๆและพยายามหลบหนี เขาพบกลุ่มผู้ใช้วิญญาณของตระกูลถลาดตระเวนอยู่รอบๆหมู่บ้าน กลุ่มผู้ใช้วิญญาณระดับสองจํานวนห้าคนเคลื่อนไหวอยู่ในป่า “หยุด!เราจะพักที่นี่”ทันใดนั้นหัวหน้ากลุ่มก็ยกมือขึ้นและออกค่าสั่งขณะที่กลุ่มผู้ใช้วิญญาณพักผ่อนควันพิษไร้สีไร้กลิ่นก็ลอยเข้าไปหาพวกเขา "ตบ ตบ ตบ..." ผู้ใช้วิญญาณทั้งห้าหมดสติและล้มลงบนพื้น ‘ท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งพิษที่ได้รับมาจากฮวงหว่านอาจส่งผลกระทบต่อผู้ใช้วิญญาณ ระดับสามหรือต่ำกว่าเท่านั้นแต่มันไม่ปลดปล่อยกลิ่นอายใดๆออกมามันมีค่ามากในสถานการณ์ จริง'เมิ้งชิวเจิ้นประเมินขณะออกเดินทางอีกครั้ง เขาไม่สามารถสังหารผู้ใช้วิญญาณเหล่านี้แม้พวกเขาจะไม่สามารถต่อต้านหากพวกเขาถูก สังหาร หมู่บ้านตระกูลถูจะได้รับการแจ้งเตือนพวกเขาจะออกไล่ล่าศัตรูทันที อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงกลับเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน กลุ่มผู้ใช้วิญญาณที่นําโดยชายหัวล้านคันพบเมิ้งชิวเจิ้น “มนุษย์กลายพันธุ์ หยุดอยู่ตรงนั้น!”ชายหัวล้านตกตะลึงเล็กน้อยก่อนจะตะโกนและไล่ล่าเมิ้งชิวเจิ้น “ดูเหมือนสิ่งนี้จะเกิดขึ้นจริงในประวัติศาสตร์'เมิ้งชิวเจิ้นรู้สึกช่วยไม่ได้ วิญญาณอมตะผีเสื้อแห่งความฝันไม่สามารถตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ในความเป็นจริงแม้เมิ้งชิวเจิ้นจะรู้ล่วงหน้าแต่เขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงเรื่องนี้ ไม่ว่าเขาจะเลือกเส้นทางใดชายหัวล้านก็จะพบเขาในที่สุด หากมองอีกมุมหนึ่งนี่เป็นเหตุการณ์จําเป็นที่ต้องเกิดขึ้นในอาณาจักรแห่งความฝันนี้มีเพียงการหลบหนีจากชายหัวล้านเท่านั้นที่จะทําให้เขาสามารถผ่านฉาก การไล่ล่าดําเนินไปอย่างน่าตื่นเต้นการต่อสู้หลบหนีปะทุขึ้นชายหัวล้านไล่ล่าขณะที่ฮวงเสี่ยวหมี่หลบหนีแต่เขาหลบหนีไปพร้อมกับวางกับดักและสามารถสังหารสมาชิกของฝ่ายตรงข้าม ชายหัวล้านเป็นบุตรบุญธรรมของฮวงหว่านเพื่อความปลอดภัยเมิ้งชิวเจิ้นจึงไม่โจมตีเขาในที่สุดเมิ้งชิวเจิ้นก็ประสบความสําเร็จในการหลบหนี ชายหัวล้านตะโกน “มนุษย์เห็ดข้าจะจําเจ้าเอาไว้!วันหนึ่งข้าจะฆ่าเจ้า!” ฉากที่เจ็ด ฉากที่แปด ฉากที่เก้า เมิ้งชิวเจิ้นสวมบทเป็นชายหัวล้านเป็นครั้งคราว บางครั้งเขาก็แสดงเป็นฮวงเสี่ยวหมี่ ด้วยการใช้ท่าไม้ตายที่ฮวงเสี่ยวหมี่น่ากลับมาภัยคุกคามจากโรคระบาดของเผ่าได้รับการแก้ไข แต่สงครามกลับปะทุขึ้น พวกเขาไม่สามารถหลบซ่อนจากการค้นหาของหมู่บ้านตระกูลถู ทั้งสองฝ่ายส่งผู้ใช้วิญญาณบางคนออกไปต่อสู้ หมู่บ้านตระกูลถูมีชายหัวล้านขณะที่เผ่ามนุษย์เห็ดมีฮวงเสี่ยวหมี่ษย์เห็ดจึง เมื่อเวลาผ่านไปพวกเขากลายเป็นผู้ใช้วิญญาณระดับสี่และกลายเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตของกันและกัน ฉากที่สิบสอง เมิ้งชิวเจิ้นรับบทเป็นฮวงเสี่ยวหมี่ เขาวางกับดักและหว่านความไม่ลงรอยทําให้ผู้อาวุโสของตระกูลถูรู้สึกระแวงชายหัวล้าน ชายหัวล้านถูกวางกับดักตระกูลถูพบจุดรวมตัวของเผ่ามนุษย์เห็ดขณะที่เขาถูกส่งออกไปสํารวจ แม้ชายหัวล้านจะรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติแต่เขายังไม่แน่ใจ หลังจากออกไปสํารวจชายหัวล้านตกลงสู่หลุมพราง เขาพบกับสถานการณ์แห่งชีวิตและความตาย “เดรัจฉาน! วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า!”ฮวงเสี่ยวหมี่ตะโกนและนํากองทัพของเขาปิดล้อมฝ่ายตรงข้าม “ต่อให้ขาตายข้าก็จะลากพวกเจ้าไปตายพร้อมกัน!”ชายหัวล้านตะโกน ร่างกายของเขาอาบย้อมไปด้วยเลือดแต่ขวัญกําลังใจของเขายังสูงมนุษย์เห็ดตระหนักว่าคนผู้นี้เป็นนักรบที่แท้จริง สุดท้ายพละกําลังและพลังวิญญาณของชายหัวล้านก็หมดลง เขาอยู่เพียงลําพัง ศพของมนุษย์และมนุษย์เห็ดนอนอยู่รอบตัวเขา “มนุษย์กลายพันธุ์พวกเจ้าจะอยู่ได้อีกไม่นาน!” “บัดซบ! ข้าต้องการฆ่าศัตรูแต่ข้าไม่สามารถทําได้” ชายหัวล้านอยู่ในท่าคุกเข่าลงข้างหนึ่งเขาเผยรอยยิ้มเย็นชาและเงยศีรษะขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ เขาตะโกนใส่เมิ้งชิวเจิ้น “ฮวงเสี่ยวหมี่มาฆ่าข้า!ต่อให้ข้าตายด้วยน้ํามือของเจ้าในวันนี้มันก็เป็นเพียงเพราะข้าตกลงสู่หลุมพรางของผู้อาวุโสตระกูลถูเท่านั้น!ขึ้น “เจ้าเข้าใจในที่สุด”เมิ้งชิวเจิ้นยิ้มขณะเดินไปข้างหน้าแต่ทันใดนั้นการเปลี่ยนแปลงกลับเกิด ฮวงหว่านที่ปกปิดใบหน้าปรากฏตัวขึ้นควันพิษสีขาวกระจายออกไป นางช่วยชีวิตชายหัวล้าน ได้สาเร็จ แต่ในเวลาต่อมาผู้ใช้วิญญาณระดับห้าเผ่ามนุษย์ก็ปรากฏตัวขึ้น “บึม!” ด้วยเสียงที่ดังสนั่น ไม่เพียงควันสีขาวที่กระจัดกระจายออกไปแต่ฮวงหว่านยังถูกขัดขวางจากการหลบหนี ฮวงหว่านวางชายหัวล้านลงบนพื้นที่ขอบสนามรบ “ผู้นําหมู่บ้าน!” ชายหัวล้านรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งเมื่อเห็นผู้ใช้วิญญาณระดับห้าผู้นี้ จากนั้นเขาก็มองไปที่ผู้ใช้วิญญาณหญิงที่ช่วยชีวิตเขาชายหัวล้านรู้สึกถึงกลิ่นอายที่คุ้นเคน แต่แตกต่าง เขาถามด้วยความสงสัย “ผู้มีพระคุณท่าน...คือผู้ใด?” กลุ่มผู้ใช้วิญญาณตระกูลถูปิดล้อมกลุ่มผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดเอาไว้ทุกทิศทางรวมถึงฮวงหว่านและชายหัวล้าน กลุ่มผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดตกใจเมื่อถูกปิดล้อม หวงเสี่ยวหมี่ตะโกน “อย่าตกใจข้าขอความช่วยเหลือจากเผ่าแล้ว พวกเขาจะมาในไม่ช้าเรา ต้องอดทนจนกว่ากําลังเสริมจะมาถึง!” กลุ่มผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดบังคับตัวเองให้สงบลง ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูก้าวออกมาข้างหน้าและมองฮวงหว่านด้วยสายตาซับซ้อน “หว่านเอ๋อดังคาดเจ้ามาจริงๆ” แม่!” ฮวงหว่านก่นเสียงเย็น “เจ้าต้องการสิ่งใด?” เมื่อนางกล่าว ชายหัวล้านก็ตระหนักได้ทันทีร่างกายและจิตใจของเขาสั่นสะท้านขึ้น “ท่านตนของฮวงหว่านถูกเปิดเผยดังนั้นนางจึงแสดงรูปลักษณ์ดั่งเดิมของนางออกมา “เด็กบ้า ตอนนี้ข้าไม่สามารถซ่อนมันจากเจ้าได้อีกต่อไป”ฮวงหว่านมองชายหัวล้านและถอนหายใจด้วยความโศกเศร้า กลุ่มผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดตกใจ “แม่มดรุ่นก่อน?” “เหตุใดอดีตแม่มดของเราถึงช่วยมนุษย์?” “ฟังจากบทสนทนาของพวกเขาดูเหมือนพวกเขาจะเป็นแม่ลูก?” “ดังนั้นฮวงหว่านที่ถูกเนรเทศออกจากเผ่าเพราะมีความสัมพันธ์กับผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูพวกเขาก็มีลูกชายด้วยกัน!” ความจริงถูกเปิดเผยต่อหน้าทุกคนพวกเขาเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดอย่างรวดเร็ว“ท่านแม่!ท่านเป็นแม่ของข้าจริงๆงั้นหรือ?สิ่งที่พวกเขากล่าวเป็นเรื่องจริงหรือไม่?”ชายหัว ล้านตกใจจนไม่สามารถควบคุมตนเอง ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาใช้ชีวิตในฐานะมนุษย์แต่ผู้ใดจะคิดว่าเขาจะเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งมนุษย์เห็ด ฮวงหว่านถอนหายใจ“พวกเขากล่าวถูกแล้วข้าขอโทษที่ซ่อนมันจากเจ้ามานาน”ชายหัวล้านสูดหายใจลึกเขาก้าวถอยหลังกลับไปสองสามก้าวขณะมองฮวงหว่านด้วยดวงตาเบิกกว้าง เขาไม่เคยเห็นร่างมนุษย์เห็ดของฮวงหว่านมาก่อน ด้วยความจริงที่เปิดเผยอย่างกะทันหันเขาไม่สามารถยอมรับได้อย่างง่ายดาย