Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1324 การโต้เถียงที่ยังไม่ได้รับการพิสูจน์

ศาสตราจารย์เฟลิกซ์มองกระดานไวท์บอร์ดที่พนักงานเสิร์ฟกำลังลากมา เขาถึงกับตกใจ

เพราะลู่โจวลากไวท์บอร์ดออกมาด้วยความสงสัยของเกี่ยวกับความเป็นธรรมในการเลือกสมการที่ฟิสิกส์ศตวรรษ

นั่นเขาจะทำอะไร?

คิดจะหาวิธีใช้ ‘กลไกกระดานหกชนิดที่สาม’ เพื่อพิสูจน์สมการมวลนิวตริโน เพื่อบอกว่าสมการของฉันไม่ดีพออย่างนั้นเหรอ?

นั่นมันจะเป็นไปได้ยังไง?

ศาสตราจารย์เฟลิกซ์อยากจะขำ

ถ้าสมการนี้พิสูจน์ได้ง่ายๆ ป่านนี้ชุมชนฟิสิกส์คงจะไขปริศนาได้นานแล้ว

ลู่โจวไม่สนใจการแสดงออกทางสีหน้าของศาสตราจารย์เฟลิกซ์ เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินไปที่ไวท์บอร์ดอย่างสบายๆ

“ขอบคุณนะ”

หลังจากให้ทิปพนักงานเสิร์ฟคนนั้นไปหนึ่งร้อยหยวนแล้ว ลู่โจวก็เดินไปที่หน้าไวท์บอร์ดและหยิบปากกามาร์กเกอร์ออกมา

ไม่นานที่เขาคิดอะไรบางอย่างประมาณหนึ่งนาที เขาก็ถอดฝาปากกามาร์กเกอร์ออกและเริ่มเขียนบนกระดาน

ปลายของปากกาของเขาโฉบผ่านกระดานไวท์บอร์ดไปมา ในขณะที่ศาสตราจารย์เฟลิกซ์ก็กำลังมองเขาอย่างตั้งอกตั้งใจเช่นกัน

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ส่งเสียงดังก็ตาม แต่การที่มีไวท์บอร์ดขนาดใหญ่ตั้งอยู่ในร้านกาแฟนั้นก็ค่อนข้างเตะตาอยู่ดี

มันเตะตามากๆ โดยเฉพาะลู่โจวคนที่กำลังยืนอยู่หน้าไวบอร์ด และเป็นประธาน ILHCRC ด้วย! ผู้ชนะรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์! และเป็นผู้สร้างทฤษฎีไฮเปอร์สเปซ!

เขามีตำแหน่งมากมายก่ายกองเต็มไปหมด

เนื้อหาบนกระดานไวท์บอร์ดนั้นเริ่มดึงดูดความสนใจของผู้คนมากขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นเหล่าคนอยากรู้อยากเห็นก็เริ่มมากเกาะกลุ่มนั่งลงใกล้ๆ พวกเขา

“ศาสตราจารย์ลู่กำลังเขียนอะไรอยู่เหรอครับ?”

“สูตรของมวลมาจอรานาและระยะมวลดิแรคควรเป็นมวลของเฟอร์มิออน—”

“ไม่ ไม่ใช่! มันคือกลไกกระดานหก! ถ้าฉันจำไม่ผิดนะ… เขากำลังจะอธิบายที่มาของมวลนิวทริโน!”

วินาทีที่ประโยคนี้หลุดออกมาก็ราวกับว่ามีระเบิดลูกหนึ่งถูกทิ้งลงในทะเลสาบที่สงบนิ่ง และทำให้บรรยากาศโดยรอบลุกโชนขึ้นมาทันที

“อะไรนะ!!”

“ต้นกำเนิดของมวลนิวทริโนเหรอ!”

“เป็นไปไม่ได้? เอาเรื่องนี้… มาเขียนบนไวท์บอร์ดได้เหรอ?”

“บ้าไปแล้ว!”

ใน ILHCRC ร้านกาแฟก็เป็นสถานที่สำหรับการอภิปรายเกี่ยวกับประเด็นทางวิชาการได้ ไม่มีใครสนแม้พวกเขาจะพูดเสียงดัง

ผู้คนเริ่มมาที่นี่มากขึ้นเรื่อยด้วยการดึงดูดจากความโกลาหลนั้น

ศาสตราจารย์เฟลิกซ์เห็นการคำนวณที่ไหลลื่นราวกับน้ำตรงกระดานไวท์บอร์ด เขากลืนน้ำลายลงคอเสียงดัง

เขาไม่เข้าใจการคำนวณพวกนี้เลยสักนิดเดียว เพื่อไม่ให้รู้สึกอายเขาจึงมองไปรอบๆ แทน เขาถึงกับตกใจ

เพราะมีผู้คนมารวมตัวกันรอบๆ กระดานไวท์บอร์ดเป็นวงกลม และขังลู่โจวเอาไว้ข้างใน

ขณะเดียวกันนั้นลู่โจวซึ่งยืนอยู่หน้ากระดานไวท์บอร์ดกลับแสดงสีหน้าที่เรียบเฉย

เขาได้เข้าสู่สภาวะปิดกั้นไปเรียบร้อยแล้ว ความสนใจของเขาตอนนี้กำลังจดจ่ออยู่กับกระดานไวท์บอร์ดตรงหน้าเขาอย่างสมบูรณ์ เขาไม่ได้ยินแม้แต่เสียงใดๆ จากคนรอบตัวของเขาเลย

ดินแดนระดับสิบนั้นเป็นสิ่งที่ลึกลับ

แนวการคำนวณเหล่านั้นดูไม่เหมือนการคำนวณทั่วไป แต่มันเป็นเหมือนคาถาที่ถูกถักทอมาจากคำพูดของเหล่าทวยเทพต่างหาก แม้ว่ามันจะไม่มีพลังงานที่จะเรียกลมและฝนออกมาได้ แต่มันก็ได้ครอบงำและส่งผลต่อกฎของจักรวาลไปแล้ว

เมื่อไหร่ที่เขาเข้าสู่สถานะนี้ ลู่โจวก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปด้วย

ไม่น่าแปลกใจที่ระดับของคณิตศาสตร์เป็นตัวกำหนดขีดจำกัดบนของระดับวิชาอื่นๆ

ถ้าเขาไม่มีคณิตศาสตร์ระดับสิบช่วย มันคงเป็นเรื่องยากที่จะจัดการกับภาษาของจักรวาลได้…

เวลาได้ไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังจากที่เขาพิงกระดานไวท์บอร์ดและเขียนการคำนวณบรรทัดสุดท้าย ลู่โจวก็ยืนขึ้นและถอยหลังไปครึ่งก้าว

เขายืนมองดูการคำนวณบนไวท์บอร์ด จากนั้นเขาจึงพยักหน้าเบาๆ ด้วยความพึงพอใจ

“ใช้ได้”

ลู่โจวหันกลับมามองศาสตราจารย์เฟลิกซ์ซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างตกตะลึง แล้วเขาก็ตอบกลับมา

“คำตอบที่คุณต้องการอยู่ที่นี่ ผมคิดว่าการคำนวณพวกนี้น่าจะพอที่จะบอกคุณว่าทำไมเอกสารของคุณจึงถูกคัดออกในการประชุมตรวจสอบ”

“เดี๋ยวก่อน” ศาสตราจารย์เฟลิกซ์หน้าแดงทันทีเมื่อมองไปที่ลู่โจวที่กำลังวางปากกาลง “ผมยังไม่ค่อยเข้าใจ คุณ… ทำอะไรเหรอ? คุณบอกผมได้ไหม?”

แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจที่จะยอมรับเรื่องนี้ แต่นี่ก็คือความจริง

แค่ครึ่งทางของการเขียนบนกระดานของลู่โจวเขาก็ตามไม่ทันเสียแล้ว ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถตามจังหวะของลู่โจวได้

เสียงของความเห็นอกเห็นใจค่อยๆ กระจายไปทั่วจากผู้คนมากมายที่อยู่ใกล้เคียงกัน

แน่นอนว่าศาสตราจารย์เฟลิกซ์ไม่ใช่คนเดียวที่ตามการเขียนของลู่โจวบนกระดานดำไม่ทัน เพราะทุกคนที่นี่ก็เป็นแบบนั้นเช่นกันหมด

“ได้อยู่แล้ว ผมก็กำลังจะทำอย่างนั้นอยู่พอดี” ลู่โจวยิ้มเล็กน้อย เขาหันกลับมามองเนื้อหาบนกระดานอีกครั้ง จากนั้นเขาใช้เวลาสองสามวินาทีในการรวบรวมความคิด และกล่าวว่า “พลวัตของการกำเนิดของมวลนิวทริโนเป็นประเด็นที่ร้อนแรงในการวิจัยฟิสิกส์อนุภาคในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา นี่เป็นเรื่องจริง แต่มันก็ไม่ใช่ว่าการวิจัยทั้งหมดจะเป็นไปได้”

“จนถึงตอนนี้ มีมวลสารที่เป็นไปได้สองอย่างสำหรับอนุภาค คือมวลมาจอรานา และมวลดิแรค”

“ถ้านิวทริโนเป็นอนุภาคดิแรค มวลของนิวทริโนก็จะสามารถได้รับโดยตรงจากปฏิกิริยาของยูคาว่า

“อย่างไรก็ตาม การสังเกตของเรา เช่น แอนไอโซโทรปีของรังสีไมโครเวฟพื้นหลังคอสมิก แสดงให้เห็นว่ามวลสัมบูรณ์ของนิวตริโนควรน้อยกว่าศูนย์จุดสองอิเล็กตรอนโวลต์ เมื่อพิจารณาว่ามวลของท็อปควาร์กคือหนึ่งร้อยเจ็ดสิบสองจิกะอิเล็กตรอนโวลต์จะเห็นได้ว่ามีเพียงกลไกของฮิกส์เท่านั้นที่สามารถอธิบายสิ่งนี้ได้ และไม่สามารถใช้อนุภาคมวลสเปกตรัมได้! ”

“ดังนั้นวิธีที่ใช้กันมากในตอนนี้คือการรักษานิวทริโนเช่นเดียวกับอนุภาคมาจอรานาเพื่อที่เราจะสามารถใช้กลไกกระดานหกเพื่อศึกษาที่มาของมวลนิวทริโนได้—”

“โอ้!” ศาสตราจารย์เฟลิกซ์รู้สึกมีพลังขึ้นมาทันที เขาพูดต่อว่า “แล้วมีปัญหาอะไรกับเอกสารโครงการของผมมั้ย? ผมไม่ได้แสดงออกแบบนี้เหรอ?”

ลู่โจวหัวเราะและพูดต่อ “อย่าเพิ่งตื่นเต้นไป มันยังไม่หมดหรอกนะ การใช้กลไกกระดานหกเพื่อศึกษามวลของนิวทริโนนั้นน่าสนใจ แต่แบบจำลองกระดานหกทำให้เกิดความไม่สอดคล้องกันในความเป็นหนึ่งเดียวกันของเมทริกซ์การผสมเลปตัน… คุณเคยพิจารณาสมการพวกนี้ไหม?”

มีเสียงกระซิบเกิดขึ้น

คำพูดของลู่โจวนั้นทำให้เกิดความขัดแย้งในหมู่ฝูงชนทันที

ศาสตราจารย์เฟลิกซ์ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ เขาใช้เวลาสักพักถึงจะดึงสติกลับมาได้

“มาตรฐานแบบจำลองกระดานหกจะนำไปสู่การทำลายเมทริกซ์ผสมเลปตัน… นี่เป็นการถกเถียงกันในชุมชนฟิสิกส์ แต่มันก็เป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้น คุณรู้ได้ไงว่ามันเป็นเรื่องจริง—”

“มันก็แค่การคาดเดา” ลู่โจวหันหน้าไปที่กระดานไวท์บอร์ดข้างหลังเขา เขาพูดด้วยรอยยิ้ม “แต่ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว”

เกิดความโกลาหลขึ้นอีกครั้ง

ทันทีที่ทุกคนได้ยินผู้คนรอบข้างก็คลั่งทันที

ทุกคนๆ เริ่มหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าและถ่ายรูปเนื้อหาบนไวท์บอร์ดเอาไว้

บางคนได้บันทึกกระบวนการทั้งหมดไว้ก่อนหน้านี้แล้ว แต่ปฏิกิริยาของผู้คนกลับมีความกระตือรือร้นมากขึ้นอีก

พิสูจน์สิ่งนี้!?

โดยการใช้ไวท์บอร์ดเดียวเนี่ยนะ?!

แต่ไม่มีทาง!

“เป็นไปไม่ได้…” ศาสตราจารย์เฟลิกซ์จ้องไปที่การคำนวณบนไวท์บอร์ดอย่างมึนงง เขาพูดแค่เพียงคำว่า “นี่มันเป็นไปไม่ได้…” ซ้ำๆ

หากแบบจำลองกระดานหกนำไปสู่การทำลายของเมทริกซ์ผสมเลปตัน กลไกกระดานหกแบบชนิดที่สามก็ไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับการกำเนิดมวลนิวทริโน

ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้เขาค้นคว้าอะไรอยู่กันแน่!

ศาสตราจารย์เฟลิกซ์มีสีหน้าที่ผิดหวังและเศร้า

แม้ว่าเขาอยากพิสูจน์และหักล้างคำกล่าวอ้างของลู่โจวเพื่อให้เขายืนขึ้นและหักล้างความคิดเห็นของเขาดังๆ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว

นี่ไม่ใช่เพราะแค่อำนาจทางวิชาการของลู่โจว

เขาค่อยๆ เริ่มเข้าใจการคำนวณบนกระดานไวท์บอร์ดทีละนิด และค่อยๆ ตระหนักว่าสิ่งที่ลู่โจวพูดนั้นเป็นความจริง

เขาไม่อยากยอมรับความเป็นจริงนี้

เขาทำงานเกี่ยวกับกลไกกระดานหกชนิดที่สามมาตลอดสิบปีที่ผ่านมา และเขายังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อค้นหาชิ้นส่วนของปริศนาที่สามารถเติมแหล่งกำเนิดของมวลนิวทริโนได้

แต่ข้อเท็จจริงต่อหน้าเขาตอนนี้กลับบอกเขาว่าในช่วงสิบปีที่ผ่านมา เขาได้เดินเป็นวงกลมและพึงพอใจกับผลลัพธ์ที่ไร้ความหมายเท่านั้น…

ดูเหมือนวิญญาณของศาสตราจารย์เฟลิกซ์จะลอยออกจากร่างเขาไปแล้ว ลู่โจวเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ถอนหายใจเบาๆ ออกมา

เขาเข้าใจความหดหู่และความเศร้าในใจของเฟลิกซ์ดี

นักวิจัยจะมีชีวิตอยู่กี่ปี?

ยุคทองของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์มีอายุเพียงยี่สิบถึงสามสิบปีเท่านั้น

“บางครั้ง… เรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้นได้อย่าคิดมากเลย” ลู่โจวหยุดครู่หนึ่งขณะมองไปที่ศาสตราจารย์เฟลิกซ์และกล่าวว่า “การยอมรับความจริงนั้นยากเสมอเพราะมันไม่เป็นไปตามที่เราคาดเอาไว้

“กลไกกระดานหกอาจเป็นแนวคิดที่เหมาะสม แต่ช่องโหว่ใหญ่เช่นนี้ทำให้แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไปให้สุดถนนสายนี้ได้”

“ผมควรทำอย่างไรดี…”

“ผมเกรงว่าคุณจะต้องตอบเอาเอง ท้ายที่สุดแล้วผมก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในสาขานี้” ลู่โจวคิดอยู่ครู่หนึ่งขณะมองไปยังศาสตราจารย์เฟลิกซ์ เขากล่าวว่า “ถ้าเครื่องมือเสียก็ลองซ่อมดู

“แม้ว่ากลไกกระดานหกจะมีปัญหามากมาย แต่ผมเชื่อว่านี่จะเป็นโอกาสสำหรับคุณเช่นกัน

“ทำไมไม่ลองปรับกลไกกระดานหกร่วมกับกลไกเลปโตเจเนซิสดูล่ะ? โมเดลนี้สามารถอธิบายมวลนิวทริโนจำนวนเล็กน้อยและความอสมมาตรของจำนวนแบริออนในจักรวาล และสามารถทดสอบได้ในเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนขนาดใหญ่ การทำงานร่วมกันทำให้สามารถทดลองกลไกได้… มันทำด้วยกลไกกระดานหกไม่ได้”

ลู่โจวมองขณะที่ดวงตาของเฟลิกซ์ที่ส่องเป็นประกาย จากนั้นเขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แม้ว่าผมจะอธิบายไม่ได้ว่าทำไม แต่ผมแนะนำให้คุณเริ่มในส่วนนี้แล้วกันนะ”

“บางทีคุณอาจหามันเจอก็ได้”