Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2197 ฆ่าเทพปีศาจจิตวิญญาณ

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2197 ฆ่าเทพปีศาจจิตวิญญาณ

“เป็นวิธีที่ดี”ฟางหยวนยกย่อง

หากเขาสามารถใช้โชคร้ายทั้งหมดของตนเพื่อโจมตีฝ่ายตรงข้าม โชคดีของเขาจะอยู่ในระดับสูงสุดเสมอ

ผีดิบอมตะตะวันเดือดมีระบบการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม ท่าไม้ตายนี้เป็นส่วนสําคัญในระบบการต่อสู้ของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

ด้วยความช่วยเหลือจากผีดิบอมตะตะวันเดือดเทพอมตะสวรรค์พิภพจึงสามารถเตรียมท่าไม้ตายของเขาได้สําเร็จ

ท่าไม้ตายอมตะสวรรค์พิภพไร้อารมณ์!

คลื่นแสงสีขาวพุ่งออกจากกลางหน้าผากของเทพอมตะสวรรค์พิภพและแผ่กระจายออกไป

ปกคลุมร่างกายทั้งหมดของเทพปีศาจจิตวิญญาณ

ในไม่ช้าเจตนาสังหารในดวงตาสีแดงเลือดของเทพปีศาจจิตวิญญาณก็ลดลงและเผยให้เห็นถึงร่องรอยของความคิดอย่างมีเหตุมีผล

แต่ในจังหวะนี้เงาร่างสายหนึ่งกลับปรากฏขึ้นบนหน้าท้องของเทพปีศาจจิตวิญญาณร่างลึกลับกล่าว“สวรรค์พิภพไร้อารมณ์แต่มนุษย์มีอารมณ์”

หลังกล่าวจบค่าร่างลึกลับหัวเราะ

ดวงตาของเทพปีศาจจิตวิญญาณเต็มไปด้วยเจตนาสังหารอีกครั้ง ร่องรอยของการฟื้นคืนสติก่อนหน้านี้หายไปอย่างสมบูรณ์

“ผู้ใด?” กลุ่มผู้อมตะประหลาดใจ

เห็นได้ชัดว่าร่างนี้ทําให้ท่าไม้ตายของเทพอมตะสวรรค์พิภพล้มเหลว

“มันคือหยางเมิ่งงั้นหรือ?” ฟางหยวนคาดเดา

ในตํานานมนุษย์คนแรกดวงวิญญาณของหยางเนิ้งบุตรชายคนโตของมนุษย์คนแรกนอนอยู่ริมทะเลสาบวิญญาณสงบแต่ตอนนี้ไม่มีสิ่งใดอยู่รอบๆทะเลสาบวิญญาณสงบ

มีความเป็นไปได้ที่ดวงวิญญาณของหยางเมิ้งจะถูกกลืนกินโดยเทพปีศาจจิตวิญญาณ

แต่ด้วยเหตุผลบางประการเทพปีศาจจิตวิญญาณกลับไม่สามารถย่อยดวงวิญญาณของหยางเมิ้งในทางตรงข้ามเขาเป็นฝ่ายถูกควบคุมมีความเป็นไปได้ที่เทพอมตะกลุ่มดาวจะมีบทบาทสําคัญในเรื่องนี้เทพอมตะสวรรค์พิภพรู้สึกอึดอัดใจเมื่อท่าไม้ตายของเขากลายเป็นไร้ประโยชน์

เทพปีศาจจิตวิญญาณโจมตีอีกครั้งฟางหยวนและผีดิบอมตะตะวันเดือดชําเลืองมองกันและกันก่อนที่ฝ่ายหลังจะเปิดปากกล่าว“ฟางหยวนมีความคืบหน้าหรือไม่?”

ฟางหยวนส่ายศีรษะ “ไม่มีความคืบหน้า”

“ข้ามีความคิดบางอย่าง”เฉินซานกล่าว“ตั้งแต่สงครามชะตากรรม ข้าซ่อนตัวอยู่ในเมืองจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์มาตลอดและลอบฝึกฝนเส้นทางมนุษย์ข้ามีแนวคิดบางอย่างเกี่ยวกับเส้นทางมนุษย์ข้าอนุมานไปได้เก้าสิบส่วนแล้วหลังจากเห็นท่าไม้ตายบนเส้นทางสวรรค์ของเทพอมตะสวรรค์พิภพสัญชาตญาณบอกข้าว่านี่คือสิบส่วนสุดท้ายที่ข้าต้องการด้วยสิ่งนี้ท่าไม้ตายของข้าจะสําเร็จ”

“นี่…” กลุ่มผู้อมตะพึมพํา

ความตั้งใจของเฉินซานก็คือเขาต้องการงานวิจัยบนเส้นทางสวรรค์ของเทพอมตะสวรรค์พิภพนี่เป็นคำขอที่ค่อนข้างมาก

เรื่องนี้เหมือนกับการครอบครองแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพทั้งสามของฟางหยวนที่แม้แต่ผีดิบอมตะตะวันเดือดก็ยังไม่กล้าเอ่ยปากขอยืมพวกมันเพื่อหาวิธีหลบหนีออกจากประตูแห่งชีวิตและความตาย

แต่ในสถานการณ์ปัจจุบันคําขอที่เอาแต่ใจของเฉินซานกลับมีเหตุผลบางอย่างอยู่เบื้องหลัง

สิ่งสําคัญคือเขากับเทพอมตะสวรรค์พิภพมีความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาด

เฉินซานเป็นผู้อมตะของทะเลตะวันออกเขาเคยทําบาปมามากเพื่อบ่มเพาะเส้นทางมนุษย์หลังจากเทพอมตะสวรรค์พิภพรู้เรื่องนี้ เขาลงมือจัดการเฉินซานทันที

เฉินซานไม่สามารถต่อต้านเทพอมตะสวรรค์พิภพและถูกขังไว้ในถ้ำสวรรค์วาฬมังกรฟ้า

แต่ด้วยความช่วยเหลือจากเทพอมตะสวรรค์พิภพ มันทําให้เฉินซานมีความก้าวหน้าบนเส้นทางมนุษย์

สุดท้ายฟางหยวนปล่อยเฉินซานออกมาจากถ้ำสวรรค์วาฬมังกรฟ้า

เฉินซานร่วมมือกับฟางหยวนและเข้าร่วมในสงครามชะตากรรม ในช่วงเวลาคับขันเขามีบทบาทสําคัญที่ทําให้ฟางหยวนได้รับชัยชนะเหนือวังสวรรค์

อาจกล่าวได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเฉินซานกับเทพอมตะสวรรค์พิภพค่อนข้างใกล้ชิด

ย้อนกลับไปเมื่อเฉินซานบ่มเพาะอยู่ในถ้ำสวรรค์วาฬมังกรฟ้าเขาได้รับคําแนะนําจากเทพอมตะสวรรค์พิภพ

ดังนั้นเฉินซานจึงกล้าเอ่ยคําร้องที่หยิ่งผยองเช่นนี้ออกมา

เป็นดังที่เฉินซานคาดไว้เทพอมตะสวรรค์พิภพส่งข้อมูลให้เขาโดยไม่ลังเล

“ขอบคุณเทพอมตะ!”เฉินซานโค้งคํานับด้วยความตื่นเต้น

เทพอมตะสวรรค์พิภพพยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้ม“เฉินซาน การปรากฏตัวของเจ้าถือเป็นพรเราจะออกจากที่นี่ได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับความสามารถของเจ้าแล้ว”

“ผู้น้อยจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเติมเต็มความคาดหวังของเทพอมตะ!” เฉินซานรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น

เขาเป็นตัวตนกึ่งระดับเก้าแต่ต่อหน้าเทพอมตะสวรรค์พิภพเขายังวางตัวเป็นผู้น้อยและแสดงออกอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน

หลังจากทั้งหมดเขาติดหนี้บุญคุณเทพอมตะสวรรค์พิภพ!

ในความเป็นจริงผู้คนและกองกําลังมากมายต่างติดหนี้บุญคุณเทพอมตะสวรรค์พิภพ

เทพอมตะสวรรค์พิภพเป็นเทพอมตะที่ได้รับความเคารพบูชามากที่สุดท่ามกลางเทพทั้งสิบกระทั่งผู้คนของภาคกลางยังเทิดทูนเขาชาน

ความดีที่เขาทํามาตลอดชีวิตและจํานวนคนที่เขาช่วยเอาไว้ไม่สามารถประเมินได้

หลังจากได้รับการอนุมัติและกําลังใจจากเทพอมตะสวรรค์พิภพ ทุกคนจึงเริ่มคาดหวังกลับเฉิน

แต่ความหวังส่วนใหญ่ของพวกเขายังอยู่ที่ฟางหยวน

ฟางหยวนสามารถพัฒนาตนเองระหว่างการต่อสู้ เขาสร้างท่าไม้ตายอมตะเกราะหวนคืนในการต่อสู้ที่แม่น้ำหวนคืนเขาเป็นคนที่สามารถเอาชนะวังสวรรค์

สถานะของฟางหยวนในใจของทุกคนเหนือกว่าเฉินซาน

กลุ่มผู้อมตะต่อสู้และหลบเลี่ยงการโจมตีของเทพปีศาจจิตวิญญาณ

หัวข้างหนึ่งของเทพปีศาจจิตวิญญาณถูกผ่าแยกออกเป็นสองส่วนแต่หลังจากนั้นมันกลับเติบโตขึ้นอีกครั้งและกลายเป็นสองหัว

แขนที่ถูกตัดออกของเขางอกออกมาใหม่และเพิ่มจํานวนขึ้น

เทพปีศาจจิตวิญญาณแข็งแกร่งขึ้นทุกขณะ

หลังจากทั้งหมดเขามีความได้เปรียบมากในประตูแห่งชีวิตและความตาย

อสูรวิญญาณมีมากเกินไปไม่มีประโยชน์ที่จะฆ่าพวกมันท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณทุกประเภทบังคับให้กลุ่มผู้อมตะต้องรักษาความแข็งแกร่งและสมาธิของตนเอาไว้

“หือ?” การแสดงออกของฟางหยวนกลายเป็นแปลกประหลาด

การเปลี่ยนแปลงนี้ดึงดูดสายตาของทุกคน

ผีดิบอมตะตะวันเดือดถามอย่างมีความหวัง “ฟางหยวน มีความคืบหน้างั้นหรือ?”

ฟางหยวนพยักหน้าก่อนจะส่ายศีรษะ“ถูกต้องมีความคืบหน้าแต่มันไม่ใช่เส้นทางแห่งชีวิต

ให้ข้าลองสิ่งนี้!”

หลังกล่าวจบคํา กลิ่นอายของฟางหยวนก็เปลี่ยนเป็นน่าขนลุกและมืดมน

ภายในมิติช่องว่างจักรพรรดิภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโปสั่นสะเทือนเล็กน้อย

หลังจากการเตรียมการเสร็จสิ้นฟางหยวนก็ผลักฝ่ามือส่งผลึกสี่เหลี่ยมสีเทาขาวลอยออกไป

ผลึกสี่เหลี่ยมสีเทาขาวไม่เร็วนักแต่ทุกที่ที่มันเคลื่อนผ่าน อสูรวิญญาณทั้งหมดจะสลายกลายเป็นเถ้าถ่าน

อสูรวิญญาณจํานวนมากถูกกวาดล้างทันทีแม้แต่อสูรวิญญาณแรกกําเนิดก็ไม่สามารถต่อต้านผลึกสี่เหลี่ยมสีเทาขาวนี้

แม่น้ำภูตผีพังทลายลงเช่นกัน

ท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณส่วนใหญ่ถูกทําลายหรืออ่อนแอลงต่อหน้าผลึกสี่เหลี่ยมสีเทาขาว

ผู้อมตะที่อยู่รอบๆรู้สึกหนาวเย็นไปถึงดวงวิญญาณ

สนามรบกลายเป็นเงียบกริบ

ตั้งแต่การต่อสู้เริ่มขึ้น นี่เป็นครั้งแรกที่เทพปีศาจจิตวิญญาณหยุดโจมตี

ท่าไม้ตายอมตะตราประทับตงฮันเหล่าโป!

“ทรงพลังนัก…ทรงพลังเกินไปแล้ว…” เฉินซานกล่าวเสียงสั่น

“ท่าไม้ตายนี้น่ากลัวจริงๆมันเป็นศัตรูตัวฉกาจของเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ!” ผีดิบอมตะตะวัน
เดือดตกตะลึงเล็กน้อยก่อนจะกล่าวชมเชย

ผลึกสี่เหลี่ยมสีเทาขาวลอยขึ้นไปและทําลายแขนของเทพปีศาจจิตวิญญาณอย่างต่อเนื่อง

แม้ว่าในที่สุดผลึกสี่เหลี่ยมสีเทาขาวจะสลายไปแต่แขนนับร้อยข้างของเทพปีศาจจิต

วิญญาณก็ถูกทําลายและกลายเป็นความว่างเปล่าราวกับความสามารถในการงอกใหม่ของมันหมดลง

ท่าไม้ตายอมตะภัยพิบัติที่ไม่คาดคิดของผีดิบอมตะตะวันเดือดทรงพลังมากแต่ฝูงอสูร

วิญญาณยังสามารถต่อต้านมันได้ชั่วระยะเวลาหนึ่งอย่างไรก็ตามเปรียบเทียบกับตราประทับตงฮันเหล่าโป พวกมันไม่แม้แต่จะสามารถต่อต้าน

ฟางหยวนถอนหายใจ “ข้ารู้สึกละอายใจนักข้าไม่สามารถอนุมานเส้นทางแห่งชีวิตและกลับได้รับสิ่งนี้แทน”

“ท่าไม้ตายนี้เรียกว่าตราประทับตงฮันเหล่าโปมันใช้แดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองเป็นแกนกลาง

รากฐานของมันคือท่าไม้ตายอมตะตราประทับเหล่าโปที่ข้าเคยสร้างขึ้นมาก่อนหน้านี้”

“เทพปีศาจจิตวิญญาณเคยกล่าวไว้ว่าภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโปเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์สําหรับการบ่มเพาะจิตวิญญาณน่าเสียดายที่ข้าไม่มีทะเลสาบวิญญาณสงบมิฉะนั้นข้าอาจสามารถ

ตอบโต้วิธีการบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณทั้งหมด”

เปลือกตาของปีศาจอมตะฉีเจียกระตุกฟังจากน้ำเสียงของฟางหยวน ดูเหมือนเขาจะยังไม่พอใจกับท่าไม้ตายนี้

“ยอดเยี่ยม!” ผีดิบอมตะตะวันเดือดชมเชยอีกครั้ง“ฟางหยวนเจ้ารวมสองแดนศักดิ์สิทธิ์ได้แล้วหากเจ้าสามารถเพิ่มแม่น้ำหวนคืนเข้าไปเจ้าจะสามารถสร้างเส้นทางแห่งชีวิต”เจิ้งปู้ตู้เสนอวิธีอื่น “จากที่ข้าเห็ ตราบเท่าที่เราใช้ท่าไม้ตายนี้และร่วมมือกันบางทีเรา อาจสามารถฆ่าเทพปีศาจจิตวิญญาณ!”

กลุ่มผู้อมตะตระหนักได้ทันทีว่าพื้นที่ที่ถูกทําลายโดยตราประทับตงฮันเหล่าโปไม่สามารถ

ฟื้นฟูตัวเองได้อย่างรวดเร็วเหมือนเช่นก่อนหน้า

แม้แขนนับร้อยข้างของเทพปีศาจจิตวิญญาณจะกําลังฟื้นตัวขึ้น แต่ความเร็วของมันลดลงอย่างเห็นได้ชัด

ท่าไม้ตายอมตะตราประทับตงฮันเหล่าโปเป็นท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์

มันยังถูกขยายพลังอํานาจโดยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณที่อยู่ใน

ประตูแห่งชีวิตและความตาย ดังนั้นมันจึงทรงพลังมาก

ผีดิบอมตะตะวันเดือดขมวดคิ้ววิเคราะห์“แม้เทพปีศาจจิตวิญญาณจะเป็นจักรพรรดิเต๋าและสามารถควบคุมร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณของที่นี่แต่เขาไร้สติเขาพึ่งพาเพียงสัญชาตญาณดังนั้นตราประทับตงฮันเหล่าโปจึงสามารถทําร้ายเขา”

ดวงตาของทุกคนส่องประกายขึ้นด้วยความคิดใหม่ฆ่าเทพปีศาจจิตวิญญาณ!?