Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1200 สิ่งที่เปลี่ยนไป
- Home
- Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ
- ตอนที่ 1200 สิ่งที่เปลี่ยนไป
บารุคไม่ใช่คนเดียวที่เป็นลม
จำนวนคนที่หัวใจวายในแมนแฮตตันเพิ่มขึ้นเป็น 10 เท่าในวันเดียว
ตลาดหลักทรัพย์ผ่านเข้ามาอยู่ในช่วงที่สิ้นหวัง และผู้คนก็เริ่มมองเศรษฐกิจของทวีปอเมริกาเหนือในแง่ร้าย
ผลกระทบลูกโซ่ที่เกิดจากสาเหตุนี้ได้พัดผ่านตลาดการเงินของโลกอย่างรวดเร็วไม่ต่างจากแถวของโดมิโน หุ้นและตลาดซื้อขายล่วงหน้าทั่วโลกเริ่มตกต่ำ…
มันหมายความว่าอย่างไรสำหรับการที่ระบบวิทยาการเข้ารหัสลับกำลังจะล่ม?
มันไม่ได้ทำได้ง่ายๆ เหมือนรหัสผ่านที่ถูกแฮกและบัญชีธนาคารที่ถูกขโมย
นี่หมายความว่าผลิตภัณฑ์ทางการเงินจะสูญเสียหลักประกันเนื่องจากความล้มเหลวของอัลกอริทึมอย่าง RSA
ผลิตภัณฑ์ทางการเงินอย่างแรกที่ได้รับผลกระทบคือสกุลเงินดิจิทัลอย่างเช่น บิตคอยน์ แพลตฟอร์มธุรกิจทางออนไลน์ที่รับการชำระเงินในรูปแบบบิตคอยน์เริ่มที่จะไม่รับการชำระเงินด้วยสกุลเงินดิจิทัลอีกต่อไป เพื่อพยายามที่จะหนีไปจากมรสุมนี้
เรื่องนี้ตามมาด้วยการล้มละลายของกลุ่มอนุพันธ์ทางการเงิน
หลักเกณฑ์การเข้ารหัสลับที่มีอยู่ในปัจจุบันได้รับการยืนยันว่าไม่น่าเชื่อถือ และนี่อาจเป็นผลกระทบใหญ่ต่อตลาดการเงินที่ใช้เครดิต
ตลาดหุ้นและตลาดตราสารหนี้กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่เปราะบาง มันเหมือนกับว่ามีเมฆฝนมืดครึ้มอยู่เหนือวอลสตรีท
แต่ก็นั่นแหละ พวกเขาก็เป็นพวกที่คุกคามอีกฟากฝั่งของมหาสมุทรแปซิฟิกมาตลอดปี พวกเขาเป็นพวกที่กล่าวหาเรื่องประเด็นความมั่นคงปลอดภัยทางไซเบอร์ในการโจมตีจากกองกำลังในการทำสงครามไซเบอร์ของจีนอีกด้วย
จีนไม่ได้ใส่ใจในการเริ่มสงครามสารสนเทศเพราะมันไม่ได้ก่อให้เกิดผลประโยชน์ใดให้กับพวกเขา อย่างไรก็ตาม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจีนมีความสามารถในการทำลายสงครามไซเบอร์จนยับเยิน
ความหวาดกลัวเริ่มปรากฏขึ้นจากความสับสนวุ่นวาย
ในทางกลับกัน ผู้คนมากมายมาชุมนุมกันที่การประชุมสุดยอดความมั่นคงปลอดภัยทางข้อมูลไซเบอร์เอเชียแปซิฟิก ครั้งที่ 20
ตัวแทนจากมากกว่า 20 ประเทศ รวมทั้งองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไรนานาชาติและสถาบันต่างๆ หลายสิบแห่ง ทั้งหมดนั่งอยู่ในที่นั่งของพวกเขาอย่างเงียบๆ รอคอยให้การประชุมเริ่มขึ้น
สหรัฐอเมริกาไม่ได้มาเข้าประชุมในครั้งนี้เช่นเดียวกับคราวที่แล้ว อย่างไรก็ตามตารางที่นั่งในการประชุมก็ได้ทำการสำรองไว้แล้ว มีแม้แต่ขวดน้ำแร่สองขวดอยู่ตรงที่นั่งของพวกเขา
รองรัฐมนตรีหยางจากกระทรวงอุตสาหกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศของจีนได้กล่าวสุนทรพจน์ในเรื่อง ‘การร่วมกันสร้างสรรค์ความมั่นคงปลอดภัยทางข้อมูลอินเทอร์เน็ต’ และ ‘อัลกอริทึมการเข้ารหัสควอนตัมและการสื่อสารเชิงควอนตัม’
ผ่านไปแค่เพียงสองวันผู้เข้าร่วมงานส่วนใหญ่ก็ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับการประชุมสุดยอดเป็นพิเศษแล้ว อย่างไรก็ตาม หลังจากเกิดเรื่องกับตลาดการเงินของสหรัฐอเมริกาเมื่อวานนี้ พวกเขาเกือบทุกคนก็เริ่มรับฟังทุกคำพูดของรองรัฐมนตรีหยางอย่างตั้งใจด้วยความที่กลัวจะพลาดรายละเอียดไป
สุนทรพจน์ดำเนินไปเป็นเวลาสิบห้านาทีเต็ม ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลาของช่วงถามคำถาม
รองรัฐมนตรีหยางหยุดพูดและมองไปรอบๆ ห้องประชุม เปิดโอกาสให้ผู้ชมได้ถามคำถาม
หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีมือประมาณ 12 มือยกขึ้นมาถาม
เขาสุ่มเลือกคนที่อยู่แถวหน้าและพยักหน้าให้กับชายคนนั้นเพื่อเป็นการบอกให้เขาลุกขึ้นยืนและถามคำถาม
“คุณหยางครับ อัลกอริทึมการเข้ารหัสควอนตัมสามารถแก้ไขความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยที่เกิดจากคอมพิวเตอร์ควอนตัมได้หมดโดยสิ้นเชิงหรือไม่ครับ?”
คนที่ยืนขึ้นและถามคำถามคือเคลเร็ก ประธานของสมาคมรับรองความมั่นคงปลอดภัยของระบบสารสนเทศนานาชาติ ในตอนแรกที่เขามาถึงเซี่ยงไฮ้ เขาก็เริ่มประเมินความเสี่ยงแล้วว่าคอมพิวเตอร์ควอนตัมอาจจะส่งผลต่ออุตสาหกรรมทางการเงินและการสื่อสารที่มีอยู่
การเปลี่ยนแปลงอัลกอริทึมการเข้ารหัสไม่ใช่งานง่ายสำหรับประเทศหนึ่งหรือบริษัทหนึ่ง
ถ้าพวกเขาจะเปลี่ยนอัลกอริทึม พวกเขาต้องรู้ว่าอัลกอริทึมนี้จะใช้งานไปได้นานแค่ไหน
“น่าเสียดายที่อัลกอริทึมการเข้ารหัสควอนตัมไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้อย่างถาวร มันยังคงต้องใช้รหัสผ่านเชิงคำนวณ มันไม่สามารถจะทำลายได้ ถ้ามีคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่มีมากกว่า 2,000 คิวบิต คอมพิวเตอร์ก็จะใช้เวลาเพียงแค่หนึ่งวันในการถอดรหัสผ่าน”
รองรัฐมนตรีหยางมองมาที่ประธานเคลเร็กและพูดว่า
“ถ้าเราต้องการแก้ปัญหานี้ให้ได้หมด สิ่งที่เราต้องการก็คือวิธีการสื่อสารที่ไม่สามารถถูกทำลายได้ในท้ายที่สุด ในความเป็นจริงแล้ว โปรเจกต์เคเบิลใต้น้ำควอนตัมที่เรากำลังดำเนินการนั้นรับมือกับปัญหานี้ได้อย่างตรงจุด”
“สำหรับอัลกอริทึมการเข้ารหัสควอนตัมแล้ว จุดประสงค์ของมันไม่ใช่การแก้ปัญหานี้แบบถาวร แต่มันช่วยให้เรารอดพ้นจากช่วงเวลาอันวุ่นวายที่เกิดจากความเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีและช่วยซื้อเวลาให้เราแทน”
ประธานเคลเร็กพยักหน้าแล้วนั่งลง
หลังจากนั้นตัวแทนจากเกาะอังกฤษก็ยืนขึ้นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัย
“ทำไมไม่เพิ่มประสิทธิภาพในการควบคุมคอมพิวเตอร์ควอนตัมล่ะครับ? หรืออย่างน้อยก็จำกัดการใช้มัน ดูเหมือนว่าทางจีนจะไม่ได้พิจารณาเรื่องผลกระทบของการเปิดเผยข่าวนี้ว่าอาจจะส่งผลต่ออินเทอร์เน็ตและอุตสาหกรรมทางการเงิน จริงๆ ผมไม่ได้กำลังบอกว่าจีนตั้งใจทำให้ตลาดเกิดความผันผวนหรอกนะครับ แต่ผมคิดว่าทุกคนกำลังสงสัย… คุณไม่ได้คาดมาก่อนใช่ไหมครับว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น?”
ตัวแทนจากอังกฤษมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังขา
มีเสียงซุบซิบดังขึ้นรอบๆ ห้องประชุม
ความระส่ำระสายทางการเงินไม่ได้ถูกจำกัดวงอยู่ในทวีปอเมริกาเหนือ เกือบทั้งโลกก็ต่างได้รับผลกระทบ ซึ่งรวมทั้งจีนเองด้วย แต่หากเปรียบเทียบกันแล้ว ผลกระทบต่อตลาดในจีนนั้นน้อยที่สุด
รองรัฐมนตรีหยางยิ้มให้ตัวแทนจากอังกฤษแล้วพูดว่า
“เราคาดไว้แล้วครับว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้น แต่เราไม่ได้เตือนพวกคุณเหรอ?”
เขากำลังพูดกับตัวแทนของอังกฤษ รวมทั้งผู้ชมทั้งหมดด้วย
ช่วงเวลาที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น ตัวแทนจากอังกฤษนิ่งทื่อ สีหน้าแห่งความละอายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ หันหน้าหนีรองรัฐมนตรีหยางอย่างกระอักกระอ่วนใจ
ฉันคิดว่า…
พวกเขาเตือนเราแล้วจริงๆ
แต่ไม่มีใครคิดว่ามันเป็นเรื่องจริงจัง
อย่างไรก็ตามไม่มีใครคิดว่าทุกอย่างจะเกิดขึ้นอย่างกะทันหันขนาดนี้ พวกเขาไม่ได้คาดว่าจะเกิดการค้นพบเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควอนตัมเหล่านี้ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน
คอมพิวเตอร์ 524 คิวบิต…
คอมพิวเตอร์นี้มีประสิทธิภาพมากกว่าซูเปอร์คอมพิวเตอร์เครื่องอื่นทั้งหมดรวมกัน ถ้าอังกฤษรู้ว่าจีนมีเทคโนโลยีแบบนี้ แน่นอนว่าพวกเขาคงจะพยายามอัพเดทอัลกอริทึมการเข้ารหัสของพวกเขาอย่างเต็มที่
“สำหรับคำถามของคุณก่อนหน้านี้” รองรัฐมนตรีหยางพูดพร้อมกับยิ้มนิดๆ “จริงๆ แล้ว เรากำลังควบคุมดูแลการใช้คอมพิวเตอร์ควอนตัม คุณสามารถวางใจในเรื่องนี้ได้เลย”
ตัวแทนจากอังกฤษรู้สึกว่าคลื่นแห่งความกดดันพัดผ่านบ่าของเขาไประหว่างที่เขาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจ
โชคดีที่รองรัฐมนตรีหยางไม่ได้เลือกที่จะทำให้เขาอับอาย
“ผมอยากขอแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจต่อความพยายามของคุณในการแก้ปัญหานี้… เราตั้งตารอที่จะใช้ความรับผิดชอบมากกว่านี้ แน่นอนว่าเราก็จะร่วมมือด้วย…”
หลังกล่าวถ้อยคำอันสุภาพจบแล้ว ตัวแทนจากอังกฤษก็นั่งลงอย่างรวดเร็ว
คนต่อมาคือตัวแทนจากญี่ปุ่น
เขายืนขึ้นและถามทันทีว่า “รัฐสภาของจีนได้พิจารณาเรื่องการส่งออกเทคโนโลยีนี้หรือไม่ครับ? จีนได้อนุญาตให้คอมพิวเตอร์ควอนตัมเข้าสู่ตลาดในรูปแบบของความร่วมมือใดๆ หรือไม่ครับ…?”
ในวินาทีที่เขาถามคำถามนี้ แทบทุกคนในที่นั้นก็เริ่มรับฟังอย่างตั้งใจ
โดยรวมถึงตัวแทนจากอังกฤษที่เพิ่งจะนั่งลงด้วย
ภายใต้สายตาที่จ้องมองอย่างกระตือรือร้นของผู้ชม รองรัฐมนตรีหยางก็พูดด้วยท่าทีที่สบายๆ
“ยังไม่ใช่ในตอนนี้ครับ แต่ตอนนี้เราก็ไม่ได้จำกัดคอมพิวเตอร์ควอนตัมในการใช้เพื่อการบริการคลาวด์คอมพิวติงที่ไม่เกี่ยวกับการทหารและไม่ได้จำกัดสำหรับสถาบันและบริษัทต่างชาติ เรื่องนี้เป็นไปได้โดยใช้การเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์ควอนตัมผ่านดาวเทียมหรือสายเคเบิลออปติกใต้น้ำของเอกชน ถ้าประเทศคุณสนใจ ผมมั่นใจว่าบริษัทของเราจะยินดีที่จะได้ทำข้อตกลงกัน”
หลังจากได้ยินคำตอบตัวแทนจากญี่ปุ่นมีสีหน้าที่ค่อนข้างผิดหวัง
บริการคลาวด์คอมพิวติงที่เชื่อมต่อโดยสายเคเบิลออปติก…
ถ้าลูกค้าเป็นแค่โรงงานทั่วไปหรือบริษัทขนาดกลาง มันก็คงจะดี อย่างไรก็ตาม สำหรับบริษัทใหญ่ๆ เช่น แคนนอน, มิตซูบิชิ และโตโยต้า ซึ่งมีห้องปฏิบัติการเกี่ยวกับการวิจัยที่อ่อนไหวซึ่งส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจทั้งหมดของประเทศ พวกเขาจะรู้สึกปลอดภัยได้อย่างไรที่ปล่อยข้อมูลผ่านเซิร์ฟเวอร์ต่างชาติ?
รองรัฐมนตรีหยางรู้ในทันทีว่าตัวแทนจากญี่ปุ่นกำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นพร้อมกับยิ้ม
“แน่นอนครับว่าไม่มีอะไรที่มั่นคงถาวร หลังจากเราได้ปฏิรูปอุตสาหกรรมสารสนเทศของจีน บางทีบริษัทสารกึ่งตัวนำของจีนอาจจะพิจารณาในการขยายธุรกิจไปยังตลาดต่างประเทศ แน่นอนว่านี่เป็นตลาดเสรี เราจะไม่แทรกแซง เราจะสนับสนุนให้พวกเขาร่วมมือกับต่างชาติ! “
หลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ หลายคนในห้องประชุมต่างก็ห้ามไม่ให้ตัวเองกลอกตา
ตลาดเสรี?
ฮ่าฮ่า
เหลวไหล!
อย่างไรก็ตามในบรรดาพวกเขาไม่มีใครสามารถทำอะไรแบบนี้ได้
พวกเขาไม่มีอำนาจในการเจรจาต่อรอง เรื่องนี้ก็คล้ายกลับพลังงานนิวเคลียร์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้ พวกเขาไม่มีอำนาจ
แม้แต่พวกอเมริกันที่หยิ่งยโสก็ต้องก้มหัวยอมรับในบางประเด็น โดยเฉพาะในประเด็นเรื่องการโกงสิทธิบัตรของสตาร์สกายเทคโนโลยี ในท้ายที่สุดพวกเขาก็ยังร้องขออย่างสุภาพให้อีสต์เอเชียเอเนอร์จี้เร่งการดำเนินการเรื่องเครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่นในลอสแอนเจลิส…
ตัวแทนจากญี่ปุ่นนั่งลง ก่อนที่ตัวแทนคนถัดไปจะลุกขึ้นพูด ประตูของห้องประชุมก็เปิดขึ้นในทันใด
เมื่อผู้เข้าร่วมในห้องประชุมหันหน้าไปมอง พวกเขาทั้งหมดก็ตกตะลึง
เป็นที่ชัดเจนแล้วว่าคนเหล่านี้คือใคร
อย่างไรก็ตาม มีที่ว่างเหลืออยู่สองที่ในห้องประชุม
รองรัฐมนตรีหยางมองดูตัวแทนจากสหรัฐอเมริกาเดินเข้ามาในห้องแล้วนั่งลงที่โต๊ะประชุมด้วยสีหน้าที่ขุ่นเคือง รอยยิ้มขี้เล่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
คุณพูดไว้ไม่ใช่เหรอว่าคุณจะไม่มา?
อะไรที่เปลี่ยนไปล่ะ?
……………..