Rise of The Undead Legion - ตอนที่ 205

Chapter 205 :มังกร !

” สวัสดี ” – เดฟ ได้ทักทายแล้วถอยออกมาเพื่อเว้นระยะห่าง

” ฉันกำลังเก็บเลเวลอยู่ ฉันเห็นประกาศฆ่าของนาย การให้เงิน 10,000 ทองหนีไปน่ะเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้หรอก มันไม่ดี มันจะเสียหน้ากิลด์ “

เดฟ ส่ายหน้า – “ฉันก็ไม่คิดที่จะยอมแพ้หรอกนะ นายต้องมาจัดการฉันเอาเอง “

เดฟ หันกลับแล้ววิ่งหนีออกไปคิดจะสลัดอีกฝ่ายในป่า Long Zhao ยิ้มออกมาแล้วไล่ตามทันที

ป่านี้เป็นพื้นที่เลเวลสูง ถ้า เดฟ วิ่งไปเจอมอนเตอร์เข้า เบอร์เซิคเกอร์ก็คงตามทันแต่มันก็เป็นเช่นเดียวกันที่หากเบอร์เซิคเกอร์ไปเจอกับมอนเตอร์เข้า เขาก็ต้องสู้แล้วเปิดโอกาสให้ เดฟ หนีไป

เดฟ หวังว่าจะเป็นอย่างที่สอง การสู้กับอีกฝ่ายนั้นไม่ใช่ตัวเลือกที่ดี เขาจะเสียของเมื่อตายและหากไม่มีเมืองอันเดตที่คอยช่วยเขา การที่เสียไอเท็มไปนั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องที่แย่

” นายหนีจากฉันไม่ได้หรอก ! ” – เบอร์เซิคเกอร์ตะโกนขึ้นมา

” แต่ฉันกำลังวิ่งหนีอยู่นะไอ้ตูดหมึก ! ” – เดฟ ตะโกนกลับไ

เบอร์เซิคเกอร์ดึงขวานออกมาจากหลังแล้วผ่าเข้าไปทาง เดฟ ที่ก้มตัวหลบการโจมตี

ขวานนั้นผ่าต้นไม้ด้านหน้าของ เดฟ จนเผยให้เห็นเนื้อไม้ข้างใน

” บ้าเอ้ย ! “

การโจมตีนี้คงลดเลือดไปเยอะ นี่ยังไม่ได้คิดเรื่องเลเวลที่ต่างกันกว่า 100 เลเวลด้วย

เดฟ กระโดดข้ามต้นไม้ที่ล้มลงมา

เบอร์เซิคเกอร์ได้ใช้สกิลพุ่งทำลายต้นไม้ที่ขวางทางทิ้งแล้วพุ่งไปต่อ ด้วยแรงพุ่งของเขาจึงทำให้เขาตามทันและใช้ขวานเข้าโจมตีที่หลังของ เดฟ

เดฟ หันกลับมายกมือขึ้นกันการโจมตีนั้น ขวานเสียดสีกับเกราะและมีสะเก็ดไฟลอยออกมาที่แขนของ เดฟ แต่มันได้ผล ขวานนั้นถูกเปลี่ยนทางและสับลงไปที่ดินแทน

เดฟ ได้ใช้โอกาสนั้นต่อยเข้าที่หน้าของอีกฝ่าย

[-1,200]

‘ เหี้ย ! น้อยจังวะ ‘

” สะกิด ” – เบอร์เซิคเกอร์ยืนยันด้วยรอยยิ้ม เขาดึงขวานออกมาจากพื้นจนทำให้ฝุ่นกระจายไปทั่วก่อนจะเหวี่ยงเข้าใส่ เดฟ อีกรอบ

เดฟ ได้หลบการโจมตีและใช้ {Death’s Descent} เว้นระยะห่างได้สำเร็จแต่เขาก็ยังเรียนรู้ว่าทำไมมันเป็นความคิดที่แย่ในการใช้สกิลนี้ในป่าเพราะหน้าเขาฟาดเข้ากับต้นไม้แล้วตกลงมากลิ้งไปกับพื้น

เบอร์เซิคเกอร์หัวเราะออกมาจนตบหน้าขาของตัวเองซึ่งทำให้ เดฟ โกรธยิ่งกว่าเดิม

จากนั้นเบอร์เซิคเกอร์ก็แสดงท่าทีจริงจังออกมา เขากระทืบพื้นพร้อมกับร่างสีแดงที่ก่อตัวขึ้นมา

‘ เหี้ยแล้วไง ‘

แต่ร่างนั้นแค่เพียงพลิกดาบแล้วแทงมันลงไปที่พื้น ดาบนั้นหายไปก่อนจะมีวงแหวนสีแดงก่อตัวขึ้นในพื้นที่โดยรอบที่ เดฟ กับอีกฝ่ายยืนอยู่สร้างสนามต่อสู้ให้กับทั้งสองคน

***

[Field of Honor]

คุณไม่สามารถออกจากพื้นที่นี้ได้จนกว่าหนึ่งในนี้จะตาย คุณจะถูกปรับแพ้หากอยู่นิ่งเป็นเวลา 10 วินาที

ผู้แพ้จะดรอปของสองชิ้นและจะได้รับผลจาก ‘ ผู้แพ้ ‘ เป็นเวลา 72 ชม.

การฟื้นฟูเลือด,มานา,แรงลดลง 50%

เลือด,มานาและแรงลดลง 20%

จะมีเครื่องหมาย L ที่มือ

ผู้ชนะจะได้รับบัฟ ‘ ผู้ชนะ ‘

เลือด, มานา, แรงเพิ่มขึ้น 20%

การฟื้นฟูเลือด,มานา,แรงเพิ่มขึ้น 50%

จะมีเครื่องหมาย V แสดงถึงชัยชนะ

ผู้ที่ต่อสู้กันนี้จะไม่สามารถโจมตีรึสร้างความเสียหายต่อกันได้เป็นเวลา 72 ชม.หลังจากที่การดวลนี้สิ้นสุดลง

***

ร่างสีแดงนั้นเคลื่อนที่ออกไปริมวงและยกมือขึ้นข้างหนึ่งแยกผู้เล่นทั้งสองออกจากกันราวกับเป็นกรรมการ

เดฟ คิ้วขมวด สกิลนี้มันห่วยฉิบหาย มันคือฝันร้ายของตัวละครโจมตีไกล นักเวทย์และนักธนูคงเสียเปรียบอย่างมากกับการต่อสู้แบบนี้ มันยังมีขีดจำกัดเรื่องเวลซึ่งเป็นนรกสำหรับนักฆ่าที่ต้องคอยหายตัวและรอจังหวะโจมตีซึ่งทำให้มันยากขึ้นไปอีก

จากนั้นความคิดของ เดฟ ก็ไปหยุดอยู่ที่รายละเอียดของสกิล

‘ หยุดนิ่งเป็นเวลา 10 วินาที ‘

เดฟ ยิ้มออกมาราวกับนักล่าซึ่งเหมือนกับรอยยิ้มของดาร์ก

เมื่อเห็นอีกฝ่ายยิ้มมันก็ทำให้เบอร์เซิคเกอร์ต้องหวั่นไหว เขาไม่ได้โง่ มันอาจจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้ในการต่อสู้นี้

” ถ้านายหวังว่าจะมีคนมาช่วยก็ลืมไปซะ นี่คือสกิลสืบทอด การดวลนี้คนนอกเข้ามายุ่งไม่ได้”

เสียงของแตรดังขึ้นพร้อมกับร่างนั้นได้ยกมือขึ้นพร้อมกับเสียงที่ตะโกนขึ้นมา – “สู้ ! “

เดฟ เปิดช่องเก็บของแล้วเอานกหวีดที่ทำจากกระดูกขึ้นมาไว้ที่ปาก เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเป่ามัน…..แต่ก็ไม่มีเสียงอะไรดังขึ้นมา

ไม่มีเลย

เบอร์เซิคเกอร์ส่ายหน้าแล้วเดินเข้าไปหา เดฟ พร้อมกับเหวี่ยงขวานไปมาเหมือนเป็นการอุ่นเครื่อง

‘ บ้าเอ้ย พวกโทรลทำให้ฉันผิดหวังรึบางทีไอ้นกหวีดนี่ก็เป็นแค่ขยะ ‘

เดฟ มองไปที่ Long Zhao ที่เดินเข้ามาพร้อมกับใจที่หล่นไปที่ตาตุ่มและคิดว่าคงโดนส่งกลับไปที่จุดเกิด จากนั้นเขาก็ได้มองผ่านเบอร์เซิคเกอร์ไปก่อนที่จะคิ้วขมวด

” ไม่มีอะไรช่วยนายจากความตายได้หรอกนะเพื่อน “

” บางทีอาจจะใช่ บางทีก็อาจไม่ใช่ ดูด้านหลังแกสิ โอ้นั่นมังกรนิ “

” ลูกไม้กากๆ มันใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอก “

เดฟ ยักไหล่ – ” อย่าบอกว่าฉันไม่เตือนก็แล้วกัน “

มีน้ำบางอย่างกระเด็นมาโดนเกราะของเบอร์เซิคเกอร์ เขาหยุดแล้วหันกลับไปพร้อมกับเห็นว่ามีโทรลขนแดงพุ่งเข้ามาหาเขาด้วยปากที่อ้ากว้างและน้ำลายที่ไหลออกมา ด้านหลังโทรลตัวนี้ก็ยังมีโทรลตัวอื่นอีกที่วิ่งเข้ามา พวกนั้นมีแท่งน้ำแข็งกับตัว หนึ่งในนั้นถึงกับใช้แท่งน้ำแข็งฟาดเข้ามาที่มือของเขา โทรลทุกตัวรุมยำเบอร์เซิคเกอร์ราวกับเขาเป็นอาหารมื้อต่อไป

เดฟ ได้แต่หวังว่าโทรลพวกนี้จะยังมีชีวิตอยู่ แม้ว่าจะถูกตีตราโดยหัวใจแห่งความตายไปแล้วแต่โดยเทคนิคแล้วพวกนี้ไม่ใช่อันเดต มันฟังดูมีเหตุผลแต่นั่นก็แค่หวัง จนกระทั่งตอนนี้

เบอร์เซิคเกอร์ต้องการที่จะโดดหนีแต่แท่งน้ำแข็งได้ฟาดเข้ามาที่หัวของเขา เบอร์เซิคเกอร์ได้แต่นอนลงไปกับพื้นอย่างหมดหนทาง

***

ผู้เล่น Long Zhao หมดสติไป 10 วินาทีโดยสกิลของโทรล {Join the Club}

คำเตือน : การหมดสตินี้จะถูกลบไปถ้าผู้เล่นได้รับดาเมจเพิ่มเติม

***

โทรลขนแดงยืนนิ่งก่อนจะโบกมือให้กับ เดฟ จากนั้นพวกโทรลก็หายไป

ตั้งแต่ เดฟ ได้เรียกพวกโทรลมา การลงมือของพวกนั้นก็ขึ้นอยู่กับความคิดของพวกนั้นเอง มีแจ้งเตือนโผล่ขึ้นมาก่อนจะมีเสียงแตรดังขึ้น

***

คู่ต่อสู้ของคุณไม่ถูกโจมตีมากกว่า 10 วินาที่ คุณได้รับชัยชนะสำหรับการต่อสู้เพราะการผิดกฎ !

ผู้ชนะจะได้รับบัฟ ‘ ผู้ชนะ ‘

เลือด, มานา, แรงเพิ่มขึ้น 20%

การฟื้นฟูเลือด,มานา,แรงเพิ่มขึ้น 50%

จะมีเครื่องหมาย V แสดงถึงชัยชนะ

***

เดฟ ยิ้มออกมา อีกฝ่ายนอนนิ่งอยู่นานเกินไป

เบอร์เซิคเกอร์ตื่นขึ้นมาแล้วมองไปรอบๆด้วยท่าทีสับสนและไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น จากนั้นเขาก็มองไปที่เครื่องหมาย V บนหัวของ เดฟ ก่อนจะตะโกนขึ้นมา –

” ม่ายยยยย ! “

ด้านหลังเบอร์เซิคเกอร์นั้นร่างสีแดงได้สร้างดาบขึ้นมาเหวี่ยงเข้าใส่เขาราวกับทำการประหาร ร่างของเบอร์เซิคเกอร์กลายเป็นกลุ่มแสงพร้อมกับร่างสีแดงที่หายไป

เดฟ ยักคิ้วด้วยความแปลกใจ

” โว๊ะ ! นี่มันดาบสองคมชัดๆ ! ฉันสงสัยว่าฉันจะได้อะไรบ้างจากเรื่องนี้ ลองเดาดูสิ “

เกราะอกและขวานได้ตกลงมาจากการตายของเบอร์เซิคเกอร์

” โชคร้ายที่ดรอปทั้งอาวุธหลักและเกราะอก การเสียอะไรไปนั้นคงไม่ใช่เรื่องดีกับพวกเลเวลสูง “

เดฟ ได้เก็บไอเท็มทั้งสองชิ้นแล้วคิดจะตรวจสอบมันทีหลัง มันมีเสียงเคลื่อนไหวภายในป่า บางทีเพื่อนของ Long Zhao อาจจะมาด้วยรึผู้เล่นเลเวลสูงคนอื่นเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ดังนั้น เดฟ จึงหันกลับก่อนจะวิ่งหนีออกมา มันไม่จำเป็นที่เขาจะต้องอยู่เพื่อรอผู้เล่นคนอื่นที่คิดจะมาเอาค่าหัวเขา

***

ที่ราบยื่นออกไปทุกทิศทุกทางปกคลุมไปด้วยสุสานที่ไม่สิ้นสุด มันมีหลุมศพ, ป้ายหลุมศพอยู่ทุกแบบและทุกขนาดแต่มันไม่ได้มีสีสัน ทั้งหมดล้วนแต่เป็นสีเทา

มันมีอะไรอยู่ที่นั่นแม้แต่ลมรึแมลง สิ่งเดียวที่มีคือหลุมศพและต้นไม้หิน พื้นดินก็ยังเป็นสีเทาราวกับผสมจากทรายขาวและเถ้า แม้แต่แสงในดินแดนแห่งนี้ก็ยังเป็นสีเทา มันไม่มีเมฆ,ดาว,ดวงอาทิตย์รึดวงจันทร์ ที่นี่มีเพียงแค่สีเทา

จากนั้นในสุสานก็มีเงาสีดำก่อตัวขึ้นมารบกวนดินแดนที่ไร้ชีวิตแห่งนี้

“โว๊ ดูสิ้นหวังจริงๆ “

เงานั้นได้เดินออกไป ในที่สุดก็มีบางอย่างที่ดูเหมือนมีสีสันโผล่ขึ้นมาและเงานั้นก็มุ่งหน้าเข้าไปหาทันที

สีที่ปรากฏขึ้นมานั้นกลับมาจากบึง ในตอนที่ผิวน้ำสั่นไหวนั้นมันจะเผยภาพของโลกสีเขียว, ขาวและฟ้าออกมาซึ่งก็คือ Conquest

มันมีผู้หญิงนั่งอยู่ที่ริมบึงคอยตีคลื่นน้ำออกไปสะท้อนให้เห็นโลก

ผู้หญิงคนนั้นนิ่งไปก่อนจะมองข้ามไหล่ของเธอกลับมา

เธอพูดขึ้น – ” นาย ! “

” ใช่ ฉันเอง !” – เงานั้นพูดขึ้นมาพร้อมเสียงหัวเราะ

เงานั้นได้เดินไปที่ริมบึงแล้วนั่งลงข้างๆเธอ

” ยังแอบดูมนุษย์อยู่อีกรึไง ? เธอสนุกจริงๆสินะกับการดูพวกนี้ “

” มันไม่ได้มีอะไรที่ดีกว่านี้ให้ทำที่นี่ มันเป็นงานที่โดดเดี่ยว “- เธอส่ายหน้า – ” ฉันคือเทพแห่งความตายแต่ฉันกลับหลงใหลพวกนั้น พวกนั้นช่าง…มีชีวิตชีวา “

” เธอควรออกไปอีกครั้ง ไปหาช่วงเวลาดีๆบ้าง เธอต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง สลัดภาระทิ้งบ้าง ” – เงานั้นรบเร้า

พวกเขานั่งเงียบกันอยู่สักพัก

” เธอมองดูพวกโง่ที่ร่วมมือกันทำสิ่งชั่วร้าย “

” ฉันเป็นพวกของความตาย มันไม่ใช่ที่ที่ฉันจะ- “

” แต่เธอได้แต่งตั้งคนของฉันเป็นแชมเปี้ยนของเธอ เธอเอาตัวเองไปเกี่ยวข้องระหว่างเรื่องของมนุษย์และพวกที่ไม่ใช่มนุษย์ “

Death สะอึก -” พวกนั้นเอาหนังสือของฉันไปแต่ฉันไม่ได้คิดจะแก้แค้นอะไรตอนที่ฉันได้มันกลับมา “

” มันไม่ใช่ข้อแก้ตัว สำหรับคนนอกแล้วเธอกับฉันน่ะเหมือนกัน พวกนั้นไม่รู้จักการแยกแยะแต่มันห่างไกลความจริง เธอทำเกินหน้าที่ เธอกับพวกโง่คนอื่นๆทำให้เรื่องวุ่น ฉันกำลังจัดการให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง “

เทพแห่งความตายเงียบไป เธอปฏิเสธไม่ได้ เธอยอมจำนวนเพราะความอ่อนแอจากร่างกายมนุษย์ที่เธอมี

” เธอต้องแก้ไขเรื่องนี้ แน่นอนว่าฉันมีความคิดสำหรับเรื่องนี้แล้ว “