Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 133 เด็กอยู่ข้างๆ
หลังจากยุ่งมาเป็นปี ในที่สุดลู่โจวก็ได้มาพักผ่อนที่บ้าน
การแข่งขันการสร้างแบบจำลองในอเมริกาใกล้เริ่มแล้ว แต่เขาไม่ได้เข้าร่วม อย่างแรกเลยเขาไม่มีทีม อย่างที่สองการแข่งขันแบบนี้ไม่คุ้มที่เขาจะเสียเวลาด้วย
เขาได้รับรางวัล Higher Education Society Cup มาแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ได้อะไรจากการแข่งขันคณิตศาสตร์ประยุกต์แบบนี้อีก
นอกจากนี้เขายังได้รับรางวัล ‘Best Young Speaker Award’ จากงานประชุมวิชาการมาอีก และนั่นก็มีค่ามากกว่าแชมป์การของขันของอเมริกาเสียอีก
เขาตัดสินใจปล่อยให้ผู้เล่นระดับต่ำแข่งขันกันเอง
ถ้าเขาจะเข้าร่วมการแข่งขัน มันต้องเป็นการแข่งขันอย่าง International Genetic Engineering Machine หรือ International College Robotics Challenge ที่ทั้งสนุกและสอดคล้องกับความจริง
แน่นอนทั้งหมดนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าเขามีเวลาว่างไหม เขายังต้องเรียนเก็บปริญญาฟิสิกส์อีก และเขาก็เดาได้ว่าเขาจะต้องใช้เวลาในมหาวิทยาลัยมากขึ้น
หลังจากไม่มีงานทำอยู่กับบ้าน เขาก็เริ่มเบื่อ
ลู่โจวหาอะไรทำไม่ได้เลยนอกจากการเล่น LOL คุยกับพ่อแม่ ช่วยน้องสาวทำการบ้าน เล่นกับเสี่ยวถงและอ่านข่าว…
ลู่โจวเข้าเว็บไซต์การแข่งขันของอเมริกาแล้วดูโจทย์เล่นเอาสนุก
หืม โจทย์พวกนี้แปลกๆ
โจทย์ A เกี่ยวกับการกำจัดไวรัสอีโบลา โจทย์ B เกี่ยวกับการค้นหาเครื่องบิน MH370 ของมาเลเซีย โจทย์ C เกี่ยวกับทรัพยากรมนุษย์ โจทย์อย่างเดียวก็มีห้าหน้าแล้ว แถมโจทย์สุดท้ายยังเกี่ยวกับการแก้ปัญหาการเติบโตของประชากร
ลู่โจว “…”
เชี่ย ขอบคุณพระเจ้าที่ฉันไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขัน!
โจทย์พวกนี้เกี่ยวข้องกับแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ด้วยเหรอ?
โชคดีโจทย์พวกนี้จะได้รับการแก้โดยคนอื่นๆในมหาวิทยาลัยจินหลิง มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา
และตรุษจีนก็มาถึงอย่างรวดเร็ว บรรยากาศเทศกาลก็คละคลุ้งไปทั่วชุมชน
เหล่าญาติๆก็ไปนมัสการคนเฒ่าคนแก่ ทุกคนดูมีความสุขกัน ปีนี้ก็ได้ผ่านไปแล้วและมันก็ไม่ต่างจากปีที่แล้ว
ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือแทนที่จะมีคนถามว่า ‘เกรดเธอเป็นยังไง?’ พวกเขาจะถามว่า ‘เธอมีแฟนยัง?’ หรือ ‘เธออยากให้ฉันแนะนำผู้หญิงให้ไหม’ แทน
ลู่โจวรำคาญคำถามเหล่านี้มาก
สองวันหลังจากตรุษจีน โทรศัพท์ของลู่โจวก็ดังไม่หยุด ผู้คนโทรมาหาเขาเพื่ออวยพรปีใหม่ให้เขา
น่าแปลกใจ ลู่โจวได้รับสายจากหลัวเหวินเซวียนที่อยู่พรินซ์ตัน
“สวัสดีปีใหม่! นอกจากนี้ฉันต้องขอบคุณเธอด้วย!”
“ขอบคุณผม?”
หลัวเหวินเซวียนกล่าวอย่างตื่นเต้น “ใช่ เกี่ยวกับผลลัพธ์เจ็ดจากลูกเต๋าหกด้าน! แรงบันดาลใจที่เธอมอบให้ฉันสำคัญมาก ไว้ครั้งหน้าฉันจะเลี้ยงเครื่องดื่มเธอเป็นการตอบแทน”
“ผมจะจำไว้ แล้วก็ขอแสดงความยินดีด้วย” ลู่โจวกล่าว เขายิ้ม “จะว่าไป คุณไม่กลับมาฉลองปีใหม่เหรอ?”
หลัวเหวินเซวียนตอบ “ฉันกลับไปตอนคริสต์มาสแล้ว การทดลองก็เข้าสู่ช่วงสำคัญ ฉันจึงไปไหนไม่ได้ ฉันจำเป็นต้องฉลองปีใหม่ที่พรินซ์ตัน”
เขาเศร้าเล็กน้อย แต่เขาก็ชินกับการอยู่ต่างประเทศแล้ว
พวกเขาคุยกันเรื่องคณิตศาสตร์กับฟิสิกส์เล็กน้อยก่อนจะวางสาย
หลังลู่โจววางสาย เสี่ยวถงที่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่จู่ๆ ก็เอ่ยถาม “พี่วางแผนหาภรรยาเมื่อไหร่?”
ลู่โจวยิ้มแล้วตอบ “คำถามที่ดี”
เสี่ยวถงนอนอยู่บนโซฟา เธอถอนหายใจแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด “ในฐานะน้องสาวสุดที่รักของพี่ หนูเศร้ามากที่พี่ตอบแบบนั้น หนูแนะนำสาวๆให้ไหม? ในห้องหนูมีสาวๆสองสามคนที่นับถือพี่”
ลู่โจวไม่รู้เลยว่าคนในห้องเธอก็รู้จักเขา
ลู่โจวตอบ “แนะนำกับผีสิ ตัวเท่านี้เรารู้อะไร? พยายามหาแฟนให้พี่ เราคิดว่าเราเป็นใครฮึ…พี่ดูเหมือนคนที่ต้องช่วยหาแฟนเหรอ?”
เธอตอบ “เฮ้ ทำไมหนูจะไม่รู้เรื่องล่ะ? มันไม่เกี่ยวกับอายุสักหน่อย!”
ลู่โจวกระแอมแล้วกล่าว “พี่จะยกตัวอย่างให้น้องฟัง ถ้าพี่มีแฟนอายุน้อยกว่าเรา เราจะเรียกแฟนพี่ว่าพี่สาวหรือน้องสาว?”
เธอตอบ “หนูก็แค่เรียกพี่สะใภ้ไง”
ลู่โจว “…”
ห๊ะ?
เธอพูดมีเหตุผล…
เชี่ยเอ้ย
สุดท้ายลู่โจวก็ได้แต่พูดทำนองว่า ‘อายุแค่นี้เลิกพูดเรื่องแฟนได้แล้ว’ และ ‘อย่ายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่’ แล้วจบการสนทนา
สองสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว…ช่วงเวลาแห่งความสุขมักสั้นเสมอ
เจ้าหญิงน้อยที่บ้านก็แบกกระเป๋ากลับไปใช้ชีวิตมัธยมปลาย
ลู่โจวก็ต้องกลับมหาวิทยาลัยเพราะโครงการหมื่นอัจฉริยะจะเริ่มแล้ว เขาจึงกล่าวอำลาพ่อแม่แล้วออกเดินทาง
ลู่ปังกั๋วหยุดวันหนึ่งแล้วไปส่งลู่โจวที่สถานีรถไฟ เขาตบบ่าลูกชายแล้วกล่าว “ดูแลตัวเองด้วยล่ะ”
ลู่โจวต้องเปลี่ยนรถไฟความเร็วสูงไปขึ้นรถไฟใต้ดิน
หลังจากออกจากสถานีรถไฟใต้ดิน เขาก็ลากกระเป๋าเดินทางไปหอพัก
การสอบเข้าปริญญาโทพึ่งจบลง ดังนั้นมหาวิทยาลัยจึงโล่งมาก
มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ทำวิจัยอยู่ที่มหาวิทยาลัย
เมื่อมาถึงหอพัก ลู่โจวก็เอาเสื้อผ้าใส่ตู้เสื้อผ้าแล้วล้มตัวนอนบนเตียง
เขาได้พักผ่อนพอแล้ว ถึงเวลาที่เขาจะดูภารกิจที่ระบบเตรียมมาให้เขาแล้ว
เมื่อลู่โจวเข้าสู่มิติของระบบ เขาก็เห็นสภาพแวดล้อมสีขาวบริสุทธิ์อีกครั้ง
…………………………………………