Rise of The Undead Legion - ตอนที่ 141

Chapter 141 : การตกลงกับปีศาจ

คาดิแล็คสีดำได้พุ่งผ่านถนนที่ติดที่สุดในนิวยอร์กมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาล

ตอนที่โซว์มาถึงโรงพยาบาลนั้นก็มีชายสองคนรอเธออยู่ พวกนั้นเดินขนาบเธอราวกับบอร์ดี้การ์ด

เธอมักจะนึกถึงเพลงเก่าๆตอนที่เธอเห็นผู้ช่วยของพ่อสองคนนี้

ชายคนนี้คือนิโคไลที่มักจะพูดด้วยสำเนียงรัสเซีย เขามีผิวขาว, ผมบลอนด์และมีตาสีฟ้า อีกคนเป็นยักษ์ใหญ่ เจมส์ที่โตมาในกับธุรกิจนี้และเป็นคนที่พูดมาก

สำหรับเหตุผลที่ทั้งสองคนที่นิสัยต่างขั้วกันนั้นได้มาทำงาด้วยกันนั้นยังคงไม่ชัดเจนและน่าแปลกใจที่ทั้งสองคนสนิทกันด้วย

” สวัสดีเจมส์ นิโคไล ลุงอยู่ด้านในหรือเปล่า ? ” – โซว์ ถาม

” เขาไม่อยู่ที่นีโซว์ “- ชายอัฟริกันอเมริกันตอบกลับด้วยสำเนียงท้องถิ่นพร้อมกับคู่หูที่พยักหน้ายืนยัน

โซว์ รีบเดินเข้าไปและถามผู้หญิงที่รีเซ็ปชั่นว่าเขาจะหา เดวิดรัสเตอร์ ได้จากไหน

เธอเคยเห็นชื่อเต็มของเดฟบนสัญญาที่เขาทำกับ CCN ไม่ใช่แค่นั้นเธอยังทำการตรวจสอบภูมิหลังของเดฟมาด้วยและรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขาในเรื่องทั่วไปและเรื่องส่วนตัว

รีเซ็ปชั่นถามว่าทำไมเธอถึงต้องการจะพบเดฟและเธอก็ตอบว่าเธอจะมาเยี่ยมเขา

หลังจากที่กรอกแบบฟอร์มขอเข้าเยี่ยมแล้ว โซว์ ก็ได้รับอนุญาตให้เข้าพบเดฟได้

” เขาอยู่ในห้อง VR ถ้าเขาต้องการจะออกไป เขาก็จำเป็นต้องจ่ายเงินก่อน ” – หญิงสาวที่รีเซ็ปชั่นยิ้มให้

โซว์มองไปที่อีกฝ่ายก่อนจะเดินตามอีกฝ่ายไปยังห้อง VR

หมอที่รักษาเดฟนั้นเพิ่งจะทำการตรวจคนไข้ในห้อง VR เสร็จ

ตอนที่หมอเปิดประตูเพื่อจะออกจากห้อง โซว์ก็เพิ่งเข้าไปถึง

โซว์มองผ่านไหล่หมอและพบว่าเดฟกำลังอยู่ในแคปซูล

หน้าของเธอดูสดใสขึ้นมาและเดินผ่านหมอเข้าไปในห้อง

” เดี๋ยวก่อนคุณผู้หญิง คุณมาทำอะไรที่นี่ ? ” – หมอถามขึ้นมา

” ฉันมาเยี่ยมเพื่อน “

หมอคิ้วขมวดแล้วมองที่นาฬิกาก่อนจะพูดขึ้น – ” หมดเวลาเยี่ยมแล้ว คุณค่อยมาทีหลังละกัน “

โซว์สลดและกำลังจะหันหลังกลับ

หมอหันกลับไปมองที่แคปซูลก่อนจะถามขึ้นมา – ” เขาเป็นเพื่อนคุณเหรอ ? “

” ใช่ ” – โซว์ ตอบกลับเมื่อเห็นว่าหมอชี้ไปที่แคปซูลของเดฟ

” คุณรู้เรื่องอุบัติเหตุที่ทำให้เกิดแผลพวกนั้นรึเปล่า ? “

” เขาไม่เคยพูด ฉันแค่รู้ว่าเขาเป็นแผล ฉันเข้าพบเขาไม่ได้งั้นเหรอ ? “

” แค่ในเวลาเยี่ยมแต่คุณไม่ต้องกังวลเรื่องเขาหรอก เขาแค่ต้องพักฟื้นอีกสัก 2 วันก่อนจะออกไปได้ ” – หมอพูดขึ้น

โซว์ เริ่มหงุดหงิดขึ้นมา จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทำการโทรออก

” เดี๋ยวนะ ! ” – เธอพูดขั้น – ” เฮ้ เดฟ! ฉันอยู่ในห้องรักษานายแล้ว กำลังคุยกับหมออยู่เนี้ย ! “

คำตอบที่เธอได้รับคือ – ” เหี้ย เหี้ย เหี้ย เหี้ยยยยยย ! “

เดฟร้องเสียงสูงออกมา เขาพูดออกมาเหมือนกับกลัว มันเป็นความรู้สึกบางอย่างที่เธอไม่เคยได้ยินจากเขามาก่อน

” เฮ้ ! เดฟ ! อย่าทำแบบนี้ ! นายก็รู้ว่าฉันมาหานายแล้ว นายขอให้ฉันช่วยนี่ ! ” – โซว์ สลดหลังจากที่ได้ยินคำสบถของ เดฟ

” ไม่ใช่เธอ ! มังกร ! มังกรรรร ! ” – และจากนั้นสายก็ตัดไป

” มังกร ? ” – โซว์ อึ้ง

” คุณผู้หญิง ผมบอกว่าอย่าใช้โทรศัพท์ ! มันสามารถส่งผลต่อเครื่องได้ ! ” – หมอพูดขึ้น

โซว์ ขอโทษก่อนจะปิดโทรศัพท์ตัวเอง

” เวลาเยี่ยมวันนี้หมดแล้ว มันจะเริ่มใหม่พรุ่งนี้เช้า คุณกรอกแบบฟอร์มไว้ที่รีเซ็ปชั่นแล้วค่อยกลับมาใหม่ “

เธอกลับไปที่ห้องรอด้วยท่าทีสลด หลายนาทีต่อมาเธอก็เงยหน้าขึ้นพร้อมใบหน้าที่สดใสขึ้นมา

” ลุง ! “

ลุงของเธอเดินเข้ามาหา ชายคนนี้คือผู้โด่งดังที่รู้จักกันดีในชื่อทนายปีศาจ

” เธอได้พบเพื่อนคนนั้นมั้ย ? ” – เขาถามออกมาด้วยเสียงที่ฟังดูเหมือนกับปลอบใจ

” เวลาเยี่ยมหมดแล้ว พวกเขาจะกักตัวเขาไว้อีกสองวัน ” – โซว์พูดขึ้น

” ฉันส่งคนไปที่อพาทเมนต์ของเขาแล้วเพื่อดูแลเพื่อนบ้านเขา มีคนสองคนจากจิโอวัลนี่ไปที่นั่น พวกนั้น—“

โซว์ขัดขึ้นมา – ” โอ้ไม่นะ ถ้า เดฟ อยู่ที่นั่น…” – แต่เธอไม่อยากพูดความคิดที่อยู่ในหัวออกมา

” เขาไม่เป็นไรหรอกตราบใดที่ยังอยู่ที่นี่ในฐานะคนไข้ จิโอวัลนี่ไม่สามารถผ่านการรักษาความปลอดภัยของที่นี่ได้ง่ายๆและ เจมส์ กับ นิโคไล เองก็จับตาดูที่นี่อยู่ ” – ลุงปลอบเธอ

หมอที่รักษาเดฟเดินเข้ามาหาทั้งคู่แต่เมื่อเห็นทนายปิศาจเขาก็หยุดทันที

” ทนายปีศาจ ” – เขาพึมพำขึ้นมา

ลุงของเธอเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงหมอ เขาหันกลับไปถาม – ” ให้ฉันช่วยอะไรมั้ย ? “

” อ่ะ ใช่ ผมรู้จักชื่อเสียงของคุณดี ผมเห็นคุณพูดกับเพื่อนของ รัสเตอร์ คุณเป็นตัวแทนของ เดวิด รัสเตอร์ งั้นเหรอ? “

” ผมมาที่นี่เพื่อดูแลเรื่องของเขาทั้งเรื่องส่วนตัวและทางอาชีพ “

” ตามที่ผมบอกกับสาวน้อยคนนี้ไป เธอพบเขาได้ตอนที่เขาตื่นแต่….ผมขอพูดกับคุณเป็นการส่วนตัวได้รึเปล่า ? มันเกี่ยวกับรัสเตอร์ “

” แน่นอน คุณหมอ ” – เขาเดินตามหมอเข้าไปในห้องพักเล็กๆ

หมอรวบรวมความคิดอยู่สักพักราวกับว่าชั่งน้ำหนักว่าจะพูดมันดีหรือไม่

” ตอนที่เรารักษาคุณรัสเตอร์ มันเกิดสิ่งผิดปกติขึ้นกับไฟ ” – หมอพูดขึ้นโดยเน้นคำว่าผิดปกติ

ทนายปิศาจมองไปที่หมอด้วยสายตาที่คมกริบ – ” คุณหมายความว่ายังไงที่ว่าผิดปกติ ? พูดให้ฟังง่ายๆ งั้นโอกาสหน้าจะไม่มีอีก “

” การผ่าตัดเสร็จไปตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุ การรักษาหลังการีผ่าตัดที่ขากับมือของเขาแย่ยิ่งกว่า ทีมผ่าตัดของผมได้จัดการส่วนที่เสียหายและซ่อมแซมส่วนที่ทำงานไม่ได้ของเขาและทำให้เขาได้กลับมาฟื้นตัวได้จริงๆ ผมพยายามที่สุดแล้วแต่ใครกันที่เป็นคนผ่าตัดคนแรกให้กับ รัสเตอร์ อันที่จริงผมพยายามฟ้องไปทางแพทยสภาแล้วว่าให้ยกเลิกใบอนุญาตของหมอคนนั้นอยู่นานแล้ว เคสของรัสเตอร์ ได้พิสูจน์ถึงความไร้ความสามารถและจรรยาบรรณรวมถึงมันเป็นโอกาสที่ดีที่จะเล่นงานจุดนี้ด้วยแต่ยิ่งผมอยากทำมากเท่าไหร่แต่ผมก็ไม่อาจจะใช้เคสของ รัสเตอร์ได้เพราะมันเกี่ยวข้องกับความปลอดภัยและความเป็นส่วนตัวของคนไข้ ดังนั้นสิ่งที่ผม….”

ทนายปีศาจยกมือขึ้นขัด

” ฉันจะจัดการเองกฎหมายเอง หมอ มันคือสิ่งที่ฉันทำได้ดีที่สุดและคำว่าดีที่สุดของฉันก็ดีจริงๆ เอารายละเอียดมาให้ฉันทั้งหมดเรื่องเคสของเขาและหลักฐานอื่นๆที่นายมีเกี่ยวกับ….’คนๆนั้น’ บอกฉันทุกอย่างและฉันจะจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดกับใครคนอื่นอีกไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ” – เขาบอกกับหมอ ตาของทนายปีศาจเป็นประกายขึ้นมาราวกับนักล่าที่กำลังมองหาเหยื่อ

คนของศาลคงจำสีหน้านี้ได้ แน่นอนว่ามันต้องเกิดเรื่องแย่ๆขึ้นมากับเหยื่อของปีศาจและใครก็ตามที่เข้ามาขวางทางการล่าของเขา