Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2176 แดนแรกกําาเนิด

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2176 แดนแรกกําาเนิด

ห้าสีฟางหยวนก่นเสียงเย็นและเปิดมิติช่องว่างจักรพรรดิ

บรรพชนทะเลปราณบินออกมา

ท่าไม้ตายอมตะทะเลปราณไร้ขอบเขต!

พลังปราณแผ่พุ่งออกไปทุกทิศทุกทาง

เทพธิดาหมิงห่าวและเทพธิดาอวี่ซิ่วถูกปิดกั้นขณะที่ฟางหยวนฉวยโอกาสนี้พุ่งเข้าไปในควัน

“ที่นี่!” ในที่สุดเขาก็พบที่ตั้งมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์

ฟางหยวนเข้าไปและนํามรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ส่วนที่เหลือออกมาทันทีในเวลาต่อมาโลกใบเล็กของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ก็พังทลายลง

“ออกไปเร็วเข้า!”ลั่วเว่ยหยินและคนอื่นๆรีบล่าถอย

ฟางหยวนเก็บค่ายกลวิญญาณอมตะเขตแดนห้าภูมิภาคและออกมาเป็นคนสุดท้ายจากนั้น

โลกใบเล็กของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ก็หายไปในอากาศ

“เขาทําสําเร็จ” เทพธิดาหมิงห่าวถอนหายใจ

เทพธิดาอวี่ซิ่วยิ้ม“มรดกที่แท้จริงนี้ถูกทําลายไปครึ่งหนึ่ง อย่ากังวลเป้าหมายของเราประสบความสําเร็จแล้วไปกันเถอะส่วนสําคัญเริ่มแล้ว”

เทพธิดาอวี่ซิ่วเก็บเมืองจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ก่อนที่เทพธิดาทั้งสองจะหายตัวไป ณ จุดนั้น

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ฟางหยวนเริ่มไตร่ตรอง

“ท่านฟางหยวน” ลั่วเว่ยหยินกลับมารวมตัวกับฟางหยวน เจิ้งปู้ตู้ และบรรพชนทะเลปราณ

อีกด้านหนึ่งมีแท่นบูชาแห่งโชคและผีดิบอมตะตะวันเดือด

ทั้งสองฝ่ายไม่ได้พูดคุยกัน แม้พวกเขาจะเป็นพันธมิตร แต่มันก็มีขีดจํากัด

“สี่ตัวตนกึ่งระดับเก้า…”ปิงชายฉวนที่อยู่ในแท่นบูชาแห่งโชครู้สึกพูดไม่ออก ในช่วงเวลาสั้นๆ

ความแข็งแกร่งของฟางหยวนเพิ่มขึ้นถึงระดับนี้แล้ว

ผู้อมตะของถ้ำสวรรค์นิรันดรไม่ใช่คนโง่เมื่อบรรพชนทะเลปราณปรากฏตัว พวกเขาก็ตระหนักว่าคนผู้นี้คือร่างแยกของฟางหยวน

“เทพอมตะตะวันเดือด…”ฟางหยวนหรี่ตามองผีดิบอมตะตะวันเดือด

แม้อีกฝ่ายจะเป็นผีดิบอมตะในเวลานี้แต่เขายังมีพลังและวิธีการที่เหนือชั้นเขาสามารถช่ายเหมาลี่ชิวและปีศาจอมตะฉีเจียออกมาจากเมืองจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างง่ายดาย

ตอนนี้เหมาลี่ชิวขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของผีดิบอมตะตะวันเดือดและกระดิกหางอย่างมีความสุขผู้ใดจะสามารถจินตนาการได้ว่านี่คือสัตว์อสูรแรกกําเนิดในตํานานที่น่าเกรงขาม

สําหรับปีศาจอมตะฉีเจียเขายืนอยู่ด้านข้างด้วยความลังเลและสงสัย

เขาได้รับความช่วยเหลือจากผีดิบอมตะตะวันเดือดแต่ทันทีที่เขาออกมาเขาเห็นถ้ำสวรรค์นิรันดร์วังสวรรค์และฟางหยวนกําลังต่อสู้กันในโลกใบเล็กของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ทุกสิ่งทําให้เขารู้สึกมึนงง

สถานการณ์ซับซ้อน ปีศาจอมตะฉีเจียยังไม่สามารถดําเนินการสิ่งใดได้ในเวลานี้“ฟางหยวน”ผีดิบอมตะตะวันเดือดกล่าว“นี่คือแผนการของวังสวรรค์”ฟางหยวนยกคิ้วขึ้นข้างทึ่ง“โอ้อย่างไร?”

ผีดิบอมตะตะวันเดือดชี้ไปยังตําแหน่งเดิมที่โลกใบเล็กของเทพปีศาจปล้นสวรรค์เคยตั้งอยู่

“โลกใบเล็กของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ถูกสร้างขึ้นภายหลังมันช่วยกอบกู้สถานการณ์ในเวลานั้น

อย่างไรก็ตามมันส่งผลกระทบต่อการจัดเตรียมของเทพปีศาจไร้ขอบเขตดังนั้นการทําลายล้างมันจึงเป็นสิ่งที่เทพปีศาจไร้ขอบเขตต้องการเห็น”

“ในขณะเดียวกันเทพธิดาเฟิงหยาของวังสวรรค์กําลังอนุมานการจัดเตรียมของเทพปีศาจไร้ขอบเขตนางถูกโลกใบเล็กของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ขัดขวางแต่ตอนนี้มันถูกทําลายไปแล้วการอนุมานของนางจะราบรื่นมาก”

“ก่อนหน้านี้เมื่อข้าพยายามอนุมานการจัดเตรียมของเทพปีศาจไร้ขอบเขตข้าต่อสู้กับนางจากระยะไกลนางเป็นผู้เชี่ยวชาญบนเส้นทางแห่งปัญญาที่ยิ่งใหญ่ นางค้นพบแดนแรกกําเนิดที่อยู่ในชั้นเก้าแล้ว”

“ภายนอกวังสวรรค์มาที่นี่เพื่อขัดขวางเจ้าจากการรับมรดก แต่เป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขา

คือการบังคับให้ข้าช่วยเชลยที่อยู่ในเมืองจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์”

“เมื่อเทพธิดาเฟิงหยาไม่ปรากฏตัวมีความเป็นไปได้ที่นางจะบุกไปที่นั่นแล้วตอนนี้พวกนางกําลังเป็นฝ่ายได้เปรียบ”

การแสดงออกของฟางหยวนเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินเรื่องนี้

ทันใดนั้นรูม่านตาของผู้อมตะคนอื่นๆพลันหดเล็กลงพวกเขาหันหน้าไปทางทุ่งบัวเขียวและเห็นเงาของบางสิ่งลอยอยู่เหนือภูเขาตํารา

สิ่งนี้เป็นสีขาวบริสุทธิ์มันมีขนาดใหญ่โตมากกว่าภูเขาตําราและดูเหมือนโลกทรงกลมมีแสงดาวส่องประกายระยิบระยับออกมาจากภายใน

หัวใจของกลุ่มผู้อมตะสั่นสะท้านขึ้น

การแสดงออกของลั่วเว่ยหยินเปลี่ยนเป็นน่าเกลียด“แดนแรกกําเนิด!”

ต่านานมนุษย์คนแรก

เซียวเหยาจื่อซินเป็นบุตรสาวลําดับที่แปดของมนุษย์คนแรกที่ฉลาดเฉลียวและมีไหวพริบ

มนุษย์คนแรกร้อนใจ “จิตใจของข้าแตกสลายข้าควรทําอย่างไร? ข้าไม่สามารถเก็บความรู้ได้อีกเห้อ…ดูเหมือนมีเพียงเจ้าสองคนเท่านั้นที่ช่วยข้าได้”

ดังนั้นเซียวเหยาจื่อซินและต้าลี่เจิ้นอู่จึงรวมบรวมความรู้ไว้ในจิตใจของตน

พวกเขาเติมความรู้ก่อนจะออกเดินทางไปพร้อมกับมนุษย์คนแรก

มนุษย์คนแรกและลูกๆของเขาเริ่มการเดินทางครั้งที่สาม

แต่เมื่อพวกเขาใช้ความรู้ไปจนหมดพวกเขาก็ยังไม่พบวิญญาณสติปัญญาความพยายามครั้งที่สามของมนุษย์คนแรกล้มเหลว

ต้าลี่เจิ้นอู่รู้สึกผิดหวัง“เราจะทําอย่างไรต่อไปเราทําดีที่สุดแล้วแต่ความรู้ของเรายังไม่เพียงพอเราไม่สามารถเก็บความรู้ไว้ในใจได้มากกว่านี้”มนุษย์คนแรกถอนหายใจ

เป็นเพียงเวลานี้ที่วิญญาณแห่งความหวังบินออกมา“มนุษย์อย่าผิดหวังข้าอยู่นี่แล้ว”

มนุษย์คนแรกประหลาดใจ“เจ้าจะช่วยข้าได้อย่างไร?”

วิญญาณแห่งความหวังตอบ “มนุษย์ข้าสามารถปลุกทะเลวิญญาณของเจ้า”

หลังจากนั้นวิญญาณแห่งความหวังก็สร้างทะเลวิญญาณให้กับมนุษย์คนแรกวิญญาณความอ่อนน้อมถ่อมตนหัวเราะ“ในกรณีนี้ข้าก็จะช่วยเจ้าเช่นกันเมื่อเจ้ามีความอ่อนน้อมถ่อมตนความสามารถของเจ้าจะเพิ่มขึ้นอีกมากเจ้าจะสามารถเก็บสิ่งของต่างๆได้มากขึ้น”

ดังนั้นทะเลวิญญาณของมนุษย์คนแรกจึงขยายใหญ่ขึ้น

มนุษย์คนแรกมีความสุขมาก“มันใหญ่มากข้าสามารถเก็บความรู้ได้มากมายช่างวิเศษนัก!”

มนุษย์คนแรกและลูกๆของเขาไปยังภูเขาตําราอีกครั้ง

มนุษย์คนแรกเก็บความรู้มากมายไว้ในทะเลวิญญาณของตน

จากนั้นพวกเขาก็ออกเดินทางอีกครั้ง

พวกเขาค้นหาวิญญาณสติปัญญาในสถานที่ต่างๆแต่ยังไม่พบ

พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องกลับภูเขาตํารา

พวกเขาใช้เวลานานมากในความพยายามครั้งที่สี่เส้นทางหมึกส่วนใหญ่ที่พวกเขาทิ้งไว้เลือนหายไปแล้วมนุษย์คนแรกถามมนุษย์หมึกอาวุโส“เหตุใดเราไม่พบวิญญาณสติปัญญา”

มนุษย์หมึกอาวุโสตอบ“มนุษย์หมึกจะพบวิญญาณสติปัญญาเป็นครั้งคราวแต่พวกเจ้าค้นหามันทุกแห่งแล้วแต่กลับไม่พบนี่หมายความว่ามันจงใจซ่อนตัวจากพวกเจ้า มันไม่ต้องการพบพวก
เจ้า”

เซียวเหยาจื่อซินถาม“แล้ววิญญาณสติปัญญาซ่อนอยู่ที่ใด?”

มนุษย์หมึกไตร่ตรองก่อนตอบ“มนุษย์หากวิญญาณสติปัญญายังอยู่ในกําแพงเฉียนคุนแห่งนี้มันสามารถซ่อนตัวอยู่ในที่เดียวเท่านั้น สถานที่แห่งนั้นเรียกว่าแดนแรกกําเนิด มันอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของก๋าแพงเฉียนกุน”

ต้าลี่เจิ้นอู่ดีใจมาก “มนุษย์หมึกบอกวิธีไปยังแดนแรกกําเนิดแก่เรา

มนุษย์หมึกอาวุโสส่ายศีรษะ“ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการช่วย แต่มนุษย์หมึกไม่เคยไปที่นั่นเช่นกันมนุษย์พวกเราชื่นชมพวกเจ้ามากพวกเจ้ามีความรู้มากกว่าพวกเราดังนั้นหากพวกเจ้าต้องการเข้าสู่แดนแรกกําเนิดพวกเจ้าต้องพึ่งพาตนเองเท่านั้น”

มนุษย์คนแรกและลูกๆของเขาเริ่มค้นคว้าด้วยตนเอง

เซียวเหยาจื่อซินค้นพบบางสิ่งและตะโกนอย่างมีความสุข“ข้าพบแล้วข้าพบแล้ว!”

“โอ้ เจ้าพบสิ่งใดเหตุใดจึงตื่นเต้นนัก?”มนุษย์คนแรกถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นเซียวเหยาจื่อซินเปิดฝ่ามือทั้งสองข้างของนางออก“บนฝ่ามือข้างขวาของข้ามีวิญญาณถูกบนฝ่ามือข้างซ้ายของข้ามีวิญญาณผิด”

“วิญญาณทั้งสองดวงนี้เกิดจากร่างกายของเจ้าพวกมันดูธรรมดาและเรียบง่ายกว่าวิญญาณ

ความเข้มแข็งของข้า แต่พวกมันจะช่วยเราได้อย่างไร?”ต้าลี่เจิ้นอู่ถาม

เซียวเหยาจื่อซินตอบ“วิญญาณสองดวงนี้สามารถแยกแยะความรู้ของเรา ความรู้ของเราอาจ

ถูกต้องในเวลานี้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปมันอาจผิดนอกจากนี้มันยังสามารถบอกเส้นทางที่ถูกต้องหากเราใช้มันเพื่อเลือกเส้นทางที่ถูกต้อง เราจะสามารถไปยังแดนแรกกําเนิด”

มนุษย์คนแรกพยักหน้า“เราจะลองดู”

แต่พวกเขายังไม่พบสิ่งใด

วิญญาณความเข้มแข็งของต้าลี่เจิ้นอู่กล่าว“มนุษย์พวกเจ้ากําลังสูญเสียความพากเพียรโลกใบนี้มีเพียงความแข็งแกร่งและความอ่อนแอมันไม่เคยมีถูกหรือผิดดังนั้นการกระทําของพวกเจ้าจึงไร้ประโยชน์พวกเจ้าไม่สามารถแยกถูกผิด”