Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2185 ฟางหยวนเข้าสู่แดนแรกกําเนิด

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2185 ฟางหยวนเข้าสู่แดนแรกกําเนิด

กลุ่มของมนุษย์คนแรกมาถึงริมแม่น้ํา

มนุษย์คนแรกสังเกตก่อนจะชี้นิ้วไปยังน้ําแข็งลอย “น้ําแข็งลอยเหล่านี้ไม่ใหญ่ไม่เล็กและมีพื้นผิวราบเรียบ เราสามารถเหยียบพวกมัน”

ต้าลี่เจิ้นอู่กล่าว “แต่พวกมันเล็กเกินไปสําหรับพวกเราสามคน”

เซียวเหยาจื่อซินส่ายศีรษะ “น้ําแข็งลอยเหล่านี้ค่อนข้างใหญ่แต่มีหนาน แหลมอยู่มากมาย พวกมันจะแทงเท่าของเรา”

แม้ความจริงจะมีหนึ่งเดียว แต่การมองผ่านมุมมองของผู้คนที่ต่างกัน พวกเขา ก็จะเห็นสิ่งที่แตกต่างกันไป

กลุ่มของมนุษย์คนแรกพูดคุยกันก่อนที่พวกเขาจะเลือกน้ําแข็งลอยบางก่อนและเหยียบลงไป

เมื่อมนุษย์คนแรกเหยียบน้ําแข็งลอยก้อนนี้ เขาร้องไห้และหอบหายใจอย่าง หนักหน่วง ต้าลี่เจิ้นอู่คํารามด้วยความโกรธ ขณะที่เซียวเหยาจื่อซินหัวเราะอย่าง มีความสุข

ความจริงเดียวกันกลับทําให้ผู้คนรู้สึกแตกต่าง

มนุษย์คนแรกและลูกๆของเขาต้องอดทนกับมัน

“น้ําแข็งลอยทุกก้อนที่อยู่ในสายธารแห่งกาลเวลาคือความจริงที่เย็นเยียบ
และเงียบเชียบที่สุด แต่มนุษย์มีหัวใจ เรามีอารมณ์ความรู้สึกเมื่อตระหนักถึง ความจริงบางอย่าง พวกมันจะสร้างสถานการณ์ที่แตกต่างกันสําหรับแต่ละคน”เซียวเหยาจื่อซินหวนนึกถึงความรู้ที่อยู่ในใจของนาง

น้ําแข็งลอยรองรับน้ําหนักของพวกเขาอยู่ชั่วครู่ก่อนจะค่อยๆหดตัวและจมลงใต้น้ํา

“กระโดดไปยังน้ําแข็งก้อนถัดไป” มนุษย์คนแรกชี้นิ้วไปด้านซ้ายตรงหน้าของเขา

ก่อนที่น้ําแข็งใต้เท้าของทั้งสามจะจมลงไปใต้น้ํา พวกเขาก็กระโดดไปยังน้ําแข็งลอยก้อนที่สอง

พวกเขาเกิดความรู้สึกที่แตกต่างกันอีกครั้ง ยิ่งพวกเขายืนอยู่นานเท่าใด อารมณ์ที่เกิดขึ้นก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น

“ข้าทนไม่ไหวแล้ว ข้ารู้สึกแย่มาก” มนุษย์คนแรกจับหัวใจของเขาและกล่าว “กระโดดไปยังน้ําแข็งลอยก้อนต่อไปกันเถอะ”

ในไม่ช้าเซียวเหยาจื่อซินก็เปิดปากกล่าว “ข้าไม่สามารถอดทนต่อ สถานการณ์นี้ได้อีก ข้ารู้สึกแย่มาก ข้ากระทั่งรู้สึกอยากตาย”

กลุ่มสามคนของมนุษย์คนแรกกระโดดไปยังน้ําแข็งลอยก้อนต่อไป

ไม่ว่าพวกเขาจะพบความจริงเรื่องใด พวกเขาก็ทําได้เพียงกัดฟันอดทนและยอมรับมันเท่านั้น แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือความทุกข์ทรมานที่อยู่ในหัวใจ

หากหัวใจทนไม่ไหว คนผู้นั้นจะไม่สามารถก้าวต่อไปข้างหน้า

หลังจากเปลี่ยนน้ําแข็งลอยหลายก้อน ต้าลี่เจิ้นอู่อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด “ข้ายังสบายดี”

วิญญาณความเข้มแข็งตะโกนด้วยความภาคภูมิใจ “มีสถานการณ์มากมายเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ แต่คนที่เข้มแข็งจะรับมือกับสถานการณ์ต่างๆได้ดีกว่าคน อ่อนแอ”

วิญญาณความอดทนกรีดร้อง “นี่เป็นความดีความชอบของข้าเพราะข้าช่วยเจ้าตั้งแต่เริ่มต้น”

ทันใดนั้นวิญญาณสองดวงก็เติบโตขึ้นบนฝ่ามือของเซียวเหยาจื่อซิน

วิญญาณที่อยู่บนฝ่ามือข้างซ้ายของนางเรียกว่าวิญญาณดี วิญญาณที่อยู่บนฝ่ามือข้างขวาของนางเรียกว่าวิญญาณเลวร้าย

“มนุษย์ เราสามารถช่วยเจ้าแยกแยะสถานการณ์ที่ดีและสถานการณ์เลวร้าย”
วิญญาณดีและวิญญาณเลวร้ายกล่าวพร้อมกัน

ดังนั้นด้วยความช่วยเหลือจากวิญญาณดีและวิญญาณเลวร้าย กลุ่มของมนุษย์ คนแรกจึงสามารถเลือกน้ําแข็งลอยที่ทําให้พวกเขาพบกับสถานการณ์ที่ดี

ทั้งสามรู้สึกมีความสุขเมื่อยืนอยู่บนน้ําแข็งลอย

เมื่อนําแข็งลอยเริ่มจม สถานการณ์ดีกลายเป็นเลวร้าย ทั้งสามจึงกระโดดไป ยังน้ําแข็งก้อนลอยก้อนต่อไป

พวกเขาก้าวไปบนน้ําแข็งลอยที่ทําให้พวกเขารู้สึกมีความสุข เมื่อพวกเขารู้สึก มีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาก็ไม่ต้องการจากไปอีก นั่นทําให้พวกเขาจมลง ไปใต้น้ําพร้อมกับน้ําแข็งลอย

ถ้ําปีศาจคลั่ง ชั้นที่แปด

แดนซี่!

แดนหู!

แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพทั้งสองปล่อยแสงสีขาวออกมาและหลอมรวมเป็นหนึ่ง มันก่อตัวเป็นเสาแสงแนวนอนที่เชื่อมต่อกัน

“ขั้นตอนสุดท้าย” ฟางหยวนถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะกระตุ้นใช้ท่าไม้ตาย

วังวนแสงก่อตัวขึ้น ณ จุดศูนย์กลางของเสาแสงก่อนที่มันจะพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า และสัมผัสกับพื้นผิวของแดนแรกกําเนิด

ฟางหยวนเคลื่อนที่ไปตามวังวนแสงและเข้าสู่แดนแรกกําเนิด

“อัศจรรย์นัก! แดนแรกกําเนิดอยู่ระหว่างแดนซี่กับแดนหู ด้วยการใช้แดน ศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพทั้งสอง เขาสามารถเข้าสู่แดนแรกกําเนิดได้จริงๆ”ลั่วเว่ยหยินยกย่องและรีบตามฟางหยวนเข้าไปในแดนแรกกําเนิด

ด้านหลังเขายังมีเจิ้งปู้ตู่ ปีศาจอมตะฉีเจีย และบรรพชนทะเลปราณ

หลังจากผู้อมตะเหล่านี้เข้าสู่แดนแรกกําเนิด วังวนแสงก็สลายตัวไปอย่าง
รวดเร็วและสร้างความผิดหวังให้แก่ผู้อมตะคนอื่นๆเป็นอย่างมาก

ฟางหยวนลอยนิ่งอยู่ในแดนแรกกําเนิดด้วยคิ้วที่ขมวดลึก

ทันทีที่เขาเข้ามา เขาได้รับแรงบันดาลใจมากมาย

แต่นี่ไม่ใช่กระบวนการตามธรรมชาติ มันเหมือนการบังคับยัดเยียดบางสิ่งเข้าสู่จิตใจของฟางหยวนและทําให้เขารู้สึกเจ็บปวด

มันเป็นความเจ็บปวดทางจิตใจ

เขารู้สึกราวกับคลื่นยักษ์กําลังปะทุขึ้นในใจของเขาและเคลื่อนที่ไปมาอย่างเกรี้ยวกราด

ความสําเร็จเป็นเรื่องยากที่จะยกระดับ แต่การเข้าสู่แดนแรกกําเนิดทําให้ระดับ ความสําเร็จของฟางหยวนก้าวหน้าขึ้นอย่างผิดปกติ สิ่งนี้ขัดต่อกฎของธรรมชาติ

ฟางหยวนกัดฟันอดทน

ไม่ปรากฏร่องรอยของเทพอมตะกลุ่มดาวและผีดิบอมตะตะวันเดือดที่เข้ามาก่อนหน้านี้ แต่ฟางหยวนไม่สนใจ เขาเร่งตรวจสอบร่างกายของตนและตระหนักถึงบางสิ่ง

“ระดับความสําเร็จหลากหลายเส้นทางของข้าเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว! เส้นทางแห่งการหลอมรวมเป็นหนึ่งในนั้น แต่ความก้าวหน้าที่รวดเร็วที่สุดคือเส้นทางแห่งกฎ”

ฟางหยวนไตร่ตรองและเริ่มย้ายตําแหน่ง

เขาใช้วิธีการบางอย่างที่ทําให้เขาสามารถบินได้อย่างอิสระในแดนแรกกําเนิด

ทุกที่ที่เขาบินผ่าน แดนแรกกําเนิดจะแตกสลายไป

หัวใจของฟางหยวนจมดิ่งลง

แม้แดนแรกกําเนิดจะเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพ แต่มันเปราะบางมาก

ฟางหยวนไม่ได้โจมตีมัน เพียงการครอบครองร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจํานวนมหาศาลก็ทําให้แดนแรกกําเนิดไม่สามารถอดทนแล้ว

โชคดีที่ก่อนที่พื้นที่เหล่านั้นจะพังทลาย มันมอบระดับความสําเร็จให้ฟางหยวนเรียบร้อยแล้ว

ฟางหยวนรู้สึกถึงความเร่งด่วน

“ข้าต้องหาเส้นทางที่ถูกต้องโดยเร็ว”

“หากพื้นที่ที่มีความเข้าใจบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมถูกทําลาย มันจะแย่มาก!”

ฟางหยวนไม่คุ้นเคยกับแดนแรกกําเนิด แต่ความสําเร็จบนเส้นทางแห่งปัญญาทําให้เขาเข้าใจสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว

แดนแรกกําเนิดเต็มไปด้วยความรู้ความเข้าใจในทุกเส้นทาง ผู้บ่มเพาะสามารถใช้ประโยชน์จากมัน

ฟางหยวนก้าวไปข้างหน้าเพื่อค้นหาพื้นที่ที่เก็บความรู้บนเส้นทางแห่งการหลอมรวมเอาไว้มากที่สุด

ในไม่ช้าเขาก็พบตําแหน่งที่มีความรู้บนเส้นทางแห่งการหลอมรวมอยู่อย่างหนาแน่น

แม้เขาจะรู้สึกเจ็บปวดแต่เขาก็มีความสุขและยิ่งกระหายมากขึ้น

มันเป็นความกระหายความรู้

“ไม่แปลกใจเลยที่มนุษย์คนแรกไม่พอใจแม้จะได้รับความรู้มากมาย เขายัง
ต้องการรับความรู้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆกระทั่งจิตใจของเขาถึงขีดจํากัดและระเบิดออกมา”

ฟางหยวนรู้สึกเช่นเดียวกันกับมนุษย์คนแรก

“เกือบแล้ว!” ฟางหยวนรู้สึกเจ็บปวดแต่ใบหน้าของเขากลับเต็มไปด้วยความสุข

สัญชาตญาณบอกเขาว่าความสําเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมของเขากําลังจะบรรลุระดับปรมาจารย์สูงสุด

“ครืน…”

แต่ในจังหวะนี้แดนแรกกําเนิดกลับเกิดการสั่นสะเทือน พื้นที่ขนาดใหญ่เริ่มพังทลายลง

ระดับความสําเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมของฟางหยวนหยุดเพิ่มขึ้น
ทันที

“ตะวันเดือด! กลุ่มดาว!” ดวงตาของฟางหยวนกลายเป็นเย็นเยียบเมื่อมองเห็นคนทั้งสอง

เขาเห็นผีดิบอมตะตะวันเดือดและเทพอมตะกลุ่มดาวกําลังต่อสู้กันอยู่ห่างออกไป

พวกเขาเลือกสถานที่ต่อสู้ได้ดีจริงๆเพราะมันเป็นพื้นที่หลักของเส้นทางแห่งการหลอมรวม

เมื่อพื้นที่ส่วนนี้ถูกทําลาย ฟางหยวนจะไม่สามารถยกระดับความสําเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม

ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ ฟางหยวนค้นหาจุดอ่อนของถ้ําสวรรค์นิรันดรและวัง สวรรค์ ในทํานองเดียวกันรายละเอียดเกี่ยวกับเขาก็ถูกสังเกตเห็นโดยผีดิบอมตะตะวันเดือดและเทพอมตะกลุ่มดาว

พวกเขารู้ว่าฟางหยวนต้องการยกระดับความสําเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม

เมื่อพวกเขามาถึงแดนแรกกําเนิด พวกเขาจะไม่ทําสิ่งใดได้อย่างไร

ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะต่อสู้กันในสถานที่แห่งนี้เพื่อทําลายอนาคตของฟางหยวน!

เทพอมตะกลุ่มดาวมองเห็นร่างหลักของฟางหยวนและชี้นิ้วไปที่เขาทันที

แสงดาวหลายร้อยสายพุ่งเข้าหาฟางหยวน

ฟางหยวนค่ารามและปลดปล่อยแสงเจ็ดสีออกมา

ท่าไม้ตายอมตะรุ้งเจ็ดสีสังหาร!

แสงสีเหลืองคือเส้นทางแห่งโลหะ แสงสีเขียวคือเส้นทางแห่งไม้ แสงสีฟ้าคือ
เส้นทางแห่งวารี แสงสีแดงคือเส้นทางแห่งไฟ แสงสีน้ําตาลคือเส้นทางแห่ง ปฐพี แสงสีครามคือเส้นทางแห่งวายุ และแสงสีน้ําเงินคือเส้นทางแห่งสายฟ้า แสงทั้งเจ็ดสีหมุนวนและพุ่งออกไปข้างหน้าเหมือนสว่าน

“บึม!”

สายรุ้งทําลายแสงดาวส่วนใหญ่และพุ่งต่อไปยังเทพอมตะกลุ่มดาว

แสงดาวส่องประกายขึ้นบนร่างของเทพอมตะกลุ่มดาวและปิดกั้นการโจมตีนี้แต่นางยังเดินโซเซขณะที่ใบหน้าเผยให้เห็นถึงความประหลาดใจ

“นี่คือท่าไม้ตายชนิดใด?”

แน่นอนว่ามันเป็นท่าไม้ตายผสม

รุ้งเจ็ดสีสังหารถูกดัดแปลงและพัฒนามาจากท่าไม้ตายผสมเดิมหลังจากความสําเร็จบนเส้นทางสายต่างๆของฟางหยวนยกระดับขึ้น

มันเป็นเรื่องยากที่เทพอมตะกลุ่มดาวจะป้องกันท่าไม้ตายเช่นนี้

เพื่อป้องกันท่าไม้ตายนี้ นางต้องคํานึงถึงเส้นทางแห่งโลหะ เส้นทางแห่งไม้เส้นทางแห่งวารี เส้นทางแห่งไฟ เส้นทางแห่งปฐพี เส้นทางแห่งวายุ และเส้นทางแห่งสายฟ้า

หลังจากทั้งหมดท่าไม้ตายอมตะรุ้งเจ็ดสีสังหารเป็นการหลอมรวมพลังอํานาจและจุดเด่นของเส้นทางเจ็ดสายให้เป็นหนึ่งเดียว

ด้วยการแลกเปลี่ยนกระบวนท่าเพียงครั้งเดียว เทพอมตะกลุ่มดาวตระหนักถึงความยากลําบากในการต่อสู้กับฟางหยวนทันที

ด้านหนึ่งคือความยากลําบากในการป้องกันท่าไม้ตายผสม อีกด้านหนึ่งคือร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจํานวนมหาศาลของฟางหยวน

เขามีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋ามากเกินไป กระทั่งเทพอมตะกลุ่มดาวเมื่อครั้งยังมีชีวิตก็ยังไม่สามารถแข่งขันกับเขาโดยไม่ต้องกล่าวถึงตัวนางที่พึ่งฟื้นคืนชีพ

ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าของเทพอมตะกลุ่มดาวในปัจจุบันได้รับมาจากรากฐานของเทพธิดาทั้งสาม

แต่เห็นได้ชัดว่ามันด้อยกว่าฟางหยวนมาก