Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 111 ยากจน เปิดเผย รอยยิ้ม

มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นปลายเดือน

จักรพรรดิแห่งคณิตศาสตร์ บิดาแห่งเรขาคณิตเชิงพีชคณิตสมัยใหม่ อเล็กซานเดอร์ ก็อตเทนดิ๊ก ถึงแก่กรรม

ว่ากันว่าผู้อาวุโสท่านนี้ถูกวินิจฉัยว่าจะอยู่ได้ถึงเดือนก่อน มันเป็นปาฏิหาริย์แล้วที่ท่านมีชีวิตถึงตอนนี้

ศิษย์ที่น่าภาคภูมิใจของท่านเดอลีงย์ก็เข้าร่วมพิธีศพ ในตอนท้ายพิธี เดอลีงย์ได้ประกาศข่าวที่น่าเศร้าแก่เพื่อนและญาติๆของท่าน และผู้ที่เกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์

“…เรขาคณิตเชิงพีชคณิตของศตวรรษที่ยี่สิบได้สร้างอัจฉริยะมามากมาย แต่มีเทพเจ้าคนเดียวเท่านั้น และนั่นก็คือมิสเตอร์ก็อตเทนดิ๊ก”

ประโยคนี้ถูกรายงานในหนังสือพิมพ์และสื่อชั้นนำมากมาย ในที่สุดมันก็ปรากฏในฟีดข่าววีแชทของลู่โจว

อย่างไรก็ตามนอกจากประโยคนั้นแล้ว สื่อไม่ได้รายงานข่าวอะไรมากนัก

ท้ายที่สุดแล้วท่านก็ถอนตัวจากโลกคณิตศาสตร์มาหลายปีแล้ว

ถ้าลู่โจวไม่ได้อยู่เอกคณิตศาสตร์ เขาก็คงไม่ได้ยินเรื่องใหญ่นี้

มีสาขาที่แตกต่างกันมากมายที่เกิดจากเรขาคณิตเชิงพีชคณิต และทั้งหมดก็มาจากผู้อาวุโสก็อตเทนดิ๊ก

จนถึงตอนนี้ผลงานของเขามากมายยังไม่ถูกเข้าใจอย่างเต็มที่ แต่มันก็เกิดผลลัพธ์ที่สำคัญมากมาย อย่างข้อคาดการณ์ของเวย์ที่ถูกพิสูจน์โดยเดอลีงย์ การกำเนิดของทฤษฎี K ข้อพิสูจน์ข้อคาดการณ์ของกู่ซานจื่อเซินโดยไวส์ล และแม้แต่การแก้ทฤษฎีของแฟร์มา…

น่าเสียดายที่งานวิจัยของผู้อาวุโสถูกใช้เพื่อจุดประสงค์ทางการทหาร เขาลาออกจากสถาบันการศึกษาขั้นสูงของฝรั่งเศษและถอนตัวจากแวดวงคณิตศาสตร์โดยสิ้นเชิง นอกจากนี้เขายังยึดคืนลิขสิทธิ์ผลงานทั้งหมดของตนคืนอย่างดื้อรั้น

นอกวิจัยเรขาคณิตเชิงพีชคณิตในประเทศคนอื่นๆก็พยายามแปลผลงานของเขาบ้าง อย่างไรก็ตามเนื่องจากลิขสิทธิ์และเหตุผลด้านอื่น พวกเขาจึงแปลผลงานของเขาได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ลู่โจวเคยถามศาสตราจารย์ถังว่ามีฉบับแปลที่เขาอ่านได้ไหม

น่าเสียดายที่ศาสตราจารย์ถังไม่ได้อยู่ในสาขาวิจัยสายนี้ แม้ว่าเขาจะเคยสัมผัสกับต้นฉบับดั้งเดิม แต่นั่นก็เป็นเมื่อหลายสิบปีก่อน สุดท้ายลู่โจวก็ยอมแพ้

สัปดาห์ที่ยี่สิบของเทอมสาม

หลังจากสอบฟิสิกส์ใหญ่จบลง วันหยุดภาคฤดูหนาวก็ถูกประกาศ

ในวันปีใหม่ คณิตศาสตร์ประยุกต์ห้องหนึ่งก็ได้จัดงานเลี้ยงฉลองขึ้น

อย่างไรก็ตามในห้องมีแต่ผู้ชาย ดังนั้นงานเลี้ยงจึงไม่ได้สนุกอะไรนัก พวกเขาจัดห้องเรียน ร้องเพลง แสดงมายากลและจบงานเลี้ยงอย่างรวดเร็ว

อาจารย์จางมีโปรเจกต์ของตน ดังนั้นการประชุมห้องสิ้นปีจึงถูกยกเลิก

ในเวลานี้การสอบของนักศึกษาเอกคณิตปีสองก็จบลงทุกอย่างแล้ว สหายในหอพักห้องสองศูนย์หนึ่งก็ไม่ได้คุยเรื่องผลการสอบ พวกเขาเริ่มเดินทางกลับบ้าน ครั้งนี้หลิวรุ่ยก็กลับ ดังนั้นลู่โจวจึงเหลืออยู่คนเดียวในห้อง

เขายังมีงานประชุมในเดือนกุมภา ดังนั้นเขาจึงต้องรอจนกว่าจะถึงวันปีใหม่จีน เขาถึงจะกลับบ้านได้

“มันว่างเปล่ามาก…”

ลู่โจวมองไปรอบๆ หอพักที่เงียบสงัดก่อนจะถอนหายใจออกมายาวเหยียด

บรรยากาศหนาวเหน็บมาก

อากาศก็หนาวเย็น

ทำไมฉันถึงอยู่คนเดียวในหอพักนี้?

อ่า บางทีฉันควรหาแฟน

เมื่อลู่โจวลุกจากเตียงแล้วเปิดโน๊ตบุ๊ค เขาก็พบว่าเสี่ยวไอเพิ่มระดับอีกครั้ง

นี่ทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อย

การอัปเกรดปัญญาประดิษฐ์เริ่มยากขึ้นเรื่อยๆ ตอนแรกมันใช้เวลาสามวันกว่าแถบความคืบหน้าจะเต็ม แต่ตอนนี้มันใช้เวลาเกือบเดือน คราวนี้เขาก็ไม่รู้ว่ามันจะใช้เวลานานแค่ไหนกว่าแถบความคืบหน้าจะเต็ม

เขาได้รับแต้มประสบการณ์วิทยาการสารสนเทศและเทคโนโลยีสาขาอย่างละหนึ่งร้อย ก่อนจะถอนหายใจให้แถบความคืบหน้า เขาพิมพ์ข้อความลงในไดอาล็อกบอกซ์แล้วกดเอ็นเทอร์

ลู่โจว [เสี่ยวไอ]

เสี่ยวไอ [?]

ลู่โจว [แถบความคืบหน้าอันล่าสุดจะเต็มเมื่อไหร่? ในฐานะเจ้านายของแก ฉันกังวลเกี่ยวกับความก้าวหน้าทางไอคิวของแกอย่างสุดซึ้ง แกจะให้ความร่วมมือแล้วทำให้มันเต็มตอนนี้เลยเป็นไง?]

จู่ๆ พัดลมก็เริ่มหมุน

โน๊ตบุ๊คเริ่มร้อน

มีรูปภาพเด้งขึ้นมาอย่างน่าประหลาดใจ

เสี่ยวไอ [(ยากจน_เปิดเผย_รอยยิ้ม.jpg)]

ลู่โจว “…”

คิ้วของลู่โจวกระตุก เขาพิมพ์ข้อความต่อ [ไม่ใช่ว่าเราคุยกันแล้วเหรอว่าจะไม่ส่งรูป?]

พัดลมเริ่มหมุนอีกครั้ง และครั้งนี้มันก็ไม่มีรูป

เสี่ยวไอ [ลิงก์เถาเป่า: IBM-X3950-X…เซิร์ฟเวอร์ ราคา 2.37 ล้านหยวน (น่าสงสาร.jpg)]

ลู่โจว “…”

ลู่โจว […ส่งรูปมาแทนเถอะ]

บัดซบ!

แกไม่ได้เรียนรู้เรื่องอื่นเลยนอกจากวิธีช็อป

ปัญญาอ่อนประดิษฐ์นี้ไม่มีหวังแล้ว

ลู่โจวถอนหายใจแล้วจบ ‘ภารกิจประจำวัน’ คุยกับเสี่ยวไอ จากนั้นเขาก็ปิดไดอาล็อกบอกซ์แล้วเริ่มร่างคำพูด

หลังจากอาจารย์จางบอกลู่โจวเกี่ยวกับรางวัลทุนการศึกษาประจำปี คณบดีฉินก็บอกเรื่องนี้กับลู่โจวเช่นกันแล้วบอกให้เขาจริงจังกับมัน

เนื่องจากมีทุนการศึกษากว่าหมื่นหยวนมาเกี่ยวข้อง ลู่โจวจึงใช้จิตตานุภาพร้อยยี่สิบเปอร์เซ็นต์เพื่อแก้ไขคำพูดหลายครั้ง

ในที่สุดก็มาถึงวันที่ห้ามกราคม

พิธีมอบรางวัลบุคคลประจำปีนักศึกษาของมหาวิทยาลัยจินหลิงถูกจัดขึ้นในหอประชุมใหญ่ของวิทยาเขตใหม่!

พิธีมอบรางวัลนี้ถูกออกแบบเพื่อนักศึกษาที่โดดเด่นที่ได้รับการยอมรับที่มีผลงานที่โดดเด่นในด้านการวิจัยทางวิชาการ ด้านนวัตกรรมและก่อตั้งกิจการ ด้านวัฒนธรรมของมหาวิทยาลัย และนักศึกษาที่มีจิตสาธารณะ ในเวลาเดียวกันรางวัลนี้จะถูกเสนอในเวลาเดียวกับทุนการศึกษาพิเศษตงเหลียงประจำปี 2014 ของมหาวิทยาลัยจินหลิง ซึ่งจะถูกถ่ายทอดสดโดยสถานีโทรทัศน์จินหลิงและสถานีโทรทัศน์ซูโจว

คุณค่าของรางวัลทั้งสองอาจเทียบได้กับรางวัลประจำปีจากมหาวิทยาลัยสุ่ยมู่ อย่างไรก็ตามจำนวนของทุนการศึกษาไม่สูงนัก มันมีแค่หนึ่งหมื่นห้าพันหยวนเท่านั้น มันน้อยกว่ารางวัลวิทยานิพนธ์ SCI เสียอีก

อย่างไรก็ตามความสำคัญของรางวัลนี้มันมากกว่าทุนการศึกษาหนึ่งหมื่นห้าพันหยวน

ท้ายที่สุดแล้วมหาวิทยาลัยจินหลิงก็เป็นหนึ่งในสิบมหาวิทยาลัยชั้นนำในประเทศ

เป็นคนที่โดดเด่นจากมหาวิทยาลัยที่แข็งแกร่งท่ามกลางนักศึกษาหลายพันคนแบบนี้ได้ ผู้ได้รับรางวัลก็คืออัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ

รางวัลบุคคลประจำปีมีเพียงสิบคนเท่านั้นที่จะได้รับเลือก

ตามกฎทั่วไป นักศึกษาปีสองไม่อาจถูกรับเลือกสำหรับรางวัลบุคคลประจำปี มาตรฐานคัดเลือกขั้นต่ำคือนักศึกษาปีสาม

ดังนั้นลู่โจวที่กำลังจะพูดเปิดพิธีจึงเป็นข้อยกเว้นอย่างไม่ต้องสงสัย

เขาพึ่งก้าวสู่การเดินทางของปีสอง แต่ชื่อของเขาก็ถูกเสนอชื่อโดยคณบดีภาควิชาคณิตศาสตร์ เขากระทั่งได้รับการอนุมัติเป็นเอกฉันท์จากผู้นำมหาวิทยาลัย

สิ่งที่หายากยิ่งกว่านั้นก็คือในพิธีมอบรางวัลปีนี้ มันไม่ใช่นักศึกษาฟิสิกส์ แต่เป็นนักศึกษาคณิตศาสตร์ที่เป็นคนเริ่มพิธี…

……………………………………..