Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2148 เล่อถู
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2148 เล่อถู
ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูมองชายหัวล้านอย่างลึกซึ้งก่อนจะหันหน้าไปทางฮวงหว่าน“หว่านเอ๋อเขาเป็นลูกของเราจริงหรือ?ข้าไม่เคยคาดหวังว่าหลังจากที่ข้าทิ้งเจ้าไปเจ้าจะแฝงตัวอยู่ใน
หมู่บ้านตระกูลถูและเลี้ยงดูลูกชายของเราเพียงลําพังเจ้าคงลําบากมาก”
ฮวงหว่านกล่าวอย่างเย็นชา“เจ้าเป็นผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูขณะที่ข้าเป็นแม่มดเผ่ามนุษย์เห็ดเราถูกกําหนดให้ต้องแยกจากกันแต่ลูกของเราบริสุทธิ์ข้าอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเพียงเพราะเหตุผลนี้ลูกชายของข้าเป็นลูกครึ่งเขาจะไม่ได้รับการยอมรับจากเผ่าดังนั้นตลอดหลายปีที่ผ่านมาข้าจึงปล่อยให้เขาเติบโตขึ้นในหมู่บ้านตระกูลถู สุดท้ายข้าจะบอกความจริงกับเจ้าและทําให้เจ้ายอมรับเขา”
ฮวงหว่านหันหน้าไปทางชายหัวล้านและกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ไม่ใช่ว่าเจ้าเคยถามข้า ว่าพ่อของเจ้าเป็นผู้ใดงั้นหรือ? ตอนนี้เจ้ารู้แล้ว ข้ามีแผนการของตนเอง แต่ความจริงไม่อยู่ในการ ควบคุมของข้า ฉากที่เกิดขึ้นในวันนี้ไม่ใช่ความตั้งใจของข้า ลูกข้า ไม่ว่าเจ้าจะเกลียดพ่อหรือแม่ มากเพียงใด เจ้าก็ต้องจําไว้ว่าคนที่อยู่บนโลกใบนี้ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ มนุษย์เห็ด หรือลูกครึ่ง ทุก คนล้วนต้องการอยู่อย่างมีความสุข เราไม่ควรจมอยู่กับความทุกข์หรือความเกลียดชัง หัวใจที่ กว้างใหญ่จะทําให้เจ้ามองเห็นโลกทั้งใบ ดังนั้นแม่จึงตั้งชื่อให้เจ้าว่าเล่อ”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หัวใจของเมิ้งชิวเจิ้นก็สั่นสะท้านขึ้น
‘กระไรนะ เจ้าเดรัจฉานผู้นี้คือเทพอมตะสวรรค์พิภพงั้นหรือ? แท้จริงแล้วเขาเป็นลูกครึ่ง แต่
มนุษย์กลายพันธุ์เป็นหนึ่งในสิบเทพได้อย่างไร!?
“ไม่แปลกใจเลยที่ข้ารู้สึกปั่นป่วนหลังจากสังหารเล่อถูก่อนหน้านี้และล้มเหลวในการสํารวจ
อาณาจักรแห่งความฝัน”
‘ปรากฏว่าการอนุมานของข้าผิด พวกเขาเป็นแม่ลูกกันจริงๆ!’
“ท่านแม่ อย่าพูดอีกเลย” เล่อถูส่ายศีรษะ เขาก้าวถอยหลังและมองฮวงหว่านด้วยความไม่ อยากจะเชื่อ “ท่าน……เป็นมนุษย์เห็ดได้อย่างไร?”
หัวใจของฮวงหว่านเต้นแรง “อาเล่อ เจ้าอาศัยอยู่ท่ามกลางมนุษย์ตั้งแต่เกิด ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ สามารถยอมรับเรื่องนี้ได๋ในทันที แต่…”
“บึ้ม!”
ทันใดนั้นพื้นด้านหลังฮวงหว่านก็เกิดการระเบิดขึ้นอย่างกะทันหัน
ผู้อาวุโสของตระกูลถูลอบโจมตี!
ฮวงหว่านถูกโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัว นั่นทําให้นางถูกส่งลอยกลับหลังไปพร้อมเลือดที่พุ่งออก
มาจากปาก
ผู้อาวุโสของตระกูลถูไม่เหลือพลังพอที่จะไล่ตามนางหลังจากใช้ท่านี้ เขากล่าวด้วยใบหน้า บิดเบี้ยว “ฮวงหว่าน ย้อนกลับไป เจ้าช่วยฮวงเสี่ยวหมี่หลบหนี พี่ชายของข้าเสียชีวิตด้วยน้ำมือ ของเจ้า ข้าฝึกฝนท่าไม้ตายนี้มานาน เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง? ฮ่าฮ่าฮ่า!”
“ท่านแม่!” เล่อถูกวิ่งเข้าไปหาฮวงหว่านโดยไม่รู้ตัว
“ท่านหญิงฮวงหว่านช่วยเผ่ามนุษย์เห็ดของเราจากโรคระบาด ช่วยนางเร็วเข้า!” เมิ้งชิวเจิ้น
ตะโกนเสียงดัง
“สายเกินไปแล้ว สมาชิกตระกูลถู ฆ่าพวกมันให้หมด!” ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูตะโกนและเริ่ม
โจมตี
กลุ่มผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดต้องปกป้องตนเอง พวกเขาไม่สามารถดูแลคนอื่น
“ท่านผู้นําหมู่บ้าน!” เล่อถูกังวลมาก เขาไม่สามารถเรียกคนผู้นี้ว่าพ่อ เขาต้องปกป้องฮวงหว่าน ขณะมองผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
เล่อถูไม่ใช่เด็กสามขวบ เขาเป็นทหารผ่านศึก เขารู้จักหัวใจของผู้คน ก่อนหน้านี้ผู้นําตระกูลถู ใช้ค่าพูดเบี่ยงเบนความสนใจของฮวงหว่านและใช้เล่อถูดึงดูดความสนใจของนาง ขณะเดียวกัน เขาก็ซ่อนผู้อาวุโสของตระกูลเอาไว้เพื่อให้การลอบโจมตีประสบความสําเร็จ
“เจ้าตัดสินใจแล้ว!” ฮวงหว่านมองผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูด้วยสายตาเย็นชา
สถานการณ์เร่งด่วน ไม่มีเวลารักษา นางรีบบังคับตนเองให้ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว “ข้าเป็นผู้นําหมู่บ้านตระกูลถู ข้าต้องรับผิดชอบชีวิตของสมาชิกหมู่บ้าน นอกจากนี้การกําจัด มนุษย์กลายพันธุ์ก็เป็นหน้าที่ของมนุษย์ทุกคน!” ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูตะโกนขณะโจมตี “เจ้าช่างชั่วร้ายและโหดร้ายนัก!” ฮวงหว่านกรีดร้องก่อนจะผลักเล่อถูออกไปด้านข้างและต่อสู้
กับผู้นําหมู่บ้านตระกูลถู
“บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม…”
ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด ผลกระทบจากการต่อสู้ของพวกเขาทําให้ผู้ใช้วิญญาณที่อยู่ใกล้ๆ ตกตายอย่างต่อเนื่อง
ดังนั้นกลุ่มผู้ใช้วิญญาณจึงล่าถอยออกไปเพื่อสร้างสนามรบขนาดใหญ่ให้กับคนทั้งสอง
“หยุดทะเลาะกัน!” เล่อถูกรีดร้องด้วยความกังวลและหมดหนทาง เขาอยู่ในสภาพที่ย่ําแย่ เขาไม่สามารถเข้าร่วมในการต่อสู้
“อาเล่อ หนี่ไป!” ฮวงหว่านตะโกน
“อาเล่อ เจ้าเป็นมนุษย์เลือดผสมแต่เจ้ายังเป็นลูกชายของข้า ข้าเห็นความสําเร็จทั้งหมดของ เจ้าแล้ว ช่วยหมู่บ้าน มนุษย์เห็ดเหล่านี้สมควรตาย!” ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูตะโกน
“หยุดต่อสู้! หยุดต่อสู้!” ร่างกายของเล่อถูสั่นสะท้านอย่างรุนแรง เขาสูญเสียเหตุผผลไปอย่าง สมบูรณ์
ดวงตาของผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูส่องประกายขึ้น เขากําลังวางแผน
ระดับการบ่มเพาะของผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูสูงหว่าฮวงหว่านขณะที่ฝ่ายหลังได้รับบาดเจ็บจาก
การลอบโจมตี เขาเป็นฝ่ายได้เปรียบ
เขาตั้งใจบังคับให้ฮวงหว่านเคลื่อนที่เข้าไปหาผู้ใช้วิญญาณตระกูลถู
ผู้ใช้วิญญาณตระกูลถูผู้นี้โชคไม่ดีที่อยู่ในระยะการโจมตีของฮวงหว่านขณะที่เขาเป็นเพียงผู้
ใช้วิญญาณระดับสอง
ฮวงหว่านไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ การโจมตีของนางปะทะร่างของผู้ใช้วิญญาณระดับสอง
และทําให้เขาเสียชีวิตทันที
“ไม่!” เล่อกูตะโกนออกมาโดยไม่รู้ตัว
ปรากฏว่าผู้ใช้วิญญาณระดับสองผู้นี้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเล่อถู พวกเขาผ่านสถานการณ์
แห่งชีวิตและความตายมาด้วยกันหลายครั้ง
“หลบไป อาเล่อ!” ฮวงหว่านเห็นเล่อถูพุ่งเข้ามา นางกรีดร้องด้วยใบหน้าซีดขาว ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูฉวยโอกาสโจมตีสามครั้งและทําให้ฮวงหว่านหมดสติ
“ท่านแม่!” เล่อถูตะโกนและใช้ร่างกายปกป้องฮวงหว่านจากการโจมตีของผู้นําหมู่บ้านตระกูล
กู “อย่าท่าร้ายแม่ของข้า!”
ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูปลดปล่อยเจตนาสังหารออกมา เขากําลังจะโจมตีแต่ทันใดนั้นเขากลับ
ได้ยินเสียงโห่ร้องมาจากระยะไกล
“กําลังเสริมเผ่ามนุษย์เห็ด!”
“ผู้นําเผ่าของพวกเขาก็มาด้วย”
ผู้นําหมู่บ้านตระกูลกูหรี่ตาคิด ‘เราลอบมาที่นี่อย่างลับๆ สมาชิกตระกูลล้วนเป็นคนชั้นสูง มัน ไม่คุ้มที่จะสูญเสียพวกเขาที่นี่ แม้เราจะชนะ แล้วอย่างไร? ตราบเท่าที่เราไม่พบที่ซ่อนของเผ่า
มนุษย์เห็ด พวกเขาก็ยังไม่แพ้อย่างสมบูรณ์
เมื่อคิดได้เช่นนี้ ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูก็ออกคําสั่ง “ถอย!”
“ท่านจะทําสิ่งใด?” เมื่อเห็นผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูเข้ามาใกล้ ชายหัวล้านกรีดร้องด้วยความ
ประหม่า
ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูถอนหายใจและแสดงความอ่อนโยนขึ้นบนใบหน้า “เล่อถู ข้าจะไม่โจมตี
เจ้า เจ้าคือลูกชายของข้า แต่แม่ของเจ้า นางเป็นมนุษย์เห็ด”
“มนุษย์เห็ด!” เสียงของเขาดังขึ้น
“เจ้าต้องการเข้าข้างมนุษย์กลายพันธุ์งั้นหรือ?” ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูตะโกนอีกครั้ง
เล่อถูกัดฟันแต่ไม่พูด
“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เจ้าฆ่ามนุษย์เห็ดไปมากมายเท่าใด? เจ้าคิดว่าพวกเขาจะยอมรับเจ้า
งั้นหรือ?” ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูเผยรอยยิ้มเย็นชา
เล่อถูก่นเสียงเย็นขณะจ้องมองผู้นําหมู่บ้านตระกูลถู “ข้าต้องการใช้ชีวิตอยู่กับท่านแม่! หาก
ท่านมีเจตจนาร้ายต่อนาง ข้าจะไม่ปล่อยท่านไป!”
ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูหัวเราะ “นางอยู่ในสภาพนั้น อีกไม่นานนางจะตายจากอาการบาดเจ็บ”
“นี่…” เล่อ รู้สึกมึนงง
ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูฉวยโอกาสนี้ทําให้เล่อถูหมดสติก่อนจะนําคู่แม่ลูกจากไป
“ฆ่า!”
“ฆ่ามนุษย์เหล่านี้!”
“นําฮวงหว่านกลับมา นางรู้ที่ตั้งเผ่าของเรา!”
กลุ่มผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดไล่ล่าไปอย่างไม่ลดละ
เมิ้งชิวเจิ้นในร่างฮวงเสี่ยวหมี่ติดตามไปแต่เขาไม่ได้ทําสิ่งใด
เขาลอบใช้วิญญาณอมตะผีเสื้อแห่งความฝันตรวจสอบฉากต่อไป
หลังจากกลุ่มผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดล้มเหลวในการไล่ล่า เมิ้งชิวเจิ้นก็เข้าสู่ฉากต่อไป
คราวนี้เขากลายเป็นฮวงหว่านอีกครั้ง
ร่างกายของเขาถูกล่ามด้วยโซ่ เขาไม่เหลือพลังวิญญาณและสูญสิ้นพละกําลังทั้งหมด
ในห้องชังที่มืดมิด ประตูถูกเปิดออก
ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูเดินเข้ามา
เมิ้งชิวเจิ้นหรี่ตา จากสถานการณ์ในฉากก่อนหน้า เห็นได้ชัดว่าคนผู้นี้มีความทะเยอทะยาน
และน่าเกรงขาม
ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูยิ้ม เขามาอย่างเตรียมตัว
“เจ้ารู้วัตถุประสงค์ของข้าแล้ว อย่ารีบร้อนปฏิเสธ ให้ข้าแสดงให้เจ้าดู” ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถนํา
วิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูลออกมา
ภาพเหตุการณ์บางอย่างปรากฏขึ้นกลางอากาศ
ในห้องที่ตกแต่งอย่างดี ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูเปิดประตูเข้าไปพบกับเล่อถู “ข้าได้ยินว่าเจ้าตื่นแล้ว ดังนั้นข้าจึงรีบมาพบเจ้า บุตรชายของข้า”ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถู
แสดงออกอย่างอบอุ่น
เล่อ พยายามลุกขึ้นจากเตียงแต่ร่างกายของเขากลับสั่นสะท้านขึ้นอย่างรุนแรงก่อนจะล้มลงบนเตียงอีกครั้ง
“ท่านแม่ของข้าเป็นอย่างไรบ้าง?” เล่อถูถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน