Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1078 การเล่นซ้ำที่น่าตกใจ

ภารกิจการซ้อมรบได้ทำการบันทึก

ในวันต่อมา รีเพลย์ได้แสดงต่อรัฐมนตรีฉิน ในรูปแบบของการเล่นซ้ำเสมือนจริง

หลี่เกาเหลียงและทหารอีกเก้านายได้กลายเป็น NPC

ตอนนี้ได้มีลู่โจวถึงสองคน คนหนึ่งอยู่ในรูปของ NPC ที่กำลังยืนอยู่ในห้องบัญชาการ และอีกคนหนึ่งเป็นตัวของเขาเองซึ่งกำลังยืนอยู่ข้างรัฐมนตรีฉินขณะที่ทั้งคู่ชมการต่อสู้

คำพูดปลุกกำลังใจได้จบลงแล้ว

หลังจากหลี่เกาเหลียงประกาศให้ทีม ‘ได้เริ่ม’ การต่อสู้ ลู่โจวก็นำรัฐมนตรีฉินไปที่ห้องบัญชาการของยานอวกาศ พวกเขาจะได้ดูการต่อสู้ทั้งหมดจากในห้องนี้

การต่อสู้กับสวอมโอสต์เป็นเรื่องที่น่าเศร้า

แม้ว่าลู่โจวจะเคยเห็นการต่อสู้นี้มาก่อนแล้ว แต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่ทำหน้าแหยเมื่อหลี่เกาเหลียงถูก ‘ฆ่า’

เมื่อรัฐมนตรีฉินเห็นกรงเล็บแหลมคมฉีกทะลุเกราะของทหาร คิ้วของเขาก็กระตุกขึ้น

“มัน…เจ็บมั้ย?”

อุปกรณ์ที่รัฐมนตรีฉินเชื่อมต่อนั้นแตกต่างจากอุปกรณ์เพื่อการทดลอง

เขาสัมผัสได้ถึงลมร้อนที่พัดผ่านใบหน้าของเขา

ทุกอย่างให้ความรู้สึกเหมือนจริงมากจนเขารู้สึกแยกแยะสิ่งนี้กับความเป็นจริงไม่ได้

เขารู้สึกหนาวเหน็บไปทั้งกระดูกเมื่อเห็นฉากโศกนาฏกรรมของทหารเหล่านี้ เขากำหมัดแน่น

ลู่โจวกล่าวว่า “ไม่ พวกเขาไม่เจ็บหรอก”

ลู่โจวยืนอยู่หน้าคอนโซลโฮโลแกรมในขณะที่เขาเอื้อมมือออกไปและเคาะขึ้นไปในอากาศ เขามองดูทุกสิ่งที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยกระจายไปรอบตัวเอง และพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ

“คุณลองนึกถึงครั้งสุดท้ายที่คุณฝันสิ สิ่งเร้าที่ระบบประสาทสามารถทนได้ในความฝันนั้นมีจำกัดของมันอยู่ ไม่ว่าจะเป็นความเจ็บปวด ความร้อน หรือสัมผัสก็ตาม เมื่อสิ่งเร้าได้ไปถึงระดับสูงสุดของระบบประสาทของคุณ คุณจะไม่รู้สึกอะไรเลย และคุณจะตื่นจากความฝัน

“อุปกรณ์เสมือนจริงก็เหมือนกับการฝัน หากความรู้สึกเจ็บปวดหรือความรู้สึกอื่นๆ อยู่ในระดับที่สูงกว่าเกณฑ์ ผู้ใช้จะสูญเสียการเชื่อมต่อกับตัวแยกสัญญาณประสาทและตื่นขึ้นทันที”

รัฐมนตรีฉินรู้สึกโล่งใจกับการอธิบายนี้

รีเพลย์การต่อสู้ได้จบลงแล้ว

รัฐมนตรีฉินถอดหมวกและยืนขึ้น

“ผมมองมันในแง่ดีกับเทคโนโลยีนี้นะ” เขาจ้องไปที่ลู่โจวครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “จริงๆ แล้วนี่ยังไม่สมบูรณ์แบบใช่ไหม?”

“ถูกต้องครับ”

คนอื่นอาจปล่อยไป แต่สำหรับลู่โจวเขาพูดตรงๆ

“อันที่จริงผมกำลังคุยเรื่องนี้กับหลี่เกาเหลียงเมื่อวาน แม้ว่าระบบเสมือนจริงจะสามารถจำลองภารกิจการฝึกซ้อมได้ก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถมาแทนที่การฝึกด้วยกระสุนจริงได้ สิ่งต่างๆ เช่น หน่วยความจำของกล้ามเนื้อและสัญชาตญาณในสนามรบนั้นไม่สามารถเรียนรู้ได้ในโลกเสมือนจริง”

รัฐมนตรีฉินพยักหน้า

“ผมเข้าใจที่คุณพูดนะ”

ตราบใดที่เครื่องจักรไม่สามารถแทนที่มนุษย์ในสนามรบได้อย่างสมบูรณ์ ระบบ VR ก็ยังมีข้อจำกัดอีกมากมาย

แต่การนำมันไปใช้ในด้านการป้องกันประเทศก็น่าสนใจมาก

หากสถานทูตต่างประเทศถูกเข้ายึด พวกเขาก็ต้องการเพียงแผนที่ ภาพวาดทางสถาปัตยกรรม และความฉลาด จากนั้นก็ทำการจำลองทางยุทธวิธีหลายครั้งๆ ก่อนทำภารกิจช่วยเหลือจริง

นี่จะเพิ่มประสิทธิภาพของพลร่มด้านการบินและอวกาศอย่างมากแน่นอน

ลู่โจวหยุดสักครู่แล้วพูด

“…นอกเหนือจากแอปพลิเคชันที่จำกัด เทคโนโลยียังมีความต้องการด้านฮาร์ดแวร์ด้วย มันเป็นเรื่องยากสำหรับคอมพิวเตอร์ทั่วไปในการจัดการกับการประมวลผลข้อมูลระดับนี้ ดังนั้นจึงต้องมีระดับเซิร์ฟเวอร์ไม่ให้ไม่น้อยกว่าระดับซูเปอร์คอมพิวเตอร์ ไม่อย่างนั้นนั้นระบบเสมือนจริงจะไม่สามารถทำงานได้อย่างเสถียร

“อย่างไรก็ตามแม้ว่าการคำนวณที่จำเป็นจะมีจำนวนมาก แต่ผมเชื่อว่าหากเราปรับระบบปฏิบัติการให้เหมาะสมแล้วล่ะก็ เราก็จะลดการคำนวณที่จำเป็นลงไปได้

“แน่นอนว่าถึงแม้จะแก้ปัญหานี้ไม่ได้ แต่มันก็ไม่ส่งผลกระทบต่อเทคโนโลยีนี้ คลาวด์คอมพิวติงเป็นหนึ่งสิ่งที่สำคัญในการพัฒนาของอินเทอร์เน็ต หลังจากที่มี 5G งานคอมพิวเตอร์ก็สามารถส่งต่อไปยังเซิร์ฟเวอร์กลางได้ ในขณะที่หมวกกันน็อคทำหน้าที่เป็นเครื่องรับสัญญาณ”

หลังจากที่รัฐมนตรีฉินได้ยินลู่โจว เขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ และถามอย่างจริงจังว่า “ผมต้องขอบคุณคุณจริงๆ ”

“ไม่จำเป็นเลยครับ” ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “ผมมีความสุขถ้ามันถูกใช้ให้ถูกที่ถูกทาง”

รัฐมนตรีฉินพยักหน้าและพูด

“มั่นใจได้เลย”

…

รัฐมนตรีฉินไม่ได้อยู่ที่สถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูงเป็นเวลานาน หลังจากพูดคุยกับลู่โจวเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการใช้โลกเสมือนจริงการป้องกันประเทศเขาก็ขึ้นเครื่องบินกลับไปปักกิ่ง

ผู้อำนวยการหลี่จากสำนักงานป้องกันราชอาณาจักรก็ได้มาที่นี่ในวันนี้เช่นกัน หลังจากที่ลู่โจวกลับมาจากการส่งรัฐมนตรีฉิน ผู้อำนวยการหลี่ก็ยิ้มและพูด

“เขาไปแล้วเหรอ?”

“ใช่ครับ…” ลู่โจวนั่งลงบนโซฟาแล้วพูดว่า “ที่แผนกมีแผนจะสั่งซื้อระบบ VR หลายชุด และพวกเขาต้องการให้เราจัดทำโปรแกรมฝึกอบรมสำหรับพวกเขา—”

ผู้อำนวยการหลี่กล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ผมไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องพวกนี้หรอก”

ลู่โจวยิ้มและกล่าวว่า “มันไม่ใช่ความลับใหญ่โตอะไรหรอก…โอเค มันควรจะเก็บเป็นความลับ แต่คุณมีสิทธิ์ที่จะรู้เรื่องนี้ใช่ไหม?”

ผู้อำนวยการหลี่ไอและพูดว่า “ใช่แหละ…แต่ผมคิดว่าคุณควรระวังเอาไว้นะ”

“ก็ได้ ผมพูดผิด”

ผู้อำนวยการหลี่เปลี่ยนเรื่องและถามว่า “พอพูดถึงเรื่องนี้แล้ว การดำเนินการเอาการจำลองภาพเสมือนจริงมาใช้กับสนามพลเรือนเป็นอย่างไรบ้าง?”

ลู่โจวคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวว่า “การรวบรวมการจำลองภาพเสมือนจริงจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว ไม่ว่าจะเป็นการใช้งานทางการทหารหรือพลเรือน อย่างไรก็ตามผมยังไม่รู้ว่าจะเผยแพร่เทคโนโลยีนี้ต่อสาธารณะอย่างไรดี”

แน่นอนว่าถ้ามันถูกปล่อยออกไปมันจะทำลายระบบอินเทอร์เน็ตสมัยใหม่อย่างแน่นอน

ไม่เพียงแต่จะเปลี่ยนความเข้าใจของผู้คนเกี่ยวกับอินเทอร์เน็ต แต่ยังเปลี่ยนวิธีที่ผู้คนโต้ตอบและใช้งานอินเทอร์เน็ตไปโดยสิ้นเชิง

เทคโนโลยีแบบนี้ย่อมนำมาซึ่งความปั่นป่วนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอน

อันที่จริงลู่โจวเองก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าประชาชนพร้อมที่จะเห็นเทคโนโลยีนี้หรือเปล่า

ผู้อำนวยการหลี่พยักหน้าและจิบชา

หลังจากนั้นสักพัก เขาพูดขึ้น

“จำสิ่งที่ผมพูดถึงได้ไหม?”

ลู่โจว “อะไรเหรอ?”

“เกี่ยวกับการเผยแพร่เทคโนโลยีนี้สู่สาธารณะ ที่จริงแล้วเราได้จัดประชุมกันก่อนที่ผมจะมาที่นี่”

ผู้อำนวยการหลี่หยุดชั่วครู่และกล่าวว่า “คำแนะนำของเราคือเทคโนโลยีนี้เป็นประโยชน์ต่อสังคมเป็นส่วนใหญ่ คุณไม่จำเป็นต้องรอให้มันสมบูรณ์แบบก่อนจะปล่อยมันออกไปข้างนอกหรอก

“ถ้าคนอื่นแก้ปัญหาเทคโนโลยีนี้และเผยแพร่มันออกไปก่อนคุณล่ะ!”

………………………