Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน - บทที่ 2228 ควบคุมหินวิญญาณอมตะ - novel-lucky

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2228 ควบคุมหินวิญญาณอมตะ

ภาคกลาง

ผู้อมตะระดับหกสามคนกําลังโจมตีสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาล
“ระวัง!”

สัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลเปลี่ยนรูปลักษณ์และโจมตีผู้อมตะหญิง

ผู้อมตะหญิงในชุดคลุมขาวรับการโจมตีของสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลอย่างไม่สะทกสะท้านแต่สัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลยังไม่ล่าถอย มันเปลี่ยนรูปลักษณ์อีกครั้งและขังผู้อมตะหญิงเอาไว้ในร่างของมันได้อย่างสมบูรณ์

จากภายนอก มันดูเหมือนสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลกินผู้อมตะหญิงเข้าไป

“เทพธิดาเหลียนหยุน!”ซือเจิ้งอี้ตะโกนและต้องการกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งข้อมูลของเขา

แต่อวี้อี้เย่ซือหยุดเขาจากด้านข้าง“เดี๋ยว!หากเจ้าใช้ท่าไม้ตาย มันอาจทําร้ายเทพธิดาเหลียนหยุน!”

ซือเจิ้งอี้หยุดมือและกัดฟันกล่าว“แล้วเราจะทําอย่างไร?”

อวี้อี้เย่ซือแสดงออกอย่างเคร่งขรึม“ในสถานการณ์นี้ข้าทําได้เพียงลองใช้ท่าไม้ตายนั้น”“ท่าไม้ตายใด?”ซือเจิ้งอี้ถาม“อย่าบอกว่าเจ้าไม่เชี่ยวชาญมัน?”

แต่อวี้อี้เย่ซือเริ่มเตรียมท่าไม้ตายของเขาแล้ว

เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของท่าไม้ตายสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลก็พุ่งเข้าหาพวกเขาขณะที่จ้าวเหลียนหยุนยังติดอยู่ในร่างของมันซือเจิ้งอี้พยายามปิดกั้นสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาล

เขาอ้าปากและส่งคําพูดออกไปขัดขวางการเคลื่อนไหวของศัตรู

หลังจากสิบลมหายใจซือเจิ้งอี้ก็ได้ยินเสียงตะโกนของอวี้อี้เย่ซือ เขารีบหลบออกไปด้วยข้าง
ด้วยความยินดี

ล่าแสงสีฟ้าซีดพุ่งออกจากฝ่ามือของอวี้อี้เย่ซื้อไปยังสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลทําให้ร่างกายของมันเริ่มแตกสลาย

จ้าวเหลียนหยุนที่ติดอยู่ภายในเร่งโจมตีมันมากขึ้นก่อนจะได้รับอิสรภาพกลับคืนในที่สุด

“ถึงคราวของข้าแล้ว!”เมื่อเห็นจ้าวเหลียนหยุนสามารถหลบหนี ซือเจิ้งอี้เร่งใช้ท่าไม้ตายของเขาเช่นกัน

ด้วยการร่วมมือของคนทั้งสองสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลถูกระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ศพของมันกลายเป็นก้อนเมฆซึ่งถือเป็นทรัพยากรอมตะจ้าวเหลียนหยุนและคนอื่นๆรวมรวมพวกมันก่อนจะพักผ่อน

“มันเป็นความผิดของข้า ข้าติดอยู่ในร่างของมันนี่ทําให้พวกเราได้รับทรัพยากรอมตะไม่มากนัก”จ้าวเหลียนหยุนขอโทษ

“มันไม่ใช่สิ่งใดเรามีการบ่มเพาะระดับหกเท่านั้นเราสามารถเอาชนะสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลนี่ถือเป็นความสําเร็จที่ยิ่งใหญ่แล้ว” อวี้อี้เย่ซื่อปลอบใจ

ซือเจิ้งอี้กล่าวเสียงดัง“ตั้งแต่การต่อสู้ที่แม่น้ำหวนคืนเราไม่ได้พบกันบ่อยนักตอนนี้สองสวรรค์กําลังรวมตัวกันสัตว์อสูรหลบหนีจากสวรรค์ทั้งสองมายังภาคกลางเราจึงมารวมตัวกันเพื่อ หยุดภัยพิบัตินี้ เหตุใดต้องสนใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ?”

มิตรภาพของคนทั้งสามก่อตัวขึ้นระหว่างการต่อสู้ที่แม่น้ำหวนคืน

แม้ฟางหยวนจะเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการต่อสู้ครั้งนั้นแต่พวกเขาทั้งสามก็ทําผลงานได้ดีและสามารถรอดชีวิตกลับมาภาคกลาง

หลังจากกลับนิกายของตน พวกเขาได้รับการเลี้ยงดูเป็นอย่างดี

จ้าวเหลียนหยุนยิ้มและกล่าวกับซือเจิ้งอี้“เมื่อเราไม่ใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆเช่นนั้นข้าขอให้เจ้ารับของขวัญชิ้นนี้เอาไว้”

หลังกล่าวจบคํานางก็ส่งทรัพยากรอมตะบนเส้นทางแห่งข้อมูลให้กับซือเจิ้งอี้ซือเจิ้งอี้มีความสุขมาก“นี่คือกลีบดอกคําพูดขยะมันเป็นทรัพยากรอมตะที่ข้าต้องการ!”

เขารับทรัพยากรอมตะระดับหกชิ้นนี้เอาไว้โดยไม่มีพิธีรีตอง

จ้าวเหลียนหยุนหันไปหาอวี้อี้เย่ซือและมอบมรดกที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมให้เขา “โปรดรับสิ่งนี้”

อวี้อี้เย่ซือมีความสุขมาก“มรดกบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมที่ข้าบ่มเพาะเรียกว่าแปดประตูหลอมรวมผู้ใดจะคิดว่าเทพธิดาของนิกายคฤหาสน์วิญญาณจะมีประตูบานที่เก้าของมรดกนี้ฮ่า ฮา เทพธิดาเหลียนหยุนข้าจะตอบแทนเจ้าได้อย่างไร?”

จ้าวเหลียหยุนส่ายศีรษะและเผยรอยยิ้ม“นี่คือสิ่งที่อยู่ในขอบเขตความสามารถของข้ามันเป็นความโชคดีของพวกเจ้าเช่นกันที่ข้าเป็นผู้นํานิกายคฤหาสน์วิญญาณรุ่นปัจจุบันมิฉะนั้นข้าจะไม่สามารถน่ามรดกนี้ออกมา”

“สําหรับการตอบแทนแน่นอนว่าข้าต้องการบางอย่างเช่นกัน”จ้าวเหลียนหยุนกล่าวด้วยน้ำเสียงสบายๆราวกับกําลังพูดเล่น“เมื่อพวกเจ้ากลายเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดหรือระดับแปดช่วยดูแลขาด้วย”
การแสดงออกของซือเจิ้งอี้และอวี่อี๋เย่ซือเปลี่ยนไปเล็กน้อย

พวกเขารู้สถานการณ์ของจ้าวเหลียนหยุน

จ้าวเหลียนหยุนมีท่าไม้ตายอมตะระดับเก้าผนึกศักดิ์สิทธิ์ของเทพปีศาจปล้นสวรรค์นางจะไม่พบกับภัยพิบัติใดๆดังนั้นการบ่มเพาะของนางจึงไม่อาจก้าวหน้า

ในทางตรงข้าม การบ่มเพาะของซือเจิ้งอี้และอวี่อี๋เย่ซือก้าวหน้าไปมากตั้งแต่การต่อสู้ที่แม่น้ำหวนคืน

ซือเจิ้งอี้กัดฟันกล่าว“กล่าวตามตรงข้าพยายามหาวิธีแก้ปัญหาให้เจ้ามาตลอดเจ้าไม่สามารถเผชิญหน้ากับภัยพิบัติเพราะผนึกศักดิ์สิทธิ์ซ่อนเจ้าจากเจตจํานงสวรรค์วิธีแก้ปัญหา

อย่างตรงไปตรงมาก็คือเจ้าต้องคลี่คลายผนึกศักดิ์สิทธิ์”

“ผนึกศักดิ์สิทธิ์เป็นท่าไม้ตายอมตะระดับเก้าความยากในการคลี่คลายมันสูงเกินไปแต่ด้วยยุคสมัยของสามเทพการทําลายท่าไม้ตายอมตะระดับเก้าไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ข้าคิดว่า

บางทีเจ้าอาจไปพบเทพอมตะกลุ่มดาวและขอให้นางช่วย นางเป็นเทพอมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาข้ามั่นใจว่านางย่อมมีทางออก”

จ้าวเหลียนหยุนเผยรอยยิ้มขมขื่น “เทพอมตะกลุ่มดาวสูงส่งเกินไป คนเช่นข้าจะไปพบนางได้อย่างไร?”

“เทพธิดาเหลียนหยุน อย่าดูถูกตัวเองเจ้าครอบครองวิญญาณแห่งความรักระดับเก้า เจ้าจะไม่ถูกเพิกเฉย”อวี้อี้เย่ซือกระตุ้น“แต่เพื่อให้ได้รับความช่วยเหลือจากเทพอมตะกลุ่มดาวตามกฎของนิกายและวังสวรรค์เจ้าต้องจ่ายด้วยแต้มผลงานจํานวนมากแต่ตอนนี้เจ้าใช้แต้มผลงานเพื่อแลกมรดกที่แท้จริงให้ข้าดังนั้น…ข้าหวังว่าเจ้าจะนําทรัพยากรอมตะจากสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลเหล่านี้กลับไป”

ซือเจิ้งอี้หัวเราะอย่างเต็มที่“ข้าก็จะทําเช่นเดียวกันนี่เป็นการตอบแทนเล็กๆน้อยๆจากข้า”จ้าวเหลียนหยุนส่ายศีรษะ“ข้าเข้าใจความกังวลของพวกเจ้าหากข้านําศพของสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลกลับไปข้าจะได้รับแต้มผลงานมากกว่าที่ข้าใช้เพื่อแลกสมบัติเหล่านี้ แต่ถึงกระนั้นข้าก็ยังมีแต้มผลงานไม่พอที่จะขอความช่วยเหลือจากเทพอมตะกลุ่มดาว”

“มันจะดีกว่าหากข้าสามารถช่วยพวกเจ้าก้าวเข้าสู่ระดับเจ็ดหรือระดับแปดก่อนที่พวกเจ้าจะช่วยข้านั่นเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากกว่า”

คํากล่าวของจ้าวเหลียนหยุนมีเหตุผลดังนั้นซือเจิ้งอี้และอวี่อี้เย่ซึจึงตัดสินใจเก็บศพของสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาลเอาไว้

“ถึงกระนั้นเทพธิดาเหลียนหยุนก็ควรเก็บหินวิญญาณอมตะเหล่านี้เอาไว้”

“ถูกต้องในการต่อสู้ครั้งนี้พลังงานอมตะของเราถูกใช้จ่ายไปเป็นจํานวนมากในช่วงเวลาสําคัญเจ้าสามารถเติมมันด้วยหินวิญญาณอมตะ”
ซือเจิ้งอี้และอวี้อี้เย่ซือกล่าวอีกครั้ง

คราวนี้จ้าวเหลียนหยุนไม่ปฏิเสธนางรับหินวิญญาณอมตะจากทั้งคู่

“ข้ามีหินวิญญาณอมตะไม่มากจริงๆ”

“แท้จริงแล้วนิกายไม่ค่อยแจกหินวิญญาณอมตะในช่วงนี้พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าเกิดสิ่งใดขึ้น?”

จ่าวเหลียนหยุนถาม

อวี้อี้เย่ซือและซือเจิ้งอี้ส่ายศีรษะพวกเขาอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน

ซือเจิ้งอี้เป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งข้อมูลเขาเคยได้ยินข่าวลือที่คลุมเครือว่า “สิบนิกายโบราณล้วนเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของวังสวรรค์หินวิญญาณอมตะทั้งหมดของเราได้รับมาจากวังสวรรค์ ตั้งแต่สงครามชะตากรรมวังสวรรค์เริ่มลดปริมาณหินวิญญาณอมตะที่แจกจ่ายออกมาถึงตอนนี้พวกเขาหยุดแจกจ่ายหินวิญญาณอมตะไปแล้วสิบนิกายโบราณมีคลังเก็บหินวิญญาณอมตะของตนเอง แต่เพื่ออนาคตพวกเขาจึงต้องหยุดแจกจ่ายมัน”

อวี้อี้เย่ซือกล่าวเสริม“เมื่อเร็วๆนี้ในสวรรค์สีเหลืองข้าสังเกตเห็นสิ่งนี้เช่นกันการทําธุรกรรมส่วนใหญ่เป็นการแลกเปลี่ยนด้วยทรัพยากรอมตะการใช้จ่ายหินวิญญาณอมตะลดลงอย่างมาก”

“วังสวรรค์พยายามควบคุมโลกผู้อมตะผ่านหินวิญญาณอมตะงั้นหรือ?” ดวงตาของจ้าวเหลียนหยุนส่องประกายขึ้น

ตลอดมาหินวิญญาณอมตะในตลาดล้วนมีต้นกําเนิดมาจากวังสวรรค์ทั้งสิ้นหากวังสวรรค์ควบคุมมันพวกเขาจะสามารถส่งอิทธิพลต่อโลกผู้อมตะทั้งหมด

กลุ่มที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดคือผู้อมตะระดับหกเพราะพวกเขาเป็นคนกลุ่มใหญ่ที่สุดของโลกผู้อมตะ

เมื่อการบ่มเพาะของพวกเขาก้าวเข้าสู่ระดับเจ็ดหรือระดับแปดการพึ่งพาหินวิญญาณอมตะของพวกเขาจะลดน้อยลง

เรื่องนี้สร้างความยากลําบากให้กับตัวตนเช่นจ้าวเหลียนหยุน

ประการแรกการทําธุรกรรมในสวรรค์สีเหลืองจะไม่สะดวกประการที่สองเมื่อจ้าวเหลียนหยุนมีหินวิญญาณอมตะเพียงเล็กน้อยนางจะไม่สามารถเติมเต็มพลังงานอมตะได้อย่างรวดเร็ว

“วังสวรรค์พยายามลดการทําธุรกรรมของผู้อมตะทั้งห้าภูมิภาคงั้นหรือ?’ จ้าวเหลียนหยุนคิดกับตนเอง

ผู้อมตะคนอื่นๆสังเกตเห็นปรากฏการณ์นี้เช่นกัน

เนื่องจากหินวิญญาณอมตะมีแหล่งที่มาเพียงหนึ่งเดียวนั่นคือวังสวรรค์ดังนั้นกองกําลังอื่นจึงไม่สามารถทําสิ่งใดกับเรื่องนี้

สงคราม พวกมันจะถูกใช้เป็นอาวุธของวังสวรรค์

ในช่วงเวลาปกติ หินวิญญาณอมตะถูกใช้เป็นสกุลเงินของโลกผู้อมตะ แต่ในช่วงเวลาแห่งหลังจากตระหนักถึงเรื่องนี้กองกําลังต่างๆของห้าภูมิภาคจึงเริ่มกักตุนหินวิญญาณอมตะ

แน่นอนว่าฟางหยวนสังเกตเห็นสิ่งนี้เช่นกัน

“วังสวรรค์พยายามลดความแข็งแกร่งของกองกําลังอื่นก่อนที่สงครามห้าภูมิภาคจะปะทุขึ้นขณะเดียวกันมันก็เป็นการเพิ่มมูลค่าให้กับหินวิญญาณอมตะของพวกเขา”

ฟางหยวนให้ความสนใจแหล่งที่มาของหินวิญญาณอมตะเป็นอย่างมาก แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขายังไม่พบเบาะแสใดๆ

วังสวรรค์หยุดแจกจ่ายหินวิญญาณอมตะ นี่ทําให้กองกําลังทั้งหมดรู้สึกปวดหัวแต่สําหรับฟางหยวนมันเป็นปัญหาเล็กๆน้อยๆเท่านั้น

ท้ายที่สุดหินวิญญาณอมตะหนึ่งก้อนสามารถเปลี่ยนเป็นองุ่นเขียวอมตะหนึ่งผลเท่านั้นกล่าว

ได้ว่าลูกท้อเหลืองอมตะหนึ่งผลของฟางหยวนมีมูลค่าเท่ากับหนึ่งล้านหินวิญญาณอมตะหลายวันผ่านไปตั้งแต่ฟางหยวนพยายามรักษากายาสวรรค์

“มาเริ่มกันเถอะ”

เขาสูดหายใจลึกและเริ่มเตรียมท่าไม้ตาย

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางสวรรค์ปกปิดความลับสวรรค์!