Rise of The Undead Legion - ตอนที่ 61

Chapter 61: ตูม !

Lone Arrow ตรวจสอบสิ่งมีชีวิตตรงหน้า

[ Greater Chaos Demon ]

เลเวล : 400

HP : 400,000

ลดดาเมจ 45,000

ดูดซับเวทย์ 35,000

สกิล ????

ปีศาจนั้นไม่ได้แสดงท่าทีอะไรตอนที่ทั้งสองทำการตรวจสอบ มันยังคงทำการกินมนุษย์หมาป่าต่อไป

” นี่เราจะทำยังไงกันดี ? ” – Lone Arrow ถามขึ้นมา

เธอมองกลับไปด้านหลังและมองหาผู้เล่นสองคนที่ตามมา

” เราสู้มันไม่ได้แต่ดูตรงนั้นสิ ” – เดฟชี้ไปที่บางอย่างด้านหลังปิศาจ

มันมีอุโมงค์อยู่

มอนสเตอร์ตรงหน้านี้เป็นตัวกรองเลเวล มันคงมีความตายรอไว้สำหรับผู้เล่นเลเวลต่ำที่จะเข้ามาในโลกใต้ดิน เพื่อตัดไฟแต่ต้นลม มันจึงมีปีศาจถูกวางไว้ที่ทางเข้าแห่งนี้

” ไปเถอะ ” – เขาเดินหน้าเข้าหาปีศาจ

Lone Arrow ลังเลและมองไปรอบๆเพื่อหาผู้เล่นสองคนนั้นอีกครั้ง

เขาอาจจะมีแผน ฉันเอาด้วย ยังไงซะมันก็ดีกว่ารอผู้เล่นสองคนนั้นมาจัดการเรา

ตอนที่พวกเขาเข้าไปในระยะความโกรธของปิศาจและทำให้มันคำรามออกมานั้น

” ใช้ {Blink} เพื่อเข้าไปที่ถ้ำ ฉันจะล่อปีศาจ ! ” – หวังว่าจะซื้อเวลาได้บ้าง เดฟได้ใช้ {Royal Decree} ในการเรียกอัศวินผีออกมาจากแหวนของเขา

อัศวินสองตัวรับคำสั่งจากเดฟและเข้าโจมตีปิศาจล่อมันออกห่างจากเดฟและ Lone Arrow

Lone Arrow รอจนเห็นว่าปิศาจถูกอัศวินผีล่อไป จากนั้นเธอก็ได้ใช้ {Blink} ในการวาร์ปผ่านปีศาจและวิ่งเข้าไปที่ถ้ำ

เมื่อความโกรธของปีศาจล็อคไปที่อัศวินผี เดฟก็วิ่งตาม Lone Arrow ไปทันที

ปีศาจอ้าปากของมันกว้างแล้วปล่อยลูกไฟสองอันออกมา

ลูกไฟอัดเข้าไปที่อัศวินผีและทำให้พวกมันกลายเป็นเถ้าไปในทันที

ตาของเดฟเบิกกว้าง Lone Arrow ยังไม่ได้เข้าไปที่อุโมงค์เลยและเขาก็ยังอยู่ห่างจากอุโมงค์ด้วยซ้ำ

ปีศาจหันกลับมาหาเขาแล้วคำรามออกมาด้วยความโกรธก่อนจะเปิดปากของมันแล้วร่ายลูกไฟ ลูกไฟสองอันถูกยิงออกมาจากปากมัน ครั้งนี้มันพุ่งเข้าใส่เดฟ

” เกิดอะไรขึ้นกับคูลดาวน์ของมัน ? !! ” – เดฟตะโกนขึ้นมา ขาเขาไม่ได้หยุดวิ่งเลยสักนิด

เขาหันหน้ากลับไปมองลูกไฟที่เข้ามาและได้ใช้ {Rising Strike} เพื่ออาศัยช่วงอมตะในการรับดาเมจที่เข้ามา การใช้สกิลนี้ก็เพื่อปกป้องตัวเองแต่ไฟนั้นก็ยังเผาผิว, ผมรวมถึงหนวดเขาด้วย

ในตอนที่เดฟเซนั้น ความคิดชั่วร้ายก็โผล่มาในหัวเขา เขาได้ใช้ {Spectral Bomb} โดยวางมันไว้ที่พื้น เขายิ้มออกมาแล้วเริ่มวิ่งไปที่ถ้ำต่อ

ปีศาจยังคงร่ายลูกไฟออกมาดังเดิม

Monsune11 และ Pain Killer ได้เข้ามาที่ลานแห่งนั้น พวกนั้นมองปีศาจด้วยสายตาพอใจแต่สุดท้ายก็ยังเดินหน้าเข้ามาในระยะความโกรธของปิศาจ

ในที่สุดเดฟก็หลุดออกนอกระยะความโกรธของปีศาจและปีศาจนั้นก็เริ่มหยุดร่ายสกิลที่ยังร่ายไม่เสร็จของมัน

” ไม่ใกล้เคียงเลยไอ้น้อง ! ” – เดฟตะโกนขึ้นมา

” จ้า ใช่เลย ! นายนี่กลิ่นเหมือนผมไหม้เลย ! ” – เธอย่นจมูกด้วยท่าทีรังเกียจ

เดฟไม่ได้ตอบอะไรกลับเธอไป เขาเองก็ช่วยเธอไว้ด้วย ดังนั้นเธอควรจะต้องขอบคุณเขาต่างหาก

เดฟมองกลับมาที่ปิศาจและจุดที่ Monsune11 และ Pain Killer ที่อยู่นอกระยะความโกรธของปีศาจ

” เธอเห็นผู้เล่นสองคนนั่นมั้ย ? “

” อื้อแต่พวกนั้นไม่จำเป็นต้องฆ่าปีศาจ “

ปีศาจที่ไม่มีเป้าหมายในการโจมตีนั้นต้องกลับไปยังตำแหน่งเดิม

” ถ้าพวกนั้นไม่เสี่ยงบ้าง พวกเราคงได้กลับบ้านเก่าและถ้าพวกเขาต้องเสี่ยง ปีศาจนี่แหละที่จะจัดการพวกเขา ” – เดฟมองไปที่ผู้เล่นสองคนนั้น

” เราควรไปได้แล้ว ดูสิ มันมีแสงออกมาจากล่างอุโมงค์ด้วย ” – Lone Arrow ชี้

เดฟมองตามและพบกับแสงตามที่เธอบอกแต่เขาก็ยิ้มแล้วพูดขึ้นมา – ” ไม่ รอดูอยู่ที่นี่ก่อน ฉันว่าฉันรู้สึกสังหรณ์ดีๆกับเรื่องนี้ “

Pain Killer ได้เข้ามาในระยะความโกรธของปีศาจและทำให้ปีศาจเริ่มทำการโจมตีแต่ Pain Killer นั้นได้ใช้สกิลทำให้เขาเป็นอมตะกันดาเมจจากลูกไฟสองลูกของปีศาจเอาไว้ได้

เดฟไม่รู้ว่าสกิลที่ Pain Killer ใช้ออกมาคืออะไรแต่เขารู้ว่าสกิลอมตะทั้งหมดนั้นจะมีคูลดาวน์ที่นาน อีกฝ่ายจะไม่สามารถใช้สกิลได้อีกเร็วๆนี้แน่

Pain Killer ดื่มยาลบความโกรธในตอนที่ Monsune11 ได้เข้ามาในระยะความโกรธของปีศาจและทำการโจมตีมันด้วย {Wind-Cleave}

รอยยิ้มของเดฟกว้างขึ้นในตอนที่ทั้งสองคนเข้ามาใกล้ทางเข้า

พวกนี้ได้ใช้กลยุทธ์พื้นฐานในการสลับค่าความโกรธ ผู้เล่นคนหนึ่งจะเดินเข้าหามอนสเตอร์และทำการโจมตีเพื่อสร้างความโกรธ ผู้เล่นอีกคนจะเข้ามาและโจมตีบอสในตอนที่ผู้เล่นคนแรกดื่มยาลบความโกรธ เมื่อผู้เล่นคนแรกอยู่ห่างพอแล้วเขาก็จะทำการโจมตีและผู้เล่นคนที่สองก็จะดื่มยาลบความโกรธเข้าไป จากนั้นก็ทำแบบเดิมซ้ำๆจนออกนอกระยะของมอนสเตอร์ได้ มันเหมือนกับการวิ่งเล่นไล่จับ

มันเป็นไปตามแผน ความคิดนี้อาจจะฟังดูง่ายแค่ต้องทำซ้ำๆแต่มันต้องใช้การร่วมมือและการกะเวลากันอย่างดี

เมื่อเข้ามาใกล้พอที่จะเห็นอันเดตหนวดและเอลฟ์สาวแล้ว Pain Killer ก็ได้ตะโกนออกมา – ” พวกแกต้องตายที่นี่ ! ” – เขาเองก็เชื่อแบบนั้นแต่เขาก็รู้สึกสังหรณ์ใจขึ้นมาแปลกๆแต่เขาไม่รู้ว่าทำไม

เดฟดีดนิ้ว

[-321]

ปีศาจทำการร่ายลูกไฟเสร็จแล้ว

[-89 000]

แน่นอนว่ามันทำให้อีกฝ่ายตายทันที

[ คุณได้ฆ่าศัตรู +20 คะแนน ]

Pain Killer กลายเป็นเศษแสงและปีศาจก็ได้หันไปหา Monsune11

สักพักกลุ่มแสงก็แทนที่ตำแหน่งของ Monsune11

“นายนี่มัน…เจ้าเล่ห์จริงๆ ” – Lone Arrow ยิ้มออกมาให้กับเดฟอย่างชื่นชม

” แค่ทำตามพวกนั้น ! ” – เขาหันกลับแล้วเดินเข้าไปในถ้ำต่อ

” เธอมีคบไฟอีกมั้ย ? ” “

” นี่ ” – Lone Arrow โยนคบไฟให้กับเขา

เดฟเดินหน้าต่อโดยมีคบไฟในมือ

” เราจะทำยังไงถ้าพวกนั้นส่งคนมาเพิ่ม ? “

” ฉันเพิ่งได้คะแนนมา ดังนั้นการกลับไปดินแดนอันเดตก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป ” – เขามองไปที่ตัวเลือกจบภารกิจก่อนสีหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปทันที

” เวรแล้ว “

” อะไร ? “

” ไอ้เกมนี่มันปั่นหัวฉันแล้ว ! “

ตัวเลือกจบภารกิจใช้งานไม่ได้

” ฉันกลับไปไม่ได้….”