Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2188 ความรู้สึกที่แปลกประหลาด

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2188 ความรู้สึกที่แปลกประหลาด

สองร่างกําลังบินอยู่กลางอากาศและแลกเปลี่ยนท่าไม้ตาย

หนึ่งเป็นผู้อมตะชายในชุดคลุมสีขาวที่บ่มเพาะบนเส้นทางแห่งแสง เขามีรูปร่างผอมบางหน้าคม ดวงตาเหมือนถั่ว

อีกหนึ่งเป็นผู้อมตะหญิงในชุดเกราะทองดําและสวมหน้ากากครึ่งหน้า นอกจากคนทั้งสองยังมีผู้อมตะมากกว่าสิบคนเฝ้ามองอยู่รอบๆ

“พี่ใหญ่ ฆ่านังผู้นี้เร็วเข้า!”ผู้อมตะหญิงหลิวลั่วตะโกนอยู่ที่ขอบสนามรบ

ด้านข้างนางยังมีผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่าหลิวและเผ่าอื่นๆของตระกูลฮวงจินเช่นจางอวี่เซียง

จากเผ่าจางอวี่และกงตงกุ้ยจากเผ่ากง

ผู้อมตะชายที่กําลังต่อสู้เป็นผู้อมตะระดับเจ็ดที่มีชื่อเสียของภาคเหนือ หลิวจาง

ผู้อมตะหญิงคือไห่ลั่วหลัน

ไห่ลั่วหลันใช้ชื่อเทพธิดาจันทร์ทมิฬท้าทายผู้เชี่ยวชาญไปรอบๆหลังจากเอาชนะเฉินเฉิงและหยินอู๋ชิว นางยังท้าทายผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะอีกหลายคนนางไม่เคยแพ้แม้แต่ครั้งเดียวนี่ทําให้ชื่อเสียงของนางพุ่งทะยานขึ้นอย่างรวดเร็วและทําให้โลกผู้อมตะของภาคเหนือตกตะลึง

สองพี่น้องหลิวจางและหลิวลั่วล้มเหลวในการดึงหยินอู๋ชิวเข้าร่วมและเกิดความขัดแย้งกับไห่ลั่วหลัน

เพื่อแก้แค้น หลิวจางประกาศท้าทายเทพธิดาจันทร์ทมิฬอย่างเปิดเผย

เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายออกไปโลกผู้อมตะภาคเหนือก็ตกสู่ความโกลาหล

ท่าไม้ตายอมตะทางม้าลาย!

หลิวจางกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายสร้างม้าตัวเล็กๆขึ้นใต้ฝ่าเท้าของเขา มันทําให้ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก

หลิวจางสามารถสร้างระยะห่างออกจากไห่ลั่วหลันด้วยวิธีนี้

หลังจากพ่ายแพ้ให้กับไห่ลั่วหลันในครั้งก่อนหลิวจางสามารถเลือกใช้กลยุทธ์ที่เหมาะสมในการต่อสู้ครั้งนี้

“พี่ใหญ่ ท่านต้องทําให้หญิงเลวผู้นี้ทุกข์ทรมานมากขึ้นและตายอย่างน่าอนาถ ฮ่าฮ่าฮ่า” หลิวลั่วกรีดร้องเสียงแหลม

แต่ในจังหวะนี้ร่างของไห่ลั่วหลันกลับหายไปอย่างกะทันหัน

มันเป็นภาพลวงตา

‘นางเคลื่อนไหวตั้งแต่เมื่อใด!’ หลิวจางตกใจเมื่อรู้ว่าตนเองถูกหลอกโดยไม่รู้ตัว

ร่างจริงของไห่ลั่วหลันปรากฏขึ้นด้านหลังเขา

“ปัง ปัง ปัง ปัง…”

หมัดจํานวนมากพุ่งเข้าโจมตีหลิวจางจากทุกทิศทาง

หลิวจางกรีดร้องและพยายามปกป้องตนเองอย่างยากล่ามาก

เสียงหัวเราะของหลิวลั่วหยุดลง

การโจมตีของไห่ลั่วหลันรุนแรงมากมันทําให้เปลือกตาของผู้อมตะที่เฝ้ามองการต่อสู้อยู่กระตุก

“ยอดเยี่ยม!”

“เป็นการโจมตีที่ดี”

“ในที่สุดนางก็สามารถจับคนเจ้าเล่ห์หลิวจาง”

ผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะโห่ร้องด้วยความยินดี

คนกลุ่มนี้นอกจากเฉินเฉิงอู๋กวงและหยินอู๋ชิวยังมีคนอื่นๆอีกมากมาย

นี่คือผู้คนที่พ่ายแพ้ให้กับไห่ลั่วหลัน บางคนได้ยินเรื่องราวของไห่ลั่วหลันและขอติดตามนางอย่างเต็มใจ

“เทพธิดาจันทร์ทมิฬเป็นฝ่ายเหนือกว่า” อู๋กวงเผยรอยยิ้ม

“เจ้าไม่รู้สึกว่าเทพธิดาจันทร์ทมิฬแข็งแกร่งขึ้นเมื่อเร็วๆนี้งั้นหรือ? ยิ่งนางต่อสู้มากเท่าใดนาง

ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ” หยินอู๋ชิวรู้สึกสับสน

อู๋กวงพึมพํา “ข้าสังเกตเห็นเช่นกัน แต่นางจะเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วได้อย่างไร?เป็นไปได้หรือไม่ว่าก่อนหน้านี้นางเก็บซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้? บางทีนางอาจสามารถเชื่อมโยงวิธีการ ของตนเองหลังจากได้รับประสบการณ์มากขึ้นนี่จึงทําให้พวกเรารู้สึกว่านางแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว”

หยินอู๋ชิวพยักหน้าและกําลังจะกล่าวบางคําแต่การต่อสู้กลับเกิดการเปลี่ยนแปลงในเวลานี้หลิวจางสามารถหลบหนีจากการโจมตีของไห่ลั่วหลัน

แน่นอนว่าไห่ลั่วหลันไม่เต็มใจปล่อยเขาไป

แต่หลิวจางยังเผยรอยยิ้มชั่วร้าย“เทพธิดาจันทร์ทมิฬเจ้าตกหลุมพรางของข้าแล้ว!”

ท่าไม้ตายอมตะตาพร่า!

แสงที่สว่างไสวระเบิดออกไปและกลืนกินสนามรบทั้งหมด

ผู้ชมต้องปิดเปลือกตาลงแม้แต่ไห่ลั่วหลันก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

เมื่อนางเปิดเปลือกตาขึ้นอีกครั้ง วิสัยทัศน์ของนางก็กลายเป็นสีขาว

นางตกใจมาก ตอนนี้นางมองไม่เห็น

“บัดซบ! หลิวจางมีท่าไม้ตายเช่นนี้”

“ไม่แปลกใจเลยที่เขากล้าท้าทายเทพธิดาจันทร์ทมิฬอย่างเปิดเผย”

“ท่าไม้ตายนี้เป็นไพ่ตายของเผ่าหลิว มันยากที่ฝ่ายตรงข้ามจะต่อต้าน เว้นเพียงพวกเขาจะมีวิธีลบล้างของเผ่าหลิวเท่านั้น”

ผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะทั้งหมดรู้สึกเคร่งเครียด

การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ใช่การต่อสู้ธรรมดาระหว่างหลิวจางกับไห่ลั่วหลันแต่มันยังเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ทางการเมืองของภาคเหนือ

เทพธิดาจันทร์ทมิฬไม่มีรากฐานหรือภูมิหลัง นางเป็นตัวแทนของผู้บ่มเพาะสันโดษ ขณะที่หลิวจางเป็นตัวแทนฝ่ายธรรมะของภาคเหนือ

ตั้งแต่สงครามชะตากรรมถ้ำสวรรค์นิรันดรพยายามรวบรวมผู้อมตะของภาคเหนืออย่างแข็งขัน

ผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะเช่นหยินอู๋ชิวได้รับการคัดเลือกโดยตระกูลฮวงจิน

แต่ไม่ว่าจะเป็นผู้บ่มเพาะสันโดษหรือปีศาจอมตะพวกเขาส่วนใหญ่ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมกับตระกูลฮวงจินอย่างไรก็ตามพวกเขาก็ไม่ต้องการเป็นศัตรูกับฝ่ายธรรมะของภาคเหนือเช่นกันดังนั้น

พวกเขาจึงพยายามนิ่งเงียบแม้จะโกรธก็ตาม

ภายใต้สถานการณ์นี้ไห่ลั่วหลันจึงกลายเป็นจุดศูนย์รวมจิตใจของพวกเขา

ไห่ลั่วหลันกล้าท้าทายผู้คนโดยไม่เกรงกลัวตระกูลฮวงจินเรื่องนี้ทําให้ผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะมีขวัญกําลังใจเพิ่มขึ้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแดนศักดิ์สิทธิ์ภูเขาหิมะถูกทําลายปีศาจอมตะเซียหูซ่อนตัว มันทําให้ผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะไร้ผู้นํา

ด้วยเหตุนี้อู๋กวง หยินอู๋ชิวและคนอื่นๆจึงเลือกที่จะติดตามไห่ลั่วหลัน

ไห่ลั่วหลันถูกโจมตีและมองไม่เห็นนี่ทําให้กลุ่มผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะที่เฝ้ามองอยู่รู้สึกกังวลหลิวจางถอยกลับและเผยรอยยิ้ม

ท่าไม้ตายอมตะชีวิตที่ส่องประกาย!

อาการบาดเจ็บของเขาฟื้นตัวขึ้น

ท่าไม้ตายอมตะแสงระยิบระยับ!

แสงสว่างส่องประกายระยิบระยับอยู่รอบตัวเขา

“ไม่ดีแล้ว!” เฉินเฉิงขมวดคิ้ว“ท่าไม้ตายนี้สามารถจัดการวิธีการตรวจสอบของฝ่ายตรงข้ามหยินอู๋ชิวและอู๋กวงหยุดกล่าวขณะมองไปยังสนามรบ

แม้พวกเขาจะมองไม่เห็นแต่พวกเขาสามารถใช้วิธีการตรวจสอบทุกประเภทแทนดวงตาแต่

ด้วยท่าไม้ตายระยิบระยับของหลิวจางวิธีการตรวจสอบของพวกเขากลับใช้ไม่ได้ผลเมื่อมองไม่เห็น ไห่ลั่วหลันจึงปิดเปลือกตาลง

นางไม่ตื่นตระหนกแต่ถอนหายใจเบาๆ“หลิวจางน่าเสียดายเจ้าพลาดโอกาสสุดท้ายของเจ้าไปแล้ว”

หลิวจางตกตะลึงก่อนจะเย้ยหยัน“เทพธิดาจันทร์ทมิฬเจ้าพยายามหลอกลวงผู้ใด?เจ้าแพ้

แล้ว เจ้าจะตอบโต้ไพ่ตายของเผ่าหลิวได้อย่างไร มันไร้ประโยชน์ที่จะถ่วงเวลา!”มา!”

ไห่ลั่วหลันไม่พูดแต่ตอบด้วยการกระทํา

ท่าไม้ตายอมตะรอยสักพยัคฆ์ทมิฬ!

“ท่าไม้ตายนี้อีกครั้ง!”ใบหน้าของหลิวจางกลายเป็นเคร่งขรึม

“มันไม่เหมือนเดิม!”ดวงตาของหยินอู๋ชิวส่องประกายขึ้น“ดูเหมือนพยัคฆ์ตัวนี้จะมีปีกเพิ่มเข้า
“จริงหรือ? ข้ามองไม่ชัด” อู๋กวงกล่าว

หลายคนมองไม่เห็น

“มันอยู่ที่ใด? มันมีความสามารถในการซ่อนตัวงั้นหรือ?” การแสดงออกของหลิวจางเปลี่ยนไปเล็กน้อยเขาเร่งตรวจสอบ

วินาทีต่อมา รูม่านตาของเขาก็หดเล็กลง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจและความสยดสยองพยัคฆ์สีทองดําปรากฏขึ้นด้านหลังเขา

กรงเล็บของมันส่งหลิวจางลอยออกไปราวกับบอลยาง

ลมพัดผ่านใบหูของหลิวจางสายตาของเขากลายเป็นพร่าเลือนเขารู้สึกหวาดกลัวอยู่ภายในการโจมตีครั้งนี้รุนแรงมากมันแทบจะทําลายท่าไม้ตายสายป้องกันของเขาได้อย่างสมบูรณ์ในครั้งเดียว

‘พยัคฆ์ตัวนี้ไม่ได้ซ่อนตัว เหตผลคือความเร็ว มันเร็วเกินไป!

ความเร็วของพยัคฆ์สีทองด่าเกินขีดจํากัดการมองด้วยตาเปล่ามันเคลื่อนที่ราวกับภาพลวงตาทุกครั้งที่มันปรากฏตัวมันจะส่งหลิวจางบินออกไป

หลิวจางกลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบและไม่สามารถตอบโต้

หลิวจากถูกส่งลงบนพื้น

ฝุ่นควันลอยขึ้นสู่อากาศ หลิวจางนอนหมดสติอยู่ในหลุมลึก

“พี่ใหญ่!” หลิวลั่วกรีดร้องและชี้นิ้วไปที่ไห่ลั่วหลัน“คนเลว เจ้าฆ่าพี่ชายของข้ากล้าดีอย่างไร
จึงหาเช่นนี้! ข้าจะฆ่าเจ้า! ข้าจะฆ่าเจ้า!”

นางกําลังจะพุ่งออกไปแต่ถูกหยุดโดยผู้อาวุโสของเผ่าหลิว

ในจังหวะนี้นางเกิดความรู้สึกมีความสุขอยู่ภายในหลิวลั่วตะลึง

นางรู้สึกสับสน ‘พี่ใหญ่ตกอยู่ในสภาพนี้แต่เหตุใดข้าจึงรู้สึกมีความสุข?

การแสดงออกของคนอื่นๆก็เปลี่ยนแปลงไปเช่นกัน ทุกคนรู้สึกมีความสุข

กงตงกุ้ยส่ายศีรษะเล็กน้อยและกล่าวอย่างสงบ“เทพธิดาเผ่าหลิว อย่ากังวล พี่ชายของเจ้ายังไม่ตาย”

“ใจเย็นลงก่อน ผู้คนมากมายกําลังมองมา อย่าทําให้เผ่าหลิวเสียหน้า!” ผู้อาวุโสของเผ่าหลิว

นําหนก่อนจะบินเข้าไปในสนามรบ

เขาป้องหมัดใหไห่ลั่วหลัน “เทพธิดาจันทร์ทมิฬ เจ้าชนะแล้ว”

ขณะที่เขากล่าวถ้อยคําเหล่านี้ออกมา เขาเกือบร้องไห้ คลื่นความโศกเศร้าพุ่งเข้าโจมตีหัวใจของเขาไห่ลั่วหลันพยักหน้า “อืม แล้วของเดิมพัน?”

นางรู้สึกไม่สบายใจ

นางรู้สึกมีความสุขก่อนจะรู้สึกโศกเศร้า สิ่งนี้ทําให้นางรู้สึกมึนงงเช่นกัน

ผู้อาวุโสเผ่าหลิวตอบกลับ “มันถูกส่งไปยังสวรรค์สีเหลืองเรียบร้อยแล้ว”

ความพ่ายแพ้ของหลิวจางในที่สาธารณะทําให้ผู้อาวุโสเผ่าหลิวต้องส่งทรัพยากรจํานวนมาก

ไปยังสวรรค์สีเหลืองอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมา

ผู้อมตะทั้งหมดสามารถตรวจสอบของเดิมพันของเผ่าหลิว

“แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พภพ!”

“มันคือส่วนหนึ่งของแดนแรกกําเนิด!”

“ข้าสงสัยว่าผู้อมตะคนใดที่ทําธุรกรรมแดนแรกกําเนิดอย่างเปิดเผย!”

แต่ความสนใจของผู้อมตะทั้งหมดกลับถูกดึงดูดไปยังอีกทิศทางหนึ่ง

แดนแรกกําเนิดปรากฏขึ้นในสวรรค์สีเหลืองอย่างกะทันหันและสร้างความตกตะลึงให้กับผู้อมตะทั้งห้าภูมิภาค

หยินอู๋ชิวตะโกนและดึงความสนใจของผู้คนกลับมา “ตามข้อตกลง โปรดกําจัดท่าไม้ตายที่ทําให้สายตาของเทพธิดาจันทร์ทมิฬพร่าเลือนออกไป”

“แน่นอน” ผู้อาวุโสของเผ่าหลิวใช้ท่าไม้ตายรักษาไห่ลั่วหลันโดยตรง

ไห่ลั่วหลันพยักหน้าเล็กน้อยและนําพยัคฆ์สีทองดํากลับไป

ท่าไม้ตายรอยสักพยัคฆ์ทมิฬเติบโตขึ้นจนกลายเป็นรอยสักเฉพาะตัวของนางไปแล้วเฉินเฉิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ชื่อเสียงของเทพธิดาจันทร์ทมิฬเพิ่มสูงขึ้นอีกครั้ง”

หลิวลั่วน่าร่างของหลิวจางขึ้นมาและกล่าวด้วยความเกลียดชัง “เทพธิดาจันทร์ทมิฬ อย่าได๋ใจนักฝ่ายธรรมะของเราเต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญที่โดดเด่นเจ้าอาจชนะพี่ใหญ่ของเข้าได้โดยบังเอิญแต่เจ้าจะสามารถเอาชนะคนอื่นๆหรือไม่? อย่าพึ่งกล่าวถึงผู้ใดเพียงผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่งของเผ่าชูชูตู้เจ้าก็ไม่สามารถเอาชนะเขา!”

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ความรู้สึกรักใคร่อันแรงกล้ากลับผุดขึ้นในใจของนางอย่างไม่มีที่มาที่ไปการแสดงออกของหลิวลั่วเปลี่ยนไปอีกครั้ง

‘เกิดสิ่งใดขึ้น? เหตุใดข้าจึงรู้สึกเช่นนี้เมื่อมองเทพธิดาจันทร์ทมิฬ? ไห่ลั่วหลันรู้สึกเช่นเดียวกันแต่การแสดงออกของนางไม่เปลี่ยนแปลงและยังเย้ยหยัน“ชูตูงั้นหรือ?ข้าเคยได้ยินชื่อของเขา เขาบ่มเพาะบนเส้นทางความแข็งแกร่งเช่นนั้นข้าก็จะไปท้าทาย
เขาเป็นรายต่อไป!”

การแสดงออกของกลุ่มผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะเปลี่ยนแปลงไปเมื่ได้ยินสิ่งนี้