Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1197 การปฏิวัติสารสนเทศ!

ณ ห้องปฏิบัติการแห่งชาติลอว์เรนซ์เบิร์กลีย์

ศาสตราจารย์อาริกมองที่วารสารในมือและดูท่าทางผิดหวัง

ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถช่วยมันได้อีกต่อไป และเขาก็พูดขึ้นอย่างฉุนเฉียวว่า

“นี่มันเหลวไหลทั้งเพ! “

“คอมพิวเตอร์ควอนตัมที่มี 524 คิวบิต… มันจะเป็นไปได้ยังไง!”

เขาเป็นศาสตราจารย์ด้านฟิสิกส์และวิศวกรรมสารสนเทศควอนตัมที่มหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนีย รวมทั้งยังเป็นนักวิจัยที่มีชื่อเสียงที่ห้องปฏิบัติการแห่งชาติลอว์เรนซ์เบิร์กลีย์ เขายังเป็นที่ปรึกษาโปรเจกต์ D-Wave ของกูเกิ้ลด้วย ไม่มีใครรู้เรื่องคอมพิวเตอร์ควอนตัมดีไปกว่าเขา

แม้แต่อัลกอริทึมการอบอ่อนเชิงควอนตัมที่โด่งดังก็ได้รับการพัฒนาโดยเขา

ถึงแม้แวดวงวิชาการจะโต้เถียงกันในเรื่องที่ว่าอัลกอริทึมการอบอ่อนเชิงควอนตัมนั้นสามารถจะเรียกได้ว่าเป็นการประมวลผลแบบควอนตัมได้ทั้งหมดหรือไม่ เพราะไม่มีใครพบหลักฐานของ ‘การเร่งควอนตัม’ ก็ยังไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า D-Wave 2X ได้รับการบันทึกว่ามีคิวบิตสูงสุด

กูเกิ้ลและนาซากำลังทำการพัฒนา D-Wave 3X คอมพิวเตอร์ที่ปฏิบัติการในสภาพแวดล้อมที่อุณหภูมิต่ำมาก ซึ่งจะสร้างคำนิยามใหม่แก่ความเข้าใจของโลกเกี่ยวกับเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควอนตัม

อย่างไรก็ตาม ถึงกระนั้นเป้าหมายสำหรับ D-Wave 3X ของพวกเขาก็อยู่ที่ 100 คิวบิตเท่านั้น

แต่จริงๆ แล้วในตอนนี้ใครบางคนได้กล่าวอ้างว่าพวกเขาได้พัฒนาคอมพิวเตอร์ควอนตัม 524 คิวบิตและตีพิมพ์เรื่องนี้ในรูปแบบของบทความวิจัยในวารสารระดับโลก

เขารู้สึกเหมือนว่าไอคิวของเขากำลังถูกดูหมิ่น ดังนั้นเขาจึงรู้สึกโกรธแค้นกับบทความวิจัยที่ขาดความรับผิดชอบเหล่านี้

บทความที่เป็นเท็จลดระดับความเชื่อถือของอุตสาหกรรมในเทคโนโลยีใหม่ๆ ไม่ใช่แค่งานวิจัยที่ขาดความรับผิดชอบนี้จะสามารถทำลายชื่อเสียงของนักวิชาการที่เกี่ยวข้องอยู่ในสาขาวิจัยนั้นได้ แต่มันยังทำลายอุตสาหกรรมทั้งหมดอีกด้วย

อีกอย่างคือนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น!

ครั้งล่าสุดมาจากสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งประเทศจีน ดูเหมือนว่าเมื่อไม่นานนี้ มีการค้นพบเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควอนตัมมากมายที่อีกด้านหนึ่งของมหาสมุทรแปซิฟิก

ดร.เซซิลมองไปที่ศาสตราจารย์อาริกที่กำลังโกรธเกรี้ยว เขาลังเลอยู่นิดหนึ่งก่อนจะพูดขึ้นว่า “แต่…คนที่เขียนบทความนี้ดูเหมือนจะเป็นศาสตราจารย์ลู่”

“แล้วไง? “

“ฟิวเจอร์เคยตีพิมพ์งานวิจัยที่น่าสนใจ ผมเคยคิดอย่างซื่อๆ ว่าพวกเขาน่าจะเป็นวารสารที่ใหญ่ที่สุดเป็นลำดับ 3 ของโลกและนำความเปลี่ยนแปลงมาสู่แวดวงวิชาการ ดูเหมือนผมจะประเมินพวกเขาสูงเกินไป…”

ศาสตราจารย์อาริกทำสีหน้าน่าผิดหวัง

ในที่สุดเขาก็โยนวารสารในมือลงถังขยะ

“ในท้ายที่สุด พวกเขาก็จะกลายเป็นเครื่องมือในการโฆษณาชวนเชื่อของรัฐบาลจีน”

ดร.เซซิลมองศาสตราจารย์อาริกและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

ในความเป็นจริงเขามีทัศนคติที่คล้ายกับศาสตราจารย์อาริก

ถ้าไม่มีเทคโนโลยีหน่วยความจำควอนตัมอยู่ เขาก็คงจะจินตนาการไม่ออกว่าคอมพิวเตอร์ควอนตัมจะไปได้มากกว่า 100 คิวบิต ไม่ต้องพูดถึง 524 คิวบิต

อุปสรรคทางเทคนิคในการเพิ่มจำนวนคิวบิตเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว!

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้เขาจะไม่เชื่อว่าสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงจะล้ำหน้าในเทคโนโลยีนี้ไปอย่างมาก เขาก็ยังไม่เชื่อว่าลู่โจวจะโกหก…

“อันที่จริง คุณไม่ควรจะโกรธมากขนาดนี้นะ”

“ผมจะไม่โกรธได้ยังไง!” ศาสตราจารย์อาริกพูดอย่างฉุนเฉียวว่า “พวกเขากำลังทำลายความน่าเชื่อถือของอุตสาหกรรมเทคโนโลยีการประมวลผลแบบควอนตัม! สิ่งที่พวกเขากำลังทำลายคืออนาคตของกลุ่มคนที่ทำการวิจัยที่แท้จริง!”

“อย่ามองโลกในแง่ร้ายมากไป ความน่าเชื่อถือของอุตสาหกรรมไม่ได้เปราะบางขนาดนั้น” ดร.เซซิลพูดไปอย่างเรื่อยๆ ว่า “นาซาลงทุนหนึ่งพันล้านดอลลาร์ในโปรเจกต์ D-Wave 3X แล้ว พร้อมด้วยการลงทุนเพิ่มเติมอีกเร็วๆ นี้ เทคโนโลยีโลกเสมือนจริงกำลังจะเข้าสู่ตลาดอเมริกาเหนือ และกูเกิ้ลก็พูดว่าเทคโนโลยีการประมวลผลแบบควอนตัมเป็นสิ่งจำเป็น”

ศาสตราจารย์อาริกถอนหายใจและส่ายหัว

“ผมรู้สึกอิจฉาที่คุณมองโลกในแง่ดีมาก”

เซซิลยิ้มอย่างขมขื่น

มองโลกในแง่ดี?

จริงเหรอ?

คุณเป็นคนโมโหง่ายต่างหาก!

…

ข่าวเรื่องความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควอนตัมทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในอุตสาหกรรมสารกึ่งตัวนำ

คอมพิวเตอร์ 524 คิวบิต…

นี่เกือบจะเป็นจำนวนคิวบิตที่มากกว่าคอมพิวเตอร์ที่ทำการวิจัยควอนตัมทั้งหมดรวมกัน

ถ้าบทความนี้ถูกตีพิมพ์ที่อื่น มันก็คงจะไม่ใช่เรื่องใหญ่ คนส่วนมากในอุตสาหกรรมนี้คงจะแค่ยิ้มและเพิกเฉยกับเรื่องนี้ อย่างไรก็ตามบทความนี้เขียนขึ้นมาเพื่อตีพิมพ์ในฟิวเจอร์ ซึ่งเป็นวารสารระดับโลก

ไม่ใช่แค่นั้น แต่ผู้ประพันธ์บรรณกิจของบทความยังเป็นศาสตราจารย์ลู่

เพราะการรวมกันของสองปัจจัยนี้ ถึงแม้บทความนี้จะดูไร้สาระ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่สาธารณชนจะทำเป็นปิดหูปิดตา

ผลกระทบแพร่กระจายจากอุตสาหกรรมสารกึ่งตัวนำไปยังวงการอื่นๆ อย่างรวดเร็ว

อุตสาหกรรมเกือบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับอินเทอร์เน็ตกำลังประเมินผลกระทบด้านบวกและด้านลบของความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีนี้ แทบทุกคนต้องการจะรู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องล้อเล่นกันหรือไม่…

หนึ่งวันก่อนการประชุมสุดยอดความมั่นคงปลอดภัยทางข้อมูลไซเบอร์เอเชียแปซิฟิก ครั้งที่ 20

ณ โรงแรมห้าดาวใกล้กับศูนย์การประชุมนานาชาติและศูนย์นิทรรศการเซี่ยงไฮ้

ฮันซา เคลเร็ก นั่งอยู่ข้างหน้าต่างในเลานจ์ผู้บริหาร ขณะที่เขาดูข่าวในแท็บเล็ตเขาก็มีสีหน้าที่ดูกังวล

สมาคมรับรองความมั่นคงปลอดภัยของระบบสารสนเทศนานาชาติ (ISC2) เป็นองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไรเกี่ยวกับความมั่นคงปลอดภัยทางเครือข่าย ข้อมูล ซอฟต์แวร์ และโครงสร้างพื้นฐานที่ใหญ่ที่สุดในโลก องค์กรนี้มีความรับผิดชอบสำคัญในเรื่องการรักษาไว้ซึ่งความมั่นคงปลอดภัยทางอินเทอร์เน็ตของโลก

และเขาก็เป็นประธานของ ISC2 และเป็นหนึ่งในผู้จัดการประชุมสุดยอดความมั่นคงปลอดภัยทางข้อมูลไซเบอร์ครั้งนี้

ข่าวเกี่ยวกับเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควอนตัมนี้อยู่เหนือกว่าความคาดหวังของเขาโดยสิ้นเชิงและทำให้แผนเดิมของเขายุ่งเหยิงไปหมด ถ้าคอมพิวเตอร์ควอนตัม 524 คิวบิตเป็นเรื่องจริง เช่นนั้นการริเริ่มของจีนในการส่งเสริมเรื่องอัลกอริทึมการเข้ารหัสควอนตัมต้องได้รับการดำเนินการอย่างจริงจัง

รูเพิร์ต ซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขา เป็นเลขาธิการของ ISC2 และเขาก็มีสีหน้าที่เคร่งขรึม

สิบนาทีก่อนเขาพึ่งโทรไปหาเพื่อนของเขาซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมสารสนเทศและถามความคิดเห็นเกี่ยวกับข่าวนี้ รูเพิร์ตไม่สนใจว่านี่เป็นข่าวปลอมจากจีนหรือไม่ เขาสนใจแค่เพียงเรื่องมุมมองด้านเทคนิค

ถ้าคอมพิวเตอร์ 524 คิวบิตมีอยู่จริง ความเสียหายซึ่งอาจเกิดกับอัลกอริทึมการเข้ารหัสมาตรฐานสากลปัจจุบันคงจะสร้างความเสียหายอย่างมาก

ก่อนที่จะนำอัลกอริทึมการเข้ารหัสที่เชื่อถือได้มากยิ่งขึ้นไปใช้ ทุกอุตสาหกรรมซึ่งพึ่งพาเทคโนโลยีสารสนเทศ อย่างเช่น อุตสาหกรรมทางการเงินและการผลิต ก็คงจะไม่มีความลับใดๆ อีกต่อไป…

“การเลือกเวลาในการตีพิมพ์บทความนี้เจาะจงมาโดยเฉพาะ การโฆษณาเกินจริงเกี่ยวกับบทความนี้ของสื่อจีนยังทำให้ผู้คนสงสัยว่ามีแรงจูงใจพิเศษอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้หรือไม่”

เคลเร็กไม่ได้เงยหน้าขึ้น เขายังคงจ้องไปที่แท็บเล็ตในมือขณะที่พูดขึ้นว่า

“แล้วคุณคิดว่าไงล่ะ?”

รูเพิร์ตมองที่แสงสลัวด้านนอกหน้าต่าง เขาเคาะนิ้วที่โต๊ะเบาๆ แล้วพูดขึ้นหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

“มีความเป็นไปได้สองอย่าง นั่นคือจีนกำลังสร้างแรงกระตุ้นสำหรับการประชุมสุดยอดความมั่นคงปลอดภัยทางข้อมูลไซเบอร์เอเชียแปซิฟิก หรือไม่ก็เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง”

“สถานการณ์ไหนดูมีความเป็นไปได้มากกว่ากัน?”

“อย่างหลัง”

ประธานเคลเร็กเลิกคิ้ว

“โอ้ จริงเหรอ?”

เมื่อรู้ว่าประธานจะถามเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ รูเพิร์ตจึงพูดขึ้นว่า

“เหตุผลก็ง่ายๆ ผู้ประพันธ์บรรณกิจของบทความนี้คือศาสตราจารย์ลู่”

“นี่คือเหตุผลเหรอ?”

ผู้อำนวยการเคลเร็กยิ้มเล็กน้อย แม้เขาจะยังมีสีหน้าที่เคร่งขรึม เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยันเล็กน้อย

“เพราะมีความเป็นไปได้ว่ารัฐบาลจีนจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ลายเซ็นของศาสตราจารย์ลู่ไม่ได้มีความหมายใดๆ เขามาจากประเทศที่ทำตามคติรวมหมู่ เขาอาจจะพูดอะไรบางอย่างที่ขัดแย้งกับความตั้งใจของเขาเพื่อผลประโยชน์ของจีน”

รูเพิร์ตถามว่า “เคยมีเรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นมาก่อนไหม?”

ประธานเคลเร็กยังคงจ้องมองแท็บเล็ตต่อไปขณะที่พูดว่า

“ไม่… แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่มีครั้งแรก”

รูเพิร์ตพูดว่า

“แล้วเรามีความมั่นใจแค่ไหน?”

เคลเร็กเงียบ

ใช่…

นี่คือปัญหา

เราไม่มีความมั่นใจเพียงพอที่จะเดิมพันว่าเรื่องนี้เป็นข่าวปลอม

ความมั่นคงปลอดภัยทางข้อมูลนั้นเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเศรษฐกิจ การทหาร และแม้กระทั่งการเมืองระดับโลก เมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับความมั่นคงปลอดภัยทางข้อมูลก็ต้องคิดไว้เสมอว่าเป็น ‘กรณีที่เลวร้ายที่สุด’

ทันใดนั้นโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อของรูเพิร์ตก็เริ่มดังขึ้น

“ผมต้องรับสายนี้”

รูเพิร์ตเริ่มยืนขึ้นขณะที่ประธานเคลเร็กทำท่าบุ้ยใบ้ให้เขาไปรับสาย

รูเพิร์ตเดินไประหว่างที่เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วกดรับสาย

เคลเร็กยังคงนั่งอยู่ที่เก้าอี้แถวนั้น เขากำลังมองดูสีหน้าของเลขาธิการ

ในความเป็นจริงแล้ว การเฝ้าดูของเคลเร็กให้ผลที่คุ้มค่า

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ขณะที่เลขาธิการรูเพิร์ตมีสีหน้าที่ดูเคร่งเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ

ในที่สุดการคุยโทรศัพท์ก็จบลง

รูเพิร์ตเก็บโทรศัพท์ของเขากลับเข้าไปในกระเป๋าเสื้อและกลับมาที่โต๊ะ รูเพิร์ตสูดลมหายใจลึก เขามีสีหน้ากังวลอย่างมาก

ก่อนที่เคลเร็กจะพูด เขาก็พูดขึ้นมาเสียก่อน

“ข่าวร้าย”

“ผมคิดว่า…เราไม่ต้องเดาว่านี่เป็นข่าวปลอมของจีนหรือไม่”

ประธานเคลเร็กตะลึงงัน เขาขมวดคิ้วและพูดว่า

“เกิดอะไรขึ้น?”

“เพื่อนเก่าของผมที่อยู่ในวงการวิศวกรรมสารสนเทศ คนที่ผมปรึกษาเรื่องเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควอนตัมน่ะ…” รูเพิร์ตพูดต่อหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง “เขาเพิ่งโทรมาหาผม”

“สตาร์สกายเทคโนโลยีวางแผนที่จะสร้างศูนย์ซูเปอร์คอมพิวเตอร์ในเซี่ยงไฮ้เพื่อจัดหาแหล่งพลังงานการประมวลผลสำหรับเครือข่ายการจำลองภาพเสมือนจริงของพวกเขาในจีนตะวันออก จากข้อมูลในเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของพวกเขา หน่วยประมวลผลที่ถูกใช้ในศูนย์ซูเปอร์คอมพิวเตอร์…”

รูเพิร์ตกลืนน้ำลายและพูดว่า “ซึ่งประกอบด้วยเทคโนโลยีการประมวลผลแบบควอนตัมจริงๆ”

……………