Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1095 มันเป็นไปไม่ได้

ทันทีที่วันหยุดสุดสัปดาห์ผ่านไป ห้องทำงานของลู่โจวก็กลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเดิม

ผู้ช่วยจ้าวบอกว่าศาสตราจารย์ลู่มีเรื่องสำคัญจะบอกกับทุกคน ดังนั้นนักเรียนทุกคนในกลุ่มโปรเจกต์วิจัยจึงรีบพากันตื่นแต่เช้า กินข้าวและรีบเข้าไปที่ออฟฟิศ

“ขอฉันแนะนำสมาชิกกลุ่มใหม่ของเรา” ลู่โจวพูดขณะที่เขาตบไหล่ของชายแปลกหน้าที่ยืนอยู่ข้างเขา ลู่โจวมองไปที่นักเรียนที่มีหน้าตาประหลาดใจ จากนั้นเขาจึงกระแอมในลำคอ “นี่คือศาสตราจารย์เพเรลมาน นักคณิตศาสตร์จากเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เขาจะอยู่ที่นี่กับเราตลอดทั้งปี…ถ้าเราสามารถทำทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่ได้ภายในสิ้นปีนี้”

ออฟฟิศทั้งออฟฟิศเงียบไป

จากนั้นปากกาของใครบางคนก็ตกลงบนพื้น

ทันใดนั้นบรรยากาศในออฟฟิศก็ได้ระเบิดขึ้น

“อะไรนะ! เพเรลมาน? …คนที่พิสูจน์ข้อคาดการณ์ของพอยน์แคร์น่ะเหรอ?”

“ไม่มีทาง… ฉันได้ยินมาว่าเขาเลิกศึกษาคณิตศาสตร์ไปแล้วนี่?”

เพเรลมาน!

ชายผู้ไม่เคยออกจากบ้าน ชายผู้ปฏิเสธเลขาธิการสหพันธ์คณิตศาสตร์นานาชาติ!

ถ้าไม่ใช่เพราะท่าทีที่จริงจังของลู่โจวทุกคนในสำนักงานรวมทั้งหานเมิ่งฉีคงจะคิดว่าเขาล้อเล่นแน่นอน

เพเรลมานไม่เข้าใจภาษาจีน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าทุกคนกำลังพูดถึงอะไรกันอยู่ เขาคิดว่าพวกเขากำลังต้อนรับเขา ดังนั้นเขาจึงกล่าวว่า “ขอบคุณ”

เฉินหยางซึ่งเพิ่งหายช็อก มองไปที่เพเรลมาน เขาพูดอย่างตื่นเต้น

“…ผมเคยอ่านบทความของคุณมาก่อน!”

เพเรลมานไม่รู้จะตอบคำถามนี้ยังไง เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพยักหน้า

“อ่าฮะ”

…

ลู่โจวเคยได้ยินเรื่องราวของเพเรลมานว่าเขาเป็นคนแปลกประหลาด ดังนั้นเขาจึงกังวลเล็กน้อยว่าเพเรลมานจะรวมกลุ่มวิจัยของเขาไม่ได้หรือบางทีอาจมีปัญหาในการสื่อสารด้วย แต่เขารู้แล้วว่าเขากังวลมากเกินไป

สิ่งที่ทำให้ลู่โจวประหลาดใจที่สุดคือความสัมพันธ์ของเฉินหยางและเพเรลมาน

เพราะทั้งสองคนเป็นคนที่เงียบขรึม และพูดแต่เกี่ยวกับคณิตศาสตร์และงานของพวกเขาเท่านั้น ดูเหมือนว่าวิธีการสื่อสารที่ตรงไปตรงมาแบบนี้จะเอาชนะอุปสรรคในการสื่อสารได้จริงๆ

สำหรับการวิจัยขั้นต่อไป ลู่โจวได้ขอให้เพเรลมานเข้าร่วมในโปรเจกต์วิจัยของเฉินหยางซึ่งเป็นการศึกษาการสลายตัวของผลรวมโดยตรงในทฤษฎีแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับแรงจูงใจ H(V) ที่ลดไม่ได้

โปรเจกต์วิจัยนี้เสร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง แต่ด้วยสาเหตุหลายอย่างทำให้ความคืบหน้าค่อนข้างช้าไป

ตามที่เฉินหยางบอก ด้วยความช่วยเหลือของศาสตราจารย์เพเรลมานนั้นทำให้ความเร็วของโปรเจกต์วิจัยเพิ่มขึ้นอย่างมาก

สองคนนี้คิดหาวิธีที่แปลกใหม่ และจบสมการสุดท้ายของโปรเจกต์ได้ ซึ่งก็คือการสร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่าง H(V) กับแรงจูงใจที่ลดไม่ได้สำเร็จภายในสัปดาห์เดียวเท่านั้น

เอกสารผลลัพธ์ได้รับการลงนามร่วมกันโดยทั้งสอง และงานพิมพ์ล่วงหน้าถูกอัปโหลดไปยัง arXiv ในขณะที่เอกสารก็ได้ถูกส่งไปยังวารสารย่อยคณิตศาสตร์แห่งอนาคต

วันรุ่งขึ้นหลังจากอัปโหลดบทความไปยัง arXiv ชุมชนคณิตศาสตร์ต่างพากันรู้สึกทึ่งกับเหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเช่นนี้

เพเรลมานซึ่งประกาศต่อสาธารณชนว่าเขาถอนตัวจากชุมชนคณิตศาสตร์ไปแล้ว แต่เขากลับได้ตีพิมพ์บทความไปที่ arXiv เหรอ?

นอกจากนี้หน่วยวิจัยที่ลงนามในรายงานฉบับนี้คือมหาวิทยาลัยจินหลิงอีกด้วย ซึ่งที่นั่นเป็นมหาวิทยาลัยที่ศาสตราจารย์ลู่ทำงานอยู่…

เป็นไปไม่ได้น่า!

…

ณ มหาวิทยาลัยบอนน์ ประเทศเยอรมนี

ภายในร้านกาแฟที่ดูเรียบเก๋มีสไตล์

ฟาลติ้งส์กำลังมองไปที่เอกสารที่เพิ่งตีพิมพ์ใหม่และส่ายหัว

เขาคิดว่าเพเรลมานจะเป็นแบบนี้หลังจากอ่านบทความของลู่โจวในตอนแรก

เขาทั้งพอใจและสับสนในเวลาเดียวกัน เขารู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่ซับซ้อนผสมปนเปกันไปหมด

ชูลทซ์สังเกตเห็นท่าทางของชายชราตรงหน้า เขาจิบกาแฟแล้วพูดพร้อมกับถอนหายใจ

“ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะไปมหาวิทยาลัยจินหลิงจริงๆ”

เขาและศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์เคยไปเยี่ยมเพเรลมานในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กโดยพยายามเชิญเขาไปที่มหาวิทยาลัยบอนน์เพื่อทำงานร่วมกับพวกเขาในทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่ของพีชคณิตและเรขาคณิต และเปิดโรงเรียนแห่งความคิดใหม่ๆ สำหรับบอว์บากิกรุ๊ป

อย่างไรก็ตามความพยายามของพวกเขาก็ไม่เป็นผล เพราะเพเรลมานเลือกลู่โจวด้วยความตั้งใจของเขาเอง

ฟาลติ้งส์มองออกไปนอกหน้าต่าง แล้วก็พูดว่า “คุณคิดว่าเอกสารนี้เป็นไง?”

หลังจากที่ชูลทซ์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า “มันน่าทึ่งมาก…น่าตกใจจริงๆ ผมไม่สามารถอธิบายความสำคัญของงานของพวกเขาในด้านทฤษฎีแรงจูงใจและการคาดเดามาตรฐานของก็อตเท็นดิ๊กได้ ผมว่านักวิชาการในสาขานี้ที่คุ้มค่ากับค่าจ้างของพวกเขา และขอบอกว่าพวกเขาได้ก้าวไปสู่ทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่อย่างมาก”

หลังจากได้ยินคำพูดของชูลทซ์ ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์ก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

เขาเห็นด้วยกับคำพูดของชูลทซ์ทุกคำ

การสร้างความหมายเชิงนามธรรมของตัวเลขและรูปทรงในบริบทของทฤษฎีแรงจูงใจและโปรแกรมของแลงแลนด์หมายความว่างานวิจัยของพวกเขาล้ำหน้ากว่าประเทศอื่นๆ ในโลกไปมากแล้ว

ราวกับว่านักวิชาการส่วนใหญ่ในโลกกำลังก่อไฟด้วยการเสียดสีกับฟืน แต่พวกเขาได้ใช้ไม้ฟลินท์ไฟสไตรค์แล้ว

เฉพาะนักวิชาการชั้นนำในสาขาเรขาคณิตเกี่ยวกับพีชคณิตเท่านั้นที่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างสิ่งที่ดีและดีที่สุดได้

ชูลทซ์มองไปที่ฟาลติ้งส์ และถอนหายใจขณะที่เขาพูด

“เหตุผลที่ฉันค้นคว้าเกี่ยวกับช่องว่างเมตริกก็เพื่อค้นหาทฤษฎีบทที่แม่นยำแบบนี้แหละ ผมสร้างหมายเลข p-adic และหลักการเพชรก็เพื่อแบบนี้”

พื้นที่เมตริกที่สมบูรณ์เป็นวิธีการใหม่ในการดูคลาสของวัตถุเรขาคณิตที่หยั่งรากลึกในโปรแกรมของแลงแลนด์ เช่น ชิมูระ นี่คือความสำเร็จทางคณิตศาสตร์ที่โดดเด่นมากจนทำให้เขาได้รับรางวัลเหรียญฟิลด์ในปี 2018

วิธีการทางคณิตศาสตร์ได้พัฒนาเป็นสาขาใหม่ของคณิตศาสตร์อย่างสมบูรณ์แบบ เรื่องนี้ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นทิศทางการวิจัยที่มีแนวโน้มในการผสมผสานพีชคณิตและเรขาคณิตเข้าด้วยกัน

“พูดมาเถอะ” ฟาลติ้งส์พยักหน้าและสังเกตเห็นการแสดงออกบนใบหน้าของชูลทซ์ เขาขมวดคิ้วและพูดว่า “ดูเหมือนคุณจะมีอะไรจะพูดนะ”

ชูลท์ซยิ้มอย่างช้าๆ

“รู้ไหม ทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่ของพีชคณิตและเรขาคณิตเป็นสิ่งที่ผมใฝ่หามาทั้งชีวิต แล้วตอนนี้ผมรู้สึกว่าในที่สุดก็มีที่สำหรับใช้ทฤษฎีของผมแล้ว”

เขาไอและพูดว่า “ผมต้องการไปแลกเปลี่ยนที่นั่นเป็นเวลาหนึ่งปี”

ฟาลติ้งส์ “…”

ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์ไม่พูดอะไร ในขณะที่ชูลทซ์เกาหัวช้าๆ

“ก็เห็นคุณไม่พูดอะไร งั้นผมถือว่ายอมไปด้วยกันเนอะ”

ฟาลติ้งส์ “…”

…………………………