Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1313 ตั๋วสู่ดวงดาว

ไอเดียของเฟเรนจริงๆ แล้วเรียบง่ายมาก นั่นคือการใช้เครือข่ายของเขาเพื่อหากลุ่มผู้ลงทุนที่สนใจ เลียนแบบกองทุนอาณานิคมระบบดาวเทาเซติ และตั้งกองทุนที่คล้ายกันขึ้นมา

ความแตกต่างเดียวคือเขาจะตั้งเป้าหมายไว้ที่อื่นซึ่งไม่ใช่เทาเซติ ซึ่งน่าจะใกล้กับระบบสุริยะมากกว่า

แล้วก็กองทุนนี้จะเปิดต่อสาธารณะ

แต่ไอเดียนี้ง่ายเกินไป

เมื่อเขานำเอกสารไปที่ธนาคารพาณิชย์ที่ใหญ่ที่สุดในวอลสตรีทและกำลังจะทำตามขั้นตอน เขารู้สึกเซอร์ไพรส์ที่เห็นว่ามีแถวยาวอยู่แล้ว

เมื่อตัดสินจากเสื้อผ้าของคนในแถว พวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อถอนเงินแน่ๆ…

ข่าวการจัดตั้งกองทุนอาณานิคมระบบดาวเทาเซติได้ทำให้ทั้งโลกช็อกตามที่เฟเรนคาดการณ์ไว้

“สิ่งนี้อาจจะเปิดทางสู่โมเดลธุรกิจใหม่เอี่ยม!”

พอล ครุกแมน ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์ชื่อดัง พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นระหว่างการสัมภาษณ์กับคอลัมน์การเงินและเศรษฐศาสตร์ของ ABC TV

“ในอดีต การลงทุนส่วนใหญ่ของเราทำกันเป็นรายปี ยกเว้นแต่ผลิตภัณฑ์ทรัสต์ แม้แต่ผลิตภัณฑ์ลงทุนที่ดูมีระยะยาวแทบจะไม่คงอยู่นานเกินหนึ่งร้อยปี”

“ในระยะสั้นเมื่อเทียบกับโปรเจกต์อื่นที่มีมูลค่าการลงทุนมากกว่า การลงทุนด้านการบินและอวกาศไม่ใช่ตัวเลือกที่ฉลาด แต่ถ้าคุณโฟกัสที่หนึ่งศตวรรษหรือว่าหลายร้อยปี อุตสาหกรรมการบินและอวกาศจะข้องเกี่ยวกับอนาคตของเราอย่างมาก กองทุนนี้จะช่วยให้อุตสาหกรรมการบินและอวกาศของเรามุ่งหน้าในระดับที่เร็วกว่า”

โฮสต์ถามอย่างจริงจัง “งั้นกองทุนนี้คือการกุศลใช่ไหม?”

“ก็ไม่เชิง” พอล ครุกแมนส่ายหน้า เขาพูดว่า “เอาตามตรง มันเป็นการลงทุนระยะยาวที่มีองค์ประกอบด้านการกุศล” มนุษยชาติทั้งมวลจะได้ประโยชน์จากความอาทรของเขา

“เมื่อทรัพยากรทางสังคมถูกใช้กับการพัฒนาทรัพยากรอวกาศภายนอกมากยิ่งขึ้น เราจะเข้าสู่ยุคอินเตอร์สเตลล่าในอัตราที่เร็วขึ้น”

“ในขณะเดียวกัน ถึงแม้ว่าการลงทุนนี้ไม่ทำกำไรในระยะสั้น มันสามารถสร้างผลตอบแทนอย่างสูงในอนาคต ไม่ต้องสงสัยเรื่องนี้เลย”

โฮสต์พูดขึ้น “แต่…มีใครสามารถอยู่ได้นานขนาดนั้น?”

“สิ่งนี้แหละที่เป็นปัญหา” พอล ครุกแมน พยักหน้าและพูดว่า “แต่เขาสามารถแต่งตั้งให้ทายาทเป็นผู้ได้รับผลประโยชน์

ถ้าทฤษฎีไฮเปอร์สเปซทำให้การเดินทางเร็วกว่าแสงเป็นไปได้ เรามีทุกเหตุผลที่จะเชื่อว่าการตั้งรกรากบนดาวเคราะห์ดวงใหม่ในอนาคตเป็นไปได้

ผมมีไอเดียนะ จริงๆ แล้ว ไอเดียนี้ถูกรวมกับการพักตัวแช่แข็ง ในท้ายที่สุดคนทั่วไปอาจจะไม่อยู่นานขนาดนั้น แต่ถ้าคุณอยากอุทิศตนให้เป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ของการตั้งรกรากอินเตอร์สเตลล่า…

มันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับคนทั่วไปเพื่อบริจาคสินทรัพย์ต่ออุตสาหกรรมการบินและอวกาศเพื่อแลกเปลี่ยนกับตั๋วยานอวกาศและแช่แข็งตัวเอง”

ในความเป็นจริง พอล ครุกแมนไม่ใช่คนเดียวที่มีไอเดียนี้

เฟเรนและนักลงทุนที่ต่อแถวในธนาคารวอลสตรีทก็เช่นกัน

เช้าวันถัดมาหลังจากข่าวนี้ถูกเผยแพร่ออกไป ธนาคารพาณิชย์หลายแห่งในอเมริกาได้ออกกองทุนอาณานิคมที่คล้ายกัน

ไอเดียเบื้องหลังกองทุนพวกนี้แทบจะเหมือนกัน พวกเขาเลือกดวงดาวงดงามที่ไม่ห่างไกลออกไปและใช้ระบบดาวที่มีแววจะอยู่อาศัยได้เป็นโปรโมชั่น พวกเขาใช้วิสัยทัศน์และจินตนาการผู้คนสำหรับอนาคตเพื่อระดมเงิน

แต่สิ่งที่น่าสนใจคือบางบริษัทวางแผนจริงๆ ที่จะปล่อยยานล่าอาณานิคมในอนาคต

เมื่อพิจารณาว่าการแข่งขันนั้นดุเดือดเกินไป กองทุนส่วนใหญ่ตัดสินใจที่จะไม่เลือกระบบดาวเทาเซติของลู่โจว พวกเขาเลือกดาวที่ใกล้กว่าอย่าง อัลฟ่าเซนทูรี่ เอปสิลอนเอริดานี่ หรือดาวฤกษ์ประเภทเค

ราคาที่ถูกนำเสนอโดยหลายกองทุนแตกต่างอย่างมาก

ยกตัวอย่างเช่น ทุนอาณานิคมพร็อกซิม่าเซนทูรี่ สโลแกนคือจ่ายเงินแค่ 10 ดอลลาร์เพื่อได้รับบัตรประชาชนพร็อกซิม่าเซนทูรี่และ ‘ตั๋วเดินทางชั้นประหยัด’ ไปพร็อกซิม่าเซนทูรี่ ด้วยเงินเพิ่มเติม 1,000 ดอลลาร์ คนเหล่านี้สามารถอิ่มเอมกับที่นั่งเฟิร์สคลาสและนำอีกคนไปด้วยได้

ราคาของตั๋วนี้เพิ่มขึ้นโดยอัตราการเติบโตรายปีที่ 5% นั่นหมายความว่าตั๋วประหยัดมีราคา 10.5 ดอลลาร์ในปีหน้า มันจะมีราคา 1,315.01 ดอลลาร์ในอีกหนึ่งร้อยปี

แน่นอนว่าเมื่อตั๋วถูกขาย มันไม่มีการขอเงินคืน แต่มันสามารถถูกแลกเปลี่ยนกับคนอื่นที่สนใจผ่านตลาดมือสอง มันคล้ายกับบริษัทที่ขายตั๋วเอาตัวรอดในปี 2012

กองทุนใช้ที่ดินเป็นสินทรัพย์ ยกตัวอย่างเช่น นอกจากตั๋วไปดาวเคราะห์ดวงใหม่ ทุกเงินเพิ่มเติม 100 ดอลลาร์ สามารถซื้อที่ดินหนึ่งตารางกิโลเมตรบนดวงดาวนี้ได้ ผู้คนสามารถสร้างบ้านหรือปลูกผักบนที่ดินได้

ไม่ว่าเงื่อนไขจะล่อใจแค่ไหน สิ่งทั้งหมดพวกนี้สามารถทำได้หลังจากผ่านไปหนึ่งร้อยปี แล้วก็ยังมีความเสี่ยอยู่หลายประเด็น อาทิเช่น ‘คู่แข่งนำการแข่งขัน’ หรือการบริหารที่ผิดพลาดและการล้มละลาย สิ่งนี้อาจจะเปลี่ยนใบรับรองในมือให้เป็นเศษกระดาษไร้ประโยชน์

ดังนั้นไม่ว่ากองทุนอาณานิคมจะมีความจริงจังหรือถูกตรวจสอบมากแค่ไหน ถึงแม้ว่ามันจะได้รับการันตีโดยนาซ่าหรือสเปซเอ็กซ์ มันเป็นเรื่องยากที่จะทำให้นักลงทุนรู้สึกปลอดภัย

แต่มีนักออกกองทุนหลายคนไม่ได้คาดคิดว่ากองทุนเหล่านี้ที่ดูเชื่อถือไม่ได้จะดึงดูดคนจำนวนมาก

ถึงแม้ว่ามันเกือบเป็นไปไม่ได้ที่ผู้คนส่วนมากจะมีชีวิตถึงยุคอินเตอร์สเตลลาร์โดยไม่มีการช่วยเหลือจากการพักตัวแช่แข็ง ใบรับรองสิทธิพลเมืองสำหรับที่ดินบนพร็อกซิม่าเซนทูรี่ที่ถูกผลิตอย่างประณีตถูกขายในราคา 100 ดอลลาร์

ถึงแม้ว่าผู้คนไม่ได้หวังว่าจะอยู่ถึงร้อยปีและมีโอกาสก้าวเท้าย่ำในที่ดินของตัวเอง มันยังเป็นข้อเสนอที่ดีสำหรับคนที่ไม่สามารถจ่ายเงินหลายแสนดอลลาร์เพื่อซื้อบ้าน

ยังมีคนที่จริงจังมากกว่าซึ่งศึกษาและค้นคว้าอย่างละเอียดว่ากองทุนไหนเกี่ยวกับแผนอาณานิคมต่างดาวหรือกองทุนไหนสร้างขึ้นเพื่อเป้าหมายด้านความบันเทิงเพียงอย่างเดียว

ยกตัวอย่างเช่น เกษตรกรชาวเท็กซัสชื่อโจเซฟทุ่มเงินหนึ่งล้านเพื่อซื้อที่ดิน 10,000 ตารางกิโลเมตรที่พร็อกซิม่าเซนทูรี่ เขาให้สิทธิ์นี้เป็นของขวัญแก่หลายชายที่เพิ่งอายุหกขวบ

เหตุการณ์นี้สร้างกระแสฮือฮาในชุมชนท้องถิ่นและมันยังดึงดูดนักข่าวจากเมืองใกล้เคียง

ระหว่างการสัมภาษณ์กับนักข่าว ชายชราค่อนข้างดีใจที่จะได้ปรากฏตัวในรายการทีวี เขาพูดด้วยความดีใจใส่ไมโครโฟนของนักข่าว

“มันเป็นการลงทุนระยะยาว ผมวางแผนจะให้ที่ดินแปลงนี้กับหลานชายและส่งต่อมันในฐานะสมบัติของครอบครัว!”

นักข่าวถามว่า “คุณไม่กังวลหรือว่าเงินนี้จะไม่ได้มีผลผลิตงอกงาม?”

“เรื่องนั้นไม่น่าจะเกิดขึ้น หน่วยออกกองทุนที่ผมเลือกคือซิตี้แบงค์ และผมได้ศึกษาแผนการลงทุนของพวกเขาอย่างละเอียด ถึงแม้ว่าจุดแข็งของพวกเขาไม่ได้แข็งแกร่งที่สุด ในความเห็นของผมพวกเขาดูมีความหวังที่สุดเมื่อเป็นเรื่องการประสบความสำเร็จในตอนท้าย!”

นักข่าวถามต่อ “คุณมีแผนการจะทำอะไรกับที่ดินขนาด 10,000 ตารางกิโลเมตร?”

“ทำฟาร์มอยู่แล้ว! นี่มันที่ดินตั้ง 10,000 ตารางกิโลเมตร! ลูกหลานของผมจะเป็นเกษตรกรที่ร่ำรวยที่สุดบนพร็อกซิม่าเซนทูรี่ พวกเขาจะขอบคุณผม!”

ระหว่างที่นักข่าวเห็นรอยยิ้มปริ่มใจของโจเซฟ นักข่าวคนนี้ยิ้มอย่างประหม่าและถามว่า “แต่…คุณรู้ได้อย่างไรว่าดินและสภาพอากาศที่พร็อกซิม่าเซนทูรี่เหมาะกับการทำฟาร์ม?”

“ผมไม่รู้แต่สัญชาตญาณของผมบอกว่ามันจะไม่ยากไปกว่าการเดินทางความเร็วกว่าแสง”

โจเซฟยักไหล่พร้อมสีหน้ามั่นใจ

เขามองที่กล้องและพูดว่า “ไม่ว่าจะดาวเคราะห์เก่าหรือใหม่ ยังไงผู้คนก็ต้องกิน

ผมเชื่อว่าตราบใดที่เรามีเทคโนโลยีที่ไปได้ไกล นักวิทยาศาสตร์จะหาหนทางเพื่อแก้ไขปัญหาเกษตรกรรมพวกนี้ เราจะไม่ได้แค่สามารถปลูกข้าวโพดและมันฝรั่ง เราอาจจะสามารถปลูกพืชผักต่างดาวได้!”