Rise of The Undead Legion - ตอนที่ 110

Chapter 110 : อันเดตผู้มีเกียรติ !

ราวกับระบบรู้ความคิดของเดฟ

[ ประกาศจากเซิฟเวอร์ ! กองทัพอันเดตได้ยึดพื้นที่ Burning Heights ได้สำเร็จ ! ถ้ากองทัพอันเดตยังยึดพื้นที่ได้ 3 ชั่วโมง พื้นที่นั้นจะตกอยู่ภายใต้การควบคุมของอันเดต เพราะการกระทำทั้งหมดเกิดขึ้นจากผู้เล่น Kis’Shteinbrah รางวัลทั้งหมดจึงถูกส่งต่อให้กับเขา ]

[ ขอให้ทุกคนจดจำชื่อความสำเร็จนี้เอาไว้ ! ]

[ การมีส่วนร่วมของคุณได้ช่วยอันเดตในการยึดครองพื้นที่ไว้อย่างมาก คุณได้ปลดล็อคการทำงานใหม่ –ชื่อเสียง !

ชื่อเสียงนั้นสามารถส่งผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างผู้เล่นกับ NPC เพื่อให้ผู้เล่นได้รับเควสเพิ่ม

คนที่มีค่าชื่อเสียงต่ำจะสร้างความอคติขึ้นได้ ดังนั้นโปรดทำตัวให้มีเกียรติไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ

คะแนนรางวัลจะได้รับเมื่อกลับไปยังดินแดนอันเดตหลังจากที่ควบคุมพื้นที่นี้ได้ 3 ชั่วโมง ]

[ คุณได้รับรางวัล xp +1,000,000 สำหรับความสามารถที่ช่วยอันเดตในการยึดครอง Burning Heights

คุณได้รับฉายาดังนี้ : < นักวางแผนระดับสูง: +Int 100, ความเชื่อมั่นในกองทัพของคุณไม่สั่นคลอน, กำลังใจของกองทัพคุณจะมี่ทางลดลงจนกว่าจะตายกันทั้งกองทัพ ! เมื่อใช้ฉายานี้กองทัพของคุณจะได้รับดาเมจ +20% ในฐานะอันเดตที่อยู่ภายใต้คำสั่งของคุณนั้นจะมาโอกาส 1%ในการฟื้นคืนชีพขึ้นมาทันที ! ขีดจำกัดเลเวลสูงสุดในทีมกับการสู้กับมอนสเตอร์เลเวลสูงกว่านั้นเพิ่มขึ้นมา 20 เลเวล ! > ]

แจ้งเตือนพวกนี้ทำให้เดฟตาเป็นประกาย ! นี่มันสกิลบัฟที่น่าทึ่ง !

xp นี้มากพอที่ทำให้เดฟเลเวลเพิ่มขึ้น 20 เลเวลเป็นเลเวล 150 ในทีเดียว !

ก่อนที่เดฟจะได้ดูความสามารถและรางวัลอื่นๆที่ได้มา มันก็มีเงาโผล่มาตรงหน้าเดฟ

” Samael ! ” – เดฟพูดขึ้นโดยไม่ได้ปกปิดความดีใจ

” ฮ่าฮ่า ! ” – Samael หัวเราะออกมา

” กองทัพของเรามีเกียรติที่ได้คนแบบนายมา ! นี่ ! “- Samael พูดขึ้นพร้อมกับโยนบางอย่างให้กับเดฟ

[ Broken Undead king’s Gauntlets (ไอเท็มเควส) ]

เดฟยิ้มกว้างออกมาตอนที่รับมัน

” ฉันรู้ว่านายมองหามันอยู่ ผู้ปกครองที่นี่มีมันอยู่กับตัว “

” ขอบคุณมาก Samael ! ” – เดฟพูดขึ้น ตอนนี้เขาได้เกราะของราชามา 2 ใน 5 ชิ้นแล้ว

ถุงมือกับหมวก ของที่เหลืออยู่ก็เหลือแค่เกราะอก, รองเท้าและผ้าคลุม

” มากับฉัน ! ” – Samael พูดขึ้น

เดฟปีนลงมาจากหลัง Stinger และเดินตาม Samael ไป

Samael จับมือเดฟเอาไว้แล้วบินผ่านคูลาวาไป

ตอนที่พวกเขามาถึงป้อม อันเดตทุกตัวต่างก็มองไปที่เดฟด้วยสีหน้าซาบซึ้งและขอบคุณ

พวกเขาต่างก็รู้ว่ามันเป็นแผนของเดฟที่เปลี่ยนทางไหลของลาวาเพื่อช่วยพวกเขาในการยึดป้อมนี้มาและเขาก็ยังกลับไปที่ภูเขาไฟเพื่อทำให้ลาวาไหลลงมาที่คูตามเดิมเพื่อกันไม่ให้อัศวินปีศาจเข้ามาโจมตีพวกเขา

พวกเขาต่างก็เห็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ที่โผล่มาจากภูเขาไฟ อันเดตหลายตัวถึงกับต้องเหงื่อตกแต่เมื่อเห็นเดฟกลับมาแบบยังมีชีวิต พวกเขาต่างก็พากันโล่งใจ การเสียฮีโร่แบบนี้ไปมันเหมือนกับการสูญเสียครั้งใหญ่ของพวกเขา

ถ้าเดฟไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย พวกเขาต่างก็รู้ว่าภารกิจนี้คงต้องเจอกับผลลัพธ์ที่ล้มเหลว

ถ้าไม่ใช่เขาที่คอยช่วยให้ผ่านโกเล็มดินมาได้ตั้งแต่แรก จำนวนของพวกเขาคงไม่พอที่จะกล้าโจมตีป้อมปราการแห่งนี้

ทุกอย่างที่เดฟทำนั้นส่งผลดีต่ออันเดตและพวกเขาต่างก็เคารพเขาในเครื่องนี้

” Kis’Shteinbrah ” – ไม่รู้เลยว่าอันเดตตัวไหนที่ตะโกนขึ้นมาในตอนแรก

” Kis’Shteinbrah ! “

” Kis’Shteinbrah ! “

แต่อันเดตทุกตัวต่างก็ตะโกนเป็นเสียงเดียวกันพร้อมกับชูอาวุธขึ้นบนฟ้าตะโกนชื่อของอันเดตน้อย

ใจของเดฟเต้นรัวและเขาอดไม่ได้ที่จะต้องน้ำตาไหลออกมา

เดฟยิ้มราวกับไม่คิดว่ามันเป็นโลกจำลอง ที่นี่คือที่ของเขา นี่คือครอบครัวของเขา