Rise of The Undead Legion - ตอนที่ 178

Chapter 178 : คุกน้ำแข็ง

ทั้งดันเจี้ยนนั้นสั่นไหวในทุกก้าวสและทุกการโจมตีจาก Drahma เดฟ ได้ยินเสียงร้องของความเจ็บปวดและการทำลายไกลขึ้นไปเรื่อยๆ

” เราควรตามเขาไป ” – เดฟพูดขึ้น

โซว์พยักหน้าแล้วเดินตามเขาไป

” ไอ้นั่นมันอะไรกัน ?” – ชายแก่ถามขึ้นมา

” เขาเป็นเพื่อนฉันและเขาคือเหตุผลที่ฉันมาช่วยนายในการช่วยราชินี นานมาแล้ว Black Skull Order ได้จับตัวเขาแล้วทรมานเขามาหลายสิบปี ตอนนี้ได้เวลาที่จะชดใช้แล้ว “

พวกเขาเดินตามไปและต้องตะลึงกับภัยที่ Drahma ได้สร้างขึ้นมา ศพของหมาและโกเล็มน้ำแข็งกระจายเต็มไปทั่วพื้น น้ำแข็งและเลือดนั้นระเบิดไปทั่วทางเดินราวกับที่นั่นปูด้วยพรมแดง

หมาน้ำแข็งตัวหนึ่งหนีจากการโจมตีของ Drahma ได้นั้นได้เข้ามาโจมตีพวกเขา

[Ice Cerberus]

ระดับ : Savage

เลเวล : 200

HP : 50,000

ดาเมจ : 5,000-6,000

ลดดาเมจ : 10,000

ดูดซับเวทย์ : 15,000

คำอธิบาย : เซอร์เบอรัสน้ำแข็งคือหมาล่าเนื้อที่โหดร้ายและอันตราย พวกมันยากที่จะเชื่องได้เพราะนิสัยตามธรรมชาติของมันแต่เมื่อถูกควบคุมไว้พวกมันสามารถเป็นยามชั้นดีได้

หมาล่าเนื้อสามหัวนี้มีปลอกคอที่มีเพชรสีดำคล้องไว้รอบคอในแต่ละหัว

หมาได้โดดเข้าใส่ เดฟ และพยายามลิ้มรสอันเดต เดฟใช้หลังมือฟาดมันกลับและทำให้มันกระเด็นตกลงไปที่พื้น

[-16,158]

มันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนที่จะลุกขึ้นยืนแล้วเข้าโจมตีอีกครั้ง

” รอเดี๋ยว ! กดมันลง ! ” – ชายแก่ตะโกนขึ้นมา

” อะไรนะ ? “

” จับมันไว้ ! “

เดฟ หลบการพุ่งเข้ามาของหมาแล้วพุ่งเข้าใส่พร้อมกับกางแขนออกรัดท้องของมันไว้

หมาร้องออกมาและกัดเข้าที่เดฟด้วยหัวทั้งสามของมัน

[-0]

[-0]

[-0]

” ยังไงต่อ ? ” – เดฟถาม เขารู้สึกว่ามันตลกกับการปล่อยให้หมาทั้งสามหัวกัดเข้าซ้ำๆแบบนี้

โซว์หัวเราะเมื่อเห็นฉากนี้ ส่วนชายแก่นั้นค่อยๆเดินเข้ามาใกล้หมาสามหัวพร้อมกับหอกที่เตรียมพร้อมโจมตี

” รัดมันไว้ “

ชายแก่แทงเข้าที่ตัวหมาซึ่งทำให้เดฟตกใจ ถ้าชายแก่ต้องการที่จะฆ่ามันทำไมถึงให้ เดฟ รัดมันไว้ด้วยแต่แทนที่จะโจมตีหอกของชายแก่กลับชี้ไปที่เพชรสีดำที่คอของหมาตัวหนึ่งและทำลายเพชรนั่นราวกับเศษแก้ว ชายแก่ได้แทงเข้าไปอีกสองครั้งซึ่งได้ทำลายเพชรส่วนที่เหลือไป

” นายปล่อยมันได้แล้ว อันเดต “

เดฟได้ทำการปล่อยหมา หมานั้นลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วก่อนจะแสดงสีหน้าสับสนออกมาแล้ววิ่งหนีไป

” เกิดอะไรขึ้น ? ” – โซว์ถามขึ้นมา

” พวกสิ่งมีชีวิตจากน้ำแข็งนั้นไม่ได้โหดร้ายแต่กำเนิด ส่วนมากแล้วพวกมันจะเป็นมิตร “

” สิ่งมีชีวิตน้ำแข็งเป็นมิตร ? เยติน่ะเกือบฆ่าเรา ! ” – โซว์ขัดขึ้นมา

” พวกเธอบุกรุกอาณาเขตของมันแล้วจะไปอยากได้อะไรตอบแทน ? แต่ฉันพูดถึงหมาน้ำแข็งกับโกเล็มน้ำแข็ง พวกมันถูกบังคับให้ทำแบบนี้ ” – ชายแก่หยิบเอาเศษเพชรขึ้นมาจากพื้น

” Black Skull Order ใช้เวทย์มนต์ปิศาจเพื่อควบคุมสัตว์อสูรที่น่าสงสารพวกนี้ แม้แต่แก่นโกเล็มก็ยังปนเปื้อน ตอนนี้พวกมันก็เป็นแค่สัตว์อสูรที่ไร้ความคิด ถ้าฉันทำได้ฉันจะลองพยายามปลดปล่อยมันแทนที่จะฆ่ามัน ” – ชายแก่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

” ไปกันต่อเถอะ เราไม่ต้องการให้ Drahma นำเราไปไกล ถ้ามันมีมอนสเตอร์ที่เขาไม่ได้ฆ่ามาอีก เราจะได้สู้กับพวกมันด้วยตัวเอง “

ในตอนที่พวกเขาเดินทางกันต่อไปตามทางเดินนั้นพวกเขาก็พบกับโกเล็มน้ำแข็งอีกครั้ง

” อย่างบอกนะว่านายอยากให้ฉันจับมันไว้ด้วย ?” – เดฟพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย

” ไม่ เราต้องฆ่ามัน แก่นที่ปนเปื้อนน่ะระดับสูงเกินไป “

ชายแก่เดินหน้าไปหาโกเล็มและหลบแขนที่ฟาดเข้ามา เขาวิ่งขึ้นไปตามแขนของโกเล็มแล้วแทงเข้าที่คอของมันสองรอบ

ชายแก่ดีดตัวออกมาจากโกเล็มด้วยการตีลังกาก่อนจะลงมายืนที่พื้นได้ในตอนที่โกเล็มนั้นล้มลงไป

” เต็มสิบ ! “- โซว์ ปรบมือให้กับท่าของชายแก่ เดฟถึงกับต้องส่ายหน้า

พวกเขาเดินไปอีกกว่าครึ่งชั่วโมงและอารมณ์ของเดฟ ก็ต้องสลดลงเรื่อยๆ มอนสเตอร์ตามทางเดินนั้นมีหลายชนิดทั้งแมมมอธ โกเล็มและสิ่งมีชีวิตอื่นๆ

” นายบอกว่าที่นี่มี 6 ชั้นงั้นเหรอ ?” – เดฟถาม

” ฉันเชื่อว่าเป็นแบบนั้นแต่นี่ก็แค่พื้นที่คุก ฉันอ่านจากบันทึกมาว่าชั้นร่างน่ะเป็นห้องสมุด เราคงจะใกล้ไปถึงตัวผู้พิทักษ์ของชั้นนี้แล้ว มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง มันเกือบฆ่าฉันได้ในครั้งที่แล้วที่ฉันมาถึงที่นี่ “

ในอีกฝั่งของทางเดินนั้นประตูบานใหญ่ได้ถูกพังออกไป ด้านหน้าประตูไปนั้นเป็นถ้ำน้ำแข็ง

ส่วนที่เหลืออยู่ของประตูนั้นห้อยเศษไม้กระจายอยู่หน้าทางเข้า ตอนที่พวกเขาเดินผ่านเข้าไปในถ้ำพวกเขาก็พบกับศพของมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ มันดูคล้ายกับเสือเขี้ยวดาบแต่มันใส่เกราะเหล็กแทนที่จะเป็นขน มีเศษเกราะมากมายที่งอและหลุดออกมาพร้อมมับเลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผลของมัน

” สัตว์ประหลาด…” – ชายแก่พูดขึ้น

เดฟไม่รู้ว่าชายแก่พูดถึงเสือนี่รึ Drahma กันแน่

ในอีกฝั่งของห้องนั้นมีประตูอยู่อีกบานที่ซึ่งก็พังไปแล้วเช่นกัน

” เฮ้อ ไม่มีของเลย เดฟ “

” เราไม่ได้ฆ่ามัน มีแต่ Drahma ที่เก็บของได้ นอกซะจากว่ามันเกี่ยวข้องกับเควสของเธอ…? ” “ไม่ ไม่เกี่ยว รีบตาม Drahma ไปกันเถอะ เราจะได้ช่วยเขาแล้วก็ได้ของด้วย “

ชายแก่เข้าไปใกล้ๆศพของเสือเขี้ยวดาบแล้วถอนหายใสจออกมา เขานั่งยองๆลงไปพร้อมกับใช้ตะเกียงไล่ตรวจตามตัวของมัน เขาได้เปิดตะเกียงออกแล้วเทไฟน้ำแข็งลงบนตัวเสือ ไฟสีฟ้าแผ่ไปทั่วตัวของเสือราวกับไฟที่หิวโหยแล้วลามไปอย่างรวดเร็ว ไม่กี่วินาทีสิ่งที่เหลืออยู่ก็มีแค่เปลวไฟสีฟ้าที่ส่องแสงเท่านั้น

ชายแก่เอาตะเกียงเข้าไปใกล้ๆกับไฟก่อนที่ไฟนั้นจะโดดเข้ามาในตะเกียง เขาลุกขึ้นยืนแล้วนำทางต่อไปยังพื้นที่ต่อไป

ด้านหลังประตูที่พังนั้นเป็นบันได มันมีหินส่องแสงที่ถูกฝังไว้ตามกำแพงคอยให้แสงสว่างกับบันได บันไดบางขั้นนั้นพังไปแล้วซึ่งมีรอยเท้าขนาดเท่าของ Drahma ฝังเอาไว้ด้วย

บันไดนั้นนำไปสู่ทางเข้าถ้ำขนาดใหญ่ขนาดเท่ากับตู้คอนเทนเนอร์ น้ำแข็งในถ้ำแห่งนี้แต่ละก้อนนั้นเป็นมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์

” คุกอีกที่…” – เดฟพึมพำออกมา

” ใช่…แต่มอนสเตอร์พวกนี้ยังมีชีวิตอยู่ “

เดฟเข้าไปใกล้กับนักโทษตัวหนึ่ง มันเป็นโทรลที่มีขนของสีแดงและจมูกสีแดงที่ใหญ่โต กล้ามเนื้อของโทรลนี้บวมเปล่งแสดงถึงพลังของมัน

แต่สิ่งที่ทำให้เดฟต้องกลัวก็คือตอนที่ตาของโทรลนั้นขยับ