Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1346 คุณควรคิดถึงคนหนุ่มสาว

บางครั้งเรื่องบังเอิญก็มักจะเกิดขึ้น

ถ้าลู่โจวรู้ว่าประธานสวิฟท์คิดอะไรอยู่ตอนนี้เขาคงจะตอบรับคำเชิญจากกลุ่มสมาคมการวิจัยวัสดุนานาชาติและเข้าร่วมในการคัดเลือกรางวัลประจำปีไปแล้ว

เกียรติศักดิ์ไม่สำคัญสำหรับเขา

ถ้าหากเขาสามารถมีส่วนสนับสนุนเล็กน้อยๆ เพื่อสันติภาพ เสถียรภาพ และความร่วมมือร่วมกันของทั้งสองประเทศในอีกสิบหรือยี่สิบปีข้างหน้า เขาก็ยินดีที่จะเดินทางไปอเมริกาเหนือ

แต่เมื่อเทียบกับจักรวาลอันกว้างใหญ่ การเมืองบนโลกดูเหมือนไร้ค่าไปเลย

นอกจากนี้เขาก็ไม่ได้กลับมาที่พรินซ์ตันเป็นเวลานาน นี่ทำให้ลู่โจวคิดถึงเพื่อนเก่าๆ ของเขา

น่าเสียดายที่กลุ่มสมาคมการวิจัยวัสดุนานาชาติไม่ได้หมายความถึงสิ่งนี้เลยในอีเมล

ดังนั้นเมื่อผู้ช่วยจ้าวเอาอีเมลไปให้ลู่โจว เขาก็แค่เหลือบมองเฉยๆ และพูดว่า “เขียนจดหมายปฏิเสธให้ผม”

จ้าวหวนตกตะลึง เธอมองดูลู่โจวอย่างไม่เชื่อ

“ปฏิเสธเหรอคะ?”

ลู่โจว “ใช่”

จ้าวหวนมองไปที่ลู่โจวและกล่าวว่า “ตะ แต่นี่เป็นจดหมายเสนอชื่อจากกลุ่มสมาคมการวิจัยวัสดุนานาชาติเลยนะคะ รางวัลสหภาพประจำปีมีความสำคัญ ไม่ใช่เหรอคะ?”

นั่นเป็นเงินรางวัลหนึ่งแสนเหรียญเท่านั้น

แม้ว่าจะรู้ว่าเจ้านายไม่สนใจเรื่องเงิน แต่เธอก็ยังรู้สึกว่ามันจะสูญเปล่าไป

ลู่โจวตอบอย่างเป็นกันเองว่า “เพราะมันเป็นสิ่งสำคัญน่ะสิ ผมหวังว่าพวกเขาจะมอบให้กับนักวิชาการรุ่นเยาว์แทน”

แม้ว่ารางวัลสหภาพประจำปีจะค่อนข้างเป็นรางวัลที่สำคัญ แต่ก็ยังอยู่ไกลหลังรางวัลโนเบลอยู่ดี ด้วยตำแหน่งเหล่านี้มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะได้รับรางวัลโนเบลอีกรางวัลหนึ่ง นับประสารางวัลประจำปีที่ออกโดยพันธมิตรของสังคม

ทันใดนั้นลู่โจวก็สังเกตเห็นท่าทางเขินอายบนใบหน้าของจ้าวหวน เขาเข้าใจทันทีว่าเธอกำลังกังวลเรื่องอะไร

“เอาอย่างนี้ ผมจะเขียนจดหมายเอง ไม่ต้องห่วง”

แม้ว่าจ้าวหวนจะยังรู้สึกว่ามันน่าเสียดาย แต่เธอก็โล่งใจ

ท้ายที่สุดสำหรับอีเมลสำคัญเช่นนี้ เธอต้องแสดงเจตนารมณ์อย่างชัดเจน หากมีอะไรผิดพลาดและเธอไม่ได้ใส่คำพูดของนักวิชาการลู่อย่างเต็มที่ ความผิดก็จะตกอยู่ที่เธอ

จ้าวหวนออกไปและไปเตรียมการบรรยาย ลู่โจวเปิดคอมพิวเตอร์และลงชื่อเข้าใช้อีเมลตัวเอง เขาเริ่มเขียนคำตอบของกลุ่มสมาคมการวิจัยวัสดุนานาชาติ

ลู่โจวขอบคุณกลุ่มสมาคมการวิจัยวัสดุนานาชาติสำหรับการเสนอชื่อในครั้งนี้ จากนั้นแสดงความตั้งใจอย่างสุภาพและสละสลวยที่จะถอนตัวจากการเลือกรางวัล…

“วิธีการทำงานของความหนาแน่นโดยปริยายเป็นทฤษฎีการคำนวณวัสดุที่ผมบังเอิญทำขึ้นเมื่อฉันกำลังค้นคว้าเกี่ยวกับวัสดุคาร์บอนเท่านั้น ไม่คิดว่าจะได้รางวัลอะไรจากมันเลยสักนิด…”

“อย่างที่ผมพูดไปในการให้สัมภาษณ์ก่อนหน้านี้ เมื่อเทียบกับคนอย่างฉันที่หมดความสนใจในเกียรติและเงินทอง และเพียงหวังที่จะเปิดเผยเพิ่มเติมเกี่ยวกับความลึกลับของจักรวาลให้มากขึ้น การมอบรางวัลให้ผมนั้นไร้ความหมายไปโดยสิ้นเชิง”

“ผมจะหาคนทำรายงานเกี่ยวกับทฤษฎีฟังก์ชันนัลความหนาแน่นโดยปริยาย ช่างเรื่องเหรียญเถอะ ผมหวังว่าคุณจะสามารถพิจารณาคนหนุ่มสาวเหล่านั้นที่มีศักยภาพมากกว่าผมและต้องการการยอมรับมากขึ้น”

“พวกเขาต้องการเกียรติพวกนี้มากกว่าผม!”

ลู่โจวตรวจสอบอีเมลตั้งแต่ต้นจนจบ หลังจากเขาตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ ก็กดปุ่มส่งไป

จากนั้นเขาก็คิดอยู่ครู่หนึ่งเขาจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เปิดรายชื่อติดต่อ และโทรหาลูกศิษย์ตัวน้อยของเขา

“เฮ้”

“… สวัสดีค่ะ?”

ปลายสายอีกข้างเงียบ เสียงของหานเมิ่งฉีเงียบมากเช่นกัน ดูเหมือนว่าเธอจะอยู่ในห้องสมุด

“คุณกำลังทำอะไรอยู่?”

“อ่านหนังสือห้องสมุดค่ะ… มีอะไรหรือเปล่า?”

ลู่โจวบิดปากกาลูกลื่นในมือของเขา เขาพิงเก้าอี้สำนักงานแล้วพูดว่า “ผมอาจจะขออะไรคุณสักอย่างน่ะ ช่วงนี้ยุ่งหรือเปล่า?”

“เอ๊ะ? ยุ่งค่ะ มีอะไรรึเปล่า—”

เสียงที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์ก็สั่นเล็กน้อยด้วยเหตุผลบางประการ ลู่โจวรู้สึกว่ามันแปลกแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

“ผมต้องการรายงานเกี่ยวกับวารสารวัสดุศาสตร์ทางคำนวณน่ะ สนใจจะช่วยไหม?”

“รายงานเกี่ยวกับวารสารวัสดุศาสตร์ทางคำนวณเหรอ?”

หานเมิ่งฉีนิ่งไปชั่วครู่ ในที่สุดอัตราการเต้นของหัวใจที่กระสับกระส่ายของเธอก็สงบลง เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วจนเกือบจะชนกัน

“ได้ค่ะ… แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนไปใช้การวิจัยทางคณิตศาสตร์อย่างเดียวแล้ว ไม่ได้แตะต้องวัสดุคำนวณนานแล้ว…”

“ไม่เป็นไร คุณยังสามารถทบทวนความรู้ที่คุณได้เรียนรู้มาก่อนได้ มันน่าเสียดายนะถ้าลืมทุกสิ่งที่ผมสอนไป” ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “คุณมีเวลาเตรียมตัวเกินหนึ่งเดือน มีอะไรไม่เข้าใจก็ถามได้ถ้าคุณต้องการ ถ้าคุณทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร”

แม้ว่าลู่โจวจะเป็นผู้ดูแลนักเรียนของเขา แต่เขาก็ไม่ค่อยคิดว่าตัวเองเป็นหัวหน้างานเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เขาสื่อสารเหมือนเพื่อนกับนักเรียนของเขามากกว่า

ถ้าหานเมิ่งฉีไม่สนใจ เขาก็จะไม่บังคับเธอ แม้ว่านี่จะเป็นโอกาสที่ดีสำหรับเธอที่จะได้ก้าวขึ้นสู่เวทีระดับนานาชาติ แต่ก็ต้องเคารพการตัดสิใจของเธอ

หานเมิ่งฉีถอนหายใจหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

“ได้ค่ะ… ฉันจะลองดู”

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเธอได้ศึกษางานวิจัยอดิศัยของฟังก์ชันซีตาของรีมันที่จำนวนเต็มบวกคี่ นี่เป็นโปรเจกต์วิจัยที่ลู่โจวมอบหมายให้เธอ

อย่างไรก็ตามโปรเจกต์วิจัยนี้ยากอย่างที่คิดเอาไว้ แม้ว่ามันจะไม่ยากเท่ากับสมมติฐานของรีมันน์ แต่มันก็ไม่ได้ง่ายเลย

ย้อนกลับไปในตอนนั้น พวกเขาก็คงเห็นพ้องกันว่าตราบใดที่เธอมีความคืบหน้าในด้านการวิจัยนี้ หรือมีความคืบหน้ามากพอที่จะลงรายการในวารสารระดับภูมิภาค พวกเขาจะยอมให้เธอได้รับปริญญาเอก

และถ้าเธอทำงานนี้ไม่สำเร็จ เธอก็ไม่มีวันสำเร็จการศึกษาได้ แม้ว่าเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของเฉินยู่ซาน แต่ลู่โจวก็ไม่ได้ตามใจเลย

แน่นอนว่าลู่โจวทิ้งทางออกไว้ให้เธออยู่แล้ว ซึ่งก็คือการทำวิจัยเกี่ยวกับวัสดุศาสตร์การคำนวณต่อไป

แต่หานเมิ่งฉีก็ไม่คิดที่จะยอมแพ้

ตอนนี้การวิจัยของเธอได้เข้าสู่ทางตันแล้ว เป็นการดีที่จะออกไปและผ่อนคลายจิตใจของเธอบ้าง…

หานเมิ่งฉียังคงถามต่อไปว่า “ฉันขอถามได้ไหม ฉันจะไปทำรายงานได้ที่ไหน?”

ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “น่าจะอยู่ที่บอสตันนะ รายงานทางวิชาการนี้จัดทำขึ้นในเดือนเมษายนที่การประชุมของ กลุ่มสมาคมการวิจัยวัสดุนานาชาติ ผมจะส่งข้อมูลที่เกี่ยวข้องให้ทางอีเมลของคุณ ไม่ต้องกังวลเรื่องค่าเดินทาง ตั๋วชั้นหนึ่งและโรงแรมห้าดาวจะได้รับเงินคืนเต็มจำนวน จำไว้ว่าทำให้มันสนุกก็พอ ถ้าคุณเจอเพื่อนเก่าของผมก็ทักทายพวกเขาแทนผมด้วยนะ”

หานเมิ่งฉี “…”

การประชุมกลุ่มสมาคมการวิจัยวัสดุนานาชาติ…

เธอไม่คิดว่ามันจะเป็นการประชุมที่สำคัญขนาดนี้

ทันใดนั้นเธอก็เริ่มรู้สึกเสียใจที่ตกลงปลงใจไปอย่างง่ายดาย