Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1002 หลงทางผิด
ประเทศจีนประกาศต่อประชาคมระหว่างประเทศเกี่ยวกับการฝึกทางทหารมานานแล้ว ก่อนภารกิจการฝึกการต่อต้านผู้ก่อการร้ายจะเริ่มขึ้นเสียอีก
แต่คนส่วนใหญ่ได้ยินเรื่องกองทัพการบินและอวกาศการฝึกพิเศษหนึ่งวันหลังจากที่การฝึกเสร็จสิ้นแล้ว
นอกเหนือจากทหารอากาศทดสอบการติดตั้งโมดูลอากาศธันเดอร์ อีกภารกิจหนึ่งก็คือขัดขวางและข่มขวัญคู่ต่อสู้
ในงานจะแสดงการก้าวกระโดดแห่งศตวรรษผ่านกล้อง นักข่าวจากสำนักข่าว CTV พยายามอย่างเต็มที่เพื่อเก็บช่วงเวลาทุกวินาที
พวกเขาไม่เพียงแค่ใช้เทคนิคการถ่ายทำภาพยนตร์และตัดต่อ แต่พวกเขายังต้องเก็บภาพจากทุกมุมในช่วงที่แคปซูลอากาศทะลุผ่านชั้นบรรยากาศด้วยการติดกล้องไว้ด้านในแคปซูล
ไม่แปลกใจเลยที่ผลลัพธ์ออกมาค่อนข้างยอดเยี่ยม
ผู้ประกาศใหม่เกริ่นนำสั้นๆ และตามด้วยวิดีโอความยาวครึ่งนาทีของการกระบวนการปล่อยแคปซูลอากาศ ซึ่งดึงดูดความสนใจจากทุกคน
ในขณะที่วิดีโอแสดงให้เห็นแคปซูลอากาศถูกปล่อยออกจากนอกโลกแล้วทะลุผ่านชั้นบรรยากาศ สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่หน้าจอโทรทัศน์ของพวกเขา
ไม่จำเป็นต้องพึ่งเทคนิคพิเศษเลย
ดูเหมือนกับหนังมูลค่ามหาศาล
ภาพระยะใกล้ของแคปซูลอากาศที่ถูกพื้นดิน และทหารอากาศที่โผล่มาจากกลุ่มควันราวกับช่วงสำคัญที่สุดในหนัง!
เพราะแบบนี้ในระหว่างการออกอากาศ คนจึงพากันวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนี้กันอย่างล้นหลามในอินเทอร์เน็ต
[อะไรวะเนี่ย… ทหารนอกโลกเหรอ กองทัพการบินและอวกาศบ้าถึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่]
[ผมตกใจมากเลย นี่มันเป็นการฝึกจริงๆ เหรอ ไม่ใช่หนังใช่ไหม ผมต้องออกไปสูบบุหรี่เพื่อสงบสติก่อน]
[อนาคตของเราอยู่บนดวงดาว]
[มันเหมือนกับออกมาจากหนังมิชชั่นอิมพอสซิเบิ้ลเลย! ]
[ผมเดาว่าอเมซอนกำลังคิดวิธีในการใช้เทคโนโลยีนี้เพื่อการขนส่งทั่วโลกภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง]
[ดูเหมือนว่านาซากำลังจะบ้า พวกเขาเงียบมาตลอดทั้งวัน ดูเหมือนว่าตลาดหุ้นการบินและอวกาศถูกโจมตีด้วยพายุทอร์นาโด]
ไม่มีใครรู้ว่ากระทรวงยุทโธปกรณ์กองทัพอากาศมีเทคโนโลยีแบบนี้ซ่อนอยู่
โลกกำลังเปลี่ยนแปลงในอีกไม่ถึงชั่วโมง
แคปซูลอวกาศอยู่ที่ความสูง 110 กิโลเมตร
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา เรื่องนี้ฟังดูเหมือนคอนเซปต์ที่น่าขำ เหมือนออกมาจากหนังไซไฟ
แม้ว่าหลังจากได้เห็นวิดีโอด้วยตาตัวเองแล้ว คนก็ยังไม่อยากเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง
สามัญสำนึกบอกพวกเขาว่ามันเป็นเพียงการโฆษณาสำหรับหนังไซไฟเรื่องใหม่เท่านั้น
การที่พวกเขารู้สึกแบบนี้ก็เข้าใจได้
เพราะการตัดต่อวิดีโอดูที่ไม่เหมือนข่าวเลยสักนิด มันดูเหมือนคลิปหนังมากกว่า
ถ้าพวกเขาเติมเพลงพื้นหลังไปด้วยละก็ คลิปนี้สามารถนำไปใช้ในการโฆษณากองทัพการบินและอวกาศได้เลย
คนบางคนก็ดาวน์โหลดวิดีโอและใส่เพลงเข้าไปแล้วอัปโหลดลงยูทูบ ซึ่งมีคนเข้าชมหลายล้านคนภายในหนึ่งวัน
ชาวต่างชาติบางคนถามในช่องแสดงความเห็นว่าคลิปนี้เอามาจากหนังเรื่องอะไรด้วยซ้ำ
วิดีโอนี้ถูกเผยแพร่จากเฟซบุ๊ก สู่อินสตาแกรม สู่ทวิตเตอร์ จนในที่สุดคนก็รู้ว่ามันไม่ได้มาจากหนัง…
นอกจากวิดีโอความยาวครึ่งนาทีประกอบด้วยทหารพลร่มวงโคจรการบิน 20 นาย นักข่าว CTV ยังถ่ายคลิปแยกของเครื่องบินอวกาศธันเดอร์เบิร์ด และเรือบรรทุกอวกาศเกรทวอลล์
แคปซูลธันเดอร์เคลื่อนลงมาจากท้องฟ้าเพื่อยับยั้งคนที่ประสงค์ร้าย
แต่ในทางกลับกัน มันก็ทำลายแผนการมากมายเช่นกัน
ถ้าประเทศจีนมีทีมทหารที่สามารถไปได้ทุกที่บนโลกภายในไม่ถึงชั่วโมง คงไม่มีใครมีเวลาได้ตอบโต้…
ดังนั้นเมื่อต้องเผชิญหน้ากับคู่แข่งเก่งๆ ก็ต้องพิจารณากันหลายๆ เรื่อง
…
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
นี่ก็กลางเดือนกรกฎาคมแล้ว
หลังจากที่ภารกิจการฝึกสิ้นสุดลง ลู่โจวออกจากฐานฝึกและกลับบ้าน เขาทุ่มเทเวลาทั้งหมดของเขาให้กับการวิจัยสมมติฐานของรีมันน์
แม้ว่าจะไม่มีใครกดดันเขาให้พัฒนาวิทยาศาสตร์ แต่ยิ่งใกล้เดือนกันยายนเท่าไหร่ เขาก็รู้สึกเข้าใกล้เส้นตายทุกที
เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อน
แม้ว่างานของเขาจะคืบหน้ามาก แต่เขาก็ยังมีปัญหาอยู่ที่จุดจุดเดิม
เขานั่งอยู่ในห้องทำงานและดาวน์โหลดงานวิจัยล่าสุดจากหมวดทฤษฎีจำนวนเชิงวิเคราะห์ใน arXiv เขาปิดเบราว์เซอร์และกำลังจะเริ่มงานวิจัยวันนี้
แต่กล่องข้อความก็ปรากฏมุมขวาล่างของหน้าจอ
เสี่ยวไอ [เจ้านาย มีอีเมลเข้าใหม่ (✿゚▽゚)]
ลู่โจว “เปิดให้หน่อยสิ แล้วเอากาแฟมาให้ที่ห้องทำงานด้วยนะ”
เสี่ยวไอ [ได้เลย นายท่าน! (๑•̀ᄇ•́)و✧]
ดูเหมือนว่าพลังงานของเสี่ยวไอจะล้นเหลือ
ลู่โจวยิ้มให้กับข้อความและรู้สึกว่าอารมณ์ดีขึ้นแล้ว
ตาของเขาหันไปมองหน้าจอและจำอีเมลนี้ได้ มันมาจากนักเรียนมัธยมปลายที่เขาเจอที่ศูนย์คณิตศาสตร์มหาวิทยาลัยเหยียน
นี่ก็กลางเดือนกรกฎาคมแล้ว แม้ว่าลู่โจวจะไม่ได้ให้ความสนใจกับการแข่งขันขนาดนั้น แต่เขาได้ยินมาว่าการแข่งขันสิ้นสุดแล้ว
หลี่โม่ [อาจารย์ครับ! ผมได้เหรียญทอง คุณสัญญากับผมแล้ว ผมเป็นนักศึกษาของคุณแล้วนะ]
เหรียญทองเหรอ
เด็กคนนี้นี่ไม่เลวเลย
ลู่โจวจำได้ว่าเขาสัญญาไปเฉยๆ เพื่อให้เด็กคนนั้นเลิกเซ้าซี้ เขาไม่คิดว่าเด็กคนนั้นจะได้เหรียญทองมาจริงๆ
ฉันไม่ชอบทัศนคติที่เย่อหยิ่งของเขา แต่ใครก็ตามที่ชนะเหรียญทองในการแข่ง IMO คู่ควรที่จะได้รับการพัฒนากันต่อ
ลู่โจวครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วเขียนตอบกลับ
[สมัครมหาวิทยาลัยจินหลังสิ]
เขาพิมพ์เสร็จและกดส่ง
ลู่โจวกำลังจะปิดอีเมลแต่เขาเห็นอีเมลอีกอีเมลเด้งขึ้นมาเสียก่อน
[โอเคครับ อาจารย์! อีกอย่าง ผมควรอ่านหนังสืออะไรดีช่วงฤดูร้อน ผมตั้งใจว่าจะเตรียมตัวในการเข้าเรียนมหาวิทยาลัย]
ลู่โจว “…”
แม้ว่าลู่โจวไม่อยากจะตอบ แต่เขาก็ยังตอบอยู่ดี
[ไปทำเรื่องไร้สาระเถอะ]
หลี่โม่ [… ???]
ลู่โจวถอนหายใจและพิมพ์ตอบอีกครั้ง
[ให้เวลากับตัวเองและมีความสุขให้มากๆ สองเดือนนี้จะเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของคุณ คุณมีเวลาอีกเยอะที่จะอ่านหนังสือในมหาวิทยาลัย หาอะไรทำที่ไม่เคยทำมาก่อน จะไปเที่ยวหรืออะไรก็ได้]
เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นกับลู่โจว
ตั้งแต่เขาเข้ารั้วมหาวิทยาลัยชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เขาไม่ได้พักจริงๆ เลยเป็นปีๆ
แน่นอนว่าลู่โจวรักในสิ่งที่เขากำลังทำ งานวิจัยเป็นสิ่งที่เขาชอบทำที่สุด
แต่บางครั้งเขาก็รู้สึกคิดถึงช่วงเวลาที่ไม่ต้องสนใจอะไร
หลี่โม่ [โอเคครับ อาจารย์! ผมไม่เข้าใจหรอกว่าทำไม แต่ผมจะฟังคำแนะนำของคุณ]
ลู่โจวพยักหน้าเห็นด้วย
ไม่เลว มั่นใจไปนิด แต่อย่างน้อยเขาก็เชื่อฟัง
เขากำลังจะปิดอีเมลและกลับไปงานวิจัยต่อ แต่จู่ๆ เขาก็จำเรื่องบางอย่างที่สำคัญได้ เขาจึงส่งอีเมลอีกฉบับ
[เออ แล้วอย่าไปประเทศที่เคร่งศาสนาและจิตวิญญาณนะ]
หลี่โม่ [ทำไมล่ะครับ]
ลู่โจว [คุณอาจจะเลือกทางผิดและออกจากวงการคณิตศาสตร์]
หลี่โม่ […?]
…………………………