Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2161 หัวใจแห่งปัญญาไร้กังวล

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2161 หัวใจแห่งปัญญาไร้กังวล

มนุษย์หมึกอาวุโสบอกมนุษย์คนแรก“แม้วิญญาณสติปัญญามักอยู่ในกําแพงเฉียนคุนแต่มันจะซ่อนตัวอยู่อย่างลับๆเพื่อค้นหามันเจ้าต้องเข้าไปในส่วนลึกของกําแพงเฉียนกุนมันจะไม่สามารถทําได้ด้วยการใช้เพียงข้อความหมึกและรอยเท้าของเจ้ารอยเท้าเหล่านี้จะบันทึกข้อมูล

ทุกประเภทเอาไว้ในระดับผิวเผินเท่านั้นข้อความหมึกที่อยู่บนรอยเท้าจะหายไปอย่างรวดเร็ว”

“มนุษย์ เจ้าต้องเปลี่ยนข้อมูลทั้งหมดให้เป็นความรู้มีเพียงความรู้เท่านั้นที่จะทําให้เจ้าสามารถอธิบายข้อมูลได้อย่างชัดเจนเจ้าจะสามารถเขียนมันออกมาเป็นคําพูดและช่วยเจ้าสร้างเส้นทางที่แท้จริง”

มนุษย์คนแรกรู้สึกกังวล“ข้าจะเปลี่ยนพวกมันเป็นความรู้ได้อย่างไร?”

มนุษย์หมึกอาวุโสหัวเราะ“มีหนอนหนังสือมากมายอยู่บภูเขาตํารา พวกมันบันทึกความรู้ที่มนุษย์หมึกรุ่นก่อนทิ้งไว้เบื้องหลังมนุษย์ ไปศึกษาพวกมัน”

“มันไม่ใช่เรื่องยากเช่นกันที่จะรวบรวมความรู้ด้วยตนเองอันดับแรกเจ้าต้องมีวิญญาณความ

ทรงจําเพื่อเก็บข้อมูลทั้งหมดไว้ในใจของเจ้า จากนั้น…”

ก่อนที่มนุษย์หมึกอาวุโสจะกล่าวจบวิญญาณความเข้าใจก็บินออกมา “จากนั้นข้าจะช่วยเจ้า

หลอมรวมความรู้”

มนุษย์หมึกอาวุโสพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม“แท้จริงแล้วความเข้าใจสามารถสร้างความรู้มนุษย์คนแรกกล่าว“เช่นนั้นข้าก็ต้องขอบคุณล่วงหน้า”

มนุษย์หมึกอาวุโสส่ายศีรษะ“ไม่จําเป็นต้องมากพิธี”

วิญญาณความเข้าใจกล่าว “อย่างพูดเช่นนั้นมนุษย์เราเป็นสหายที่ดีมาตลอดสถานการณ์นี้เป็นประโยชน์ต่อข้าเช่นกัน”

หากวิญญาณความเข้าใจไม่ได้รับข้อมูลใหม่ๆมันจะล้าสมัยอย่างรวดเร็ว มีเพียงการได้รับข้อมูลใหม่และไตร่ตรองเท่านั้นที่จะสร้างความเข้าใจใหม่ๆที่มีประโยชน์

มนุษย์คนแรกรวบรวมหนอนหนังสือจํานวนมากบนภูเขาตําราและได้รับข้อมูลใหม่มากมาย

ต่อมา ด้วยความช่วยเหลือจากวิญญาณความเข้าใจเขาสามารถสร้างความรู้ใหม่จํานวนมหาศาล

เขาใช้ข้อความหมึกเพื่อบันทึกความรู้ของเขาและสร้างเส้นทางสีดํา มนุษย์คนแรกและต้าลี่เจิ้นอู่เดินไปบนเส้นทางสายนี้
“ข้าไม่เหลือความรู้แล้ว”มนุษย์คนแรกรู้สึกท้อแท้และหงุดหงิดเขาใช้ความรู้ไปหมดแล้วแต่ยังไปไม่ถึงส่วนลึกของกําแพงเฉียนคุน
ตาราเติม

ความพยายามครั้งแรกของมนุษย์คนแรกและต้าลี่เจิ้นอู่ล้มเหลว พวกเขาต้องกลับไปที่ภูเขา

ต้าลี่เจิ้นอู่รวบรวมข้อความหมึกขณะที่มนุษย์คนแรกรวบรวมหนอนหนังสือและสร้างความรู้เพิ่มด้วยความรู้ที่เพิ่มขึ้นมนุษย์คนแรกรู้สึกว่าจิตใจของเขาถูกเติมเต็ม

“ตอนนี้ข้ามีความรู้มากมาย”มนุษย์คนแรกพอใจและมั่นใจมาก “ไปกันเถอะข้ามั่นใจว่าคราวนี้เราจะไปถึงส่วนลึกของกําแพงเฉียนคน!”
อย่างไรก็ตามพวกเขายังล้มเหลวในความพยายามครั้งที่สอง

“เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้?จิตใจของข้าเต็มไปด้วยความรู้”มนุษย์คนแรกกล่าวด้วยครามโศกเศร้า“นี่คือความรู้ทั้งหมดที่ข้าสามารถแบกรับ”
“ไม่ มนุษย์ ดูให้ดี”ทันใดนั้นวิญญาณตัวตนก็กล่าวเตือน

มนุษย์คนแรกตรวจสอบจิตใจของตนและพบวิญญาณดวงหนึ่งซ่อนอยู่ภายใน

มนุษย์คนแรกตระหนักได้ทันที“ดังนั้นเจ้าก็กําลังครอบงําจิตใจของข้าและทําให้ข้าไม่สามารถรับความรู้เพิ่มเติมเจ้าคือสิ่งใด?”

วิญญาณตอบ“ข้าคือวิญญาณความภาคภูมิใจ”

มนุษย์คนแรกกล่าวด้วยความกังวล“เจ้ารีบออกไปซะเจ้ากําลังครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่ในจิตใจของข้าข้าต้องการเติมความรู้
ไป

แต่ไม่ว่ามนุษย์คนแรกจะกังวลหรือกระตุ้นเพียงใดวิญญาณความภาคภูมิใจก็ปฏิเสธที่จะจากต้าลี่เจิ้นอู่กล่าว“ท่านพ่ออย่ากังวลอย่าลืมว่าข้ามีวิญญาณความอ่อนน้อมถ่อมตนข้าจะมอบให้ท่าน”
ต้าลี่เจิ้นอู่มอบวิญญาณความอ่อนน้อมถ่อมตนให้มนุษย์คนแรก

วิญญาณความภาคภูมิใจถูกขับไล่โดยวิญญาณความอ่อนน้อมถ่อมตน มันบินออกจากจิตใจของมนุษย์คนแรกและเข้าไปหาต้าลี่เจิ้นอู่

วิญญาณความเข้มแข็งมีความสุขมาก “ผู้แข็งแกร่งมีความภาคภูมิใจของตนเอง”

มนุษย์คนแรกรับความรู้จากภูเขาตําราต่อไป

หลังจากมนุษย์คนแรกได้รับวิญญาณความอ่อนน้อมถ่อมตน เขาตระหนักว่ายิ่งเขามีความรู้มากเท่าใดเขาก็ยิ่งขาดความรู้มากเท่านั้น

ยิ่งเขารู้สึกขาดความรู้มากเท่าใดเขาก็ยิ่งต้องการเติมเต็มความรู้มากเท่านั้นจิตใจของมนุษย์คนแรกเต็มอย่างรวดเร็ว

วิญญาณตัวตนกล่าว “มนุษย์ ตอนนี้จิตใจของเจ้าเต็มไปด้วยความรู้แล้ว”

มนุษย์คนแรกตอบกลับ “แต่ข้าคิดว่ามันยังไม่เพียงพอ มีอีกหลายสิ่งที่ข้ายังไม่รู้ ข้าต้องรับ

ความรู้ต่อไป”

มนุษย์คนแรกได้รับความรู้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆจิตใจของเขาเริ่มบวมนั่นทําให้เขารู้สึกเจ็บปวดและไม่สามารถเก็บข้อมูลได้อีกต่อไปแต่วิญญาณควาอ่อนน้อมถ่อมตนยังทําให้เขารู้สึกว่ากระหายความรู้เล็กทันใดนั้นเสียงระเบิดก็ดังขึ้น

ในที่สุดจิตใจของมนุษย์คนแรกก็ถึงขีดจํากัดความรู้ระเบิดออกมาและกลายเป็นเด็กหญิงตัว

“ท่านพ่อ”เด็กหญิงตัวเล็กกอดขาของมนุษย์คนแรกอย่างมีความสุข “ข้าคือหัวใจแห่งปัญญาไร้กังวลเซียวเหยาจื่อซินข้าเป็นลูกสาวของท่าน”

ภาคเหนือทุ่งหญ้าซื่อสัตย์

เฉินเฉิงแต่งกายด้วยชุดสีเขียวเขายืนมือไพล่หลังด้วยความเย่อหยิ่ง

เขามองผู้อมตะหญิงที่อยู่ตรงหน้าและตะโกน“เจ้าคือผู้ใดเหตุใดเจ้าถึงมาพบข้าที่นี่?”

ผู้อมตะหญิงสวมหน้ากากครึ่งหน้าปิดปากจมูกและแก้มนางเผยให้เห็นเพียงครึ่งบนของใบหน้าเท่านั้น

นางปลดปล่อยกลิ่นอายที่กล้าหาญและแข็งแกร่งออกมา

นางอยู่ในชุดเกราะสีทองดําที่ปกคลุมทั้งร่างทําให้นางดูดุดัน

“เรียกข้าว่าเทพธิดาจันทร์ทมิฬ”ผู้อมตะหญิงกล่าว

“เทพธิดาจันทร์ทมิฬงั้นหรือ?”เฉินเฉิงยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง เจ้ามาจากที่ใด?”

เมื่อห้าภูมิภาครวมเป็นหนึ่งกลิ่นอายของผู้อมตะก็ไม่ถูกแบ่งแยกได้อีกต่อไปนั่นคือเหตุผลที่เฉินเฉิงถามคําถามนี้

เทพธิดาจันทร์ทมิฬเผยรอยยิ้มบาง“ตัวตนและที่มาของข้าไม่สําคัญเฉินเฉิงเจ้ามีฉายาว่าผู้อมตะซื่อสัตย์เจ้าบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งกฎย้อนกลับไปเจ้าทําข้อตกลงกับสหายของเจ้าหาก เจ้าแพ้ในการต่อสู้เจ้าจะเป็นทาสของผู้ชนะเจ้าจ่าเรื่องนี้ได้หรือไม่?”

รูม่านตาของเฉินเฉิงหดเล็กลง “เวลานั้นข้ายังเด็กและหยิ่งผยอง ข้าไม่รู้ว่ามันหมายถึงสิ่งใด นั่นคือสาเหตุที่ข้าท่าข้อตกลงตอนนี้ข้ายังเป็นเพียงผู้ใช้วิญญาณ เจ้าเป็นผู้ใดกันแน่?เหตุใดเจ้าถึงรู้เรื่องนี้!”

เทพธิดาจันทร์ทมิฬเผยรอยยิ้มเย็นชา “ข้าขอถามเจ้าเฉินเฉิงข้อกตลงนี้ยังมีผลบังคับใช้หรือไม่?”

หลังกล่าวจบค่า นางก็ส่งป้ายหยกให้กับเฉินเฉิง

เฉินเฉิงตรวจสอบก่อนที่การแสดงออกของเขาจะเปลี่ยนแปลงไป “ป้ายหยกชิ้นนี้เป็นของจริง

เจ้าได้รับมันมาจากที่ใด? เจ้ามีความสัมพันธ์ใดกับสหายของข้า?”

เทพธิดาจันทร์ทมิฬกล่าวอีกครั้ง“ข้าบอกไปแล้วว่าสิ่งเหล่านี้ไม่สําคัญ”

เฉินเฉิงสูดหายใจลึกและกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ข้าเข้าใจแล้วเจ้าต้องการต่อสู้เจ้าต้องการให้ข้าเป็นทาสของเจ้า! เมื่อเจ้ามาหาข้า นั่นก็หมายความว่าเจ้ามีความมั่นใจแต่ข้าขอเตือนเจ้าแม้ข้าจะเป็นผู้บ่มเพาะสันโดษข้าก็มีไพ่ตายมากมายหากเจ้าชนะการต่อสู้ครั้งนี้ ข้าจะยอมรับเจ้า

เป็นเจ้านาย หากเจ้าแพ้ข้าจะเป็นเจ้านายของเจ้า!”

เทพธิดาจันทร์ทมิฬหัวเราะเสียงดัง“ทุกคนเรียกเจ้าว่าผู้อมตะซื่อสัตย์เจ้าเป็นคนที่รักษาคําพูดและคําสัญญาของตนเองหลังจากพบเจ้าดูเหมือนเจ้าจะเป็นเช่นนั้นจริงๆมาสู้กันเถอะ!”

เฉินเฉิงตะโกนด้วยความโกรธ“ไม่ว่าเจ้าจะเป็นผู้ใดแสดงความสามารถของเจ้าออกมา!”การต่อสู้ของสองผู้อมตะทําให้เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นอย่างไม่รู้จบสิ้นมิติช่องว่างจักรพรรรดิ

เหอชุนชิวอยู่ที่สระหลอมรวมสี่ธาตุแห่งความโศกเศร้า

วิญญาณอมตะระดับแปดก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วและบินลงบนฝ่ามือของเขา

“ดี วิญญาณอมตะระดับแปดที่ถูกทําลายทั้งหมดได้รับการหลอมรวมขึ้นมาอีกครั้งแล้ว”เหอชุนชิวพยักหน้าด้วยความพอใจ

ความสามารถในการหลอมรวมวิญญาณอมตะของฟางหยวนเหนือจินตนาการของผู้คนไปไกลมากเขาสามารถหลอมรวมวิญญาณอมตะระดับแปดที่ถูกทําลายในการต่อสู้ได้อย่างง่ายดายแต่เขายังไม่พอใจกับความสําเร็จในปัจจุบัน

หลายวันผ่านไปแล้วตั้งแต่เทพธิดาหมิงห่าวเอาชนะลั่วเว่ยหยินและคนอื่นๆ

ในช่วงเวลาที่ผ่านมาทั้งสามโลกเงียบสงบการต่อสู้หยุดลงชั่วคราว

ฟางหยวนใช้เวลานี้สํารวจสุสานของเทพอมตะสวรรค์พิภพแต่เขายังไม่สามารถคลี่คลายมันได้ในเวลาอันสั้นเขายังใช้เวลาส่วนใหญ่เพื่อทําความเข้าใจโลกใบใหญ่และโลกใบเล็กเพื่อยกระดับความ
เข้าใจบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม

“ทูตของทุ่งปีศาจคลั่งขอพบท่านนักปราชญ์” เป็นเพียงเวลานี้ที่ผู้อมตะของปฐพีสีเหลืองเข้ามารายงาน

“มันควรเป็นปิงชายฉวน” ลั่วเว่ยหยินเข้ามาเช่นกัน

ฟางหยวนยิ้ม “ถึงเวลาที่พวกเขาต้องมาที่นี่แล้ว”

ก่อนหน้านี้ความพ่ายแพ้ของจักรพรรดิผลึกน้ำแข็งและเซียวเหอเจี้ยนเป็นส่วนหนึ่งในแผนการของฟางหยวน

แม้วังสวรรค์จะเคยพ่ายแพ้มาก่อน แต่ฟางหยวนไม่เคยประมาทพวกเขา

วังสวรรค์ให้ความสําคัญกับถ้ําปีศาจคลั่ง พวกเขาถึงกับนําเมืองจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์มาที่นี่

เพียงจักรพรรดิผลึกน้ำแข็งและเซียวเหอเจี้ยนจะสามารถเอาชนะพวกเขาได้อย่างไร

ในสถานการณ์ปัจจุบันวังสวรรค์ยังเป็นฝ่ายได้เปรียบ

ด้วยเหตุนี้ปิงชายฉวนจึงต้องการสร้างความร่วมมือกับฟางหยวนขณะที่ฟางหยวนรอคอยการมาของอีกฝ่ายอย่างอดทน

ปิงชายฉวนเป็นหนึ่งในสี่ทูตที่มาพบฟางหยวน

สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความจริงใจของถ้ําสวรรค์นิรันดร

“สหายฟางหยวน เจ้าสบายดีหรือไม่?” ปิงชายฉวนยิ้ม

แต่ฟางหยวนกลับแสดงออกอย่างเย็นชา “ข้าทํางานร่วมกับเทพอมตะสวรรค์พิภพเพื่อช่วยให้เขาฟื้นคืนชีพปิงชายฉวนมันไม่ฉลาดที่ถ้ําสวรรค์นิรันดรของเจ้าจะสร้างความร่วมมือกับข้า เมื่อเทพอมตะสวรรค์พิภพฟื้นคืนชีพความแข็งแกร่งของเราจะพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็วเราสามารถกาหราบวังสวรรค์”

“นี่…” ใบหน้าของปิงชายฉวนกลายเป็นแข็งค้าง