Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1139 แบบจำลองเพนดูลัม

ความขัดแย้งระหว่างจุดสูงสุดเฉพาะ 750 จิกะอิเล็กตรอนโวลต์และข่าวที่ห้องปฏิบัติการแห่งชาติบรูคเฮเวนถอนตัวทำให้เกิดความวุ่นวายต่อวงการวิชาการนานาชาติ แต่ลู่โจวไม่สนใจความขัดแย้งที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย และยังคงทำงานของเขาเป็นปกติ

บนดวงจันทร์ไม่มีเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่น หรือวิธีในการติดตั้งเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่นบนดวงจันทร์ เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ผางกู่สามารถทำให้แม่น้ำทั้งหมดเดือดภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ช่องขับไอความร้อนจะต้องถูกติดตั้งเพื่อป้องกันการเก็บสะสมของความร้อนที่มากเกินไป บรรยากาศบนดวงจันทร์ทำให้เรื่องยุ่งยากยิ่งกว่าเดิม

อีกอย่างบนดวงจันทร์ก็ต้องใช้พลังงานที่สูงขึ้นด้วย แม้ว่าเครื่องชนอนุภาคจะกินพลังงานมหาศาล แต่การเปิดเครื่องแต่ละครั้งใช้เวลาไม่กี่นาทีเท่านั้น ตอนนี้เครื่องชนอนุภาคได้รับพลังงานจากพลังงานแสงอาทิตย์ที่ถูกจัดเก็บในรูปแบบของพลังงานเคมี มันใช้เวลาในการชาร์จสามวันเพื่อให้เพียงพอต่อการทดลองเพียงสามนาที

แต่ปัญหาของเรื่องนี้ก็มีอยู่ การโคจรของดวงจันทร์ในแต่ละวันคือ 27.3 วัน ครึ่งหนึ่งคือเวลากลางคืน ส่วนช่วงกลางวันมีประมาณ 13 วัน ซึ่งมากเพียงต่อการชาร์จเครื่องชนอนุภาคสี่ครั้ง

อีกแง่หนึ่งก็คือพวกเขามีโอกาสในการทดลองเพียงแค่สี่ครั้งเท่านั้นต่อเดือน โอกาสในการทดลองแต่ละครั้งเป็นช่วงที่อันตรายและสำคัญมากๆ

ณ สำนักงานใหญ่ ILHCRC

หลังจากที่หลัวเหวินเซวียนยื่นข้อมูลการทดลองให้ลู่โจว เขาพูดขึ้น

“ตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้ว เดือนนี้เราสามารถทำการทดลองได้อีกหนึ่งครั้ง”

ลู่โจวมองไปที่เอกสารและขมวดคิ้ว

จู่ๆ เขาก็ถอนหายใจและวางเอกสารลงบนโต๊ะ

“ถ้าเราสามารถทดสอบและรวบรวมข้อมูลได้มากกว่านี้ โอกาสของเราที่จะประสบความสำเร็จก็จะสูงขึ้น”

หลัวเหวินเซวียน “เราทำได้ ครั้งที่แล้วระหว่างการประชุมมีคนแนะนำผมว่าชุดพลังงานแสงอาทิตย์และโรงงานจัดเก็บพลังงานสามารถสร้างติดกับเครื่องชนอนุภาคได้ เราจะเพิ่มความถี่ของการทดลองเป็น 1.5-2 ครั้ง”

ลู่โจว “มันมีค่าใช้จ่ายเท่าไหร่”

หลัวเหวินเซวียนพูดอย่างเก้ๆ กังๆ “ก็ประมาณหนึ่งพันล้านดอลลาร์สหรัฐ”

หนึ่งพันล้านดอลลาร์สหรัฐ…

หลังจากที่ลู่โจวได้ยินแบบนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแย่

ขนาดตัวเขาเองยังไม่อยากเสียเงินก้อนภายในครั้งเดียว

ILHCRC มีงบประมาณคงที่อยู่ที่สองถึงสามพันล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปี ซึ่งเป็นเงินที่แบ่งให้ทุกประเทศ เงินจำนวนนี้ถือว่าเยอะมากเมื่อเทียบกับงบประมาณเพียงหนึ่งพันล้านดอลลาร์ต่อปีของเซิร์น

แต่การใช้งบประมาณครึ่งหนึ่งตั้งแต่ต้นปีนับเป็นเรื่องที่เสี่ยง

เพราะท้ายที่สุดแล้วสถาบันวิจัยขนาดใหญ่อย่าง ILHCRC เครื่องชนอนุภาคจึงไม่ใช่สิ่งเดียวที่พวกเขาต้องเสียเงิน

นี่ยังไม่รวมถึงการเพิ่มพลังงานแสงอาทิตย์และค่าบำรุงที่เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า แม้การเพิ่มความถี่ของการทดลองต่อเดือนจะฟังดูน่าสนใจก็ตาม แต่การเพิ่มพลังงานแสงอาทิตย์เป็นเพียงทางออกชั่วคราวเท่านั้น

ข้อเสนอการทดลอง 750 จิกะอิเล็กตรอนโวลต์ก็เสี่ยงมากพออยู่แล้ว พวกเขาไม่อยากเพิ่มความเสี่ยงเข้าไปอีก

ลู่โจวเคาะนิ้วชี้กับโต๊ะ หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่สักพัก เขาส่ายหัวและพูด

“ไม่ใช่ความคิดที่ดี ท่อส่งเครื่องชนอนุภาคจะต้องบำรุงรักษาทุกครั้งหลังการทดลองแต่ละครั้ง การเพิ่มความถี่ของการทดลองจะยิ่งเพิ่มค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษามากขึ้น…”

ยังไม่รวมถึงว่ามันจะลดอายุขัยของเครื่องชนอนุภาคด้วย

อนุภาคพลังงานสูงสร้างความเสียหายจากรังสีต่อวัสดุเครื่องชนอนุภาคอย่างถาวร ระดับพลังงานที่สูงขึ้นของการทดลองเครื่องชนอนุภาคก็ยิ่งทำให้เกิดความเสียหายและค่าใช้จ่ายในการรักษาที่เพิ่มมากขึ้นด้วย

เครื่องชนอนุภาคแฮดรอนบนดวงจันทร์ไม่ใช่เครื่องชนอนุภาคเดียวที่มีปัญหานี้ การทดลองเครื่องชนอนุภาคพลังงานสูงทั่วโลกก็ต้องเจอกับความเสียหายจากรังสีด้วยกันทั้งนั้น

“เงินก็ยังเป็นปัญหาอยู่ดี หลังจากที่เครื่องชนอนุภาคถูกเปิดเราจะเสียเงินไปเยอะมาก…” หลัวเหวินเซวียนถอนหายใจและพูด “เว้นเสียแต่ว่าเราจะสามารถสร้างเงินบนดวงจันทร์ได้”

ลู่โจวยิ้มตอนที่ได้ยินแบบนั้น เขาส่ายหัว

หาเงินบนดวงจันทร์เหรอ

เขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่มีความคิดเช่นนี้ คนมากมายรวมไปถึงเฉินยู่ซานเคยแนะนำไอเดียนี้กับเขา

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะทำกำไรจากดวงจันทร์ในตอนนี้ เขาจะต้องทำภารกิจห่วงโซ่ควบคุมโลกและจันทราเสียก่อน ก่อนที่จะหาเงินจากดวงจันทร์

ลู่โจว “ไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน เงินไม่สามารถแก้ปัญหาทั้งหมดของเราได้ อีกอย่างตรุษจีนก็ใกล้เข้ามาแล้วด้วย ทันทีที่การทดลองครั้งสุดท้ายสิ้นสุด เราควรกลับบ้านไปฉลองวันหยุด”

หลัวเหวินเซวียนถอนหายใจและพูด

“โอเค”

…

การทดลองในเดือนมกราคม ปี 2024 จบลงด้วยประกายไฟพุ่งผ่านท่อส่งยาว 360,000 กิโลเมตร

ค่ำคืนที่ยาวนานเริ่มต้นขณะที่เครื่องชนอนุภาคเข้าสู่โหมดบำรุงรักษาเพื่อเตรียมตัวสำหรับการทดลองในเดือนหน้า

แม้ว่าการทดลองจะจบลงแล้ว แต่ลู่โจวก็ยังไม่สบายใจเลยแม้แต่น้อย

ไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาเขาได้เข้าร่วมประชุมจากกลุ่มวิจัย ILHCRC หลากหลายกลุ่ม เข้าฟังการพรีเซนต์ข้อมูลจากหัวหน้าแผนก และยังได้พบกับผู้เชี่ยวชาญของ ILHCRC เพื่ออภิปรายเกี่ยวกับข้อมูลการทดลองที่ได้มาและเตรียมแผนการทดลองใหม่

จำนวนข้อมูลมากมายทำให้เป็นเรื่องยากสำหรับเขาในการตรวจสอบข้อมูลแต่ละอย่างอย่างละเอียด เขาต้องพึ่งพาสัญชาตญาณทางคณิตศาสตร์และทางฟิสิกส์ของเขาในการปะติดปะต่อเรื่องราว

เขายังจำได้เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว ตอนที่เขาฟังการรายงานข้อมูลการทดลองของเซิร์นตอนที่ยังเป็นเด็กฝึกงาน

แต่ตอนนี้จากเด็กฝึกงาน เขาได้กลายเป็นหัวหน้านักวิชาการ คนที่จะเป็นผู้นำอนาคตของการวิจัยฟิสิกส์

เขานึกถึงและคิดถึงเมื่อก่อนทันที

แต่ตอนนี้คงไม่ใช่เวลาอ่อนไหว

จำนวนของงานทำให้ลู่โจวหวังว่าเขาสามารถโคลนตัวเองอีกคนเพื่อเขาจะได้เข้าประชุมและทำงานในออฟฟิศในเวลาเดียวกัน

ณ เวลา 11 โมงเช้า

ภายในห้องประชุม

ขณะที่ลู่โจวกำลังมองข้อมูลการทดลอง เขาขมวดคิ้ว

ผลการวิจัยล่าสุดไม่เป็นที่น่าพอใจ เมื่อดูจากข้อมูลที่สะสมโดยเครื่องตรวจจับ แม้ว่าจุดสูงสุดเฉพาะที่อยู่ที่ 750 จิกะอิเล็กตรอนโวลต์ ระดับความมั่นใจต่ำกว่าสามซิกมา

ลู่โจวสมองไปที่ดาลิทส์พล็อต จู่ๆ เขาก็สังเกตเห็นจุดสีเขียวโฉบเฉี่ยวด้านล่าง 125 จิกะอิเล็กตรอนโวลต์

“มันก็ไม่ได้ล้มเหลวขนาดนั้น อย่างน้อยข้อมูลที่เรารวบรวมมากได้จากระดับพลังงานต่ำก็สอดคล้องกับผลการทดลองจากเซิร์น แม้ว่าจุดสูงสุดเฉพาะ 750 จิกะอิเล็กตรอนโวลต์ดูจะเบาบาง แต่ข้อมูลการทดลองก็บอกเราว่ามันไม่น่าจะใช่เหตุบังเอิญ”

คนที่โต๊ะประชุมต่างก็มองหน้ากัน

ดูเหมือนว่าลู่โจวจะพยายามบอกตัวเองว่าสถานการณ์ไม่ได้แย่ขนาดนั้น

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก วิทเทนพูดขึ้น

“แล้วคุณคิดว่ามันคืออะไรล่ะ”

“ผมคงทำได้แค่เดา…” ลู่โจวนิ่งไปครู่หนึ่งและพูด “สิ่งที่ทำให้เกิดอนุภาคมูลฐานคือสิ่งที่เราไม่สามารถสำรวจหรือเข้าใจตรงๆ ได้ ตัวอย่างเช่น ลองมองนาฬิกาบนผนังสิ”

ทุกคนหันไปมองนาฬิกา

ลู่โจวนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้น

“ลูกตุ้มที่แกว่งไปมาสิ ตอนที่มันแกว่งไปข้างๆ มันถูกกล่องนาฬิกาบังอยู่ เราก็เลยมองไม่เห็นมัน เราจะเห็นมันก็ต่อเมื่อมันแกว่งเข้ามาใกล้ตรงกลาง”

วิทเทนหยิกคางตัวเองพร้อมท่าทีสนใจบนใบหน้า

“เป็นการเปรียบเทียบที่น่าสนใจดี แปลว่าคุณกำลังจะบอกว่าเราแค่ต้องการเวลาที่มากขึ้นแล้วสมบัติก็จะปรากฏขึ้นตรงหน้าเราอย่างนั้นเหรอ”

ลู่โจวพูดด้วยท่าทีกำกวม “ประมาณนั้น บางทีเราอาจจะสามารถสังเกตการณ์ได้เฉพาะบางช่วงเวลาเท่านั้น”

 แฟรงก์ วิลกเซคหมุนปากกาในมือและพูด

“คุณวางแผนจะยืนยันข้อคาดการณ์นี้อย่างไร”

แม้ว่าเราจะสามารถสำรวจมันได้ภายใต้เงื่อนไขบางอย่างเท่านั้น แต่ข้อสรุปนี้ไม่ได้ช่วยอะไร พวกเขากำลังหาวิธีการในการสังเกตการณ์ พวกเขาไม่ได้พยายามหาข้อแก้ตัวใดๆ

ลู่โจวยักไหล่และพูด “มันก็เหมือนข้อคาดการณ์อื่นๆ นั่นแหละ การตรวจสอบจะต้องใช้เวลารวมไปถึงทฤษฎีกาลผลึกอีกด้วย แน่นอนว่าผมจะออกแบบการทดลองเพื่อแก้ปัญหานี้ ผมจะทำการทดลองให้สำเร็จเดือนหน้า”

วิทเทนนิ่งไปครู่หนึ่งและพูด “แต่มันใกล้จะถึงวันตรุษจีนแล้วนะ คุณมั่นใจแล้วเหรอ”

“ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องห่วงผม” ลู่โจวเคาะโต๊ะประชุมด้วยปากกา มองไปรอบๆ ห้องและพูด “การประชุมสิ้นสุดแล้ว”

การประชุมสิ้นสุด

ลู่โจวออกจากห้องประชุมและกลับไปที่ออฟฟิศประธาน

เขาขอให้ผู้ช่วยน้ำแซนด์วิชและกาแฟมาเสิร์ฟ เขาหยิบกระดาษที่เขาจดจากการประชุมเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาและเริ่มอ่านมัน

“ปัญหาอยู่ตรงไหน…”

ขณะที่ลู่โจวกำลังครุ่นคิด เขาค่อยๆ เริ่มสะสมไอเดียและเบาะแสในหัว สัญชาตญาณบอกเขาว่าเบาะแสเหล่านี้คือสิ่งที่เขาต้องการ

แต่เบาะแสพวกนี้คลุมเครือเกินไป แม้ว่าจะคิดอยู่นาน เขาก็ไม่สามารถหาคำตอบได้อยู่ดี

จู่ๆ ข้อความก็ปรากฏขึ้นตรงมุมขวาล่างของโน้ตบุ๊ก มันขัดจังหวะความคิดของเขา

เสี่ยวไอ [เจ้านาย! ข่าวดี! (✿゚▽゚ )]

ลู่โจวมองไปที่คอมพิวเตอร์และพูด “ข่าวอะไร”

เสี่ยวไอ [เจ้านาย การทดลองสำเร็จ! (๑•̀ᄇ•́)و]

การทดลองเหรอ

ลู่โจวตกใจ เขารู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

เสี่ยวไอไม่ได้พูดถึงการทดลองฟิสิกส์

มันพูดถึงการทดลองอีกอย่างหนึ่ง

การทดลองบนวอยด์เมมโมรี่…

……………………