Rise of The Undead Legion - ตอนที่ 115

Chapter 115 : ผู้โด่งดัง

เดฟนั่งลงไปที่เตียงแล้วถามออกมา – ” ตอนนี้นายอยู่ไหน ? “

” ฉันโทรมาจากบ้าน ฉันอยู่ในนิวยอร์ค ถ้านายอยู่ใกล้ก็มาที่ไทม์แสควร์แล้วค่อยคุยกันต่อ “

” ได้ ไม่น่ามีปัญหา ฉันน่าจะไปถึงในชั่วโมง ” – เดฟตอบกลับก่อนจะวางสาย

เดฟกดโทรหาอีกเบอร์และรอให้อีกสายรับ”

” เฮ้ เดฟวี่ ! “

แก้วหูของเดฟแทบจะระเบิดตอนที่ได้ยินเสียงสูงของ Lone Arrow

เดฟถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้นมา – ” Lone Arrow ไอ้ Perfect Shot ติดต่อฉันมาเรื่องทีวี ทนายเธอว่างหรือเปล่า ?”

” อื้อ ไม่ต้องกังวล เขาว่างให้ฉันตลอดแหละ ตอนนี้นายอยู่ไหน ฉันจะได้ไปรับนายถ้านายอยู่ใกล้กับนิวยอร์ค “

เดฟอึ้งแต่ก็ตอบกลับไป – ” ฉันจะไปที่ไทม์สแควร์ในอีกชั่วโมง เราไปเจอกันที่นั่นก็ได้ “

” ได้ ฉันจะโทรหาทนายและเราจะไปด้วยกัน ” – Lone Arrow ตอบกลับแล้ววางสาย เสียงของเธอแฝงด้วยความตื่นเต้น บางทีอาจจะเป็นเพราะการพบกับ Mr.Skeletal ผู้โด่งดังตัวจริงก็ได้

ใจของเดฟเต้นรัวเมื่อรู้ว่าเขาอยู่ในสภาพที่แย่แค่ไหน

เมื่อคิดถึงท่าทีของ Lone Arrow ที่ทำให้เขาประทับใจว่าเธอเป็นเจ้าหญิงน้อย เขาก็เห็นความต่างของชีวิตของเขากับเธอ

‘ ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่จัดการเรื่องนี้ให้เสร็จ บางทีฉันอาจจะมีชีวิตที่ดีก็ได้ บางทีการรักษาแขนนี่คงไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป ‘ |

เดฟปลอบใจตัวเองและเดินไปใส่ชุด

หลังจากที่ออกจากห้องแล้วเขาก็เห็นว่าร้านของ คุณคลีเมนไทด์ ปิดไปแล้ว

‘ แปลก เธอน่าจะเปิดอยู่นี่ ‘ เดฟรู้สึกแปลกๆกับการที่เธอไม่อยู่แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก

เขาขึ้นแท็กซี่ไปที่นิวยอร์ค มันกินเงินเดฟไปตั้ง 100 ดอลลาร์ซึ่งทำให้เขาปวดใจอย่างมาก

แต่เมื่อเขาดูตัวเลขในบัญชีเขา เขาก็ต้องเบิกตากว้าง

” 107,000 ดอล ! นี่มันมาจากไหน ? ” – ความคิดของเดฟเริ่มปั่นป่วนจนกระทั่งนึกถึงเพชรที่เขาให้ Lone Arrow เอาไปขาย

” เธอส่งเงินมาให้ฉันแล้ว ด้วยเงินนี่ฉันจะได้หาที่อยู่ที่ดีกว่าเดิมได้ ” – เดฟบอกกับตัวเอง

เขาหันไปมองไทม์สแควร์แล้วพบร้านที่หรูหราก่อนจะไปที่นั่นเพื่อหาอะไรกิน

” ฉันต้องกิน นั่นดูเหมือนว่าจะเป็นร้านที่อร่อย “- เดฟพูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่ร้านอาหารที่ชื่อ F-Sinatra

ตอนที่เดฟเข้าไปในร้าน แคชเชียร์ได้มองมาที่เขาด้วยสายตาแปลกๆ

เดฟใส่กางเกงยีนส์กับเสื้อเก่าๆซึ่งมีคราบอาหารเปื้อนที่เสื้อซึ่งเดฟไม่เห็นตอนที่ใส่มัน

ตอนที่เดฟสั่งอาหาร บริกรก็บอกให้หัวหน้ามารับมือกับเดฟ

ผู้จัดการเข้ามาหาและดึงเขามาถามข้างๆ

” ให้เราช่วยอะไรดี ? ” – ผู้จัดการถาม

” เอ่อ ก็ปกติ ? อาหารไง ? ” – เดฟพูด เขาไม่เห็นสีหน้าแปลกของลูกค้าหลายคนที่มองมาที่เขา

” เอาล่ะ คุณสั่งอาหารที่นี่ได้แต่ต้องจ่ายก่อน ” – ผู้จัดการยังพูดด้วยรอยยิ้มและรอเดฟเอาเงินออกมาก่อนจะบอกบริกรมารับออเดอร์จากเขา

ในที่สุดเดฟก็รู้ว่าพวกนี้ดูถูกเขาและมันทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

เดฟดึงกระเป๋าตังออกมาให้ผู้จัดการดูแบงค์ร้อยที่วางเรียงอยู่ที่นั่น

หน้าผากของผู้จัดการชุ่มไปด้วยเหงื่อพร้อมกับคิด ‘ เพื่อน ! นายจะตายหรือไงถ้าแต่งตัวแบบคนปกติถ้านายมีเงินมากขนาดนั้น !’

” ขอโทษด้วยที่ทำให้ลูกค้าไม่สบายใจ คุณนั่งได้เลย เราจะเอาอาหารมาให้ที่โต๊ะฟรีๆ ! ” – ผู้จัดการพูดออกมาด้วยท่าทีขมขื่นหลังจากที่ส่งสายตาดุไปที่ลูกน้อง

เดฟอึดอัดใจและเดินไปที่มุมไกลที่สุด

ด้วยขาที่พิการและแผลน่าเกลียดที่มือขวา ลูกค้าหลายคนมองเขาด้วยสายตาสงสารและแม้แต่รังเกียจก็มี

อาหารของเดฟมาเสิร์ฟที่โต๊ะและยังมีของพิเศษเพิ่มเข้ามาด้วยรวมไปถึงจดหมายของโทษแต่เขาก็ไม่ได้สนใจที่จะอ่านมัน

เดฟกินไปเรื่อยๆจนเขาได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา

มันคือ Lone Arrow

” เดฟวี่ ! นายอยู่ไหน ? “

” ที่ร้าน F-Sinatra ฉันรอเธอกับ Perfect Shot โทรมาอยู่ “

” ได้ เดี๋ยวไปหา ” – Lone Arrow พูดขึ้นก่อนจะวางสาย

หลังจากนั้นไม่นาน เดฟก็ได้ยินเสียงรถสปอร์ตดังขึ้นมา

แลมโบกินี่สีม่วงรุ่นที่เดฟไม่รู้จักได้มาจอดที่หน้าร้าน

คนในร้านต่างก็หันกลับไปมองรถที่เพิ่งจอด

สำหรับเดฟแล้ว เขาสนใจอาหารเกินกว่าที่จะไปสนใจพวกคนรวยที่เพิ่งเอาระราคาเป็นล้านมาจอด

ชายแก่สวมทักซิโดเข้ามาในร้านก่อนและเปิดประตูให้กับเด็กสาวผมม่วง

ผมของเธอพาดลงมาที่ไหล่เข้ากับปากที่ดูอิ่มเอิบ เธอมีผิวเป็นประกายและเอวที่คอดกิ่ว เธอสวมกระโปรงรัดสั้นสีดำพร้อมกับเสื้อที่ดูเข้ากัน กระเป๋าตังที่ดูแพงคาดอยู่ไหล่ของเธอทำให้เธอดูเหมือนสาวจากครอบครัวที่ร่ำรวย

ลูกค้าหลายคนจ้องไปที่เธอ ยกเว้นแค่เดฟที่คอยกินอาหารของตัวเองอยู่

เธอมองไปรอบๆก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วทำการโทรออก

โทรศัพท์ของเดฟดังขึ้นจนทำให้เขาตกใจ เขาเอาผ้ามาเช็ดมือแล้วรับสาย – ” เฮ้ Lone ” – เมื่อไม่ได้ยินการตอบกลับ เดฟก็นิ่งไปจนมีร่างหนึ่งมายืนข้างๆเขา

” เดฟวี่ ! ” – คนนั้นพูดขึ้ตอนที่เดฟหันกลับไปพบสาวสวยที่มองมาที่เขา

เดฟหันกลับไปมองด้านหลังตัวเองแต่ก็ไม่พบใครจนเขาหันกลับมาแล้วชี้ที่ตัวเองอย่างกับคนโง่

” เดฟวี่ ! ” – Lone Arrow พูดขึ้นพร้อมกับยิ้มแล้วมานั่งข้างๆเดฟ

เดฟตอบโต้ด้วยการปิดมือขวาแล้วพูดขึ้นหลังจากที่ไอออกมา – ” Lone ? “

เด็กสาวพยักหน้าแล้วพูดขึ้น – ” ในที่สุดเราก็พบกัน นี่มันไม่ใช่ Mr.Skeletal หรือไง ” – คำพูดสุดท้ายเธอพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ

” นายดูแปลกใจนะ ” – Lone Arrow พูดขึ้น

” ใช่ เอิ่ม ฉันไม่คิดว่า Lone Arrow จะเป็น…คนสวย ” – เดฟพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอายๆ

เขาไม่ทันได้เตรียมตัวและอาหารที่โดนกินเละเทะไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้สึกอายขึ้นมาแต่ Lone Arrow ไม่ได้สนใจ

Lone Arrow ยิ้มเมื่อได้ยินคำชมจากเดฟแล้วตอบกลับ – ” ลุงแซม นี่คือเดฟคนที่จะทำสัญญา “

” สวัสดี ” – ชายแก่นั่งลงพร้อมกับเอากระเป๋าวางข้างๆ

” ขอตัวก่อนนะ ! ” – เดฟพูดขึ้นแล้วรีบไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างหน้า

” เหี้ย เหี้ย เหี้ย ! ฉันคิดว่าเธอจะเป็นพวกเด็กเนิร์ดหน้าตาน่าเกลียดซะอีก ! ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมกับใจเต้นรัวกับการพบเจอครั้งนี้

เขามองตัวเองในกระจกและกุมขมับก่อนจะพูดขั้น – ” อะไรจะเป็นก็ต้องเป็นเดฟ นายเพิ่งทำตัวเหมือนตัวประหลาด ! “

เดฟล้างมือและพยายามจัดผมก่อนจะกลับไปที่โต๊ะ

ตอนที่เขานั่งลงนั้น รอยยิ้มบนหน้าของ Lone Arrow ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยสักนิด

แม้จะเห็นมือเขาและวิธีที่เขาเดินแต่เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจหรือไม่พอใจเดฟเลยสักนิด

” เอาล่ะ โซว์ บอกให้ฉันมาและเป็นตัวแทนของนายในการทำสัญญากับทางทีวี ตอนนี้ฉันยังไม่เห็นว่าอีกฝ่ายจะมาเลย “

” ชะ ใช่ ” – เดฟพูดขึ้น เขายังคงตะลึงอยู่แต่เขาก็ยังตอบกลับ – ” อีกฝ่ายเดี๋ยวจะติดต่อมา ” – และหลังจากที่เขาพูดจบ โทรศัพท์เขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง

” Perfect ? นายอยู่ไหน ? ” – เดฟถาม

” เราเพิ่งมาถึงที่ไทม์แสควร์ ขอโทษด้วยที่ช้า พ่อฉันยืนกรานว่าจะเอารถตัวเองมาทั้งๆที่มาถึงครึ่งทางแล้ว…” – Perfect Shot พูดด้วยน้ำเสียงอายๆ

” ไม่เป็นไร เราอยู่ที่ร้าน F-Sinatra มาหาเรา “

” เรา ? “

” ใช่ ฉันพาคนมาด้วย “

” ได้ เราอยู่ใกล้ๆ รอสักเดี๋ยว ” – Perfect Shot พูดก่อนที่จะวางสายไป

” ไม่ใช่ว่านั่นเป็นพวกสามโง่หรือไง ? ” – Lone Arrow ถาม

” ใช่ ฉันเจอพวกนั้นอีกและเขาก็บอกข้อตกลงนี้กับฉัน แต่ฉันก็ยังกังวลเรื่องตัวตนอยู่ ดังนั้นขอบคุณที่เธอพา เอ่อ ลุงแซม ของเธอมาด้วย ”

” นายไม่ต้องกังวลว่าตัวตนนายจะเปิดเผยหรอก ด้วยการที่ลุงแซมอยู่ด้วย ฉันการันตีได้เลยว่านายต้องได้ส่วนแบ่งก้อนโตกับข้อตกลงนี้ อย่าลืมฉันล่ะ เอาฉันไปผจญภัยด้วย ! ” – Lone Arrow พูดขึ้นพร้อมกับเม้มปาก

เดฟยิ้มและพูดขึ้นรมา – ” ไม่ต้องกังวล มันยังมีการผจญภัยอีกเยอะในโลกใต้ดิน เราไปที่นั่นได้เสมอ “

รอยยิ้มของ Lone Arrow แทบทำให้ใจเดฟละลาย จากนั้นเขาก็กระแอมออกมา

เดฟคิดอะไรไม่ออกนอกจากเปลี่ยนเรื่อง – ” เขาน่าจะมาถึงในอีกไม่นาน “

ประตูร้านเปิดออกอีกครั้งพร้อมกับชายแก่และชายหนุ่มที่เดินเข้ามา

ชายแก่นั้นเหมือนกับนักธุรกิจ เขาใส่ชุดสูทและเสื้อเชิ้ตสีขาว ส่วนคนหนุ่มนั้นแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าหรู เขามีรูปร่างสูงและใบหน้าที่หล่อเหลา

ชายหนุ่มทำการโทรศัพท์และเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะเดฟ เขาก็วางสายและบอกพ่อให้เดินไปที่นั่น

สายตาของชายหนุ่มจ้องไปที่สาวสวยที่นั่งข้างๆ เดฟก่อนที่พ่อของเขาจะสะกิดเขาให้กลับมาที่โลกความจริง

ชายหนุ่มแสดงสีหน้าอายออกมาและเดินเข้าไปหาก่อนจะพูดขึ้น – ” Mr.Skeltal ? “

เดฟพยักหน้า จากนั้นทั้งสองก็นั่งลงที่โต๊ะ

” เป็นครั้งแรกที่ฉันได้มาตกลงเรื่องธุรกิจที่ร้านอาหาร “- ชายแก่พูดขึ้นมา

” มันก็ต้องมีครั้งแรกสำหรับทุกอย่างแหละพ่อ ” – ชายหนุ่มพูดขึ้น จากนั้นก็หันไปหาเดฟ แล้วพูดต่อ – ” งั้น พร้อมสำหรับการตกลงหรือยัง ? “