Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1069 ได้ยินมาว่าคุณกำลังมองหาผม - novel-lucky

ลู่โจวไม่ต้องรอนาน

หลังจากดื่มกาแฟไปสักพัก เรซูเม่ก็ปริ้นท์ออกมาวางที่หน้าเขาโดยแขนกลหุ่นยนต์

ลู่โจวรู้สึกพึงพอใจกับความเร็วและประสิทธิภาพของเสี่ยวไอตามเคย เขาพลิกหน้ากระดาษดูและมีสีหน้าค่อนข้างเซอร์ไพรส์

เขามีการคาดเดาอยู่บ้าง แต่เขาไม่คาดคิดว่าเรซูเม่ของศาสตราจารย์จะสะอาดขนาดนี้ มันเกือบสะอาดเกินไป

สะอาดในที่นี้หมายความว่าอย่างไร?

ศาสตราจารย์คนนี้ได้เผยแพร่งานเขียนหลายชิ้น และเมื่อดูจากปัจจัยผลกระทบและจำนวนการอ้างอิง สิ่งพวกนี้เป็นงานเขียนที่มีคุณภาพ นอกจากนี้เขายังทำการวิจัยครอบคลุมหลายด้านทั้งในเครือข่ายเส้นประสาทชีววิทยาและเครือข่ายเส้นประสาทจักรกล โดยสร้างความสำเร็จที่โดดเด่นในทั้งสองด้าน

แต่มีประเด็นอยู่ว่าเขาไม่ค่อยมีเวลาที่ดีเท่าไหร่ที่ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์เครือข่ายเส้นประสาทสวิตเซอร์แลนด์

เขาใช้เวลาทศวรรษที่ผ่านมาในฐานะนักวิจัย ถึงแม้ว่าเขามีห้องแล็บและออฟฟิศเป็นของตัวเอง แต่เงินเดือนและเงินทุนวิจัยของเขาเล็กน้อยมาก

มันเป็นเรื่องที่ไม่เคยปกติสำหรับนักวิชาการในด้านอัลกอริทึมเครือข่ายเส้นประสาทและเครือข่ายเส้นประสาทชีววิทยา ถึงแม้ว่าด้านที่เขาวิจัยไม่ได้รับความนิยม แต่มันไม่สมเหตุสมผลที่ห้องแล็บของเขาเล็กขนาดนี้

เขาคงประพฤติผิดด้านวิชาการหรือทำให้ใครสักคนขุ่นเคืองใจ

โดยทั่วไปข้อสรุปของลู่โจวคือชายคนนี้มีความสามารถการวิจัยที่ดี แต่เขาไม่ได้รับการปฏิบัติที่ดีจากชุมชนวิชาการ

สิ่งนี้ทำให้เขานึกถึงพาร์ทเนอร์ที่เขาทำงานด้วยเมื่อนานมาแล้ว

ซึ่งคนนั้นคือศาสตราจารย์ซารอท ซึ่งได้จากซิลิคอนแวลลีย์และมหาวิทยาลัยคอร์เนลเพื่อกลับไปบ้านเกิดที่อัมสเตอร์ดัม

ลู่โจวคิดครู่หนึ่งก่อนจะพูด

“เสี่ยวไอ”

เสี่ยวไอ: [หืม? 0.0]

“เขียนอีเมลให้ฉันหน่อย แล้วส่งไปที่กล่องข้อความของศาสตราจารย์ลูเมียร์” ลู่โจวออกคำสั่ง “ฉันอยากคุยกับเขา”

…

ณ ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์เครือข่ายเส้นประสาทสวิตเซอร์แลนด์

ศาสตราจารย์เดินออกจากห้องเรียนพร้อมกับตำราเรียนในมือ เขาเพิ่งสอนหนังสือให้นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา เขาฮัมเพลงระหว่างที่เดินทางไปออฟฟิศ

เขาเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นแล้วกำลังจะเช็กว่าโพสต์ของเขาที่ดาร์กเว็บมีการอัปเดตหรือไม่ แต่เขาเห็นอีเมลสองฉบับที่มีชื่อผู้ส่งแปลกประหลาดในกล่องอีเมล

เขาเปิดอีเมลดูแล้วรู้สึกตกใจ

มีประโยคเพียงประโยคเดียวเท่านั้น

[ได้ยินมาว่าคุณกำลังตามหาผมอยู่?]

ศาสตราจารย์ลูเมียร์เหงื่อแตกประหนึ่งว่าเห็นผีมา

มีคนแฮ็กโพสต์ของฉันที่ดาร์กเว็บ?

ไม่เพียงแต่ว่าคนนั้นเจอไอพีแอดเดรส แต่ก็เจออีเมลทำงานของฉันอีก?

ถึงแม้ว่าเว็บไซต์ไม่ได้ปลอดภัยมาก แต่มันก็สามารถหลีกเลี่ยงการถูกแฮ็กโดนตำรวจสากลและดำรงการซื้อขายแลกเปลี่ยนเป็นเวลาหลายปี ใครก็ตามที่ไม่มีพื้นเพในความปลอดภัยเน็ตเวิร์กขั้นสูงจะเจาะเข้าเว็บไซต์นี้อย่างยากลำบาก

นอกจากนี้ผู้ใช้งานเว็บไซต์ดังกล่าวมักเป็นแฮกเกอร์ผู้เชี่ยวชาญที่ชอบอวดสกิลโดยการเจาะเข้าเว็บไซต์…

ลูเมียร์ไม่รู้ว่าลู่โจวมีคอมพิวเตอร์ควอนตัมซึ่งทำให้วิธีการรักษาความปลอดภัยเครือข่ายแบบดั้งเดิมไม่เป็นประโยชน์อะไร

เซิร์ฟเวอร์ประเภทเดียวที่เสี่ยวไอไม่สามารถเจาะเข้าไปได้คือคอมพิวเตอร์ระบบช่องอากาศ อะไรก็ตามที่เชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตมีช่องโหว่เหมือนกันหมด

ลูเมียร์รู้สึกเหมือนว่ามีคนเพิ่งจับเขาแก้ผ้าแล้วโชว์ทุกอย่างข้างในออกมาหมด

ลูเมียร์รู้สึกสั่นเทาในขณะที่เขาเปิดอีเมลฉบับที่สอง

แล้วเขาก็อึ้งไป

[อยากคุยกับเขาไหมครับ? เรื่องความจริงเสมือน]

มีไฟล์ขนาด 20mb แนบมากับอีเมล

ลูเมียร์เห็นไฟล์ที่แนบมาแล้วรู้สึกลังเล

แต่เขานึกได้ว่าอีกฝ่ายสามารถทะลวงเข้าดาร์กเว็บได้ ดังนั้นพวกนั้นไม่มีเหตุผลที่ต้องส่งไวรัสพื้นฐานมาในรูปแบบไฟล์แนบอีเมล เขาจึงดาวน์โหลดไฟล์แนบและดับเบิ้ลคลิกเพื่อเปิดมันขึ้นมา

การติดตั้งซอฟต์แวร์เริ่มขึ้น

มันเป็นซอฟต์แวร์สื่อสารเหมือนที่เขาคาดไว้

มันมีอินเตอร์เฟสการโทรด้วยเสียงแบบพื้นฐาน

ผ่านไปไม่นานเขาได้ยินเสียงจากลำโพงคอมพิวเตอร์

“สวัสดีครับ ศาสตราจารย์ลูเมียร์”

“สวัสดีครับ ดอกเตอร์ซี” ศาสตราจารย์ลูเมียร์พูดขึ้นด้วยสีหน้างุนงง เขามองดูหน้าจอวิดีโอมืดสนิทและยักไหล่ เขาพูดว่า “ดูเหมือนว่าคุณหาผมเจอแล้ว”

ลู่โจวพูดตอบ “ผมก็แค่ตอบแทนคุณ”

ลูเมียร์พูดต่อ “เชื่อมผมนะ ผมไม่ได้มีเจตนาร้าย…ผมแค่อยากคุยกับคุณเรื่องงานวิจัย”

ศาสตราจารย์ลูเมียร์กระแอมและพูดว่า

“จริงๆ แล้ว ผมก็ทำการวิจัยในด้านนี้อยู่ และผมได้สร้างความก้าวหน้าไว้จำนวนหนึ่ง แต่จากที่คุณทราบดี ด้านนี้ไม่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าบางบริษัทที่ซิลิคอนแวลลีย์ทำงานในด้านนี้ พวกยุงหิวเลือดก็สนใจแค่ผลกำไร พวกเขาอยากให้เราวิจัย แต่ไม่อยากให้เงินทุนกับเรา”

ลู่โจวขมวดคิ้วและพูดว่า “งั้นคุณก็อยู่ในตำแหน่งที่ลำบากใช่ไหม?”

“ไม่ขนาดนั้น เอาจริงแล้ว เงินทุนวิจัยของผมมีมากเพียงพอ”

จากนั้นศาสตราจารย์ลูเมียร์พูดว่า “คุณอยากมาที่สวิตเซอร์แลนด์ไหม? ผมจะหาที่ให้คุณทำงานและพักอาศัย ผมก็สามารถหาวีซ่าให้คุณได้ด้วย ผมอยู่ที่ศูนย์วิจัยเครือข่ายเส้นประสาทสวิตเซอร์แลนด์ที่ยอดเยี่ยม และผมเป็น…ผู้อำนวยการของสถาบัน…ผมมีห้องแล็บใหญ่ ผมมั่นใจว่าคุณจะชอบ—”

“พอเถอะ ศาสตราจารย์ลูเมียร์ ผมไม่ได้โทรหาเพื่อฟังคุณพูดอวด”

ศาสตราจารย์ลูเมียร์หน้าแดงขึ้นในระหว่างที่เขาพูด

“ผมไม่ได้พูดอวด ผมพูดความจริง—”

ลู่โจวตอบว่า “ไม่ว่าคุณจะพูดเรื่องจริงหรือไม่ ผมไม่สนใจที่จะทำงานที่นั่น ผมมีห้องทดลองและเงินทุนของตัวเอง คุณคิดจริงๆ หรือว่าผมอยากไปสวิตเซอร์แลนด์?”

“คุณมีห้องแล็บของตัวเอง? ที่ไหน?” จากนั้นลูเมียร์พูดต่อ “แน่นอนว่าถ้าเงื่อนไขมันถูกต้อง ผมก็สามารถทำงานให้คุณได้…ผมกำลังจะได้เลื่อนขั้นเป็นผู้อำนวยการ แต่ผมยินดีที่จะเสียสละ”

ด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง ลูเมียร์ไม่ได้เป็นผู้อำนวยการต่อ

ลู่โจวยิ้มแล้วส่ายหน้า

เขาพูดอย่างคนถือตัว

“คุณไม่จำเป็นต้องเสียสละเลย คุณเข้าใจที่ผมบอกใช่ไหม ศาสตราจารย์ลูเมียร์?”

“เข้าใจครับ” ศาสตราจารย์ลูเมียร์ยักไหล่และพูดว่า “คุณไม่คิดว่าผมดีพอ ผมพูดถูกไหม?”

ลู่โจวไม่ได้พูดอะไรออกมา

ศาสตราจารย์ลูเมียร์ไม่ได้โกรธในขณะที่เขาพูดอย่างใจเย็น

“ผมเข้าใจ ท้ายที่สุดแล้ว คุณคือดอกเตอร์ซี ชายผู้ช่วยโลก ผมเป็นแค่นักวิจัยตัวเล็กๆ…นั่นเป็นเหตุผลที่ผมแนะนำให้เราคุยกันต่อหน้า ถ้าคุณเต็มใจที่จะซื้อตั๋วเครื่องบินให้ เราสามารถ—”

ลู่โจวพูดว่า “สิ่งนั้นไม่จำเป็น ผมเพียงแค่ต้องการถามคุณไม่กี่คำถาม”

ลูเมียร์พูดขึ้นทันที “เชิญครับ”

ลู่โจวยิ้มให้กับการตอบอย่างมั่นใจ

เขากระแอมและพูดว่า

“ทุกคนรู้ว่าส่วนประกอบหลักของเทคโนโลยีความจริงเสมือนอินเตอร์เฟสเส้นประสาทสามารถแบ่งออกได้เป็นสามส่วน ส่วนแรกคือการเก็บสัญญาณประสาท ส่วนที่สองคือการประมวลผลสัญญาณประสาท และสิ่งสุดท้ายคือเอาท์พุทไประบบประสาท ซึ่งนั่นคือการพูดกับสมองโดยตรงในรูปแบบสัญญาณไฟฟ้า”

ลูเมียร์พูดว่า “ผมไม่คิดว่าทุกคนรู้เรื่องนั้น…”

ลู่โจวพูดสวน “นั่นไม่ใช่ประเด็น”

ลูเมียร์พูดว่า “อ่อ โทษทีครับ”

ลู่โจวพูดต่อ “…ผมจะไม่ลงรายละเอียดในเรื่องแนวคิด จนถึงตอนนี้ผมได้พบวิธีการเก็บสะสมและการส่งสัญญาณเส้นประสาท แต่ปัญหาหลักคือการส่งข้อมูลไปที่สมอง”

“เมื่อสมองตีความสัญญาณเส้นประสาทไมโครเคอร์เรนท์ มันยากที่จะทำให้แน่ใจว่าแต่ละคนตีความสัญญาณไปในทางเดียวกัน”

ลู่โจวอธิบายแนวคิดคร่าวๆ ให้ลูเมียร์ฟัง

เขาหลีกเลี่ยงการพูดคุยเรื่องข้อมูลที่อ่อนไหว

เขาอยากรู้ว่าผู้เชี่ยวชาญด้านสัญญาณเส้นประสาทชีววิทยาจะตอบสนองต่อปัญหานี้อย่างไร

หลังจากได้ยินคำถามของดอกเตอร์ซี ลูเมียร์ครุ่นคิด

หลังจากที่รอคอยมานาน ลู่โจวพูดขึ้น

“คุณไม่ต้องตอบคำถามผมในทันทีหรอก จริงๆ แล้ว ผมก็กำลังหาทางแก้ปัญหานี้อยู่ ถ้าคุณมีไอเดียดีๆ คุณส่งมาที่อีเมลของผมได้”

ศาสตราจารย์ลูเมียร์พูดว่า “มันอาจจะยากเล็กน้อยที่ผมจะให้คำตอบกับคุณ เนื่องจากคำถามนี้นามธรรมและกว้าง แต่…”