Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2150 แม่บ้า

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2150 แม่บ้า

เขาพยายามตั้งคําถามแต่คําตอบของฮวงหว่านกลับไร้สาระทั้งหมด

ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูไม่ได้รับคําตอบที่ต้องการเขามองหมอวูเซี่ยวด้วยสายตาไร้ปรานี

หมอวูเซี่ยวตกใจเช่นกัน “น่าอัศจรรย์นัก! เจตจํานงของมนุษย์เห็ดผู้นี้แข็งแกร่งเกินไปแม้นางจะเสียสติและกลายเป็นคนบ้าแต่ทุกการกระทําของนางมาจากความรู้สึกที่แท้จริงของนางนางจะไม่ทรยศต่อเผ่าพันธุ์ของนางแม้พวกเขาจะเนรเทศนางก็ตามท่านผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูไม่มีสิ่งใดที่ข้าหาได้อีกแล้ว”

“เจ้า…” ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูโกรธมากแต่เขายังพยายามควบคุมตัวเอง “เช่นนั้นท่านวูเซี่ยวก็สามารถไปพักผ่อน”
ในห้องขังเหลือเพียงผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูและฮวงหว่าน

ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูมองฮวงหว่านและหัวเราะเสียงเย็น“อย่ากังวล แม้เจ้าจะบ้า แต่ข้ายัง สามารถใช้ประโยชน์จากเจ้าหากข้าไม่ได้รับคําตอบจากเจ้าข้าก็จะจับมนุษย์เห็ดมากขึ้นและขอให้ท่านวูเซี่ยวลงมือ ข้าไม่เชื่อว่าข้าไม่สามารถหาที่ตั้งของเผ่ามนุษย์เห็ด!”
ในฉากต่อไปเมิ้งชิวเจิ้นกลายเป็นฮวงเสี่ยวหมี่

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดอยู่รอบตัวเขา

ในยามค่ําคืน พวกเขามาถึงหมู่บ้านตระกูลถูอย่างลับๆ

“พี่เสี่ยวหมี่!” ฟางถูลอบออกมารับเขา

หลายปีที่ผ่านมาฟางถูได้รับความช่วยเหลือจากฮวงหว่านและเล่อถู นางเริ่มบ่มเพาะและกลายเป็นผู้ใช้วิญญาณระดับสอง

นางได้รับความช่วยเหลืออย่างมากจากฮวงหว่าน ดังนั้นนางจึงรู้สึกขอบคุณและต้องการตอบแทนความเมตตาต่อเผ่ามนุษย์เห็ด

“สถานการณ์เป็นอย่างไร?” เติ้งชิวเจิ้นถาม

ฟางถูตอบ “ผู้นําหมู่บ้านเตรียมพร้อมแล้วพรุ่งนี้เช้าท่านป้าฮวงหว่านจะถูกพิพากษาต่อหน้าผู้คนนางจะถูกตัดหัว!นอกจากนั้นตอนนี้ข้ารู้สถานที่ที่เล่อถูถูกกักขังแล้ว”

“เอาล่ะ เราจะแบ่งออกเป็นสองกลุ่มกลุ่มหนึ่งไปที่ลานประหารและซุ่มโจมตีอีกกลุ่มไปช่วยเล่อถูและส่งมอบวิญญาณที่เราเตรียมไว้ให้เขา”เมิ้งชิวเจิ้นออกคําสั่ง

ท้องฟ้าค่อยๆสว่างขึ้น

ในจังหวะที่ฮวงหว่านกําลังจะถูกตัดหัวเมิ้งชิวเจิ้นนํากลุ่มผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดบุกโจมตี

ลานประหาร

“พวกเจ้ามาในที่สุด”ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูหัวเราะ

“ทุกอย่างเป็นไปตามการคาดเดาของท่านผู้นํา”ผู้อาวุโสของตระกูลยกย่อง

“ท่านแม่!” เล่อถูมาถึงพร้อมกับกําลังเสริม

ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูขมวดคิ้ว“เจ้าเลือกพวกเขา!ลืมมันไปซะวันนี้ข้าจะฆ่าเจ้าในนามของความยุติธรรมข้าจะแก้ไขความผิดพลาดในอดีตของข้าฆ่าแม่ลูกคู่นั้น!จับมนุษย์เห็ดที่เหลือ!”
การต่อสู้ที่วุ่นวายเริ่มขึ้น

ในไม่ช้าตระกูลถูก็กลายเป็นฝ่ายได้เปรียบหลังจากทั้งหมดนี่คือกับดักที่พวกเขาเตรียมไว้ตั้งแต่แรก

เผ่ามนุษย์เห็ดทํานายเรื่องนี้เอาไว้เช่นกันแต่พวกเขาไม่มีทางเลือก ฮวงหว่านเป็นอดีตแม่มดนางรู้ความลับของเผ่ามนุษย์เห็ดมากเกินไป

ฮวงเสี่ยวหมี่และเล่อถูตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลําบาก พวกเขาถูกปิดล้อมโดยศัตรูที่แข็งแกร่ง

ต่อสู้

“ผู้ใดจะคิดว่าวันหนึ่งเราจะต้องต่อสู้เคียงข้างกัน”เล่อถูมองฮวงเสี่ยวหมี่และเผยรอยยิ้มขมขื่นฮวงเสี่ยวหมี่หัวเราะ“อย่ากังวลกําลังเสริมขอเราอยู่ที่นี่แล้ว”

ในช่วงเวลาสําคัญ ผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์เห็ดจํานวนมากก็ปรากฏตัวขึ้นและเข้าร่วมในการ

ปรากฏว่าผู้นําเผ่ามนุษย์เห็ดนํากองกําลังทั้งหมดบุกโจมตีหมู่บ้านตระกูลถูมันเป็นการต่อสู้ตัดสินครั้งสุดท้าย!

ผู้อาวุโสส่วนใหญ่ของหมู่บ้านตระกูลถูอยู่ที่ลานประหารเนื่องจากการป้องกันที่อ่อนแอลงชั่วคราวกองทัพของเผ่ามนุษย์เห็ดจึงสามารถบุกเข้าสู่หมู่บ้านตระกูลถูการต่อสู้ที่ดุเดือดปะทุขึ้น

ผู้นําหมู่บ้านและผู้นําเผ่ามนุษย์เห็ดตต่อสู้กัน

ความร่วมมือระหว่างเล่อถูกับฮวงเสี่ยวหมี่กลายเป็นสิ่งสําคัญที่ทําให้พวกเขาสามารถทะลวงผ่าอุปสรรค

พวกเขารู้จักกันดีเกินไปแม้นี่จะเป็นการร่วมงานครั้งแรกของพวกเขาแต่พวกเขาก็สามารถประสานงานกันได้อย่างยอดเยี่ยม

ทั้งสองเป็นผู้ใช้วิญญาณระดับสี่ เมื่อพวกเขาร่วมมือกัน พลังการต่อสู้ของพวกเขาพุ่งสูงขึ้นมากกระทั่งผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูก็ไม่สามารถต่อต้านพวกเขา

ในที่สุดเผ่ามนุษย์เห็ดก็ได้รับชัยชนะหมู่บ้านตระกูลถูพบความสูญเสียครั้งใหญ่

ผู้ใช้วิญญาณที่เหลือหนีเข้าไปในคุกและพยายามรักษาชีวิตรอด

ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูได้รับบาดเจ็บสาหัสและถูกจับโดยเผ่ามนุษย์เห็ด

“ท่านแม่ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง? เกิดสิ่งใดขึ้นกับท่าน?”

เล่อถูสามารถช่วยแม่ของเขาระหว่างการต่อสู้ที่วุ่นวายแต่เขาพบว่าฮวงหว่านบ้าไปแล้ว

ฮวงหว่านมองฮวงเสี่ยวหมี่ “ลูกชายของข้า เจ้าต้องใช้ชีวิตอย่างมีความสุข นั่นคือเหตุผลที่ข้าตั้งชื่อเจ้าว่าเล่อถู ยิ้มให้แม่ ยิ้มให้แม่”

“ท่านแม่…”เล่อกูหลั่งน้ำตา“มันเป็นความผิดของข้า หากข้าไม่บุกไปที่นั่นท่านคงไม่ถูกลอบโจมตีโดยผู้นําหมู่บ้านท่านจะไม่อยู่ในสภาพนี้!”ในเวลานี้วูเซี่ยวถูกนําตัวมา

เขาร้องขอความเมตตา“อย่าฆ่าข้าอย่าฆ่าข้าข้ารู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นกับแม่ของเจ้า”
“พูด!” เล่อถูคาราม

ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสตอบเสียงเย็น“ฮ่าฮ่าฮ่า แม่ของเจ้าไม่สามารถช่วยได้นางเสียสติไปแล้วถูกต้องต้นเหตุเป็นเพราะข้าหมอวูเซี่ยวผู้นี้เป็นคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เช่นกัน!”

“ตายให้หมด!” ใบหน้าของเล่อถูกลายเป็นบิดเบี้ยว เขากําลังจะเคลื่อนไหวแต่ฮวงหว่านหยุด

เขาเอาไว้

“อย่าฆ่าเขาอย่าฆ่าผู้คนมันไม่ดีเด็กโง่เจ้าต้องเป็นคนใจดี”ฮวงหว่านกล่าว

“ท่านแม่ ในที่สุดท่านก็จ่าข้าได้”เล่อถูร้องไห้
“เพี้ยะ!”

ข่า”

ฮวงหว่านตบหน้าเล่อถูและทําให้เขาตกตะลึง

“เจ้าเรียกผู้ใดว่าแม่! ลูกชายของข้าอยู่ที่นี่!” คว้าตัวฮวงเสี่ยวหมี่เข้ามา“นี่คือลูกชายของ

ฮวงหว่านกล่าวด้วยความภาคภูมิใจ “ดูลูกชายของข้าแข็งแกร่งและสูงมากเขาเป็นเด็กที่วิเศษมากจริงๆ”

“โอ้ ลูกชายของแม่”ฮวงหว่านยิ้มก่อนจะร้องไห้“แม่ทําให้เจ้าผิดหวังแม่ซ่อนตัวตนของเจ้าและโกนหัวให้เจ้าเพราะแม่กลัวว่าผมของเจ้าจะงอกออกมาเป็นหมวกเห็ดเจ้าโกรธแม่หรือไม่?”

เล่อถูร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดแต่ฮวงหว่านไม่สนใจเขานางมองเพียงฮวงเสี่ยวหมี่เท่านั้น

นี่เป็นครั้งแรกที่เล่อถูมองฮวงเสี่ยวหมี่ด้วยสายตาอ้อนวอน

ฮวงเสี่ยวหมี่พยักหน้าและเริ่มแสดงละคร“ท่านแม่ข้าไม่ตําหนิท่าน ท่านเป็นแม่ที่ยอดเยี่ยม

ของข้าเสมอ”

ฮวงหวานหลั่งนํ้าตาด้วยความปิติ“เด็กโง่แม่ดีใจที่เจ้ายกโทษให้แม่ แต่อย่าฆ่าพ่อของเจ้าอย่าฆ่าผู้ใดแม่ต้องการให้เจ้าใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบสุข นั่นคือทั้งหมดที่แม้ปรารถนา ปล่อยพวกเขาไป ความขัดแย้งและการเข่นฆ่าจะทําให้เกิดความขัดแย้งและการเข่นฆ่าอย่างไม่รู้จบสิ้นมันจะทําให้เจ้ารู้สึกว่างเปล่ามันจะทรมานเจ้ามันจะทําให้เจ้าไม่มีความสุข”

“หากเจ้าไม่มีความสุขเจ้าจะไม่ใช่เล่อถูอีกต่อไป”

ทุกคนเงียบแม้แต่ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูก็เช่นกัน

“ต้องการให้ข้าไว้ชีวิตพวกเขางั้นหรือ!”ดวงตาของเล่อถูเปลี่ยนเป็นสีแดงเขากําหมัดแน่น

“ข้าจะทําได้อย่างไร!” เขากัดฟันกล่าว

ผู้นําหมู่บ้านตระกูลถูเผยรอยยิ้มเย็นชาเขาพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แต่เขาไม่กลัวตาย

อย่างไรก็ตามหมอวูเซี่ยวกลับตะโกนออกมาอย่างกะทันหัน “ยังมีหวัง ยังมีหวัง!แม่ของเจ้ายังมีโอกาสฟื้นคืนสติ!”

เล่อถูจับไหล่วูเซี่ยว “บอกข้า! เจ้ามีวิธีใด?”

วูเซี่ยวเร่งตอบ“แม้แม่ของเจ้าจะเสียสติแต่นางยังมีความคิดเหลืออยู่พิจารณาจากคําพูดและการกระทําของนางมันบริสุทธิ์และจริงใจนี่คือหัวใจที่แท้จริงของนางตราบเท่าที่เจ้าไม่ขัดใจนางอาการของนางจะไม่รุนแรงขึ้นจิตใจของนางจะค่อยๆฟื้นตัว”

“หลังจากนั้นด้วยการรักษาของข้านางจะสามารถฟื้นคืนสติได้อย่างแน่นอนยังมีความหวัง!”

วูเซี่ยวพยายามหาโอกาสรอดชีวิต

“ตุบ!”

เล่อถูโยนวูเซี่ยวลงบนพื้น

“อ๊าก…” เล่อกูเงยหน้าตะโกนขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยความเจ็บปวด ศัตรูทั้งสองของเขาอยู่ตรงหน้าแต่เขากลับไม่สามารถแก้แค้น

เพื่อเห็นแก่แม่ของเขา เขาต้องทําตามความปรารถนาของนาง

“ได้ เพื่อเห็นแก่ท่านแม่ของข้าวันนี้ข้าจะไว้ชีวิตพวกเจ้า”เล่อถูกัดฟันแน่นอาณาจักรแห่งความฝันสิ้นสุดที่นี่

ดวงวิญญาณของเมิ้งชิวเจิ้นกลับเข้าร่างเขาถอนหายใจลึกกับตนเอง

“ผู้ใดจะคิดว่าเทพอมตะสวรรค์พิภพจะมีชีวิตที่ยากลําบากเช่นนี้”

“วีรบุรุษมักประสบปัญหามากกว่าคนธรรมดา”

“ไม่แปลกใจเลยที่เขาไม่มีผมแต่รอยสักสัตว์อสูรสีเขียวบนศีรษะของเขาไม่ปรากฏในประวัติศาสตร์”

“เทพอมตะสวรรค์พิภพมีสายเลือดเผ่ามนุษย์เห็ดแล้วเขากลายเป็นเทพได้อย่างไร?”

“ตอนที่เขายังเด็กเขามีอารมณ์ฉุนเฉียวและเต็มไปด้วยเจตนาสังหารเขาไม่ต่างจากคนอื่นๆ

“หลังจากนั้นเขาช่วยแม่ของเขาได้หรือไม่?”

เขากลายเป็นคนที่เขาเป็นได้อย่างไร?”

อาณาจักรแห่งความฝันทิ้งค่าถามมากมายไว้กับเบิ้งชิวเจิ้น

เขาไม่สามารถหาคําตอบแต่ระดับความสําเร็จของเขาเพิ่มขึ้น ความสําเร็จบนเส้นทางแห่งปฐพีของฟางหยวนก้าวเข้าสู่ระดับปรมาจารย์เอกในที่สุด

ไม่เพียงเท่านั้น ความสําเร็จบนเส้นทางแห่งพิษของเขาก็ก้าวเข้าสู่ระดับปรมาจารย์เอกเช่นกันร่างแยกกายาแห่งความฝันทํากําไรมหาศาลให้กับฟางหยวนในครั้งนี้

ปัจจุบันความสําเร็จบนเส้นทางอาหารเส้นทางแห่งพิษและเส้นทางแห่งปฐพีของเขาอยู่ในระดับปรมาจารย์เอกเส้นทางแห่งโชค เส้นทางแห่งหิมะและน้ำแข็งอยู่ในระดับปรมาจารย์เส้นทางแห่งห้วงมิติเส้นทางแห่งโลหะเส้นทางแห่งวายุเส้นทางแห่งเมฆาเส้นทางแห่งสายฟ้าเส้นทางแห่งข้อมูลเส้นทางแห่งแสงและเส้นทางแห่งความมืดอยู่ในระดับผู้เชี่ยวชาญหลังจากสํารวจอาณาจักรแห่งความฝันของเทพอมตะสวรรค์พิภพ ฟางหยวนก็เหลืออาณาจักรแห่งความฝันอีกไม่มาก

ก่อนการต่อสู้ในถ้ําปีศาจคลั่ง เขาจะสํารวจพวกมันทั้งหมด

โดยพื้นฐานแล้วเขาไม่มีจุดอ่อนในเส้นทางส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตามเส้นทางแห่งภาพวาดเส้นทางแห่งอาวุธ และเส้นทางแห่งยายังคงว่างเปล่านี้

นี่เป็นสิ่งที่ช่วยไม่ได้เพราะเทพปีศาจจิตวิญญาณไม่มีอาณาจักรแห่งความฝันบนเส้นทางเหล่า

หลังจากกลายเป็นปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งปฐพี ฟางหยวนเริ่มดัดแปลงรายละเอียด

ของโครงการเส้นโลหิตปฐพีเทียม เขาสามารถลดค่าใช้จ่ายและลดเวลาดําเนินการไปได้มาก

“ดูจากเวลาแล้ว เค่อซินหงน่าจะไปถึงตระกูลวูและพบกับวูหยงแล้ว”

ฟางหยวนคิดถึงแผนการต่อไป